| უნიფიცირებული დასახელება: | მიტოქსანტრონიMitoxantrone | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
L01DB07 | L სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები და იმუნომოდულატორები | ||
| 01 სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| D სიმსივნის საწინააღმდეგო ანტიბიოტიკები | |||
| B ანტრაციკლინები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | მიტოქსანტრონი წარმოადგენს სინთეზურ სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებას ციტოსტატური მოქმედებით, რომლის ანტიკანცეროგენული მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე შესწავლილი არ არის. თავისი სტრუქტურით იგი ანტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მსგავსია. პრეპარატი ვერ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. მიტოქსანტრონი თრგუნავს დნმ-ის მატრიცულ აქტივობას, წარმოქმნის მასთან კომპლექსს (ინტროდუცირდება დნმ-ის წყვილი ფუძის ფენებს შორის), აბლოკირებს ფერმენტ ტოპოიზომერაზას. მისი მოქმედება არ არის დამოკიდებული უჯრედული ციკლის ფაზაზე. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პრეპარატი ვენაში შეყვანის შემდეგ სწრაფად აღწევს ორგანოებში და მისი 78 % უკავშირდება პლაზმის ცილებს, რომელიც დამოკიდებული არ არის მის კონცენტრაციაზე სისხლის პლაზმაში. მიტოქსანტრონი მაღალი კონცენტრაციით აღინიშნება ღვიძლში, ფილტვებში, ძვლის ტვინში, გულში, ფარისებრ ჯირკვლებში, კუჭქვეშა ჯირკვალში, ელენთაში, თირკმელზედა ჯირკვალსა და ღვიძლში. პრეპარატი ბიოტრანსფორმაციას განიცდის ღვიძლში, გამოიყოფა ნაღველით (დაახლოებით 25%) და შარდით (6-11%), საიდანაც 65% ელიმინირდება უცვლელი სახით. პრეპარატის დოზის დიდი ნაწილი აქტიურად უკავშირდება ქსოვილებს, საიდანაც თანდათანობით ხდება მისი გამონთავისუფლება. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-8 დღეს. პაციენტებს, რომლებსაც დარღვეული აქვთ ღვიძლის ფუნქცია აღენიშნებათ პრეპარატის ელიმინაციის სიჩქარის დაქვეითება. | ||
| ჩვენება: | მიტოქსანტრონი გამოიყენება მოზრდილებში მწვავე არალიმფობლასტური ლეიკოზის, სარძევე ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნის, ღვიძლის პირველადი უჯრედოვანი სიმსივნის, საკვერცხეების სიმსივნის სამკურნალოდ. პრეპარატი აგრეთვე გამოიყენება მტკივნეული სინდრომით მიმდინარე წინამდებარე ჯირკვლის კიბოს ქიმიოთერაპიის დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | სარძევე ჯირკვლის, არახოჯკინის ლიმფომის, ღვიძლისა და საკვერცხეების სიმსივნის დროს პრეპარატი გამოიყენება 3 კვირაში ერთხელ დოზით 14 მგ/მ 2. პაციენტებში, რომლებსაც ადრე ჩაუტარდათ ქიმიოთერაპია, აგრეთვე სხვა ქიმიოთერაპიულ საშუალებებთან კომბინაციის დროს პრეპარატის დოზას ამცირებენ 10-12 მგ/მ 2-მდე. განმეორებითი მკურნალობისას დოზები შეირჩევა ძვლის ტვინის სისხლმბადი ფუნქციის დათრგუნვის ხანგრძლივობისა და გამოხატულების ხარისხის გათვალისწინებით. სისხლში ლეიკოციტების (<1500 უჯრედი/მმ 3) რიცხვის და/ან თრომბოციტების (<50000 უჯრედი/მმ 3) შემცირების შემთხვევაში ადრე ჩატარებული მკურნალობის შედეგად, მიტოქსანტრონის დოზა მცირდება 2 მგ/მ 2-ით, ხოლო სისხლში ლეიკოციტების (<1000 უჯრედი/მმ 3) და/ან თრომბოციტების (<25000 უჯრედი/მმ 3) რაოდენობის უფრო მკვეთრი დაქვეითებისას