| უნიფიცირებული დასახელება: | ვანკომიცინიVancomycin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
D06A | D დერმატოლოგია | ||
| 06 ანტიმიკრობული პრეპარატები კანის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ანტიბიოტიკები გარეგანი გამოყენებისათვის | |||
A07AA09 | A საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი და ნივთიერებათა ცვლა | ||
| 07 ფაღარათის საწინააღმდეგო, ნაწლავის ანთების და მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ნაწლავის მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ანტიბიოტიკები | |||
J01XA01 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| X ანტიბაქტერიული სხვა პრეპარატები | |||
| A ანტიბიოტიკები გლიკოპეპტიდური სტრუქტურის | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ვანკომიცინი წარმოადგენს ბაქტერიციდული მოქმედების მქონე გლიკოპეპტიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს. მისი მოქმედება განპირობებულია უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. იგი მოქმედებს გრამდადებით მიკროორგანიზმებზე. აქტიურია Staphylococcus spp. (პენიცილინაზაწარმომქმნელი და მეტიცილინრეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Streptococcus spp. (მათ შორის Enterococcus spp.), Cotynebacterium spp., Listeria spp., Actinomycetaceae, Clostridium spp., (მათ შორის Clostridium difficile)-ის მიმართ. ვანკომიცინს არ ახასიათებს ჯვარედინი რეზისტენტობა სხვა ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ვანკომიცინი კარგად ნაწილდება სხვადასხვა ქსოვილებში და სხეულის ღრუ ორგანოებში. იგი სუსტად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, თუმცა მენინგიტის დროს პრეპარატის კონცენტრაცია ცერებროსპინალურ სითხეში შედარებით უფრო მაღალია. პრეპარატი გაივლის პლაცენტურ ბარიერს. პლაზმის ცილებთან მისი კავშირი შეადგენს 55%-ს, ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-11სთ-ს. პრეპარატის 80-90% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან, ხოლო უმნიშვნელო რაოდენობით - ნაღველთან ერთად. | ||
| ჩვენება: | პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული მძიმედ მიმდინარე ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები (პენიცილინის და ცეფალოსპორინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების არაეფექტურობის ან აუტანლობის შემთხვევაში): სეფსისი, ენდოკარდიტი, პნევმონია, ფილტვების აბსცესი, მენინგიტი, ოსტეომიელიტი, Clostridium difficile-თი გამოწვეული ფსევდომემბრანული კოლიტი. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი ინექციის სახით. მოზრდილებში - 500მგ ყოველ 6სთ-ში ან 1გ ყოველ 12სთ-ში. კოლაფსის მსგავსი რეაქციის თავიდან აცილების მიზნით ინფუზიის ხანგრძლივობა უნდა შეადგენდეს არა უმცირეს 60წთ-ს. ბავშვებში - 40მგ/კგ დღეღამეში, ყოველი დოზის შეყვანა ხდება არა უმცირეს 60სთსა. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში პრეპარატის დოზის კორექცია ხდება კრეატინინის კლირენსის მიხედვით. დაავადების ეტიოლოგიის მიხედვით ვანკომიცინის მიღება შესაძლებელია პერორალურად. მოზრდილებში დღეღამური დოზა შეადგენს 0,5-2გ-ს 3-4 მიღებაზე, ხოლო ბავშვებში - 40მგ/კგ 3-4 მიღებაზე. პრეპარატის მაქსიმალური დღეღამური დოზა ვენაში ინექციის დროს მოზრდილებში შეადგენს 3-4გ-ს. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | პრეპარატის ვენაში სწრაფად ინექციის დროს შესაძლებელია ჰისტამინის გამონთავისუფლებასთან დაკავშირებული “წითელი ყელის სინდრომის” განვითარება: ერითემა, კანზე გამონაყარი, სახის, ყელის, სხეულის ზედა ნაწილის, ზედა კიდურების ჰიპერემია, ტაქიკარდია, გულისრევა, ღებინება, შემცივნება, სხეულის ტემპერატურის მომატება, გონების დაკარგვა. ალერგიული რეაქციები: კანის ქავილი, ურტიკარია, ანაფილაქსიური რეაქციები. შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: შარდის გამოყოფის დარღვევა, ინტერსტიციული ნეფრიტი. ცნს-ის მხრივ: სმენის დაქვეითება, ყურებში შუილი და მათი “დაცობის” შეგრძნება. სისხლის სურათის მხრივ: ნეიტროპენია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი. | ||
| უკუჩვენება: | ვანკომიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. სმენის ნერვის ნევრიტი. ორსულობის I ტრიმესტრი. თირკმელების ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული დარღვევა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ვანკომიცინი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ ავადმყოფებში. პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში პაციენტებში თირკმელების დაავადებების და/ან ქალა-ტვინის VIII წყვილი ნერვის დაზიანების შემთხვევაში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის და სმენის პერიოდული კონტროლი. ვანკომიცინის კუნთებში ინექცია ნებადარ-თული არ არის ქსოვილთა ნეკროზის განვითარების მაღალი რისკის გამო. ახალშობილებში ან ხანდაზმულ პაციენტებში პრეპარატის გამოყენებისას აუცილებელია ვანკომიცინის კონცენტრაციის პერიოდული კონტროლი სისხლის პლაზმაში. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ვანკომიცინის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში, პრეპარატით გამოწვეული ნეფროტოქსიკურობისა და ოტოტოქსიკურობის განვითარების რისკის გამო, ნებადართული არ არის. ორსულობის II და III ტრიმესტრში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით. ლაქტაციის პერიოდში ვანკომიცინის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ვანკომიცინისა და ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების კომბინაციით შესაძლებელია ერითემის, ჰისტამინის მოქმედების მსგავსი - ალების და ანაფილაქსიური შოკის განვითარება. ვანკომიცინთან ამინოგლიკოზიდების, ამფოტერიცინ B-ს, ცისპლატინის, ციკლოსპორინის, ფუროსემიდის, პოლიმიქსინების კომბინაციით შესაძლებელია ოტო-და ნეფროტოქსიკური |
Page generation time: 0. 021701447 sec.
