| უნიფიცირებული დასახელება: | ლევოდოპა + კარბიდოპაLevodopa + Carbidopa | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
N04BA02 | N ნერვული სისტემა | ||
| 04 პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| B დოპამინერგული პრეპარატები | |||
| A დოპა და ლოპა წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | პრეპარატი შეიცავს ორ აქტიურ ნივთიერებას: ლევოდოპას (დოფამინის მეტაბოლურ პრეკურსორს, რომელიც დოფამინისაგან განსხვავებით აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში) და კარბიდოპას (არომატული ამინომჟავების დეკარბოქსილაზას ინჰიბიტორს). ლევოდოპა ამცირებს პარკინსონიზმის სიმპტომებს და ავსებს დოფამინის დეფიციტს თავის ტვინში. ამავე დროს ლევოდოპას მნიშვნელოვანი ნაწილი მიღებული პერორალურად გარდაიქმნება დოფამინად თავის ტვინის გარეთ და არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. კარბიდოპა აბლოკირებს ლევოდოპას ექსტრაცერებრულ დეკარბოქსილირებას და ამ გზით ზრდის თავის ტვინში შეღწეული ლევოდოპას რაოდენობას. შესაბამისად თერაპიული ეფექტის მისაღწევად საჭიროა პერორალურად მიღებული ლევოდოპას ნაკლები დოზა, რაც ამცირებს გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკს (პირღებინება, გულისრევა, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, გულის რითმის დარღვევა), რაც განპირობებულია ექსტრაცერებრული დეკარბოქსილირებული ლევოდოპასაგენ დოფამინის წარმოქმნით. პრეპარატის ეფექტურობა მეტია ლევოდოპასთან შედარებით. მისი გამოყენებისას ლევოდოპას დოზაზე 80%-ით ნაკლები რაოდენობით მისი ეფექტური კონცენტრაცია სისხლში შენარჩუნებულია უფრო დიდი ხნის განმავლობაში. | ||
| ჩვენება: | პარკინსონის დაავადების და პარკინსონის სინდრომის მკურნალობა (სამკურნალო საშუალებებით გამოწვეული ექსტრაპირამიდული დარღვევების დროს პრეპარატი არ გამოიყენება). პრეპარატი ამცირებს პარკინსონიზმის სიმპტომებს- რიგიდულობას, ბრადიკინეზიას, ტრემორს, დისფაგიას, სიალორეას და წონასწორობის დარღვევას. ლევოდოპით მონოთერაპიის შემთხვევაში არამყარი თერაპიული ეფექტის დროს მისი შეცვლა პრეპარატით მკურნალობა იძლევა გაცილებით უფრო სტაბილურ ეფექტს. ლევოდოპასთან შედარებით პრეპარატი ხასიათდება გვერდითი მოვლენების განვითარების ნაკლები სიხშირით. დასაშვებია პრეპარატის კომბინირება პირი დოქსინთან (ვიტამინი B6). | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის ერთი აბი შეიცავს 25 მგ კარბიდოპას და 250 მგ ლევოდოპას. პრეპარატის საწყისი რეკომენდებული დოზა პაციენტებისათვის, რომლებიც არ მკურნალობდნენ ლევოდოპათი შეადგენს 1/2 აბს 1-2 ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში დოზა იზრდება. ყოველი 2-3 დღის შემდეგ შესაძლებელია დოზის მომატება 1/2 აბით ოპტიმალური ეფექტის მიღწევამდე. პრეპარატის მოქმედება აღინიშნება პირველივე დღეს. ოპტიმალური დოზის შერჩევა შესაძლებელია პირველი კვირის განმავლობაში, ხოლო ლევოდოპათი მკურნალობის შემთხვევაში, მხოლოდ რამოდენიმე კვირის ან თვის შემდეგ. პაციენტებმა, რომლებიც მკურნალობენ ლევოდოპათი პრეპარატის დანიშვნის წინ უნდ შეწყვიტონ ლევოდოპას მიღება მინიმუმ 12 საათით ადრე პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე. იმ შემთხვევაში, როდესაც პაციენტი იღებდა ლევოდოპას დოფა-დეკარბოქსილაზას ინჰიბიტორებთან ერთად პრეპარატების მიღება შეწყვეტილ უნდა იქნას 24 საათით ადრე პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე. პრეპარატის საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს გამოყენებული ლევოდოპას დოზის დაახლოებით 20%-ს. მაგალითად თუ პაციენტი იღებდა 4 გ ლევოდოპას დღეღამეში, პრეპარატის საწყისი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2,5-3 აბს დღეში (ლევოდოპას 625750 მგ). საერთო მითითებები დოზირებასთან დაკავშირებით: პრეპარატის ოპტიმალური სადღეღამისო დოზა ინდივიდუალურია ყოველი პაციენტისათვის. უმრავლეს შემთხვევაში თერაპიული ეფექტის მისაღწევად ინიშნება 3-4 აბი დღეში, მაგრამ ყველა შემთხვევაში დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 6 აბს დღეში. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | გვერდითი მოვლენები პრეპარატის გამოყენების დროს განპირობებულია დოფამინის მოქმედებით ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე. ქორეოფორმული, დისტონიური ან სხვა ნაძალადევი მოძრაობების, კუნთების მხრივ კონვულსიური მოვლენების, ბლეფაროსპაზმის და ტრიზმის დროს საჭიროა დოზის შემცირება. იშვიათად აღინიშნება ფსიქიური ცვლილებები: პარანოიდული აზრები, დეპრესია, დემენცია. ძალიან იშვიათად ვითარდება კრუნჩხვები, თუმცა მათი კავშირი პრეპარატის გამოყენებასთან არ არის დადგენილი. იშვიათად აღინიშნება გულის რითმის დარღვევა, ხანდახან წინაგულების თრთოლვა, ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ანორექსია, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ნაწლავში წყლულოვანი პროცესის განვითარება, არტერიული ჰიპერტენზია, ფლებიტი, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური ანემია. აღწერილია შემთხვევები კუმბსის სინჯის დადებითი შედეგებით პრეპარატით ან ლევოდოპათი მკურნალობის დროს. სხვა გვერდითი მოვლენები: ფსიქიური: ეიფორია, ლეთარგია, აგზნებადობა, დაღლილობა, ცნობიერების დაბინდვა, არასასიამოვნო სიზმრები, უძილობა, ჰალუცინაციები, განგაშის შეგრძნება და დეპრესია. ნევროლოგიური: ატაქსია, ასთენია, თავის ტკივილი, ხელების ტრემორის გაძლიერება, ტრიზმი, ნისტაგმი. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ყაბზობა, ფაღარათი, სლოკინი, სიალორეა, ყლაპვის გაძნელება, პირში მწარე გემოს შეგრძნება, ენის წვის შეგრძნება, არასასიამოვნო სუნიპირიდან. დერმატოლოგიური: ოფლიანობა, შეშუპება, თმის ცვენა. უროგენიტალური: შარდის შეკავება, შარდის შეუკავებლობა, ჰემატურია, შარდის შავად შეფერვა. მხედველობის დარღვევები: დიპლოპია, გუგების გაფართოვება, გორნერის სინდრომი. შესაძლებელია სიცხის შეგრძნება, წონის მომატება ან შემცირება, ლაბორატორიული მონაცამების მხრივ ცვლილება. | ||
| უკუჩვენება: | - დახურულკუთხოვანი გლაუკომა; - მაო-ს ინჰიბიტორებთან კომბინაციაში; - მონოამინოქსიდაზას (მაო-ს) ინჰიბიტორების გამოყენება უნდა შეწყდეს პრეპარატის დანიშვნამდე 2 კვირით ადრე; - ორსულობა და ლაქტაცია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ლევოდოპას მოხსნა. პრეპარატის საწყისი დოზა უნდა შეადგენდეს ლევოდოპას დოზის დაახლოვბით 20%-ს. პრეპარატი არ გამოიყენება მედიკამნეტოზური ექსტრაპირამიდული სინდრომის დროს. პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში არ არის ჯერ კიდევ შესწავლილი. პაციენტები პრეპარატის მიღებისას უნდა იმყოფებოდნენ მონიტორინგის ქვეშ დეპრესიის ან ფსიქიური დარღვევების დროულად გამოვლენის მიზნით. განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო პაციენტებში, რომელთაც ლევოდოპას მიღების შემდეგ აღენიშნებათ ქორეოატეტოიდური ტიპის ჰიპერკინეზები. ნაკომმა ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკინეზის რეციდივი, რომელიც დაკავშირებულია დოფამინის შემცველობის ზრდასთან თავის ტვინში ლევოდოპას გამოყენების შედეგად. იმ შემთხვევაში, როდესაც აუცილებელია ფსიქოტროპული პრეპარატების მიღება, გათვალისწინებული უნდა იყოს პრეპარატის ანტიპარკინსონული ეფექტის შემცირების შესაძლებლობა. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება კრუნ-ჩხვითი სინდრომის დროს. ქრონიკული ღიაკუთხოვანი გლაუკომის დროს პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ სისტემატური ოფთალმოლოგიური კონტროლის შემთხვევაში. ნარკოზის ქვეშ წარმოებულ ოპერაციამდე პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს. პრეპარატის მი-ღების აღდგენა ოპერაციის შემდეგ შესაძლებელია მხოლოდ მაშინ, როდესაც პაციენტს შეეძლება წამლის გადაყლაპვა. პრეპარატის გამოყენების დროს შეიძლება აღინიშნოს: - აზოტის და შარდოვანას მომატება სისხლში, - ბილირუბინის, ტუტე ფოსფატაზას ან იოდის რაოდენობის მომატება, რომელიც შეკავშირებულია პროტეინებთან. - იშვიათ შემთხვევაში ხანგრძლივი მკურნალობის დროს, შესაძლებელია აღინიშნებოდეს კუმბსის დადებითი სინჯი და ჰემოლიზური ანემია. სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: პაციენტები უნდა იყვნენ გაფრთხილებული, რომ პრეპარატის მიღებიდან 4 საათის განმავლობაში მათ არ უნდა მართონ ავტოსატრანსპორტო საშუალებები და არ უნდა იმუშაონ მექანიზმებთან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების კონცენტრაციას. | ||
| ჭარბი დოზირება: | პრეპარატის ჭარბი დოზირების მკურნალობა ისეთივეა, როგორც ლევოდოპას ჭარბი დოზირების შემთხვევაში. ამ დროს აუცილებელია კუჭის დაუყოვნებელი ამორეცხვა. ინფუზიები ინიშნება სიფრთხილით, ყურადღება უნდა მიექცეს სასუნთქი გზების გამტარობას. არითმიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის ჩატარება ეკგ-ს კონტროლის ქვეშ. დიალიზის როლი პრეპარატის ჭარბი მიღების დროს უცნობია. პირიდოქსინი არ ავლენს სამკურნალო ეფექტს პრეპარატის ჭარბი მიღების დროს. შენიშვნები: პრეპარატის დანიშვნა, დოზის შერჩევა და მისი სხვა ანტიპარკინსონული საშუალებებით ჩანაცვლება რეკომენდებულია ჩატარებულ იქნას მკურნალი ექიმის კონტროლის ქვეშ. |
Page generation time: 0. 021113978 sec.
