| უნიფიცირებული დასახელება: | ოფლოქსაცინიOfloxacin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
S02AA16 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 02 პრეპარატები ყურის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
S01AX11 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 01 პრეპარატები თვალის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| X მიკრობების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები | |||
J01MA01 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| M ანტიბაქტერიული პრეპარატები - ქინოლონის წარმოებულები | |||
| A ფტორქინოლონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ოფლოქსაცინი წარმოადგენს სინთეზურ ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიმიკრობულ საშუალებას. მისი ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია დნმ-ის ენზიმ ჰირაზის ინჰიბირებით, რომლის შედეგად წყდება ბაქტერიული დნმ-ის რეპლიკაცია. ოფლოქსაცინი ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით: იგი აქტიურია უმეტესი გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ - Escherichia coli, Klebsiella, Proteus, salmonella, Shigella, Enterobacter, Citrobacter, Providencia, Pseudomonas, Staphyloccocus, სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ ნაკლებად მგრძნობიარე მიკროფლორის ჩათვლით. ოფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარენი არიან აგრეთვე Neisseria, Streptococcus, Mycoplasma, Chlamydia, Campylobacter, Brucella, Vibrio, Aeromonas, Plesiomonas, haemophilus influenzae, Yersinia. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პერორალური მიღებისას ტარივიდი სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 100%. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში დოზისაგან დამოუკიდებლად აღწევს 30-60წთ-ის შემდეგ. პრეპარატი კარგად აღწევს ქსოვილებში და გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად (90%მდე); მეტაბოლიზდება პრეპარატის დაახლოებით 5%. მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-7სთ-ს. ჩვენებები პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული დაავადებების მკურნალობა: - სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციები ბრონქიტი, პნევმონია. შარდ-სასქესო გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციები (უროლოგიურ და გინეკოლოგიურ პრაქტიკაში), მუცლის ღრუს და მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების, ბაქტერიული ენტერიტი, ყელ-ყურ-ცხვირის, კანის საფარის, ძვლების, სახსრების, კუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის ინფექციები. პრეპარატს იყენებენ აგრეთვე სეპტიცემიის, მენინგიტის, გონორეის, დიზენტერიის, სალმონელოზის და სხვა ინფექციური დაავადებების დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | დოზა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობასა და მის სიმძიმეზე. მოზრდილებში პერორალურად ინიშნება 1აბი (200მგ-დან) 400მგ-მდე დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია 400მგ დანიშვნა დილით. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატს ძირითადად იღებენ ჭამის დროს, დაუღეჭავად, მცირე რაოდენობით წყალთან ერთად. სასუნთქი გზების ინფექციების და ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციების დროს: 400მგ ოფლოქსაცინი (2 აბი დღეში). ძვლებისა და სახსრების ინფექციები: 400მგ ოფლოქსაცინი 2 აბი დღეში მუცლის ღრუს ინფექციები: 400მგ ოფლოქსაცინი 2 აბი დღეში ბაქტერიული ენტერიტი: 400მგ ოფლოქსაცინი 2 აბი დღეში შარდ-სასქესო გზების ინფექციები: 400მგ ოფლოქსაცინი 2 აბი დღეში შარდ-გამომყოფი გზების გაურთულებელი 400მგ ოფლოქსაცინი 1აბი დღეში ინდივიდუალურ შემთხვევებში, მძიმე ინფექციების დროს შესაძლებელია დოზის გადიდება 600-800მგ-მდე (3-4 აბი) დღეში. თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატი თავდაპირველად ენიშნებათ ჩვეულებრივ დოზებში, შემდგომში დოზის კორექციას ახდენენ კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით. როდესაც კრეატინინის კლირენსი უტოლდება 50-20მლ/წთ, ხოლო შრატისმიერი კრეატინინი 1.5-5მგ/დლ, შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 100-200 (0.5-1ტაბ) ყოველ 24 სთ-ში. როდესაც კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია ვიდრე 20 მლ/წთ-ში, ხოლო შრატისმიერი კრეატინინი მეტია 5მგ/დლ-ზე, შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 100 მგ (0.5აბი) ყოველ 24სთ-ში. