| უნიფიცირებული დასახელება: | ჰიდროქსიკარბამიდიHydroxycarbamide | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
L01XX05 | L სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები და იმუნომოდულატორები | ||
| 01 სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| X სიმსივნის საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები | |||
| X სიმსივნის საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები | |||
D02AE51 | D დერმატოლოგია | ||
| 02 დამარბილებელი და პროტექტორული მოქმედები პრეპარატები | |||
| A დამარბილებელი და პროტექტორული მოქმედები პრეპარატები | |||
| E შარდოვანას წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| უკუჩვენება: | სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა (ლეიკოპენია, ანემია, ეპიზოდურად თრომბოციტოპენია). კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: სტომატიტი, ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა. დერმატოლოგია: მაკულოზურ-პაპულოზური გამონაყარი, სახის ერითემა და პერიფერიული ერითემა. იშვიათად - ალოპეცია. ერთეულ შემთხვევებში პრეპარატის ყოველდღიურად გამოყენებისას რამოდენიმე წლის განმავლობაში ავადმყოფებს აღენიშნებათ ჰიპერპიგმენტაცია, ერითემა, კანისა და ფრჩხილების ატროფია, აქერცვლა, იისფერი პაპულები. ნევროლოგია: პრეპარატის მაღალ დოზებში გამოყენებისას ადგილი აქვს ძილიანობას. ნევროლოგიური დარღვევების მხრივ იშვიათად აღინიშნება-თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დეზორიენტაციები, ჰალუცინაციები, კრუნჩხვები. თირკმელების ფუნქციის მხრივ: პრეპარატი ეპიზოდურად იწვევს სისხლის შრატში შარდმჟავას, სისხლში შარდოვანას აზოტის და კრეატინინის მომატებით მიმდინარე თირკმლის მილაკების ფუნქციის დროებით დარღვევას. იშვიათად აღინიშნება დიზურია. სხვადასხვა: ცხელება, შემცივნება, შეუძლოდ ყოფნა და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება. იშვიათად - ფილტვების მხრივ მწვავე რეაქციები, ფილტვების დიფუზური ინფილტრაციის ჩათვლით, ცხელება, ქოშინი. პრეპარატის გამოყენება სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში: გვერდითი ეფექტები, რომლებიც აღინიშნება ჰიდროქსიკარბამიდის და სხივური თერაპიის კომბინაციისას, პრეპარატის მონოთერაპიის სახით გამოყენების მსგავსია. ძირითადად აღინიშნება ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა (ანემია და ლეიკოპენია) და კუჭის ლორწოვანის გაღიზიანება. პრეპარატისა და სხივური თერაპიის კომბინაციის დროს ავადმყოფების უმრავლესობას აღენიშნებათ ლეიკოპენია. თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება (100000მმ 3-ზე ნაკლებ მნიშვნელობამდე) აღინიშნება იშვიათად და მხოლოდ მკვეთრად გამოხატული ლეიკოპენიის დროს. ჰიდროქსიკარბამიდის გამოყენებისას შესაძლებელია მხოლოდ სხივური თერაპიის შედეგად განვითარებული ზოგიერთი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება, მაგ. კუჭ-ნაწლავის ფუნქციის დარღვევა და მუკოზიტი. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატით მკურნალობის დაწყება ავადმყოფებში ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვის დროს რეკომენდებული არ არის. ჰიდროქსიკარბამიდით მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია ძვლის ტვინის ფუნქციის შემდგომი დათრგუნვა და ლეიკოპენია, რაც წარმოადგენს პირველს და მეტად ტიპიურს აღნიშნული მდგომარეობისათვის. თრომბოციტოპენია და ანემია ლეიკოპენიასთან ერთად ნაკლებად აღინიშნება. მიელოსუპრესიის შემდეგ ორგანიზმში მიმდინარე პროცესების აღდგენა მიმდინარეობს სწრაფად პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. ჰიდროქსიკარბამიდი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს, რომელთაც ადრე უტარდებოდათ სხივური თერაპია და ქიმიოთერაპია. ავადმყოფებში წარსულში სხივური თერაპიის ჩატარების შემდეგ შესაძლებელია პოსტრადიაციული ერითემის გამწვავება. პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა მძიმე ანემიის კომპენსირება. ერითროციტების სურათის ანომალიები: ჰიდროქსიკარბამიდით მკურნალობის ადრეულ სტადიებზე ხშირად აღინიშნება ზომიერი ხასიათის მეგალობლასტური ერითროპოეზი. მორფოლოგიური ცვლილებები ამ დროს მსგავსია ავთვისებიანი ანემიის, მაგრამ ისინი დაკავშირებული არ არის ვიტამინ B ან ფოლის მჟავას დეფიციტთან. პრეპარატი აქვეითებს აგრეთვე პლაზმურ რკინის კლირენსს და ერითროციტების მიერ რკინის უტილიზაციის ეფექტურობას, რაც გავლენას არ ახდენს ერითროციტების სიცოცხლის ხანგრძლივობაზე. პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებს. ხანდაზმულ პაციენტებში გვერდითი ეფექტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გამო საჭირო ხდება პრეპარატის დოზის კორექცია. ჰიდროქსიკარბამიდით მკურნალობა წარმოებს ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. მკურნალობის დასაწყისში და მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ძვლის ტვინის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის პერიოდული კონტროლი. ჰემოგლობინის, ლეიკოციტების და თრომბოციტების რაოდენობის განსაზღვრა წარმოებს ყოველ კვირას პრეპარატით მკურნალობის მთელი ხნის მანძილზე. ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირებისას 2500მმ 3-ზე უფრო ნაკლებად ან თრომბოციტების- 100 000მმ 3-ზე ნაკლებად, საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა სანამ მათი რაოდენობა არ დაუბრუნდება ნორმალურ მაჩვენებლებს. ანემია არ წარმოადგენს პრეპარატით მკურნალობის წინააღმდეგჩვენებას. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ორსულობის პერიოდში კვლევები ჩატარებული არ არის. ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების ან პრეპარატით მკურნალობის პროცეს-ში ორსულობის დადგომის დროს, საჭიროა ავადმყოფის გაფრთხილება ნაყოფისათვის პოტენციური საფრთხის შესახებ. პრეპარატით მკურნალობის პროცესში რეპროდუქციის ასაკში მყოფ ქალებს ეკრძალებათ ორსულობა. პრეპარატი ექსკრეგირებს დედის რძეში. ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება. პრეპარატის გამოყენება პედიატრიულ პრაქტიკაში: ჰიდროქსიკარბამიდის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებში დადგენილი არ არის. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ჰიდროქსიკარბამიდის გამოყენებისას რეკომენდებულ დოზებზე უფრო მეტი რაოდენობით ვითარდება მწვავე ტოქსიურობის მოვლენები ლორწოვანი გარსებისა და კანის მხრივ. ტკივილი, იისფერი ერითემა, ხელისა და ფეხის გულების შეშუპება და მათი შემდგომი აქერცვლა, კანის ინტენსიური გენერალიზებული ჰიპერპიგმენტაცია და მწვავე მძიმე სტომატიტი. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ჰიდროქსიკარბამიდის მიღებისას სხვა მიელოსუპრესიულ პრეპარატებთან ან სხივურ თერაპიასთან ერთად იზრდება ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვის ან სხვა გვერდითი ეფექტების განვითარების ხარისხი. პრეპარატი ზრდის შარდმჟავას შემცველობას სისხლში, ამიტომ საჭიროა ურიკოზურიული პრეპარატების (პრეპარატები, რომლებიც აძლიერებენ ორგანიზმიდან შარდმჟავას გამოყოფის პროცესს) დოზის კორექცია. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ჰიდროქსიკარბამიდი წარმოადგენს ჰიდროქსილამინების ჯგუფის სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებას. ზუსტი მექანიზმი, რომლითაც ჰიდროქსიკარბამიდი ხასიათდება ციტოსტატური ეფექტით უცნობია. სხვადასხვა კვლევებით დადგენილია, რომ ჰიდროქსიკარბამიდი რიბონუკლეინის მჟავას და ცილის სინთეზზე ზემოქმედების გარეშე იწვევს დნმ-ის სინთეზის სწრაფ დათრგუნვას. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პერორალური მიღებისას პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიერ. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მიღებიდან 2სთ-ის შემდეგ; 24სთ-ის შემდეგ პრეპარატის აღმოჩენა შრატში პრაქტიკულად შეუძლებელია. პერორალურად ან ვენაში ინექციის შედეგად მიღებული პრეპარატის დოზის დაახლოვებით 80% 7-დან 30მგ/კგ ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად 12სთ-ის განმავლობაში. ჰიდროქსიკარბამიდი გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. | ||
| ჩვენება: | რეზისტენტული ქრონიკული მიელოლეიკოზი და მელანომა. სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებულია თავისა და კისრის პირველადი ბრტყელუჯრედოვანი (ეპიდერმოიდული) კარცინომის სამკურნალოდ (ტუჩის კარცინომის გარდა), აგრეთვე საშვილოსნოს ყელის კარცინომის დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის ყველა დოზის სქემები დამოკიდებულია ავადმყოფის ფაქტიურ და იდეალურ წონაზე, იმის და მიხედვით, თუ რომელი მათგანია უფრო მცირე. ჰიდროქსიკარბამიდის ერთდროულად გამოყენება სხვა მიელოსუპრესიულ აგენტებთან ერთად საჭიროებს დოზის კორექციას. შენიშვნა: ავადმყოფის შესაბამისი სურვილის მიხედვით, ან იმ შემთხვევაში, როდესაც მას უძნელდება კაფსულის მთლიანად გადაყლაპვა, შესაძლებელია კაფსულის შიგთავსის გახსნა წყლიან ჭიქაში და დაუყოვნებლივ მიღება. ამ დროს კაფსულის შემადგენლობაში შემავალი ზოგიერთი წყალში უხსნადი დამხმარე ნივთიერებები ცურავს ხსნარის ზედაპირზე. სოლიდური სიმსივნეები: თერაპიული კურსი 80მგ/კგ წონაზე პერორალურად ერთჯერადი დოზის სახით, ყოველ მე-3 დღეს. უწყვეტი თერაპია: 20-დან 30მგ/კგ-მდე პერორალურად ყოველდღიურად ერთჯერადი დოზის სახით. თერაპიული კურსის რეჟიმი პრეპარატის მიერ გამოწვეული ტოქსიურობის დაქვეითების შესაძლებლობას იძლევა (კერძოდ ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა). ავადმყოფებს პრეპარატის თერაპიული კურსით მიღების შემთხვევაში მხოლოდ იშვიათად ესაჭიროვებათ მკურნალობის მთლიანად შეწყვეტა პრეპარატის ტოქსიურობის გამო. სხივურ თერაპიასთან კომბინაცია: (თავის, კისრის, საშვილოსნოს ყელის კარცინომები). 80მგ/კგ წონაზე პერორალურად დღეში ერთხელ, ყოველ მე-3 დღეს. პრეპარატის მიღება იწყება 7 დღით ადრე დასხივების დაწყებამდე და გრძელდება სხივური თერაპიის მიმდინარეობის პროცესში, ხოლო შემდგომ განუსაზღვრელი პერიოდის განმავლობაში. ამ დროს საჭიროა ავადმყოფის ხანგრძლივი მეთვალყურეობა, მწვავე ტოქსიკური რეაქციების შედეგად გამოწვეული მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით. სხივური თერაპია წარმოებს მაქსიმალური თერაპიული დოზით. ჰიდროქსიკარბამიდისთან კომბინაციაში დასხივების დოზა კორექციას არ საჭიროებს. რეზისტენტული ქრონიკული მიელოლეიკოზი: უწყვეტი თერაპია: 20-დან 30მგ/კგ-მდე პერორალურად ყოველდღიურად ერთჯერადი დოზის სახით. პრეპარატის სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედების ეფექტურობის შეფასების საკმარის პერიოდს წარმოადგენს მკურნალობის 6-კვირიანი კურსი. მკვეთრად გამოხატული კლინიკური რემისიის დროს, შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება განუსაზღვრელად ხანგრძლივი დროის განმავლობაში. ლეიკოციტების რაოდენობის 2500მმ3-ზე დაბლა და თრომბოციტების რაოდენობის 100 000მმ3-ზე უფრო მეტად შემცირების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა. ამ შემთხვევებში საჭიროა აღნიშნული ფორმიანი ელემენტების რაოდენობის ხელმეორედ შემოწმება 3 დღის შემდეგ. მკურნალობის გაგრძელება მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც აღნიშნული ფორმიანი ელემენტების რაოდენობა მკვეთრად იზრდება. რადგან ჰემოპოეზის აღდგენა სწრაფად