This web site needs javascript activated to work properly. Please activate it. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser, Thanks.

logo MIS
დასახელებები
კომპანიები
აქტიური ნივთიერებები
ძებნის ინსტრუქცია
უნიფიცირებული
დასახელება:
	
ნელფინავირი
Nelfinavir
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია:
	
 
J05AE04	
J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
05 ვირუსების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
A პირდაპირი მოქმედების ვირუსების საწინააღმდეგო პრეპარატები
	
E აივ-პროტეაზის ინჰიბიტორები
ანოტაცია:
	
	
ფარმაკოლოგიური თვისება:
	
ადამიანის იმუნიდეფიციტის ვირუსის პროტეაზა წარმოადგენს ფერმენტს, რომელიც აუცილებელია პოლიპროტეინული ვირუსის წინამძღვარი უჯრედების პროტეოლიზური დაშლისათვის ცალკეულ ცილებად, რომლებიც შედიან ინფიცირების უნარის მქონე შიდს-ის ვირუსის შემადგენლობაში. აღნიშნული ვირუსული პოლიპროტეინების დაშლის პროცესი აუცილებელია ინფექციის გამომწვევი ვირუსის მომწიფებისათვის. ნელფინავირი უკავშირდვბა შიდს-ის ვირუსის პროტეაზას აქტიურ უბანს და ხელს უშლის პოლიპროტეინების დაშლას, რასაც თან ახლავს მოუმწიფებელი ვირუსული ნაწილაკების წარმოქმნის პროცესი, რომლებსაც არა გააჩნიათ სხვა უჯრედების დაინფიცირების უნარი. ნელფინავირის კომბინაცია სხვა ანტირეტროვირუსულ პრეპარატებთან აქვეითებს შრატში ვირუსულ ”დატვირთვას” და იწვევს CD4-ის უჯრედების რაოდენობის მომატებას. ადრე ჩატარებული კვლევების წინასწარი ანალიზით დადგენილია, რომ პრეპარატი ანელებს დაავადების პროგრესირებას. ანტივირუსული აქტივობა In vitro: პრეპარატის In vitro ანტივირუსული აქტივობა დემონსტრირებული იყო შიდს-ის დროს მწვავე და ქრონიკული ინფექციის პირობებში ლიმფობლასტურ უჯრედებში, ლიმფოციტებში, მონოციტებშა და მაკროფაგებში. ნელფინავირი აქტიურია ლაბორატორიული შტამების ფართო სპექტრის მიმართ და შიდსი-1 და შიდსი-2 კლისიკური იზოლატების, ROD შტამების მიმართ. პრეპარატს შიდს-ის მკურნალობისას გააჩნია ადიტიური და სინერგული ეფეტები, როგორც ორმაგი და სამმაგი კომბინირებული თერაპიული რეჟიმის კომპონენტს, რომლებსაც მიეკუთვნებიან შექცევადი ტრანსკრიპტაზას ინჰიბიტორები ზიდოვუდინი (ZVD), ლამივუდინი (3TZ), დიდანოზინი (ddI), ზალციტაბინი (ddC) და სტავუდინი (d4T), მათი ციტოტოქსიკური ეფექტების გაძლიერების გარეშე. In vitro გამოყოფილი იქნა პრეპარატის მიმართ ნაკლებად მგრძნობიარე შიდს-ის იზოლატები. ვირუსის ვარიანტის გენოტიპურობამ, რომლის მგრძნობელობა 9-ჯერ იყო შესუსტებული, გამოავლინა ასპარტის მჟავას (D) უნიკალური ჩანაცვლების