| უნიფიცირებული დასახელება: | მოქსიფლოქსაცინიMoxifloxacin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
S01AX22 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 01 პრეპარატები თვალის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| X მიკრობების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები | |||
J01MA14 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| M ანტიბაქტერიული პრეპარატები - ქინოლონის წარმოებულები | |||
| A ფტორქინოლონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებში გამოიყენება 400 მგ ერთხელ დღეში ქრონიკული ბრონქიტის დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5 დღეს, პნევმონიის დროს 10 დღეს, მწვავე სინუსიტის, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციების დროს - 7 დღეს. აბი უნდა იყოს მიღებული დაღეჭვის გარეშე, წყლის დაყოლებით, საკვების მიღებასთან კავშირის გარეშე. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | პრეპარატი წარმოადგენს ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიულ საშუალებას, რომელიც ავლენს ბაქტერიოციდულ მოქმედებას. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია II და IV ბაქტერიული ტოპოიზომერაზების ინჰიბირებით, რაც იწვევს მიკრობული უჯრედების დნმ-ის სინთეზის დარღვევას. In vitro პრეპარატი აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების, მიკოპლაზმის, ქლამიდიების, ლეგიონელას მიმართ. იგი ეფექტურია იმ ბაქტერიების მიმართაც, რომლებიც რეზისტენტულნი არიან β-ლაქტამური და მაკროლიდური ანტიბიოტიკებისადმი. მოქსიფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე გრამდადებითი ბაქტერიებია: Staphylococcus aureum (მათ შორის მეტიცილინის მიმართ მგრძნობიარე შტამები), Streptococcus pneumoniae (მათ შორის პენიცილინის და მაკროლიდების მიმართ მდგრადი შტამები), Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის); გრამდადებითი ბაქტცრიები: Haemophilus influenzae (მათ შორის β-ლაქტამაზას წარმომქმნელი); Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis (მათ შორის β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი); Escherichia coli, Enterobacter cloacae; აგრეთვე Chlamidia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae-. პრეპარატის მიმართ ზომიერად მგრძნობიარე ბაქტერიებია: Streptococcus milleri, Streptococcus agalactiae, Streptococcus mitior, Streptococcus dysgalactiae, Staphylococcus cohni, Staphylococcus epidermidis (მათ შორის მეტიცილინის მიმართ მგრძნობიარე შტამები); Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus simulans, Corynebacterium diphtheriae; გრამუარყოფითი ბაქტცრიები Bordetella pertussis, Klebsiella oxytoca, Enterobacter aerogenes, Enterobacter agglomerans, Proteus mirabilis; Proteus vulgaris; Morganella morganii; Providencia rettgerri; Providebcia stuartii; ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides distasonis; Bacteroides eggerthii; Bacteroides fragillis; Bacteroides ovatus; Bacteroides unoformis; Fusobacterium spp., Porphyromonas spp., (მათ შორის Porphyromonas anaerobus; Porphyromonas asaccharolytica; Porphyromonas magnus), Prevotella spp., Propionibacterium spp., Clostridum ramosum; აგრეთვე Legionella pneumophila; Coxiella Burnettii. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | მოქსიფლოქსაცინი შეიწოვება თითქმის სრულად. მისი აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90%-ს. ერთჯერადად 400 მგ მოქსიფლოქსაცინის მიღებისას Cmax სისხლში აღინიშნება 0.5-4 საათის განმავლობაში და შეადგენს 3.1 მგ/ლ. საკვების მიღება უარყოფითად არ მოქმედებს მოქსიფლოქსაცინის შეწოვაზე. სისხლში სტაბილური კონცენტრაცია აღინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 3 დღის შემდეგ. პლაზმის ცილებთან მისი კავშირი (ძირითადად ალბუმინებთან) შეადგენს 40%-ს. მოქსიფლოქსაცინი სწრაფად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და უჯრედებში. პრეპარატი მაღალი კონცენტრაციით აღინიშნება ფილტვის ქსოვილში, ბრონქების ლორწოვან გარსში, ცხვირის ნესტოებში, ალვეოლურ მაკროფაგებში. მოქსიფლოქსაცინი არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას ღვიძლის ციტოქრომ P450 მიკროსომული ფერმენტული სისტემის მეშვეობით და ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელებით როგორც უცვლელი, ასევე არააქტიური მეტაბოლიტების სახით. პრეპარატის 45% უცვლელი სახით გამოიყოფა შარდით და ფეკალიებით. მისი T1/2 შეადგენს დაახლოებით 12 საათს. მოქსიფლოქსაცინის ფარმაკოკინეტიკის მხრივ არ არის დადგენილი სხვაობა ასაკსა და სქესს შორის. ბავშვებში მოქსიფლოქსაცინის ფარმაკოკინეტიკა არ არის შესწავლილი. მოქსიფლოქსაცინის ფარმაკოკინეტიკის შესწავლისას (KK>30 მლ/წთ/1.73მ 2) ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას არ არის გამოვლენილი არსებითი ცვლილებები. | ||
| ჩვენება: | ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით. - ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება; - არაჰოსპიტალური პნევმონია; - მწვავე სინუსიტი; - კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციური დაავადებები. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრივ; ხშირად (1-10%) - გულისრევა, ღებინება, გემოს და მადის დაკარგვა, დიარეა, ეპიგასტრალურ მიდამოში ტკივილი, დისპეფსია, ღვიძლის ფუნქციური სინჯების ცვლილებები, პირის ღრუს სიმშრალე, მეტეორიზმი, სტომატიტი, გლოსიტი (0.11%); ენის ფერის ცვლილება, გარდამავალი სიყვითლე (0.01-0.1%). აგრეთვე აღინიშნება სისხლის პლაზმაში ამილაზას, ტუტე ფოსფატაზას, ასპარაგინტრანსფერაზას, ალანინტრანსფერაზას აქტივობის და ბილირუბინის დონის მომატება. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ - ტაქიკარდია, პერიფერიული შეშუპებები, არტერიული წნევის დაქვეითება, ტაქიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში (0.11%); არტერიული ჰიპოტენზია (0.010.1%) . ცნს-ის და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: უძილობა, თავბრუსხვევა, ნერვული მიშლილობა, ძილიანობა, შიშის გრძნობა, ტრემორი, პარესთეზიები, ცნობიერების დაბინდვა, დეპრესია, ასთენია, დისკომფორტის შეგრძნება, ამბლიოპია (0.11%); მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა, კუნთების ტონუსის დაქვეითება, ტაქტილური შეგრძნების დაქვეითება, კრუნჩხვები, მეხსიერების დაქვეითება, მეტყველების მოშლა, დისფაგია, გემოს დაქვეითება ან დარღვევა, ძილის დარღვევა, ემოციური ლაბილობა, ყურებში შუილი, აჟიტაცია, დეპერსონალიზაცია, აკვიატებულობა, ჰალუცინაციები (0.01-0.1%). სასუნთქი გზების მხრივ: ბრონქოსპაზმი, დისპნოე (0.001-0.1%). ძვალ-კუნთოვანი სისტემების მხრივ: ტკივილი ზურგის არეში, ართრალგია, მიალგია (0.1-1%). შარდსასქესო სისტემის მხრივ: ვაგინალური კანდიდოზი, ვაგინიტი (0.1-1%); სისხლის პლაზმაში შარდმჟავას, კრეატინინის და შარდოვანას დონის მომატება. სისხლისმიმოქცევის სისტემის მხრივ: ლეიკოციტოზი ან ლეიკოპენია, ეოზინიფილია, თრომბოციტოპენია ან თრომბოციტოზი, ერითროციტოზი ან ერითროპენია. ჰემოგლობინის მაჩვენებლის დაქვეითება. ალერგიული რეაქციები: (0.1-1%) გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია. სხვადასხვა: პროთრომბინის დროის გაზრდა. კლინიკური კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ გვერდითი მოვლენების უმრავლესობა (90%) ატარებდა მსუბუქ ხასიათს. | ||
