| უნიფიცირებული დასახელება: | ნაფაზოლინიNaphazoline | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
R01AA08 | R სასუნთქი სისტემა | ||
| 01 პრეპარატები ცხვირის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A დეკოგესტანტები და სხვა პრეპარატები ადგილობრივი გამოყენებისათვის | |||
| A სიმპატომიმეტური საშუალებები | |||
S01GA01 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 01 პრეპარატები თვალის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| G დეკონგესტანტები და ალერგიის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A სიმპატომიმეტური საშუალებები დეკონგესტანტების სახით გამოყენებული | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ნაფაზოლონი წარმოადგენს ალფა-ადრენომიმეტურ საშუალებას. პერიფერიული სისხლძარღვების მიმართ გააჩნია გამოხატული შემავიწროვებელი მოქმედება, რაც განპირობებულია მისი ალფა-ადრენორეცეპტორებზე ზემოქმედებით. ლორწოვან გარსზე მოხვედრისას ავლენს შეშუპების საწინააღმდეგო ეფექტს და ვენურ სინუსებში სისხლის ნაკადის შემცირებით აადვილებს ცხვირით სუნთქვას რინიტების დროს. იგი აფართოვებს თვალის გუგას და ამცირებს ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების შეწოვას. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ცხვირის ლორწოვან გარსზე მოხვედრისას ხასიათდება ადგილობრივი ზემოქმედებით. ზედაპირული სისხლძარღვების შევიწროვების გამო პრეპარატის შეწოვა და რეზორბციული მოქმედება დექვეითებულია. პრეპარატის ხანგრძლივი და ხშირი გამოყენების შემთხვევაში ნაწილობრივ შეიწოვება და ავლენს რეზორბციულ ადრენომიმეტურ ეფექტებს (არტერიული წნევის მომატება). | ||
| ჩვენება: | პრეპარატი უპირატესად გამოიყენება ოტორინოლარინგოლოგიაში მწვავე რინიტების, თივის სურდოს, მწვავე და ქრონიკული ლარინგიტის, მწვავე ეგსტაქიიტის, ჰაიმორის ღრუს ანთების სამკურნალოდ და ცხვირიდან სისხლდენის შესაჩერებლად. პრეპარატი ასევე გამოიყენება ქირურგიული, რინოსკოპული და სხვა დიაგნოსტიკური მანიპულაციების, ალერგიული კონიუქტივიტის, აგრეთვე ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების შეწოვის შესანელებლად (როდესაც ადრენალინის გამოყენება უკუნაჩვენებია). | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებში რინიტების დროს რეკომენდებულია 0.05%-0.1% ხსნარის 2-3 წვეთის ცხვირის თითოეულ ნესტოში 2-3-ჯერ დღეში. 2 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში 0.025%0.05%-იანი ხსნარი 1-2 წვეთის ოდენობით. 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი არ გამოიყენება. ცხვირიდან სისხლდენის შემთხვევაში უმჯობესია 0.05% ხსნარით დასველებული ტამპონების გამოყენება. კონიუნქტივიტების დროს კონიუნქტივურ პარკში აწარმოებენ 0.05%-იანი ხსნარის 1-2 წვეთის ინსტილაციას. ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების შეწოვის შენელებისათვის და მათი მოქმედების გახანგრძლივებისათვის 1 მლ საანესთეზიო ხსნარს უმატებენ ნაფაზოლინის 0.1%-იან ხსნარის 2-4 წვეთს. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | პრეპარატის მიღების დასაწყისში შესაძლებელია აღინიშნოს თავის ტკივილი, ლორწოვანის გაღიზიანება, რეაქტიული ჰიპერემია, გულისრევა. ცხვირის წვის ან სიმშრალის შეგრძნება, რომლებიც თანდათან ქრება. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში მისი მოქმედების ეფექტი მცირდება, რაც გამოწვეულია ტაქიფილაქსიის განვითარებით. | ||
| უკუჩვენება: | ჰიპერტენზია, ტაქიკარდია, გამოხატული ათეროსკლეროზი, ჰიპერთირეოზი, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი არ გამოიყენება. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | პრეპარატის გამოყენება 7-8 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში არ არის რეკომენებული, მის მიმართ მგრძნობელობის დაქვეითებისა და ეფექტურობის შემცირების გამო. პრეპარატის ერთდროული გამოყენება მაო-ს ინჰიბიტორებთან არ არის რეკომენდებული. მაო-ს ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან მხოლოდ 14 დღის შემდეგ არის შესაძლებელი პრეპარატის დანიშვნა. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ჭარბი დოზირების შემთხვევაში აღინიშნება ზოგადი რეზორბციული მოვლენები: თავბრუსხვევა, არტერიული წნევის მომატება. აღნიშნული შემთხვევების დროს საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და სიმპტომატური თერაპიის დაწყება სიმპატოდა ადრენოლიზური საშუალებებით. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ნაფაზოლინი ამცირებს პერორალური ჰიპოტენზიური საშუალებების თერაპიულ აქტივობას. იგი აძლიერებს ცნს-ის მასტიმულირებელი საშულებების ეფექტს. |
Page generation time: 0. 022432720 sec.
