This web site needs javascript activated to work properly. Please activate it. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser, Thanks.

logo MIS
დასახელებები
კომპანიები
აქტიური ნივთიერებები
ძებნის ინსტრუქცია
მოიძებნა 1 შედეგი.

დასახელება:ქსეფოკამი რაპიდი
უნიფიცირებული
დასახელება:
ლორნოქსიკამი Lornoxicam
დოზა:8მგ
ფორმა:შემოგარსული აბი
შეფუთვა1:-
რაოდენობა შეფუთვა1-ში:
შეფუთვა2:
რაოდენობა შეფუთვა2-ში:6
მწარმოებელი ქვეყანა:გერმანია
კომპანია:ტაკედა
მწარმოებელი:ტაკედა, გერმანია
რეგისტრაციის ნომერი და
თარიღი:
#რ-033444 2021-09-30 - 2025-06-19
გაცემის რეჟიმი:III ჯგუფი, გაიცემა რეცეპტის გარეშე
ფარმაკოლოგიური
ჯგუფი/ქვეჯგუფი:
ჯგ.:ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები.
ქვ/ჯგ.:ოქსიკამები.
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია:
M01AC05	
M ძვალ-კუნთოვანი სისტემა
	
01 ანთების და რევმატიზმის საწინააღმდეგო პრეპარატები
	
A ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები
	
C ოქსიკამები
ანოტაცია:
	
	
ქიმიური დასახელება:6-ქლორ-4-ჰიდროქსი-2-მეთილ-N-(2-პირიდილ)-2H–თიენო-[ 2,3-ე]-1,2-თიაზინ-3-კარბოქსამიდ-1,1-დიოქსიდი.
შემადგენლობა:ლორნოქსიკამი 8მგ. დამხმარე ნივთიერებები: ბირთვი: კალციუმის სტეარატი 1,6მგ, ჰიდროქსილპროპილცელულოზა 16მგ, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი 40მგ, ერთხელ ჩანაცვლებული ჰიდროქსილპროპილცელულოზა 48მგ, მიკრიკრისტალური ცელულოზა 96მგ, კალციუმის ჰიდროფოსფატი 110,4მგ, გარსი: პროპილენგლიკოლი დაახლოებით 1,1მგ, ტალკი დაახლოებით 3,6მგ, ტიტანის დიოქსიდი დაახლოებით 3,6მგ, ჰიპრომელოზა დაახლოებით 5,7მგ.
ფარმაკოლოგიური თვისება:ახასიათებს მკვეთრად გამოხატული ტკივილგამაყუჩებელი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. ლორნოქსიკამის მოქმედების მექანიზმი რთულია. მას საფუძვლად უდევს პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვა, იზოფერმენტ-ციკლოოქსიგენაზა 1 და 2-ის აქტივობის დათრგუნვის ხარჯზე, როგორც ანთების კერაში, ასევე ჯანსაღ ქსოვილში. Aამის გარდა, ლორნოქსიკამი თრგუნავს ჟანგბადის თავისუფალი რადიკალების გამოთავისუფლებას გააქტივებული ლეიკოციტებიდან. ლორნოქსიკამის ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი არ არის დაკავშირებული ნარკოტიკულ მოქმედებასთან. პრეპარატი ქსეფოკამი რაპიდი არ ახდენს ოპიოიდურ მოქმედებას ცნს-ზე, ნარკოტიკული ანალგეტიკებისგან განსხვავებით არ იწვევს მედიკამენტურ დამოკიდებულებას და არ თრგუნავს სუნთქვას.
აღწერილობა:თეთრიდან მოყვითალო ფერში გარდამავალი, ორმხრივად ამობურცული, მრგვალი აბები, გარსით.
