| უნიფიცირებული დასახელება: | დოცეტაქსელიDocetaxel | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
L01CD02 | L სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები და იმუნომოდულატორები | ||
| 01 სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| C ალკალოიდები მცენარეული წარმოშობის | |||
| D ტაქსოიდები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | დოცეტაქსელი - სიმსივნის საწინააღმდეგო მცენარეული წარმოშობის ციტოტოქსიკური მოქმედების პრეპარატია, რომელიც ხელს უწყობს ტუბულინის დაგროვებას მიკრომილაკებში და ხელს უშლის მათ დაშლას, რაც იწვევს სიმსივნურ უჯრედებში მიტოზის ფაზის და ფაზთაშორისო პროცესების დარღვევას. დოცეტაქსელი დიდი ხნის განმავლობაში რჩება სიმსივნურ უჯრედებში, სადაც იგი აღწევს მაღალ კონცენტრაციას. დოცეტაქსელი იჩენს აქტივობას უმრავლესი უჯრედის მიმართ, რომლებიც ჭარბი რაოდენობით წარმოქმნიან პ-გლიკოპროტეინს, რომელიც კოდირებულია მრავლობითი მდგრადობის გენით. In vivo დოცეტაქსელს გააჩნია მოქმედების ფართო სპექტრი ექსპერიმენტში განვითარებული სიმსივნეების და ადამიანისგან ექსტრაპოლირებული სიმსივნური უჯრედების მიმართ. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | დოცეტაქსელის კინეტიკა დოზა დამოკიდებულია და გამოისახება სამფაზიანი ფარმაკოკინეტიკური მოდელით, ნახევრადგამოყოფის პერიოდებით შესაბამისად - 4 წუთი, 36 წუთი და 11,4 საათი. დოცეტაქსელი 95%-ზე მეტად უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ციტოქრომ - პ 450 მონაწილობით და ტერტბუთილის ეთეროვანი ჯგუფის დაჟაგვის შემდეგ დოცეტაქსილი გამოიყოფა შარდისა და განავალის საშუალებით 7 დღის განმავლობაში. ექსკრეცია შარდითა და განავლით შეადგენს რადიაქტიური დოზის 6% და 75% შესაბამისად. რადიაქტიური პრეპარატის დაახლოებით 80% გამოყოფილი განავალით აღმოჩენილია 48 საათის განმავლობაში ძირითადი მეტაბოლიტის სახით და ძალიან უმნიშვნელო რაოდენობით უცვლელი სახით. დოცეტაქსელის ფარმაკოკინეტიკა არ არის დამოკიდებული პაციენტის ასაკსა და სქესზე. პაციენტთა მცირე რაოდენობას ღვიძლის ფუნქციის მცირედ გამოხატული დარღვევით (ALT და ACT > 1,5 დაბალია ნორმასთან შედარებით, იმავ დროულად მომატებული ტუტე ფოსფატაზას აქტივობით ნორმასთან შედარებით >2,5 ნორმა.) საერთო კლირენსი იყო დაბალი 27%-ით მის საშუალო მაჩვენებლებთან შედარებით. დოცეტაქსელის კლირენსი არ იცვლება ავადმყოფებში სითხის შეკავების მცირე და ზომიერი გამოვლინებით. კლირენსის ცვლილების მონაცემები ავადმყოფებში სითხის შეკავების გამოხატული გამოვლინებით არ მოიპოვება. დოცეტაქსელის დოქსორუბიცინთან კომბინირებული გამოყენების დროს დოცეტაქსელის კლირენსი იზრდება მისი ეფექტურობის შენარჩუნებით. ამ დროს არ იცვლება დოქსორუბიცინისა და დოქსორუბიცინოლის (დოქსორუბიცინის მეტაბოლიტი) კლირენსი პლაზმაში. | ||