უნარი ასპარაგინით (N) შიდს-ის პროტეაზას ამინომჟავურ ნაშთში 30 (D03N). გამოკვლეულ იქნა აგრეთვე შიდს-ის პროტეაზას გენების გენოტიპური ცვლილებები 58 ავადმყოფში, რომლებიც ჩართულნი იყვნენ კვლევის I/II ფაზებში. In vitro კვლევის შედეგების შესაბამისად, ძირითად ცვლილებას წარმოადგენდა D03N-ის ჩანაცვლება. ავადმყოფბთა ნაწილში, რომლებიც იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ 44 კვირის განმალობაში, აღნიშნული ჩანაცვლება შენარჩუნებული იყო. მუტაციები, რომლებიც აღწერილ იქნა პროტეაზას სხვა ინჰიბიტორებისათვის, ან საერთოდ არ აღინიშნებოდა (G48V, V82F/T, 184V0, ან აღინიშნებოდა ძალიან იშვიათად (90). აღწერილი იქნა პროტეაზას გენების ამინომჟავური თანმიმდევრობის ანალიზი, შემთხვევით ამორჩევითი მეთოდით მიღებული 113 ავადმყოფიდან 16 კვირიანი თერაპიის შემდეგ ან პრეპარატით ან პრეპარატის კომბინაციით ზიდოვუდინთან და ლამივუდინთან საცდელი კვლევების ჩატარებისას. იმ შემთხვევებში, როდესაც ვირასეპტს იყენებდნენ კომბინაციაში ზიდოვუდინთან და ლამივუდინთან ერთად, გენოტიპური რეზისტენტობის სიხშრე ნელფინავირის მიმართ 16 კვირის შემდეგ სარწმუნოდ ნაკლები იყო (6%), ვიდრე იმ შემთხვევაში, როდესაც ნელფინავირს იყენებდნენ მონოთერაპიის სახით (56%). ჯვარედინი რეზისტენტობა სხვა ანტივირუსული პრეპარატების მიმართ: პრეპარატის და შექცევადი ტრანსკრიპტაზას ინჰიბიტორებხ შორის ჯვარედინი რეზისტენტობა ნაკლებად სავარაუდოა, რადგან აღნიშნული პრეპარატები მოქმედებენ სხვადასხვა სამიზნე ფერმენტებზე. შიდს-ის იზოლატები, რომლებიც მდგრადნი არიან ნუკლეოზიდების ანალოგების და შექცევადი ტრანსკრიპტაზას არანუკლეოზიდური ინჰიბიტორების მიმართ ინარჩუნებენ In vitro მგრძნობელობას პრეპარატის მიმართ. შესწავლილი იქნა აგრეთვე, თუ რა ხარისხის ჯვარედინი რეზისტენტობის განვითარებას იწვევს პრეპარატი პროტეაზას სხვა ინჰიბიტორებთან. In vitro 6 ვირუსის კლინიკური იზოლატების მგრძნობელობა, რომლებიც ჩანაცვლებულნი იყვნენ D30N მდგომარეობაში, საკვინავირის, რიტონავირის, ინდინავირის და 141 W94 მიმართ არ იცვლებოდა. ჯვარედინი რეზისტენტობის არ არსებობა დადასტურებული იქნა აგრეთვე შიდს-ის რეკომბინანტურ ფორმაზე B D30N მდგომარეობაში ჩანაცვლებით. რეკომბინანტურ ვირუსს შესუსტებული აქვს ნელფინავირის მიმართ მგრძნობელობა, მაგრამ მთლიანად აქვს შენარჩუნებული მგრძნობელობა პროტეაზას სხვა ინჰიბიტორების მიმართ. შესაბამისად ავადმყოფებში, რომლებიც ხასიათდებიან პრეპარატის მიმართ მდგრადობით, პროტეაზას სხვა ინჰიბიტორების მიმართ ჯვარედინი რეზისტენტობის განვითარების შესაძლებლობა ნაკლებია.
ფარმაკოკინეტიკა:
	
პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები შესწავლილი იქნა ჯანმრთელ მოხალისეებში და შიდს-ის ვირუსით ინფიცირებულ ავადმყოფებში, თუმცა რაიმე არსებითი განსხვავებები მათ შორის არ იქნა დადგენილი. შეწოვა: პრეპარატის ერთჯერადი ან მრავალჯერადი პერორალური მიღებისას 500-750 მგ (2 ამ 3 აბი 250 მგ) ჭამის დროს, მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმა-ში როგორც წესი აღინიშნება 2-4 სთ-ის შემდეგ. მრავალჯერადი მიღებისას 750 მგ ყოველ 8 სთ-ში 28 დღის განმავლობაში (წონასწორული მდგომარეობა), პლაზმაში მისი მაქსიმალრი კონცენტრაციები შეადგენდნენ 3-4 მკგ/მლ, ხოლო მინიმალური 1-3 მკგ/მლ. პრეპარატის სხვადასხვა დოზების ერთჯერადი მიღებისას პრეპარატის კონცენტრაცია პლაზმაში იზრდებოდა უფრო სწრაფად, ვიდრე პრეპარატის მიღებით შესაბამის დოზებში. პრეპარატის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა განსაზღვრული არ არის, მაგრამ რადიაქტიუღი იზოტოპური მეთოდით ჩატარებული კვლევებით შარდში დიდი რაოდენობის მეტაბოლიტების არსებობის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ორგანიზმში შეიწოვება პერორალურად მიღებული პრეპარატის დოზის დაახლოებით 78%. პრეპარატის პერორალურად მიღებისას საკვების მოქმედება შეწოვის პროცესზე: პრეპარატის მიღებისას ჭამის დროს მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში და მრუდი “კონცენტრაცია-დრო”-ს ფართი, 23-ჯერ მეტი იყო ვიდრე მისი უზმოზე მიღებისას. პრეპარატის პლაზმური კონცენტრაციის გაზრდა მისი მიღებისას ჭამის დროს, დამოკიდებული არ არის საკვებში არსებულ ცხიმზე. განაწილება: ადამიანებში და ცხოველებში პრეპარატის განაწილების მოცულობა უდრის 2-7 ლ/კგ, რაც ხელს უწყობს პრეპარატის ქსოვილებში კარგად შეღწევას. 14C-პრეპარატის დოზით 50 მგ/კგ შეყვანით ვირთაგვებში, პრეპარატის კონცენტრაციები თავის ტვინში შედარებით დაბალი იყო ვიდრე სხვა ქსოვილებში, მაგრამ In vitro აღემატებოდა 95% ეფექტურ ანტივირუსულ კონცენტრაციას (Eჩ95). შრატში პრეპარატის დიდი ნაწილი (98%) უკავშირდება პლაზმის ცილებს. პლაზმაში საკვინავირის მაღალი კონცენტრაციები ზრდიან თავისუფალი პრეპარატის პროცენტულ შემცველობას. მეტაბოლიზმი: 14C-პრეპარატის პერორალური მიღებისას ერთჯერადი დოზით 750 მგ, უცვლელი პრეპარატი შეადგენდა პლაზმაში რადიაქტიურობის 82-86%. პლაზმაში აღმოჩენილი იქნა ერთი ძირითადი და რამდენიმე დამატებითი მეტაბოლიტები, რომლებიც დაჟანგვის პროცესის შედეგად წარმოიქმნებიან. ოქსიმეტაბოლიტს In vitro ახასიათებს ისე-თივე ანტივირუსული აქტივობა, როგორიც საწყის პრეპარატს. In vitro პრეპარატის მეტაბოლიზმი ხორცი ელდება ციტოქრომ P450 მრავალრიცხოვანი იზოფერმენტების საშუალებით, მათ რიცხვში CYP3A-ით. გამოყოფა: პრეპარატის პერორალურად ერთჯერადი მიღების შემდეგ მისი კლირენსის მაჩვენებლები (24-33 ლ/სთ-ში) ისევე როგორც მისი ხელმეორედ მიღებისას (26-61 ლ/სთ-ში) მიუთითებს პრეპარატის შესაბამისად ზომიერ და მაღალ ბიოშეღწევადობაზე. პლაზმაში მისი ტერმინალური ფაზის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი, როგორც წესი, შეადგენს 2.5-5 სთ-ს. პერორალურად მიღებული 750 მგ დოზის დიდი ნაწილი (87%), რომელიც შეიცავს 14ჩ-ვირასეპტს, აღმოჩენილი იქნა განავალში, რომლის მასების რადიაქტიურობა განპირობებული იყო ნიშანდებული პრეპარატით (22%) და მისი მრავალრიცხოვანი ოქსიმეტაბოლიტებით. შარდში აღმოჩენილი იქნა მიღებული დოზის მხოლოდ 1-2% - ძირითადად შეუცვლელი პრეპარატის სახით. ფარმაკოკინეტიკა ბავშვებში: 2 წლიდან 13 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის პერორალური კლირენსი დაახლოებით 2-3-ჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე მოზრდილებში. მისი ფხვნილის ან აბების პერორალური დანიშვნა 2030 მგ/კგ-ზე 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს, იძლევა პლაზმაში პრეპარატის წონასწორული კონცენტრაციის მიღწევის შესაძლებლობას, ანალოგიურს მოზრდილი ავადმყოფებისათვის, რომლებიც ღებულობდნენ პრეპარატს 500-750 მგ 3-ჯერ დღეში.
ჩვენება:
	