ფარმაკოკინეტიკა:პერორალური მიღებისას ლორნოქსიკამი სწრაფად და პრაქტიკულად მთლიანად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან, ამასთანავე მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს დაახლოებით 1-2 სთ-ის შემდეგ. ქსეფოკამი რაპიდის მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) აღემატება Qქსეფოკამის აბების Cmax-ს და პარენტერალური გამოყენების ლორნოქსიკამის ფორმების Cmax-ის ექვივალენტურია. ლორნოქსიკამის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა (გამოთვლილია ფართობი “კონცენტრაცია-დროის“ მრუდის ქვეშ მაჩვენებლის სიდიდის საფუძველზე AUC) 90-100%-ია და ქსეფოკამის აბების ბიოშეღწევადობის ექვივალენტურია. Nნახევარგამოყოფის პერიოდი 3-4 საათია. ლორნოქსიკამი პლაზმაში, ძირითადად, იმყოფება უცვლელ მდგომარეობაში და აგრეთვე, ჰიდროქსილირებული მეტაბოლიტის სახით, რომელსაც არ ახასიათებს ფარმაკოლოგიური აქტივობა. ლორნოქსიკამის ცილებთან შეკავშირება 99%-ია და არ არის დამოკიდებული მის კონცენტრაციაზე. ლორნოქსიკამი მთლიანად მეტაბოლიზდება. მეტაბოლიტების დაახლოებით 1/3 ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით, ხოლო 2/3 – ღვიძლით. ლორნიქსიკამი (დიკლოფენაკის და სხვა ოქსიკამების მსგავსად) მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450 2C9 მონაწილეობით. Gგენეტიკური პოლიმორფიზმის შედეგად, არსებობენ პირები ინტენსიური და შენელებული მეტაბოლიზმით, რაც შესაძლებელია გამოიხატოს ლორნოქსიკამის დონის პლაზმაში გაზრდით შენელებული მეტაბოლიზმის მქონე პირებში. Lლორნოქსიკამი არ იწვევს ღვიძლის ფერმენტების ინდუქციას. რეკომენდებული დოზების მრავალჯერადი მიღების შემდეგ არ კუმულირდება. ლორნოქსიკამის საკვებთან ერთად მიღება აქვეითებს Cmax 30%-ით, მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო Tmax იზრდება 1,5-დან 2,3 საათამდე. Lლორნოქსიკამის შეწოვა გამოთვლილი AUC-მიხედვით, შეიძლება შემცირდეს 20%-მდე. Lლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკაზე არ მოქმედებს მისი მიღება ანტაციდებთან ერთად. ხანდაზმულებში კლირენსი შემცირებულია 30-40%-ით. თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ლორნოქსიკამის ფარმაკოკინეტიკის მნიშვნელოვანი ცვლილებები არ აღინიშნება.
ჩვენება: ტკივილის სინდრომის ხანმოკლე მკურნალობა ტრავმების და პოსტოპერაციულ პერიოდში, ალგოდისმენორეა, ლუმბოიშიალგია. რევმატოიდული ართრიტის და ოსტეოართროზის სიმპტომური მკურნალობა.
უკუჩვენება:პრეპარატი ქსეფოკამი რაპიდი არ ინიშნება პაციენტების შემდეგ ჯგუფებში: - მომატებულიმგრძნობელობა/ალერგია ლორნოქსიკამის ან პრეპარატში შემავალი ერთ-ერთი კომპონენტისადმი; - ანამნეზში აცეტილსალიცილის მჟავასადმი ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებისადმი ჰიპერმგრძნობელობა; - სისხლდენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან; ასევე დამტკიცებული ან სავარაუდო ცერებროვასკულარული სისხლდენა; - აქტიური პეპტიური წყლულის მქონე პაციენტები ან პაციენტები პეპტიური წყლულის რეციდივებით ანამნეზში; - ღვიძლის უკმარისობის მძიმე ხარისხი; - თირკმლის უკმარისობის მძიმე ხარისხი (კრეატინინი შრატში > 700 მკმოლ/ლ) - პაციენტები გამოხატული თრომბოციტოპენიით; - პაციენტები გულის უკმარისობის მძიმე ხარისხით და ჰიპოვოლემიით; - ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდი; - 18 წლამდე ასაკის პაციენტები (კლინიკური გამოცდილების არარსებობის გამო);