| ჩვენება: | დოცეტექსილი გამოიყენება შემდეგი დაავადებების დროს: - ადგილობრივად გავრცელებული ან მეტასტაზირებული სარძევე ჯირკვლის სიმსივნის დროს, როგორც პირველადი ქიმიო-თერაპიული მკურნალობა (პირველი რიგი) ან წინამორბედი მკურნალობის არაეფექტურობის გამო (მეორე რიგის თერაპია); - ფილტვის ადგილობრივად გავრცელებული ან მეტასტაზირებული არაწვრილუჯრედოვანი სიმსივნის დროს პირველი და მეორე რიგის თერაპიის სახით. - საკვერცხეების მეტასტაზირებული სიმსივნე წინამორბედი მკურნალობის არაეფექტურობის გამო (მეორე რიგის თერაპია). | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ყველა ავადმყოფს მის შეყვანამდე მომატებული მგრძნობელობის შემცირების მიზნით უნდა ჩაუტარდეს პრემედიკაცია გლუკოკორტიკოსტეროიდული პრეპარატებით, მაგალითად, დექსამეთაზონი დოზით 16მგ/ დღეღამეში (8 მგ. ორჯერ დღეში) პერორალურად სამი დღის განმავლობაში, პრეპარატის გადასხმამდე ერთი დღით ადრე. ტაქსოტერი შეყავთ ორგანიზმში ვენაში ერთსაათიანი ინფუზიის სახით. სარძევე ჯირკვლის სიმსივნე პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 100 მგ/მ 2 მონოთერაპიის დროს და 75 მგ/მ 2 დოქსორუბიცინთან (50 მგ/მ 2) კომბინაციაში, ყოველ სამ კვირაში ერთხელ. ფილტვის არაწვრილუჯრედოვანი სიმსივნე: პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 75-100 მგ/მ 2 მონოთერაპიის დროს და 75 მგ/მ 2 პლატინის პრეპარატებთან კომბინაციაში ყოველ სამ კვირაში ერთხელ. საკვერცხეების მეტასტაზირებული სიმსივნე: პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 100 მ სამ კვირაში ერთხელ. დოზის კორექცია: დოცეტაქსელი შეჰყავთ, როდესაც ნეიტროფილების მაჩვენებელი მეტია >1,500 მმ 3-ზე. ნეიტროფილების < 500 მმ 3-ზე ნაკლები რაოდენობის დროს, რომელიც გრძელდება ერთი კვირის განმავლობაში, ფებრილური ნეოტროპენიის, განვითარებული გამოხატული კანის რეაქციის, პერიფერიული ნეიროპათიის დოცეტაქსელით მკურნალობისას, საჭიროა შემცირდეს შემდგომი გადასხმების დროს დოზები 100-დან 75 მგ/მ 2 და/ან 75-დან 60 მგ/მ 2. თუ აღნიშნული გართულებები გრძელდება დოცეტაქსელის 60 მგ/მ2 გამოყენების დროსაც, მკურნალობა უნდა შეწყდეს. ავადმყოფთა განსაკუთრებული ჯგუფები: ავადმყოფები, რომელთაც გამოხატული აქვთ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა: იმ ავამდყოფებში რომელთაც სისხლის პლაზმაში ტრანსამინაზების დონე (ALT ან/და AST) 1.5 -ჯერ უფრო მაღალია ვიდრე ნორმის ზედა ზღვარი ან ტუტე ფოსფატაზა 2.5-ჯერ აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს, პრეპარატის რეკომენდებული დოზაა 75 მგ/მ 2 ავამდყოფებში, რომელთაც მომატებულ აქვთ ბილირუბინის დონე და/ან ALT და AST 6-ჯერ უფრო მაღალია ვიდრე ნორმის ზედა ზღვარი, მისი გამოყენება არ არის რეკომენდებულია. ამ დროისთვის არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის კომბინირებული გამოყენების შესახებ სხვა მედიკამენტებთან ავადმყოფებში, რომელთაც გამოხატული აქვთ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა. ბავშვები: მისი უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებში შესწავლილია არასაკმარისად. არსებობს შეზღუდული გამოცდილება პრეპარატის ბავშვებში გამოყენების შესახებ. ხანდაზმული ადამიანები: ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების გათვალისწინებით, რაიმე სპეციალური მითითება პრეპარატის ხანდაზმული ასაკის ადამინებში გამოყენების შესახებ არ მოიპოვება. ხსნარის დამზადების ინსტრუქცია: რეკომენდაციები უსაფრთხოების ტექნიკის შესახებ: პრეპარატი წარმოადგენს კიბოს საწინააღმდეგო პრეპარატს; ისევე როგორც სხვა პოტენციურად ტოქსიკური ნივთიერებების შემთხვევაში, აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა მისი გამოყენების და ხსნარების დამზადებისას. რეკომენდებულია ხელთათმანების გამოყენება. თუ დოცეტაქსელის კონცენტრატი, წინასწარ შერეული ხსნარი ან ხსნარი ინფუზიისათვის ხვდება კანზე, საჭიროა მისი დაუყოვნებლივ, ზედმიწევნითი დაბანა წყლით და საპნით. პრეპარატის კონცენტრატის, წინასწარ შერეული ხსნარის ან საინფუზიო ხსნარის ლორწოვან გარსებზე მოხვედრისას, საჭიროა მათი დაუყოვნებლივ ზედმიწევნითი დაბანა წყლით. შიგნით შესაყვანი ხსნარის დამზადება: პარენტერულად გამოსაყენებელი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებელი კონცენტრატი უნდა გაიხსნას. დოცეტაქსელი 10მგ/მლ წინასწარ შერეული ხსნარის დამზადება. გახსნის წინ აუცილებელია ფლაკონები პრეპარატით და გამხსნელით მოთავსდეს ოთახის ტემპერატურაზე 5 წუთის განმავლობაში. გამხსნელის ფლაკონის მთელი შიგთავსი ნემსის საშუალებით თავსდება შპრიცში და შეჰყავთ პრეპარატიან ფლაკონში. ფლაკონი, მიღებული ნარევით, უნდა შეინჯღრეს 15 წამის განმავლობაში და დარჩეს 5 წუთით ოთახის ტემპერატურაზე, რის შემდეგაც ხსნარი მოწმდება ჰომოგენურობაზე და გამჭვირვალობაზე (ქაფის არსებობა 5 წუთის შემდეგაც ითვლება ნორმად). წინასწარ შერეული ხსნარი შეიცავს დოცეტაქსელს 10მგ/მლ-ში. იგი სტაბილურია 8 საათის განმავლობაში მაცივარში შენახვისას ტემპერატურაზე +20’C-დან +80’C -მდე ან ოთახის ტემპერატურაზე. საინფუზიო ხსნარის დამზადება წინასწარ შერეული ხსნარის აუცილებელი მოცულობა, საჭირო დოზის შესაბამისად, შეჰყავთ საინფუზიო სისტემაში ან ფლაკონში, რომელიც შეიცავს 250 მლ 5% გლუკოზის ხსნარს ან 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარს. თუ დოცეტაქსელის საჭირო დოზა აღემატება 240 მგ-ს, მაშინ ინფუზიისათვის საჭიროა გამოყენებულ იქნას სითხის დიდი მოცულობა, რათა დოცეტაქსელის კონცენტრაცია არ აღემატებოდეს 0.9 მგ/მლ. პრეპარატის წინასწარ შერეული ხსნარი და საინფუზიო ხსნარი, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა პრეპარატი პარენტერული გამოყენებისათვის, აუცილებელია დათვალიერდეს შეყვანის წინ; ნალექის არსებობის შემთხვევაში ხსნარი უნდა გადაიღვაროს. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | პრეპარატის ყველაზე გავრცელებულ გვერდით მოვლენას წარმოადგენს შექცევადი ნეიტროპენია. ნეიტროფილების რაოდენობა მცირდება მინიმალურ რაოდენობამდე 7 დღის შემდეგ, გამოხატული ნეოტროპენიის საშუალო ხანგრძლივობა (ნაკლები, ვიდრე 500 მმ 3-ში) შეადგენს 7 დღეს. გამოვლენილია ტრომბოციტოპენიის და ანემიის შემთხვევები. მაღალი მგრძნობელობის რეაქცია: ჩვეულებრივ ვლინდება პრეპარატის გადასხმის დაწყებიდან რამდენიმე წუთში და