| უკუჩვენება: | - ორსულობა; - ლაქტაცია; - ბავშვებსა და მოზარდებში; - მომატებული მგრძნობელობა მოქსიფლოქსაცინის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტების, ასვე ქინოლონების ჯგუფის რომელიმე სამკურნალი, საშუალების მიმართ. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში არ არის მიზანშეწონილი. აუცილებლობის შემთხვევაში ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა ექიმის რეკომენდაციით გადაწყვეტილ იქნას ძუძუთი კვების გაგრძელება ან შეწყვეტა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ვინაიდან მოქსიფლოქსაცინის მიღებისას იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი, პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ცნს-ის ფუნქციის დარღვევისას, რომლის თანმხლებია კრუნჩხვები. ეპილეფსიით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ხანდაზმულ პაციენტებში იგი სიფრთხილით ინიშნება, ვინაიდან მოსალოდნელია ტენდოვაგინიტის განვითარება ან მყესების გაგლეჯა. ღვიძლის ფუნქციის მძიმე ფორმის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში იგი ინიშნება სიფრთხილით (არ არსებობს მონაცემები აღნიშნული კატეგორიის პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ). მისი გამოყენებისას აღინიშნება QT ინტერვალის გახანგრძლივება, რის გამოც პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თანდაყოლილი ან შეძენილი დაავადებები, რომელთა თანმხლებია QT ინტერვალის გაზრდა, ან იმ პრეპარატების გამოყენებისას, რომლებიც ამცირებენ გულის გამტარებლობას, (I, II, III ჯგუფის ანტიარითმიული პრეპარატები, აგრეთვე ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, ნეიროლეფსიური საშუალებები). მხედველობაში უნდა მივიღოთ ის ფაქტი, რომ ანტიბიოტიკების გამოყენებისას არსებობს ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების საშიშროება, რაც არ აღინიშნება მოქსიფლოქსაცინის გამოყენებისას. პრეპარატი ასევე სიფრთხილით ინიშნება იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ფონზე ანამნეზში აღენიშნებოდათ დიარეა. მძიმე ფორმის დიარეის განვითარებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. აღსანიშნავია, რომ ფტორქინოლონებით მკურნალობისას ძალიან იშვიათად ადგილი აქვს ტენდოვაგინიტის განვითარებას ან მყესების გაგლეჯას. ტკივილის ან ანთების ნიშნების გამოვლენისთანავე საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. მოქსიფლოქსაცინს არ გააჩნია ფოტოტოქსიკური მოქმედება. ბავშვებსა და მოზარდებში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. | ||
| ჭარბი დოზირება: | მკურნალობა სიმპტომატურია. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | მოქსიფლოქსაცინის და კორტიკოსტეროიდების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ტენდოვაგინიტის განვითარების ან მყესების გაგლეჯის რისკი. ამიტომ მოცემული კომბინაციისას სიფრთხილეა საჭიროა. მოქსიფლოქსაცინის და რანიტიდინის ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება მოქსიფლოქსაცინის შეწოვის მხრივ ცვლილება. მოქსიფლოქსაცინის და ანტაციდური პრეპარატების, აგრეთვე იმ პრეპარატების, რომლებიც შეიცავენ მინერალურ ნივთიერებებს, პოლივიტამინებს ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია მოქსიფლოქსაცინის შეწოვის დარღვევა, რომლის მიზეზსაც წარმოადგენს პოლივალენტურ კათიონებთან ქელატური კომპლექსების წარმოქმნა, რომლებსაც შეიცავენ ზემოთაღნიშნული პრეპარატები. ამის გამო ანტაციდები და სხვა სამკურნალო საშუალებები, რომლის შემადგენლობაშიც შედის კალციუმი, მაგნიუმი, ალუმინი, რკინა, საჭიროა მივიღოთ მოქსიფლოქსაცინის მიღებამდე 4 საათის ან მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. დიგოქსინისა და მოქსიფლოქსაცინის ერთდროული გამოყენებისას უმნიშვნელოდ იცვლება დიგოქსინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები. მოქსიფლოქსაცინი არ მოქმედებს თეოფილინის ფარმაკოკინეტიკაზე. კლინიკური კვლევების შედეგად არ არის დადგენილი მოქსიფლოქსაცინთან გლიბენკლამიდის, პრობენიციდის, ვარფარინის, და პერორალური ჰორმონული კონტრაცეპტივების ურთიერთქმედება. |
Page generation time: 0. 021993403 sec.