სიფრთხილის ზომები:. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების მქონე პაციენტებისათვის ქსეფოკამის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ “სარგებლობა/რისკის” ფაქტორის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაზიანება და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა ანამნეზში; - რეკომენდებულია რეგულარულად კლინიკური დაკვირვება. თუ პაციენტს ქსეფოკამი რაპიდის მიღების პერიოდში განუვითარდა პეპტიური წყლული და /ან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა, აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი ზომების განხორციელება; თირკმლის უკმარისობა: - თირკმლის არამკვეთრად გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებმა (კრეატინინი შრატში 150-300 მკმოლ/ლ) ყოველ კვარტალში უნდა გაიარონ შემოწმება; - თირკმლის ზომიერად გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებმა (კრეატინინი შრატში 300-700 მკმოლ/ლ) ყოველ ერთ-ორ თვეში უნდა გაიარონ შემოწმება; - თირკმლის ფუნქციის გაუარესების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა; პაციენტები სისხლის შედედების ფუნქციის დარღვევით: - რეკომენდებულია საფუძვლიანი კლინიკური დაკვირვების ჩატარება და ლაბორატორული მაჩვენებლების შეფასება (მაგ. პროთრომბინული ინდექსის); ღვიძლის დაავადებები (მაგ. ღვიძლის ციროზი); - რეკომენდებულია რეგულარული კლინიკური დაკვირვების ჩატარება და ლაბორატორული მაჩვენებლების შეფასება (მაგ. ღვიძლის ფერმენტების აქტივობა). ხანგრძლივი მკურნალობა (1 თვეზე მეტი) - რეკომენდებულია რეგულარულად ჩატარდეს სისხლის სურათის (ჰემოგლობინი), თირკმლის ფუნქციების (კრეატინინი) და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის შეფასება. ხანდაზმული ასაკი (65 წ. და ზევით, რათა შესაძლოა ლორნოქსიკამის კლირენსის დაქვეითება), სხეულის დაბალი წონის მქონე (50 კგ-ზე ნაკლები) ავადმყოფები, რომლებმაც ოპერაციული ჩარევა გადაიტანეს. - რეკომენდებულია თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციების კონტროლი. მნიშვნელოვანია თირკმლის ფუნქციების კონტროლი შემდეგ პაციენტებში; - მათ, ვისაც გადატანილი აქვთ ფართო ქირურგიული ჩარევა, თირკმლის ფუნქციების დარღვევა (მაგ. Gგამოწვეული მნიშვნელოვანი სისხლდენით და ორგანიზმის ძლიერი გაუწყლოვნებით); - გულის უკმარისობით; - პაციენტები, რომლებიც ერთდროულად მკურნალობენ დიურეტიკებითა ან პრეპარატებით, რომლებმაც საეჭვოა ან დადასტურებულია რომ გამოიწვიონ თირკმლების დაზიანება. გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატი ზრდის სპინალური/ეპიდურალური ჰემატომის რისკს, სპინალური ან ეპიდურალური ანესთეზიის ჩატარებისას.
დოზირება და მიღების წესი:ქსეფოკამი რაპიდის აპკოვანი გარსით დაფარული აბები განკუთვნილია პერორალური მიღებისთვის და საჭიროებს დიდი რაოდენობით სითხის დაყოლებას. ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლების და ღვიძლის უკმარისობის არარსებობის შემთხვევაში არ არის საჭირო დოზის სპეციალური შერჩევა. ამ დარღვევების არსებობის შემთხვევაში სადღეღამისო დოზა უნდა შემცირდეს. ყველა პაციენტისთვის დოზირების რეჟიმი შეირჩევა ინდივიდუალურად. 8მგ ლორნოქსიკამის დანიშვნისას სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 16მგ.