ვლინდება მსუბუქად ან ზომიერად გამოხატული რეაქციებით (წამოხურება, გამონაყარი ქავილით, მკერდის არეში შებოჭვის შეგრძნება, ტკივილი ზურგის არეში, ქოშინი, წამლისმიერი ცხელება ან შემცივნება). მძიმე რეაქციის დროს გამოხატულია არტერიული ჰიპოტონია და/ან ბრონქოსპაზმი ან გენერალიზებული გამონაყარი (ერითემა, რომელიც ქრება ინფუზიის შეწყვეტის და ადექვატური მკურნალობის შემდეგ). კანისა და კანის დანამატების მხრივ: ალოპეცია, მსუბუქი ან ზომიერად გამოხატული კანის რეაქციები. ნაკლებად გვხვდება გამოხატული გამონაყარი ან კიდურების (ხელის გული, ტერფი) შემოსაზღვრული ერითემა შეშუპებით და შემდგომი აქერცვლით, რომელსაც მივყავართ დოცეტაქსელის მკურნალობის შეჩერებამდე ან შეწყვეტამდე. ფრჩხილების მძიმე ხასიათის დაზიანება (ონიქოლიზისი) გვხვდება იშვითად. აგრეთვე ძალიან იშვიათად ადგილი აქვს ბულოზური გამონაყარის შემთხვევებს (ლაიელისა და სტივენს-ჯონსონის სინდრომი). სითხის შეკავება: აღწერილია პერიფერიული შეშუპებისა და იშვიათად პლევრული და პერიკარდიული გამონაჟონის შემთხვევები, ასციტი, ცრემლდენა კონიუნქტივიტთან ერთად (ან მის გარეშე) და სხეულის მასის გადიდება. პერიფერიული შეშუპებები ვლინდება ძირითადად ქვედა კიდურებზე, ხოლო შემდგომში შეიძლება გახდეს გენერალიზებული, რომლის შედეგად სხეულის წონა შეიძლება გაიზარდოს 3 კგ-ით ან მეტით. სითხის შეკავების სიხშირე და გამოხატულება შეიძლება გაიზარდოს პრეპარატის ხელმეორედ შეყვანისას; პრეპარატის საშუალო ჯამური დოზები, რომლის დროსაც აღწერილია სითხის შეკავება შეადგენდა: პრემედიკაციის ჩატარების შემთხვევაში 818,9 მგ/მ 2, და პრემედიკაციის ჩატარების გარეშე 489,7 მგ/მ 2. ზოგიერთ შემთხვევაში იგი ვლინდებოდა თერაპიის პირველი კურსის ჩატარებისას. სითხის შეკავებას არ ახლავს თან მწვავე ოლიგურია და არტერიული ჰიპოტონია. იშვიათ შემთხვევაში სითხის შეკავებას თან ერთვის დეჰიდრატაცია და ფილტვების შეშუპება. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ანორექსია, ყაბზობა, სტომატიტი, გემოვნების დარღვევა, ეზოფაგიტი, ტკივილი კუჭის არეში, იშვიათად კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა. პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: პერიფერიული ნეიროპათია მსუბუქი ან ზომიერი პარესთეზიით გამოვლენილი, დიზესთეზია ან ტკივილი წვის ჩათლით. მოძრაობის დარღვევები გამოხატული სისუსტით. ზემოთჩამოთვლილი ცვლილებების შექცევადობა აღინიშნება 35,3% ავადმყოფებში, რომელთაც ჩაუტარდათ მკურნალო ბა დოზით 100მგ/მ 2 ეს დარღვევები დამოუკიდებლად ქრება 3 თვის განმავლობაში. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის რითმის დარღვევა, გულის უკმარისობა, არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითება. ძალიან იშვიათად აღინიშნება ვენური თრომბოემბოლია და მიოკარდიუმის ინფარქტი. ღვიძლის და ბილიარული სისტემის მხრივ: იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებოდათ მონოთერაპია დოზით 100მგ/მ 2, შრატისმიერი ALT, AST, ბილირუბინის და ტუტე ფოსფატაზის დონის სისხლის შრატში მომატება ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით 2,5-ზე მეტად, აღინიშნა 5%ზე ნაკლებ შემთხვევაში. იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებოდათ მონოთერაპია დოზით 75მგ/მ 2, აღინიშნა მხოლოდ შრატისმიერი ბილირუბინის დონის მომატება 2%-ზე ნაკლებ შემთხვევაში. იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებოდათ კომბინირებული თერაპია ტაქსოტერით დოზით 75მგ/მ 2 შრატისმიერი ALT, AST მომატება აღინიშნა 1%-ზე ნაკლებ, ხოლო ბილირუბინის და ტუტე ფოსფატაზის - 2,5%-ზე ნაკლებ შემთხვევაში. სხვა რეაქციები რეაქციები შეყვანის ადგილას ვლინდება ზომიერად და გამოხატულია შემდეგი სახით: ჰიპერპიგმენტაციები, ანთებები, შეწითლებები ან კანის სიმშრალე, ფლებიტები, სისხლჩაქცევები ან ვენის შეშუპება. ძალიან იშვიათად ვითარდება რესპირატორული დისტრეს სინდრომი და ინტერსტიციული პნევმონია. ასევე ასთენია, ართრალგია და მიალგია. | ||
| უკუჩვენება: | დოცეტაქსელზე ან პრეპარატის სხვა კომპონენტებზე გამოხატული მაღალი მგრძნობელობა ანამნეზში. - ნეიტროფილების რაოდენობა ნაკლები ვიდრე 1,500 მმ 3-ში. - ორსულობა ან ლაქტაციის პერიოდი. - ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებათ თერაპია, აუცილებელია სისხლის კლინიკური ანალიზი. მკურნალობის კურსის ჩატარებისას გამოხატული ნეიტროპენიის დროს (<500მმ 3 7დღის განმავლობაში და მეტად) რეკომედებულია პრეპარატის დოზის შემცირება შემდგომი კურსების დროს ან ადექვატური სიმპტომური ზომების მიღება. ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების გამოსავლენად, ავადმყოფები საჭიროებენ მონიტორინგს, განსაკუთრებით, პირველი და მეორე ინფუზიის დროს. ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები შესაძლებელია გამოვლინდეს დოცეტაქსელის ინფუზიის პირველივე წუთებიდანვე. ჰიპერმგრძნობელობის მსუბუქი გამოვლინებისას (სახის გაწითლება ან კანის ლოკალური რეაქციები) არ არის საჭირო პრეპარატის შეყვანის შეწყვეტა. ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რექციებისას, როგორიცაა: არტერიული ჰიპოტენზია, ბრონქოსპაზმი ან გენერალიზებული გამონაყარი, ერითემა, საჭიროა პრეპარატის გამოყენების დაუყოვნებლივი შეწყვეტა და შესაბამისი სამკურნალო ღონისძიებების ჩატარება აღნიშნული გართულებების კუპირებისათვის. ასეთ პაციენტებში პრეპარატით განმეორებითი კურსის ჩატარება არ არის ნებადართული. იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებათ მონოთერაპია დოცეტაქსელის დოზით 100მგ/მ 2, და აღენიშნებათ შრატისმიერი ტრანსამინაზების (ALT და/ან AST) მაღალი აქტივობა - ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით 1,5-ზე მეტად, შეუღლებული ტუტე ფოსფატაზას შრატისმიერი დონის მომატებასთან ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით 2,5-ზე მეტად, ძალიან მაღალია რისკი მძიმე გვერდითი ეფექტების გამოვლენის თვალსაზრისით: სეფსისი, კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა, ფებრილური ნეიტროპენია, ინფექციები, თრომბოციტოპენია, სტომატიტი და ასთენია. ამასთან დაკავშირებით, ღვიძლის