| უნიფიცირებული დასახელება: | სპირამიცინიSpiramycin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
J01FA02 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| F მაკროლიდები და ლინკოზამიდები | |||
| A მაკროლიდები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ლევბოდოპა: ლევოდოპასთან სპირამიცინის ერთდროული მიღებისას საჭიროა პაციენტის კლინიკური მდგომარეობის სისტემატური კონტროლი და ლევოდოპას დოზოს კორექცია. სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის ერთდროული გამოყენებისას ჭვავის რქის დიჰიდრირებული ალკალოიდების შემცველ პრეპარატებთან. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | აბსორბცია: სპირამიცინის აბსორბციის პროცესი მიმდინარეობს სწრაფად, (ნახევრად აბსორბციის დრო - 20წთ). საკვების მიღება პრეპარატის აბსორბციის პროცესზე გავლენას არ ახდენს. განაწილება: სპირამიცინის 6მლნ ს/ე დოზით პერორალური მიღებისას სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოვებით 3.3მკგ/მლ. პლაზმიდან პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოვებით 8სთ-ს. პრეპარატი ადვილად აღწევს ნერწყვში და ქსოვილებში (ფილტვებში კონცენტრაცია-20-დან 60მკგ/გ-მდე; ნუშისებრ ჯირკვლებში - 20დან 80მკგ/გ-მდე; ინფიცირებულ ღრუებში75-დან 110მკგ/გ-მდე; ძვლებში-5-დან 100მკგ/გ-მდე). მკურნალობიდან 10 დღის განმავლობაში პრეპარატის კონცენტრაცია ელენთაში, ღვიძლში და თირკმელებში შეადგენს 5დან 100მკგ/გ-ს. სპირამიცინი აღწევს და გროვდება ფაგოციტებში (ნეიტროფილები, მონოციტები, პერიტონეალური და ალვეოლური მაკრობაქტერიოფაგები). სპირამიცინის კონცენტრაცია ფაგოციტების შიგნით საკმაოდ მაღალია. სწორედ აღნიშნული თვისებით აიხსნება მისი ძლიერი აქტივობა უჯრედ-შიდა ბაქტერიებზე. სპირამიცინი არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. იგი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. პლაზმის ცილებთან პრეპარატის კავშირი დაბალია და შეადგენს დაახლოებით 10%-ს. ბიოტრანსფორმაცია: სპირამიცინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მისი მეტაბოლიტები უცნობია. გამოყოფა: პრეპარატი კარგად გამოიყოფა ორგანიზმიდან ნაღველთან ერთად, სადაც მისი კონცენტრაცია 15-40-ჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე პლაზმაში. მიღებული დოზის მხოლოდ 10% გამოიყოფა შარდთან ერთად. პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა აღმოჩენილია განავალში. | ||
| ჩვენება: | სპირამიცინი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ: - სასუნთქი გზების ინფექციები მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია. - ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი); - რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ცელულიტი, წითელი ქარი, ჭრილობის ინფექციები); - ძვლებისა და სახსრების ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი); - სასქესო გზების ინფექციები (მათ შორის მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები, განსაკუთრებით წინამდებარე ჯირკვლის დაავადებები, რომლებიც გადაეცემიან სქესობრივი გზით); - გონორეა (განსაკუთრებით პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს); - მენინგოკოკური მენინგიტის პროფილაქტიკა. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებს ენიშნებათ 2-3 აბი 3მლნ. ს/ე ან 4-6 აბი 1.5მლნ. ს/ე (6-9მლნ ს/ე) 2-3-ჯერ დღეში პერორალურად. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა. შესაძლებელია აგრეთვე კანის ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება. | ||
| უკუჩვენება: | სპირამიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია ჩვენების მიხედვით. სპირამიცინი ექსკრეგირებს დედის რძეში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ვინაიდან პრეპარატის აქტიური ნივთიერება არ გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, ამიტომ თირკმელების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში მკურნალობის რეჟიმის შეცვლა არ არის საჭირო. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | სპირამიცინი წარმოადგენს ბაქტერიოსტატული მოქმედების მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს. მისი ანტიმიკრობული ეფექტი განპირობებულია მიკრობის უჯრედის ცილის სინთეზის ინჰიბირებით რიბოსომების დონეზე. იგი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: სტრეპტოკოკები, მეტიცილინის მიმართ მგრძნობიარე სტაფილოკოკები, Rhodococcus equi, Branhamella catarrhalis, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Capmylobacter jejuni, Corynebacteri diphtheria, Moraxella, Mycoplazma pneumoniae, Coxiella, Chlamydia, Treponema palidum, Borrelia burgdorferi, Leptospira, Propionibacterium acnes, Actinomyces, Eubacterium, Porphyromonas, Mobiluncus, Mycoplazma hominis, Neisseria gonorrhoea, Vibrio, Ureaplazma urealyticum, Legionella pneumophila, Enterobacter, Pseudomonas, Acinetobacter, Nocardia, Fusobacterium, Bacteroides fragilis, Haemophylus influenzae და parainfluenzae, Streptococcus pneumoniae, Enterococci, Campylobacter coli, Peptostreptococcus, Clostridium perfringers. სპირამიცინის აქტივობა Toxoplazma gondii-ის მიმართ დამტკიცებულია In vitro In vivo. პრეპარატის მიმართ მდგრადია Enterobacter და Pseudomonas. |
Page generation time: 0. 021691624 sec.