გვერდითი მოვლენები:დაახლოებით პაციენტების 16%-ს (ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში პაციენტების 20-25%-ს) შეიძლება აღენიშნოს არასასურველი რეაქციები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ. პაციენტების 5%-ში შეიძლება აღინიშნებოდეს არასასურველი რეაქციები და/ან დარღვევები ცნს-ის მხრივ და 2%-ში კანის რეაქციები. Qქსეფოკამი რაპიდის გამოყენების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს შემდეგი არასასურველი გვერდითი მოვლენები. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: ხშირად (არ აღემატება 10%-ს) აღინიშნება ტკივილები მუცლის არეში, დიარეა, გულისრევა, ღებინება. იშვიათად (1%-ზე ნაკლები) – ყაბზობა, დისფაგია, მეტეორიზმი, პირის სიმშრალე, გასტრიტი, გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, პეპტიური წყლულები და/ან სისხლდენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, სტომატიტი, ჰემოროიდული სისხლდენა, ღვიძლის@ ტრანსამინაზების და ტუტე ფოსფატაზების აქტიურობის ზრდა. კანის საფარველი: იშვიათად: გამონაყარი კანზე, ბულოზური გამონაყარი, ეგზემა, პოლიმორფული ერითემა, ერითროდერმია (ექსფოლიაციური დერმატიტი), ალოპეცია, ფოტოსენსიბილიზაცია, პურპურა. სისხლმბადი სისტემა: სისხლის ფორმულის შეცვლა, სისხლის პათოლოგიური ცვლილებები, ლეიკოპენია. იშვიათად: თრომბოციტოპენია, სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება, ანემია, ერითროციტების, ჰემოგლობინის და ლეიკოციტების რაოდენობის დაქვეითება. გულ-სისხლძარღვთა სისტემა: იშვიათად: შეშუპება, არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითება, გახშირებული გულისცემა, ტაქიკარდია. ცენტრალური ნერვული სისტემა: ხშირად: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი. პერიოდულად: უძილობა, სისუსტე, ალები. იშვიათად: ძილიანობა, პარესთეზია, ტრემორი, გემოვნების დარღვევა, აგზნება, დეპრესია. სასუნთქი სისტემა: იშვიათად: ქოშინი, ბრონქოსპაზმი, ხველა, რინიტი. საშარდე სისტემა: იშვიათად: სისხლში კრეატინინის და შარდში აზოტის დონის მომატება. ინტერსტიციული ნეფრიტი, შარდვის დარღვევა, გლომერულონეფრიტი, თირკმლის ტუბულარული ნეკროზი ან ნეფროზული სინდრომი. ძვალ-სახსროვანი სისტემა: იშვიათად: მიალგია, წვივის კუნთების კრუნჩხვა. გრძნობის ორგანოები იშვიათად: მხედველობის დარღვევა, კონიუნქტივიტი, ყურებში შუილი. ალერგიული რეაქციები: იშვიათად: ბრონქოსპაზმი, ჭინჭრის ციება, სტივენს-ჯონსის სინდრომი. ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), ალერგიული პურპურა, სისტემური ანაფილაქსური რეაქციები (შოკის ჩათვლით). სხვა დანარჩენი: იშვიათად: მადის დაქვეითება, სხეულის მასის ცვლილება.