შიდსი-1-ით ინფიცირებული მოზრდილებისა და ბავშვების კომბინირებული თერაპია, ნუკლეოზიდების ანალოგების ჯგუფის ანტირეტროვირუსულ პრეპარატებთან ერთად.
დოზირება და მიღების წესი:
	
პრეპარატი ინიშნება პერორალურად ჭამის დროს. მოზრდილებში და 13 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში: 750 მგ (3 აბი 250 მგ) 3-ჯერ დღეში პერორალურად. 13 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 20-30 მგ/კგ 3-ჯერ დღეში. ბავშვებს, რომელთაც არ შეუძლიათ აბების გადაყლაპვა, ენიშნებათ პრეპარატის ფხვნილი. ბავშვებში პრეპარატის აბების და ფხვნილის რაოდენობის მიღების რეკომენდებული წესი მოცემულია შემდეგნაირად: სხეულის წონა, კგ - 7.5-<10, აბების რაოდენობა -, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა - 4, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 1; სხეულის წონა, კგ - 10-<12, აბების რაოდენობა - -1, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა - 5, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 1 1/4; სხეულის წონა, კგ - 12-<15, აბების რაოდენობა -, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა - 6, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 1 1/2; სხეულის წონა, კგ - 15-<20, აბების რაოდენობა - 2, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა - 8, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 2; სხეულის წონა, კგ - 20-<30, აბების რაოდენობა - 2, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა -, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 3; სხეულის წონა, კგ - 30-<40, აბების რაოდენობა - 3, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა -, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 4; სხეულის წონა, კგ - <40, აბების რაოდენობა - 3, 1გ ფხვნილზე დანაყოფებიანი კოვზების რაოდენობა -, ჩაის კოვზების რაოდენობა - 4; ფხვნილის მიღება შეიძლება წყალთან, რძესთან, აგრეთვე ხელოვნური საკვები პროდუქტების ნარევებთან ერთად, მათ შორის სოიოს, სოიოს რძით, პუდინგით და სხვა. ამ პროდუქტებთან შერეული პრეპარატი საჭიროა მიღებული იქნას არა უგვიანეს 6 სთ-სა. რეკომენდებული არ არის მისი ფხვნილის შერევა მჟავე ნივთიერებების ხსნარებთან, როგორიცაა: ფორთოხლის ან ვაშლის წვენი, ვაშლის ფაფა. ფლაკონებში პრეპარატის ფხვნილით წყლის დამატება არ შეიძლება. ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა: დღეისათეის არ არსებობს მონაცემები ამ კატეგორიის პაციენტების შესახვბ, რის გამოც დოზირებასთან დაკავშირებული სპეციალური რეკომენდაციის მიღება ამ დროს შეუძლებელია. პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების ზიმები შესწავლილ იქნა ავადმყოფებში, რომლებიც პრეპარატს იღებდნენ მონოთერაპიის სახით ან ნუკლეოზიდურ ანალოგებთან ერთად. დაკვირვების შედეგად მიღებული გვერდითი მოვლენების დიდი ნაწილი იყო სუსტად გამოხატული. პრეპარატის გამოყენებისას ყველაზე ხშირ გვერდით ეფექტს წარმოადგენს დიარეა. უფრო იშვიათად (2-10%) კლინიკური კვლევების შედეგად ადგილი ჰქონდა შემდეგ გვერდით მოვლენებს: კანის მხრივ: გამონაყარი. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: მეტეორიზმი, ღებინება, ტკივილები მუცლის არეში. ზოგადად ორგანიზმის მხრივ: ასთენია. ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები: ნეიტროფილების რაოდენობის შემცირება, ლიმფოციტების რაოდენობის მომატება, კრეატინკინაზას და ალანინამინოტრანსფერაზას აქტივობის მომატება.
უკუჩვენება:
	
მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მასში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ. ორსულობა და ლაქტაცია ორსულებში პრეპარატის კლინიკური კვლევების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. პრეპარატი ორსულებს ენიშნებათ მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევებში. შიდს-ის ვირუსით ინფიცირებულ ქალებს ეკრძალებათ ახალშობილთა ძუძუთი კვება, რათა არ მოხდეს მათი ინფიცირება. მონაცემები პრეპარატის გადასვლის შესახებ დედის რძეში დღეისათვის არ მოიპოვება. პრეპარატით მკურნალობის პროცესში რეკომენდებულია შეწყდეს ძუძუთი კვება.
განსაკუთრებული მითითებები:
	
პრეპარატი მეტაბოლიზდება და გამოიყოფა ძირითადად ღვიძლის მიერ, რის გამოც იგი სიფრთხილით ენიშნებათ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებს. შარდთან ერთად გამოიყოფა პრეპარატის დოზის მხოლოდ 1-2%. ამიტომ თირკმელების ფუნქციის მოშლა გავლენას არ ახდენს პლაზმაში არსებული პრეპარატის კონცენტრაციაზე. 2 წლამდე ასაკის ბავ-შვებში მისი გამოყენების უსაფრთხოების ზომები და ეფექტურობა დადგენილი არ არის. ამ ასაკის ბავშვებს პრეპარატი ენიშნებათ იმ შემთხვევაში, როდესაც მკურნალობის პოტენციური სარგებელი ბევრად აღემატება მოსალოდნელ რისკს. არსებობს მონაცემები ძლიერი სისხლდენის შესახებ, მათ შორის სპონტანური კანქვეშა ჰემატომების და ჰემართროზების განვითარების შესახებ ჰემოფილიით დაავადებულ პირებში, რაც ზიგიერთ ავადმყოფებში საჭიროებს VIII ფაქტორის დანიშვნას. აღნიშნული შემთხვევების გამო პროტეაზას ინჰიბიტორებით მკურნალობას დასაწყისში წყვეტენ, შემდგომში მისი განმეორებით. საჭიროა ჰემოფილიით დაავადებულთა გაფრთხილება, რათა თავიდან იქნას აცილებული მოსალოდნელი სისხლდენა. ჭარბი დოზირება მონაცემები პრეპარატის დოზის მწვავე გადაჭარბების შესახებ ადამიანებში ნაკლებად შესწავლილია. სპეციალური ანტიდოტი არ მოიპოვება. ჩვენებების მიხედვით ორგანიზმიდან პრეპარატის გამოდევნა შესაძლებელია ხელოვნური ღებინების გამოწვევით, კუჭის გაწმენდით, ან გააქტივებული ნახშირის გამოყენებით. ვინაიდან პრეპარატი ძლიერად უკავშირდება ცილებს, ამიტომ დიალიზის მეთოდით სისხლიდან პრეპარატის მნიშვნელოვანი რაოდენობის გამოყოფა ნაკლებად ეფექტურია.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:
	