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი 100მგ (0.5აბი) ტოველ 24სთ-ში. ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებში ინიშნება 400მგ ოფლოქსაცინი (2 აბი) დღეში. მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს, სალმონელოზის დროს-7-8 დღეს, შიგელოზის დროს-3-5 დღეს, ნაწლავის ჩხირით გამოწვეული დაავადებების დროს-3დღეს. საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციების დროს 3 დღეს. მკურნალობა 2 თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის. იგი განკუთვნილია ვენაში შესაყვანად. შეყვანის ხანგრძლივობა შეადგენს 30 წუთს. ტარივიდის საინფუზიო ხსნარი არ უნდა გამოვიყენოთ მხოლოდ ახლად გახსნილი ხსნარის სახით. თუ არ არის დამტკიცებული შეთავსებადობა ან შერევის უნარი სხვა საინფუზიო ხსნარებთან ან მედიკამენტებთან, მოცემული საინფუზიო ხსნარი ცალკე უნდა შევიყვანოთ. საინფუზიო ხსნარი შეერევა და შეთავსებადია სემდეგ საინფუზიო ხსნარებთან: იზოტონური ფიზიოლოგიური ხსნარი, რინგერის ხსნარი, იონოსტერილი (ფირმა (“ფრეზენიუსი”, ფრუქტოზის 5%-იანი ხსნარი, გლუკოზის 5%-იანი ხსნარი. მას შემდეგ, რაც პაციენტის მდგომარეობა გაუმჯობესდება, შეიძლება აბით მკურნალობაზე გადასვლა თანაბარი დოზებით. პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ საინფუზიო ხსნარს, თავი უნდა აარიდონ მზისა და ულტრაიისფერი სხივების ზემოქმედების (ვერცხლისწყალკვარცის ნათურები, სოლარიუმები). მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა განისაზღვრება აღნიშნული პრეპარატის მიმართ გამომწვევის მგრძნობელობით და კლინიკური სურათის მიხედვით. ისევე, როგორც სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენებისას საინფუზიო ხსნარით მკურნალობაც უნდა გაგრძელდეს მინიმუმ 3 დღე, მომატებული ტემპერატურის საბოლოო ნორმალიზაციის და დაავადების სიმპტომების გაქრობიდან. უმეტეს შემთხვევაში მწვავე ინფექციების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს. სალმონელოზების მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-8 დღეს, შიგელოზების მკურნალობისას რეკომენდებულია 3-დან 5 დღე, იმ ნაწლავური ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც ნაწლავის ჩხირითაა გამოწვეული, საკმარისია საშუალოდ 3 დღე. ინფექციების მკურნალობა, რომლებიც გამოწვეულია ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკებით (მაგ. ჩირქოვანი ანგინა და ჭრილობის ერისიპელოზი) მოგვიანებითი დაზიანებების თავიდან ასაცილებლად (რევმატიზმი ან გლომერულონეფრიტი, თირკმლის სხეულაკების ანთება) უნდა გახანგრძლივდეს არანაკლებ 10 დღის განმავლობაში. ქვედა შარდგამომყოფი გზების გაურთულებელი ინფექციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 3 დღეს. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების შესახებ არ არსებობს დიდი გამოცდილება, ამიტომ არ არის მისი მიღება 2 თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ტკივილი მუცლის არეში, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია, დიარეა. მძიმე და განუწყვეტელი ფაღარათი მკურნალობის პროცესში ან მკურნალობის შეწყვეტიდან ერთი კვირის განმავლობაში ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარებაზე მეტყველებს. რაც შესაძლებელია სიცოცხლისათვის საშიში აღმოჩნდეს. ამ დროს საჭიროა მისი მიღების შეწყვეტა და ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ შესაბამისი მკურნალობის ჩატარება. ამავე დროს წინააღმდეგნაჩვენებია იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც აფერხებენ ნაწლავების პერისტალტიკას. ც.