მიმდინარეობს, ჩვეულებრივ საკმარისია მხოლოდ დოზების მცირე რაოდენობის გამოტოვება. იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატისა და სხივური თერაპიის კომბინაციისას ფორმიანი ელემენტების რაოდენობის სწრაფად აღდგენა არ ხდება, საჭიროა სხივური თერაპიის შეწყვეტაც. ანემიის მძიმე ფორმის კუპირება შესაძლებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტის გარეშე. ჰიდროქსიკარბამიდი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს, რომელთაც ახლახან ჩაუტარდათ ინტენსიური სხივური თერაპია ან ქიმიოთერაპია სხვა ციტოტოქსიკური პრეპარატებით. დასხივების ადგილზე (მუკოზიტი) ლორწოვანი გარსის ანთებით გამოწვეული მტკივნეული შეგრძნების ან დისკომფორტის კუპირება შესაძლებელია ადგილობრივი საანეს-თეზიო და პერორალური ანალგეზიური სა-შუალებების გამოყენებით. მძიმე რეაქციის შემთხვევაში, საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის დროებით შეწყვეტა; განსაკუთრებულად მძიმე გვერდითი ეფექტის შემთხვევაში, საჭირო ხდება აგრეთვე სხივური თერაპიის შეწყვეტაც, თუმცა ორივე ფორმით მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობა მხოლოდ იშვიათად არის შესაძლებელი. კომბინირებული თერაპიით გამოწვეული კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ისეთი მძიმე დარღვევების, როგორიცაა გულისრევა, ღებინება და ანორექსია თავიდან აცილება შესაძლებელია პრეპარატის მიღების დროებითი შეწყვეტით; იშვიათად საჭიროა ხდება დასხივების დროებით შეჩერება. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა (ლეიკოპენია, ანემია, ეპიზოდურად თრომბოციტოპენია). კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: სტომატიტი, ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა. დერმატოლოგია: მაკულოზურ-პაპულოზური გამონაყარი, სახის ერითემა და პერიფერიული ერითემა. იშვიათად - ალოპეცია. ერთეულ შემთხვევებში პრეპარატის ყოველდღიურად გამოყენებისას რამოდენიმე წლის განმავლობაში ავადმყოფებს აღენიშნებათ ჰიპერპიგმენტაცია, ერითემა, კანისა და ფრჩხილების ატროფია, აქერცვლა, იისფერი პაპულები. ნევროლოგია: პრეპარატის მაღალ დოზებში გამოყენებისას ადგილი აქვს ძილიანობას. ნევროლოგიური დარღვევების მხრივ იშვიათად აღინიშნება-თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დეზორიენტაციები, ჰალუცინაციები, კრუნჩხვები. თირკმელების ფუნქციის მხრივ: პრეპარატი ეპიზოდურად იწვევს სისხლის შრატში შარდმჟავას, სისხლში შარდოვანას აზოტის და კრეატინინის მომატებით მიმდინარე თირკმლის მილაკების ფუნქციის დროებით დარღვევას. იშვიათად აღინიშნება დიზურია. სხვადასხვა: ცხელება, შემცივნება, შეუძლოდ ყოფნა და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება. იშვიათად - ფილტვების მხრივ მწვავე რეაქციები, ფილტვების დიფუზური ინფილტრაციის ჩათვლით, ცხელება, ქოშინი. პრეპარატის გამოყენება სხივურ თერაპიასთან კომბინაციაში: გვერდითი ეფექტები, რომლებიც აღინიშნება ჰიდროქსიკარბამიდის და სხივური თერაპიის კომბინაციისას, პრეპარატის მონოთერაპიის სახით გამოყენების მსგავსია. ძირითადად აღინიშნება ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა (ანემია და ლეიკოპენია) და კუჭის ლორწოვანის გაღიზიანება. პრეპარატისა და სხივური თერაპიის კომბინაციის დროს ავადმყოფების უმრავლესობას აღენიშნებათ ლეიკოპენია. თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება (100000მმ 3-ზე ნაკლებ მნიშვნელობამდე) აღინიშნება იშვიათად და მხოლოდ მკვეთრად გამოხატული ლეიკოპენიის დროს. ჰიდროქსიკარბამიდის გამოყენებისას შესაძლებელია მხოლოდ სხივური თერაპიის შედეგად განვითარებული ზოგიერთი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება, მაგ. კუჭ-ნაწლავის ფუნქციის დარღვევა და მუკოზიტი. |
Page generation time: 0. 023070108 sec.