ფუნქციის მომატებული მაჩვენებლების მქონე პაციენტებისათვის პრეპარატის რეკომენდებული დოზაა 75მგ/მ 2; ღვიძლის ფუნქციური სინჯები უნდა განისაზღვროს თერაპიის დაწყებამდე და მკურნალობის ყოველი შემდგომი ციკლის დაწყებამდე. იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ბილირუბინის დონის მომატება და/ან ALT და AST-ს მაღალი აქტივობა (>3,5-ჯერ ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით), შეუღლებული ტუტე ფოსფატაზას შრატისმიერი დონის მომატებასთან ნორმის ზედა ზღვართან შედარებით 6-ზე მეტად, პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებული არ არის. დღეისათვის არ არის მონაცემები დარღვეული ღვიძლის ფუნქციის მქონე პაციენტებში დოცეტაქსელის სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში გამოყენების შესახებ. სითხის შეკავების შესაძლებლობის გამო აუცილებელია გულდასმით დაკვირვება იმ პაციენტებზე, რომელთაც აღენიშნებათ ასციტი, პლევრული ან პერიკარდული გამონაჟონი. თერაპიის შეწყვეტიდან, სულ ცოტა 3 თვის განმავლობაში, აუცილებელია ორსულობისაგან თავის შეკავება. | ||
| ჭარბი დოზირება: | არსებობს მონაცემები დოზის გადაჭარბების რამდენიმე შემთხვევის შესახებ. დღეისათვის დოცეტაქსელის ანტიდოტი, რომელიც შესაძლებელი იქნებოდა გამოეყენებინათ დოზის გადაჭარბებისას, არ არსებობს. დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაცია სპეციალიზებულ განყოფილებაში და სასიცოცხლო ორგანოთა ფუნქციების ზედმიწევნითი კონტროლი. დოზის გადაჭარბების მოსალოდნელი ძირითადი გამოვლინებებია: ძვლის ტვინის დათრგუნვა, პერიფერიული ნეიროპათია და ლორწოვანი გარსების ანთება. სიმპტომატური მკურნალობა ტარდება საჭიროების შემთხვევაში. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | კლინიკურ გამოკვლევებში დოცეტაქსელის ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან შესწავლილი არ არის. In vitro გამოკვლევებით დადგენილ იქნა, რომ პრეპარატის ბიოტრანსფორმაცია შესაძლებელია შეიცვალოს შემდეგ ნივთიერებებთან ერთდროული გამოყენებისას: ციტოქრომ P450-3A სისტემის მაინდუცირებელი და მაინჰიბირებელი საშუალებები, როგორიცაა: ციკლოსპორინი, ტერფენადინი, კეტოკონაზოლი, ერითრომიცინი და ტროლეანდომიცინი. ამის გამო აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა აღნიშნული პრეპარატების ერთდროულად დანიშვნისას, შესაძლო ურთიერთქმედების გამო. დოცეტაქსელი მნიშვნელოვანი ხარისხით უკავშირდება პლაზმის ცილებს (>95%). თუმცა დოცეტაქსელის შესაძლო ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან In vivo შესწავლილი არ არის, In vitro სხვა სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც მჭიდროდ უკავშირდებიან ცილებს, ისეთი როგორიცაა ერითრომიცინი, დიფენჰიდრამინი, პროპრანოლოლი, პროპაფენონი, ფენიტოინი, სალიცილატები, სულფამეტოქსაზოლი და ნატრიუმის ვალპროატი, არ ახდენდნენ ზემოქმედებას დოცეტაქსელის ცილებთან შეკავშირებაზე. დოცეტაქსელი არ მოქმედებდა დიგიტოქსინის ცილებთან შეკავშირებაზე. |
Page generation time: 0. 021876482 sec.