ჭარბი დოზირება:ქსეფოკამი რაპიდის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნებოდეს შემდეგი სიმპტომები: გულისრევა და ღებინება, ცერებრალური სიმპტომები (თავბრუსხვევა, კომაში და კრუნჩხვებში გარდამავალი ატაქსია), შესაძლოა ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის ცვლილებები და სისხლის შედედების დარღვევა. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს. ხანმოკლე ნახევარგამოყოფის პერიოდის გამო ლორნოქსიკამი სწრაფად გამოდის ორგანიზმიდან. ლორნოქსიკამი დიალიზს არ ექვემდებარება. დღეისათვის სპეციფიური ანტიდოტი ცნობილი არ არის. წინასწარ გასათვალისწინებელია გადაუდებელი ზომების შესაძლო მიღება, კუჭის ამორეცხვის ჩათვლით. მკურნალობის საერთო პრინციპებიდან გამომდინარე, ქსეფოკამი რაპიდის მიღების შემდეგ, მაშინვე აქტივირებული ნახშირის მიღებამ შესაძლოა ამ პრეპარატის შეწოვა დააქვეითოს.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:ფარმაკოდინამიკური: ერთდროულად მიღება ქსეფოკამის და: ანტიკოაგულანტების ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების: სისხლდენის დროის შესაძლო გახანგრძლივება (სისხლდენის რისკის გაზრდა); სულფანილშარდოვანას წარმოებულების: შესაძლოა გაზარდოს უკანასკნელის ჰიპოგლიკემიური ეფექტი; სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად მიღება ზრდის არასასურველი რეაქციების რისკს. დიურეტიკების: ამცირებს მარყუჟოვანი დიურეტიკების ეფექტს. აგფ ინჰიბიტორების: შეიძლება შეამციროს აგფ ინჰიბიტორების მოქმედება. ლითიუმის პრეპარატები: შესაძლოა გამოიწვიოს პლაზმაში ლითიუმის მაქსიმალური კონცენტრაციის ზრდა და ამით გააძლიეროს ლითიუმისმიერი გვერდითი მოვლენები. მეტოტრექსატის და ციკლოსპორინის: ზრდის მათ კონცენტრაციას შრატში. ციმეტიდინის: ზრდის ლორნოქსიკამის კონცენტრაციას პლაზმაში (ურთიერთქმედება ქსეფოკამი რაპიდის და რანიტიდინის ან ქსეფოკამი რაპიდის და ანტაციდების არ არის აღმოჩენილი). დიგოქსინი : ამცირებს დიგოქსინის თირკმლოვან კლირენსს. ინდუქტორები (ფენიტოინი, ეთანოლი, ბარბიტურატები, რიფამპიცინი, ფენილბუტაზონი, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები) ამცირებენ აქტიური პრეპარატის კონცენტრაციას პლაზმაში, მიკროსომული დაჟანგვის ინჰიბიტორები აძლიერებენ გვერდით მოვლენებს.
განსაკუთრებული მითითებები:პაციენტებმა, რომლებიც იღებენ ქსეფოკამი რაპიდს, აუცილებელია თავი შეიკავონ ალკოჰოლის გამოყენებისაგან და იმ მოქმედებებისგან, რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებას, სწრაფ ფსიქიკურ და მოძრაობით რეაქციას. ლორნოქსიკამის ულცეროგენული მოქმედების თავიდან ასაცილებლად, მკურნალობა შესაძლებელია H-2 ბლოკერების, ომეპრაზოლის, პროსტაგლანდინების სინთეზური ანალოგების ერთდროული მიღებით. 17-კეტოსტეროიდების განსაზღვრის აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი უნდა მოიხსნას გამოკვლევამდე 48 სთ-ით ადრე.
ორსულობა და ლაქტაცია:არასრული კლინიკური გამოცდილების გამო, ქსეფოკამი რაპიდი ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ გამოიყენება. ქსეფოკამი რაპიდის უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის გამოკვლეული და ქსეფოკამი რაპიდი არ გამოყენება ამ მდგომარეობების დროს. ამჟამად, კლინიკური მონაცემები ლორნოქსიკამის დედის რძით გამოყოფის შესახებ არ არის ცნობილი, თუმცა პრეკლინიკური კვლევების შედეგად, ლორნოქსიკამი აღმოჩენილი იქნა ცხოველების რძეში (ძუძუმწოვარა ვირთაგვებში ლორნოქსიკამის დონე შეადგენდა დედის ორგანიზმში ლორნოქსიკამის კონცენტრაციის 30%).
გამოშვების ფორმა:გარსით დაფარული 8მგ აბები. ბლისტერზე 6 აბი გამოყენების ინსტრუქციით მოთავსებულია მუყაოს ყუთში.
შენახვის პირობები:18-30ºC . ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა:2 წელი. ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ არ გამოიყენოთ.
გაცემის წესი:ექიმის რეცეპტით.







facebook
© შპს “საინფორმაციო-სამედიცინო სამსახური”
თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 55
+(032)2 252272
infomis04@gmail.com
info@mis.ge

Page generation time: 0. 051052935 sec.