| უნიფიცირებული დასახელება: | პიპეკურონიუმის ბრომიდიPipecuronium bromide | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
M03AC06 | M ძვალ-კუნთოვანი სისტემა | ||
| 03 მიორელაქსანტები | |||
| A პერიფერიული მოქმედების მიორელაქსანტები | |||
| C მეოთხეული ამონიუმის ნაერთები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | პიპეკურონიუმის ბრომიდი ქიმიური სტრუქტურით მიეკუთვნება ბისმეოთხეულ ამონიუმის ნაერთებს. იგი წარმოადგენს პერიფერიულ არამადეპოლარიზებელ კონკურენტული ტიპის მიორელაქსანტს. პრეპარატი აბლოკირებს ჩონჩხის კუნთების ნქოლინორეცეპტორებს და ხელს უშლის მედიატორ აცეტილქოლინის დეპოლარიზაციულ მოქმედებას, თრგუნავს ნერვ-კუნთოვან გადაცემას. მაღალ დოზებში გააჩნია განგლიომაბლოკირებელი მოქმედება. მისი ეფექტი ვენაში შეყვანისას ვლინდება 2-3 წუთში და გრძელდება დოზის შესაბამისად 30-120 წუთი. პრეპარატით გამოწვეულ მიორელაქაციას არ ახლავს თან კუნთების ფასციკულაცია და ტკივილი ოპერაციის შემდეგ. იგი არ იწვევს პოხიერი უჯრედებიდან ჰისტამინის გამონთავისუფლებას და თერაპიულ დოზებში არ ახდენს ზეგავლენას გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პიპეკურონიუმის ბრომიდი უცვლელი სახით გამოიყოფა ორგანიზმიდან ძირითადად თირკმელებით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი 44-138 წთ-ია. უმნიშვნელო რაოდენობით იგი გაივლის პლაცენტურ ბარიერს. | ||
| ჩვენება: | ჩონჩხის კუნთების რელაქსაციისათვის სხვადასხვა ქირურგიული ჩარევისას და ფილტვის ხელოვნური ვენტილაციის ჩასატარებლად. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებში: დოზა დგინდება ინდივიდუალურად, ზოგადი ანესთეზიის სახის, ოპერაციის ხანგრძლივობის და ავადმყოფის მდგომარეობის მიხედვით. შეყვანის წინ მშრალ ნივთიერებას ხსნიან გამხსნელში. მიღებული ხსნარი შეჰეყავთ ინტრავენურად. კუნთების სრული რელაქსაციისათვის საკმარისია საშუალოდ 20-80მკგ/კგ, უფრო ხშირად 40-50მკგ/კგ-ზე. აღნიშნულ დოზებში სრული მიორელაქსაცია გრძელდება 50 წთ-ს. შემანარჩუნებელი დოზები შეადგენს 15 მკგ/კგ-ზე. ბავშვებში: ნარკოზის დროს პრეპარატის დიაზეპამთან, კეტამინთან, ფენტანილთან, აზოტის ქვეჟანგთან კომბინაციაში მისი დოზა შეადგენს 9-10-მკგ/კგ-ს. განმეორებითი შეყვანისას ინიშნება საწყისი დოზის 1/3. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | გულ-სისხლთარღვთა სისტემის მხრივ: ბრადიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება. სისხლის შედედების მხრივ: შესაძლოა პარციალური თრომბოპლასტინური და პროთრომბინული დროის შემცირება. ალერგიული რეაქციები: ანაფილაქსიური რეაქცია, იშვიათად ადგილი აქვს: კუნთების სისუსტეს, ჰიპოპნოეს, აპნოეს. | ||
| უკუჩვენება: | - მიასთენია; - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პიპეკურონიუმის ბრომიდი გამოიყენება მხოლოდ სტაციონარულ პირობებში, ენდოტრაქეული ინტუბაციისათვის შესაბამისი აპარატურის, ხელოვნური სუნთქვის, ოქსიგენოთერაპიის, ასევე, სპეციფიკური ანტიდოტების არსებობის პირობებში. შესაძლო პრეციპიტაციის გამო პრეპარატს არ ურევენ სხვა ხსნარებთან. გამონაკლისს წარმოადგენს: ფიზიოლოგიური ხსნარი, რინგერის ხსნარი, 5%-იანი ნატრიუმის ქლორიდისა და გლუკოზის ხსნარები. პრეპარატი სიფრთხილით და ნაკლები დოზებით გამოიყენება პაციენტებში ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევით, გულის ქრონიკული უკმარისობით, სიმსუქნით, თირკმელების უკმარისობით, ღვიძლისა და სანაღვლე გზების პათოლოგიით, ხანდაზმულებში, ანამნეზში პოლიომიელიტის დროს. ზოგიერთმა მდგომარეობამ-ჰიპოკალიემია, დიგიტალიზაცია, ჰიპერმაგნიემია, ჰიპოკალციემია, ჰიპოპროტეინემია, დეჰიდრატაცია, აციდოზი, ჰიპერკაპნია, კახექსია, ჰიპოთერმია შესაძლოა გააძლიეროს პიპეკურონიუმის ეფექტი. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა წყალმარილოვანი ცვლის დარეგულირება. პიპეკურონიუმის ფარმაკოლოგიურ ანტაგონისტს წარმოადგენენ ანტიქოლინესთერაზული საშუალებები. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ორსულებში, რომლებიც ტოქსიკოზის სამკურნალოდ იყენებდნენ მაგნიუმის მარილებს შესაძლებელია ნერვ-კუნთოვანი ბლოკადის პოტენცირება, რის გამოც მათ ჰიპკურონიუმი ენიშნებათ შემცირებული დოზით. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | პიპეკურონიუმის ბრომიდის ეფექტის გაძლიერებას და/ან პროლონგირებას იწვენენ: ინჰალაციური სანარკოზო საშუალებები: ჰალოტანი, მეტოქსიფლურანი, ეთილის ეთერი, კეტამინი, ფენტანილი, პროპანიდიდი, ბარბიტურატები, ამინოგლიკოზიდები, ტეტრაციკლინები, მეტრონიდაზოლი, დიურეზული-სალურეზული საშუალებები ალფა და ბეტა -ადრენობლოკატორები, თიამინი, მაო-ს ინჰიბიტორები, გუანიდინი, ფენიტოინი, კალციუმის ანტაგონისტები, ლიდოკაინი ინტრავენურად, დიფენინი. ოპერაციამდე, ნეოსტიგმინის, ნორადრენალინის, თეოფილინის, კალიუმის ქლორიდის, ნატრიუმის ქლორიდი, კალციუმის ქლორიდი შეყვანისას პიპეკურონიუმის ეფექტი მცირდება. მადეპოლარიზებელმა მიორელაქსანტებმა შესაძლოა შეასუსტონ, ან- პირიქით - გააძლიერონ პრეპარატის ეფექტი. ეს დამოკიდებულია პრეპარატის შეყვანის დროზე, დოზაზე, პრეპარატის მიმართ ინდივიდუალურ მგრძნობელობაზე. |
Page generation time: 0. 020679561 sec.