პრეპარატი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450 3A (CYP3A) სისტემით. თუმცა იგი ისე ძლიერად არ თრგუნავს CYP3A-ს, როგორც სხვა ცნობილი ინჰიბიტორები (ინდინავირი, რიტონავირი, კეტოკონაზოლი). საჭიროა სიფრთხილე პრეპარატის ერთდროული დანიშვნით CYP3A ინდუქტორებთან ან პოტენციურად ტოქსიკურ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც თვითონ მეტაბოლიზდებიან CYP3A-ის დახმარებით. In vitro მონაცემებით, პრეპარატი თერაპიულ კონცენტრაციებში ნაკლებად თრგუნავს ციტოქრომ P450-ის სხვა იზოფერმენტების აქტივობას. სხვა ანტირეტროვირუსული პრეპარატები: კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება ვირასეპტსა და ნუკლეოზიდურ ანალოგებს (განსაკუთრებით ზიდოვუდინთან + ლამივუდინთან + სტავუდინთან და სტავუდინთან +დიდანოზინთან) შორის არ აღინიშნება. ვინაიდან დიდანოზინის მიღება რეკომენდებულია უზმოზე, პრეპარატის გამოყენება საჭიროა ჭამის დროს 1 სთ-ის შემდეგ დიდანოზინის მიღებიდან, ან 2 სთით ადრე დიდანოზინის მიღებამდე. პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას 750 მგ-იანი დოზით, ინდინავირის მიღების შემ-ღეგ (800 მგ ყოველ 8სთ-ში 7 დღის განმავლობაში) ადგილი ჰქონდა ”კონცენტრაცია-დრო”-ს მრუდის ქვეშ ფართობის გაზრდას (AUC). პრეპარატისათვის 83%-ით და მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივებას. ფერმენტების მეტაბოლიზმის ინჰიბიტორები: პრეპარატის დანიშვნა CYP3A ძლიერ ინჰიბიტორებთან კეტოკონაზოლთან ერთად, არ იწვევს პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციების მნიშვნელოვან ცვლილებებს, რის გამოც იგი შესაძლებელია დაინიშნოს კეტოკონაზოლთან და CYP3A სხვა სპეციფიკურ ინჰიბიტორებთან (ფლუკონაზოლთან, იტრაკონაზოლთან, აზიტრომიცინთან, კლარითრომიცინთან, ერითრომიცინთან) ერთად. სხვა შესაძლებელი ურთიერთქმედება: პრეპარატი ზრდის პლაზმაში ტერფენადინის კონცენტრაციას, რის გამოც აღნიშნული პრეპარატების ერთდროული დანიშვნა არ არის რეკომენდებული, რათა თავიდან იქნას აცილებული მძიმე ან სიცოცხლისათვის საშიში არითმიები. ვინაიდან ცნობილია ანალოგიური ურთიერთქმედება ასტემიზოლთან და ციზაპრიდთან, პრეპარატი არ ინიშნება ამ პრეპარატებთან ერთად. ძლიერი სედატიური საშუალებები, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან CYP3A -ის მეშვეობით, მაგ. ტრიაზოლამი ან მიდაზოლამი, ვირასეპტთან ერთად არ ინიშნება, ვინაიდან მათი სედატიური ეფექტი ამ დროს შეიძლება გახანგრძლივდეს. ვირასეპტს შეუძლია გაზარდოს ისეთი ნივთიერებების პლაზმური კონცენტრაციები, რომლებიც წარმოადგენენ სუბსტრატებს CYP3A-ისათვის (მაგ. კალციუმის არხების ბლოკატორები). აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა ავადმყოფთა სისტემატური კონტროლი ამ პრეპარატების ტოქსიკური ნიშნების გამოსავლენად. ცნობილი პროფილის მეტაბოლიზმის გათვალისწინებით, პრეპარატის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედებები დაპსონთან, კლარითრომიცინთან, ტრიმეტოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლთან ან სხვა მაკროლიდებთან არ არის მოსალოდნელი. პრეპარატის 750 მგ 3-ჯერ დღეში და პრეპარატ ოვკონ-35 ერთდროული დანიშვნით 7 დღის განმავლობაში, ადგილი ჰქონდა ეთინილესტრადიოლის AUC დაქევითებას 47%-ით, ხოლო ნორეთინდრონის AUC-B185%-ით. აღნიშნულის გამო, საჭიროა პერორალური კონტრაცეპტიული პრეპარატების დოზის გაზრდა.







facebook
© შპს “საინფორმაციო-სამედიცინო სამსახური”
თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 55
+(032)2 252272
infomis04@gmail.com
info@mis.ge

Page generation time: 0. 021289651 sec.