| უნიფიცირებული დასახელება: | პეფლოქსაცინიPefloxacin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
D06A | D დერმატოლოგია | ||
| 06 ანტიმიკრობული პრეპარატები კანის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ანტიბიოტიკები გარეგანი გამოყენებისათვის | |||
J01MA03 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| M ანტიბაქტერიული პრეპარატები - ქინოლონის წარმოებულები | |||
| A ფტორქინოლონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| გვერდითი მოვლენები: | შესაძლებელია გასტროინტესტინური დარღვევები, მიალგია და/ან ართრალგიები, ფოტოსენსიბილიზაცია, ნევროლოგიური დარღვევები (თავის ტკივილი, უძილობა), თრომბოციტოპენია (პრეპარატის 1600 მგ დოზით მიღებისას დღეში). | ||
| უკუჩვენება: | - რეპარატის ან სხვა ქინოლონების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; - ავადმყოფებში გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტის დროს; - ორსულობა და ლაქტაცია; - 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პეფლოქსაცინის საშუალო სადღეღამისო დოზა მოზრდილებში და ბავშვებში 15 წლის ასაკის ზემოთ შეადგენს 800 მგს, ე. ი. 1 ტაბ. 2-ჯერ დღეში, დილით და საღამოს. პრეპარატის ხანგრძლივი ნახევრადგამოყოფის პერიოდის, შარდში მისი მაღალი კონცენტრაციების, აგრეთვე პეფლოქსაცინის განსაკუთრებული მეტაბოლიზმის გამო საშარდე გზების ინფექციების მკურნალობის დროს პეფლოქსაცინის მიღება ხდება ერთხელ დღეში 400 მგ დოზით, დილით და საღამოს. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატს ძირითადად იღებენ ჭამის დროს. პარენტერულად პეფლოქსაცინი ინიშნება ვენაში 1 სთ-იანი ნელი ინფუზიის სახით 2-ჯერ დღეში, დილით და საღამოს. ამპულის შიგთავსს (400 მგ) ხსნიან 250 მგ 5%-იან გლუკოზის ხსნარში. პეფლოქსაცინის გახსნა ნატრიუმის ქლორიდის ან ქლორის იონების შემცველ ნებისმიერ ხსნარში ნებადართული არ არის. მძიმე ინფექციების დროს პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 800 მგ-ს. ღვიძლის დაავადებების დროს ინიშნება 8 მგ/კგ წონაზე ვენაში ინფუზიის სახით 1 სთ-ის განმავლობაში: ერთხელ დღეში (სიყვითლის დროს), ან ყოველ 36 სთ-ში (ასციტის დროს), ან ყოველ 48 სთ-ში (სიყვითლის და ასციტის დროს). | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | პეფლოქსაცინი წარმოადგენს ფტორქინოლონების ჯგუფის სინთეზურ, ანტიმიკრობულ საშუალებას. მისი ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია ბაქტერიის დნმ-ის რეპლიკაციისათვის საჭირო დნმჰირაზას ინჰიბირებით. იგი ასევე მოქმედებს რნმ-ზე და ბაქტერიების ცილების სინთეზზე. პეფლოქსაცინი ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით: იგი აქტიურია შემდეგი ბაქტერიების მიმართ - Escherichia coli, Klebsiella spp, Enterobacter spp, Serratia spპ, Proteus mirabilis (ინდოლ დადებითი), Citrobacter spp, Salmonella spp, Shigella spp, Haemophilus spp, Staphylococcus spp, Neisseria gonorrhoeae. პეფლოქსაცინის მიმართ ზომიერად მგრძნობიენი არიან აგრეთვე, Streptococcus spp, Pseudomonas spp, Acinetobacter spპ, Clostridium perfringers, Mycoplasma spp, Chlamydia spp. პრეპარატის მიმართ მდგრადობით ხასიათდებიან ძირითადად შემდეგი მიკროორგანიზმები: გრამუარყოფითი ანაერობები, Treponema pallidum, Mycobacterium tuberculosis. | ||
| ჩვენება: | პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული დაავადებების მკურნალობა: - შარდ-სასქესო გზების ინფექციები; - სასუნთქი გზების ინფექციები; - ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები; - გინეკოლოგიური ინფექციები; - მუცლის ღრუს ორგანოების და ჰეპატობილიალური ინფექციები; - ძვლების და სახსრების ინფექციები; - კანის ინფექციები; - სეპტიცემია და ენდოკარდიტი; - მენინგეალური ინფექციები. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პეფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში, ფოტოსენსიბილიზაციის თავიდან აცილების მიზნით, საჭიროა ულტრაიისფერი სხივებისაგან თავის დაცვა. ღვიძლის მძიმე დაავადებებით შეპყრობილ პაციენტებში საჭიროა ღვიძლის დაზიანების ხარისხის მიხედვით პრეპარატის დოზის კორექცია. |
Page generation time: 0. 021364091 sec.