პრეპარატის მომდევნო დოზა მცირდება 4 მგ/მ 2-ით. მოზრდილებში არალიმფობლასტური ლეიკოზების მკურნალობის დროს რემისიის ინდუქციისათვის, მიტოქსანტრონი ინიშნება დოზით 10-12 მგ/მ 2 ყოველდღიურად 5 დღის განმავლობაში, სუმარულ დოზამდე 50-60 მგ/მ 2. უშუალოდ შეყვანის წინ მიტოქსანტრონის დოზა აუცილებელია განვაზავოთ არა ნაკლებ 50 მლ 0.9 %-იან ნატრიუმის ქლორიდის ან 5% გლუკოზის ხსნარში. პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში ნელა, 3-5 წუთის განმავლობაში, ან ვენაში წვეთოვანი სახით 15-30 წუთის განმავლობაში. მაქსიმალური სუმარული დოზა შეადგენს 200 მგ/მ 2-ს. ინტრაპლევრული ინსტილაციის (პლევრაში მეტასტაზების, სარძევე ჯირკვლის სიმსივნის, არახოჯკინის ლიმფომის) დროს რეკომენდებული ერთჯერადი დოზა შეადგენს 20-30 მგ-ს. ინტრაპლევრული ინსტილაციისას პრეპარატს ანზავებენ 50 მლ ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში. მკურნალობის დაწყებამდე შეძლებისდაგვარად ახდენენ პლევრიდან სითხის ევაკუაციას, რის შემდეგაც 0.9%-იან 50 მლ ნატრიუმის ქლორიდში განზავებული პრეპარატი შეჰყავთ 5-10 წუთის განმავლობაში. მიტოქსანტრონის პირველი დოზის რეტენციის პერიოდი პლევრის ღრუში შეადგენს 48 საათს. ამ პერიოდის განმავლობაში პაციენტებმა ბევრი უნდა იმოძრაონ, რათა უზრუნველყონ პრეპარატის ინტრაპლევრული განაწილება. აღნიშნული პერიოდის დასრულების შემდეგ (48 საათი), ტარდება პლევრის ღრუს განმეორებითი დრენირება. იმ შემთხვევაში, როდესაც ექსუდატის რაოდენობა შეადგენს 200 მლ-ზე ნაკლებს, მაშინ მკურნალობის პირველი ციკლი უნდა შეწყდეს, ხოლო როდესაც ექსუდატის რაოდენობა აჭარბებს 200 მლ-ს. ინიშნება მიტოქსანტრონის 30 მგ განმეორებითი ინსტილაცია. განმეორებითი ინსტილაციის ჩატარებამდე აუცილებელია ჰემატოლოგიური მაჩვენებლების შემოწმება. მკურნალობის ერთი ციკლისთვის პრეპარატის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 60 მგ-ს. იმ შემთხვევაში, თუ ლეიკოციტებისა და თრომბოციტების რაოდენობა ნორმის ფარგლებშია, ინტრაპლევრული ინსტილაცია შეიძლება გავიმეოროთ 4 კვირის შემდეგ. პრეპარატის ინტრაპლევრული შეყვანიდან 4 კვირის განმავლობაში და 4 კვირის შემდეგ, ციტოსტატური პრეპარატებით სისტემური მკურნალობისაგან თავი უნდა შევიკავოთ. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია; იშვიათად - ანემია. ლეიკოციტების რიცხვის მაქსიმალური დაქვეითება აღინიშნება პრეპარატის შეყვანიდან 6-15 დღეში, რომლის აღდგენას ადგილი აქვს 21-ე დღეს. საჭმლისმომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, სტომატიტი, მუცლის არეში ტკივილები, ყაბზობა, ანორექსია; იშვიათად - ღვიძლის ფუნქციის ტრანზიტული დარღვევა. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის რითმის დარღვევა, გულმკერის არეში ტკივილი, მარცხენა პარკუჭის განდევნის ფრაქციის დაქვეითება, გულის შეგუბებითი უკმარისობა. ადგილობრივი რეაქციები: ფლებიტი, ექსტრავაზაციის დროს - ირგვლივი ქსოვილების ნეკროზი. სხვადასხვა: ამენორეა, ალოპეცია, ცხელება, ალერგიული რეაქციები, საერთო სისუსტე, სხეულის ტემპერატურის მომატება; ცალკეულ შემთხვევაში - თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, ურტიკარია, პაპულოზური გამონაყარი ან მომატებული მგრძნობელობის სხვა სინდრომები: არტერიული ჰიპოტენზია ან ოფლიანობა. პრეპარატის მიღებიდან პირველი 2 დღის განმავლობაში შესაძლებელია შარდის, სკლერებისა და ფრჩხილების მოლურჯო-მომწვანო შეფერილობა. პრეპარატის ინტრაპლევრულ ინსტილაციას შესაძლოა თან ახლდეს ტკივილი და პრეპარატის სისტემური შეყვანის შემთხვევაში განვითარებული გვერდითი მოვლენები. | ||
| უკუჩვენება: | პრეპარატის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს, აგრეთვე ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | გულის დაავადებებით, ჰემოპოეზის დათრგუნვით, თირკმლებისა და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევის დროს პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება. მკურნალობის პროცესში აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის, ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების ლაბორატორიული ანალიზი, აგრეთვე გულის ფუნქციის სისტემატური მონიტორინგი. ვინაიდან მწვავე ლეიკოზით შეპყრობილ პაციენტებში შესაძლებელია სტომატიტის განვითარება, რეკომენდებულია პროფილაქტიკური ზომების მიღება. პრეპარატის იმუნოდეპრესიული მოქმედების გამო შესაძლებელია მძიმე ინფექციური დაავადებების განვითარება, ამიტომ ქიმიოთერაპიის დროს ცოცხალი ვაქცინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ვაქცინაციის ჩატარება შესაძლებელია მკურნალობის დასრულებიდან 3 თვის შემდეგ. პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული პაციენტებში მწვავე ინფექციური დაავადებებით და შემომსალტველი ჰერპესით. ექსტრავაზაციის შემთხვევაში საჭიროა შევწყვიტოთ პრეპარატის შეყვანა და აუცილებლობისას გავაგრძელოთ ინფუზია სხვა ვენაში. ორივე სქესის პაციენტებმა პრეპარატით მკურნალობის დროს, აგრეთვე მისი შეწყვეტიდან 3 თვის შემდეგ უნდა გამოიყენონ კონტრაცეპციის საიმედო მეთოდი. საჭიროა თავიდან ავიცილოთ პრეპარატის კონტაქტი კანთან ან ლორწოვან გარსებთან, ვინაიდან მოსალოდნელია ქსოვილის ნეკროზი. იმ შემთხვევაში, თუ პრეპარატი შემთხვევით მოხვდა კანის ზედაპირზე საჭიროა მისი თბილი წყლით ფრთხილად ჩამობანა. პრეპარატის მიღებიდან 7 დღის განმავლობაში პაციენტის მიერ გამონაყოფს საჭიროა მოვეკიდოთ სიფრთხილით. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ჭარბი დოზირების შემთხვევაში სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს და დიალიზის გამოყენება არ არის ეფექტური. ამ დროს საჭიროა პაციენტის მიმართ ყურადღება და გართულების შემთხვევაში შესაბამისი სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ვენაში შეყვანის დროს პრეპარატის შერევა სხვა საშუალებებთან არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან შესაძლებელია ნალექის წარმოქმნა. მიტოქსანტრონი ხასიათდება სინერგული მოქმედებით სხვა მრავალი ციტოსტატური საშუალებების მიმართ, როგორიცაა: ციტარაბინი, ცისპლატინი, ციკლოფოსფამიდი, 5-ფტორურაცილი, მეტოტრექსატი, ვინკრისტინი, დაკარბაზინი. პრეპარატისა და სხვა სიმსივნის საწინააღმდეო საშუალებების კომბინაცია იწვევს მის კარდიო- და მიელოტოქსიური მოქმედების გაძლიერებას. არ მოიპოვება მონაცემები პრეპარატისა და სხვა სამკურნალო საშუალებების საშიში (მავნე) ურთიერთქმედების შესახებ, მაგრამ მიტოქსანტრონისა და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების კომბინაცია არ არის რეკომენდებული. |
Page generation time: 0. 021448947 sec.