ნ.ს. მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა ან ძილიანობა, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა და ტრემორი, კრუნჩხვები, მხედველობის დარღვევა - დიპლოპია, გემოვნების, სმენის და წონასწორობის დარღვევა, ღამის კოშმარები, აგზნება, შიშის შეგრძნება, დეპრესია, მეხსიერების დაბინდვა, პარესთეზიები, ჰალუცინაციები. აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები - ქავილი, კანზე გამონაყარი, ფოტოსენსიბილიზაცია, მრავალფორმიანი ერითემა, პეტექიები, ჰემორაგიული ბუშტუკები და ქერქიანი პაპულები, რომლებიც ვასკულიტზე მიუთითებს ზოგჯერ ვითარდება. პნევმონიტი, ალერგიული ნეფრიტი, ეოზინოფილია, ცხელება, სახის შეშუპება, ენის შესივება და/ან ხორხის შეშუპება, მოხრჩობის შეგრძნება შოკით დამთავრებული. აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია. სისხლის სურათის მხრივ: ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ანემია, თრომბოპენია, პანციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია. ღვიძლის მხრივ: სისხლის შრატში ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის და ბილირუბინის მაჩვენებლების მომატება, ქოლესტაზით გამოწვეული სიყვითლე, ჰეპატიტი. იშვიათად-თირკმელების ფუნქციის მოშლა (სისხლში კრეატინინის მაჩვენებლების მომატება) ან თირკმელების მწვავე ანთება (ინტერსტიციული ნეფრიტი) თირკმელების უკმარისობით გართულებული. სხვადასხვა: იშვიათად - ტაქიკარდია, საერთო სისუსტე, სახსრების, მყესების და კუნთების ტკივილი. ერთეულ შემთხვევებში - შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ავადმყოფებში ადგილი აქვს სისხლში შაქრის რაოდენობის მომატება ან შემცირებას. სუპერინფექციის განვითარება კანდიდომიკოზის სახით, ფსევდომემბრანული კოლიტი, პორფირიის შეტევების გამწვავება. | ||
| უკუჩვენება: | - პრეპარატის ან სხვა ქინოლონების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; - ღვიძლის უკმარისობა; - ეპილეფსია; - ქალა-ტვინის ტრავმა, ინსულტი ან ც.ნ.ს-ის ანთებითი დაავადებები. - 18 წლამდე ასაკი. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ოფლოქსაცინი სიფრთხილით ენიშნებათ თავის ტვინის სისხლძარღვების მკვეთრად გამოხატული ათეროსკლეროზის, ეპილეფსიის, თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის მოშლის, თირკმელების უკმარისობის დროს. იგი ცრუდადებით მაჩვენებელს იძლევა ტუბერკულოზის ბაქტერიული დიაგნოსტიკის დროს. პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავტოტრანსპორტის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა მუშაობა ტექნიკასთან მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. მკურნალობის დროს ალკოჰოლური სასმელების მიღება რეკომენდებული არ არის. | ||
| ჭარბი დოზირება: | სიმპტომები: თავბრუსხვევა, მეხსიერების დაბინდვა, ღებინება. მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა; აუცილებლობის შემთხვევაში სიმპტომატური მკურნალობა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ მოიპოვება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ანტაციდებთან კომბინაციისას, რომლებიც შეიცავენ მაგნიუმის ჰიდროჟანგს და ალუმინს, ქვეითდება მისი ბიოშეღწევადობა. ამიტომ მიზანშეწონილი არ არის მათი კომბინაცია. ან აღნიშნული პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს დაახლოებით 2სთ-ს. პრეპარადისა და თეოფილინის ერთდროული დანიშვნა ხელს უწყობს კრუნჩხვების განვითარებას. ოფლოქსაცინისა და გლიბენკლამიდის კომბინაციით ადგილი აქვს სისხლის შრატში ოფლოქსაცინის მაჩვენებლების მომატებას. აღნიშნულ შემთხვევაში საჭიროა ავადემყოფების სისტემატური კონტროლი. მისი გამოყენებისას ვიტამინი “K”-ს ანტაგონისტებთან საჭიროა სისხლის შედედების კონტროლი. მისი მაღალ დოზებში გამოყენებისას ერთდროულად პრობენიციდინთან, ციმეტიდინთან, ფუროსემიდთან ან მეტოტრექსატთან ზრდის მის კონცენტრაციას შრატში. |
Page generation time: 0. 023093551 sec.
