| უნიფიცირებული დასახელება: | ადენოზინის ფოსფატიAdenosine phosphate | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C01EB10 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 01 პრეპერატები გულის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| E სხვა პრეპარატები გულის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| B სხვა პრეპარატები გულის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| ანოტაცია: | |||
| დოზირება და მიღების წესი: | უპირატესად გამოიყენება კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში. პერორალურად მიღებისას ერთჯერადი დოზაა 25-50მგ, ინტრა/ მუსკულატურად შეყვანისას-20-60მგ. პრეპარატის მიღების ჯერადობა და ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ჩვენებაზე. ოფთალმოლოგიურ პრაქტიკაში შესაძლებელია მისი გამოყენება რეტრობულბალური ინექციების სახით. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, ტაქიკარდია, ხმაური თავში. კუჭნაწლავის სისტემის მხრივ: გულისრევა. სხვადასვხა: შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები. | ||
| უკუჩვენება: | ადენოზინ ფოსფატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატის ინტრა/ვენური შეყვანა დაშვებულია მხოლოდ სტაციონარში გულის მოქმედების მონიტორინგის პირობებში. მისი ცენტრალური ვენების გზით შეყვანისას გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკი მცირდება. ადენოზინ ფოსფატი არ არის ეფექტური წინაგულების ციმციმის, თრთოლვისა და წინაგულების ექსტრასისტოლიის დროს. დიპირიდამოლი აძლიერებს ადენოზინ ფოსფატის ეფექტს. ქსანტინის წარმოებულები(მათ შორის თეოფილინი, კოფეინი) ამცირებენ ატფ–ის ეფექტს. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | სწრაფი მეტაბოლიზმის შედეგი არ ახდენს რაიმე ნეგატიურ გავლენას ნაყოფზე. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | მეტაბოლური საშუალებაა. ადენოზინ ფოსფატი (ადენოზინმონოფოსფატი) შედის მნიშვნელოვანი კოფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც არეგულირებენ ჟანგვა-აღდგენით პროცეასებს ორგანიზმის უჯრედებსა და ქსოვილებში; იგი წარმოადგენს ატფ-ის ფრაგმენტს, რომელიც ანხორციელებს მრავალრიცხოვან ენდოთერმულ რეაქციებს, რაც უზრუნველყოფს კუნთოვან აქტივობასა და ცილების სინთეზს. ადენოზინმონოფოსფატი არეგულირებს ამინოლევულინის მჟავის წარმოქმნას და მის გარდაქმნას პროტოპორფირინად, მონაწილეობს პორფირინების სინთეზის ნორმალიზებაში. ახდენს სისხლძარღვების გამაფართოვებელ და ანტიაგრეგატულ მოქმედებას, აუმჯობესებს მაკრო- და მიკროცირკულაციას, რაც ქსოვილოვანი მეტაბოლიზმის გაუმჯობესებასთან ერთად დადებით გავლენას ახდენს ქსოვილების ტროფიკასა და რეგენერაციის პროცესზე. არსებობს მონაცემები ფსორიაზით დაავადებულთა და დიაბეტური რეტინოპათიის მქონე პაციენტებში მდგომარეობის გაუმჯობესების შესახებ. თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს აჩქარებს წყლულოვანი დეფექტის შეხორცების პროცესს (სეკრეტორულ და მჟავაწარმომქმნელ ფუნქციაზე მნიშვნელოვნად არ მოქმედებს). | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | T1/2 - 10-30 წამი. გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით მეტაბოლიტების სახით. | ||
| ჩვენება: | მწვავე გარდამავალი პორფირია, პოლინევრიტული სინდრომი (ტყვიით მოწამვლის შედეგად); კიდურების ღრმა და ზედაპირული ვენების მწვავე თრომბოზი, არტერიების მწვავე ოკლუზია (კონსერვატიული მკურნალობის სტადიაზე და პოსტოპერაციულ პერიოდში), მაობლიტირებელი ენდარტერიიტი, ვენექტომია (პრედ– და პოსტოპერაციული პერიოდი), ქრონიკული ვენური უკმარისობა, თრომბოფლებიტი, მეორადი სისხლძარღოვანი სინდრომები, რომლებიც ხერხემლის დაზიანებით არის გამოწვეული. დამწვრობის შემდგომი გართულებები: შეუხორცებელი ჭრილობები, დამწვრობის შემდგომი ტროფიკული წყლულები. ცნს-ის თანდაყოლილი დაავადებები (მათ შორის ჰეპატოცერებრალური დისტროფია-კონოვალოვ-ვილსონის დაავადება), გაფანტული სკლეროზი; ქრონიკული ჰეპატიტი, ღვიძლის ციროზი, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, გულის იშემიური დაავადება, გულის ქრონიკული უკმარისობა, ასთენიური სინდრომი, ფსორიაზი, დიაბეტური რეტინოპათია. |
Page generation time: 0. 021051714 sec.
