| უნიფიცირებული დასახელება: | პეგინტერფერონ ალფა-2aPeginterferon alpha-2a | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
L03AB11 | L სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატები და იმუნომოდულატორები | ||
| 03 იმუნოსტიმულატორები | |||
| A ციტოკინები და იმუნომოდულატორები | |||
| B ინტერფერონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | საერთო ნაწილი: ინტერფერონ ალფა-2ა კონიუგაცია PEG რეაგენტთან წარმოქმნის პეგინტერფერონ ალფა-2ა-ს. ინტერფერონ ალფა-2ა-ს ბიოსინთეზი ხორციელდება რეკომბინანტული დნმ-ის ტექნოლოგიის გამოყენებით. კლონირებული ადამიანის ლეიკოციტარული ინტერფერონის გენი ინერგება E. coli-ში და შემდგომ მისგანვე გამოიყოფა. PEG ნაწილაკის სტუქტურა პირდაპირ განაპირობებს ინტერფერონ ალფა 2ა-ს კლინიკურ ფარმაკოლოგიას. კერძოთ, PEG ნაწილაკის ზომა და განშტოვება განაპირობებს ინტერფერონ ალფა 2ა-ს აბსორბციას, დისტრიბუციას და ელიმინიცაციას. მოქმედების მექანიზმი: ინტერფერონი ურთიერთქმედებს უჯრედის ზედაპირზე განლაგებულ სპეციფიურ რეცეპტორებთან, რითიც იწყება რთული უჯრედშიდა სიგნალის გადაცემა და გენის ტრანსკრიპციის სწრაფი აქტივაცია. ინტერფერონის მიერ აქტივირებული გენი იწვევს მრავალ ბიოლოგიურ ეფექტს და მათ შორის ინფექციურ უჯრედში ვირუსის რეპლიკაციის და უჯრედების პროლიფერაციის ინჰიბირებას და იმუნომოდულაციას. კლინიკური კვლევები: კლინიკურ კვლევებმა გამოავლინეს ინტერფერონ ალფა 2ა-ს ეფექტურობა ქრონიკუ ლი C ჰეპატიტით შეპყრობილ ავადმყოფებში და აგრეთვე ღვიძლის ციროზის კომპენსირებული ფორმის მქონე პაციენტებში. ჯანმრთელ ადამიანებში ანტივირუსული აქტივობის პიკი აღინიშნება 3-6 საათში ინტერფერონ ალფა 2ა-ს კანქვეშა ინექციის შემდეგ. იგი გრძელდება 1 კვირის განმავლობაში და აღემატება იგივე ეფექტს მიღწეულს 3 და 8 მილიონი ინტერფერონის კანქვეშა ინექციის შემდეგ. ინტერფერონ ალფა-2ა ს მიერ გამოწვეული აქტიურობის სიძლიერე და ხანგრძლივობა 180 მიკროგრამი ინტერფერონ ალფა 2ა ს კანქვეშა ინექციის შემდეგ მცირდება პაციენტებში 65 წლის ასაკის ზევით, ახალგაზრდა ჯანმრთელ სუბიექტებთან შედარებით. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ინტერფერონ ალფა 2ას ფარმაკოკინეტიკა შესწავლილია ჯანმრთელ მოხალისეებში და C ჰეპატიტის ვირუსის მატარებელ პაციენტებში. აბსორბცია: ჯანმრთელ მოხალისეებში 180 მიკროგრამი ინტერფერონ ალფა 2ა ს ერთჯერადი კანქვეშა ინექციის შემდეგ შრატში პრეპარატის კონცენტრაცია განსაზღვრა იწყება 36 საათში. შრატში პრეპარატის კონცენტრაცია პიკის 80%-ს აღინიშნება 24-48 საათში, ხოლო სრული აბსორბცია 72-96 საათში. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 84%-ს და უტოლდება ინტერფერონ ალფა-2ა-ს იგივე მაჩვენებელს. განაწილება: ინტერფერონ ალფა 2ა ძირითადად ნაწილდება სისხლში და ექსტრაცელულარულ სითხეში. ინტრავენური შეყვანის შემდეგ განაწილების მოცულობა შეადგენს 6 - 14 ლიტრს. ინტერფერონ ალფა 2ა აგრეთვე ნაწილდება ღვიძლში, თირკმლებში და ძვლის ტვინში, იგი არ აღწევს თავის ტვინში. მეტაბოლიზმი: ინტერფერონ ალფა 2ა-ს მეტაოლიზმი არ არის სრულად შესწავლილი, თუმცა ვირ-თაგვებში ჩატარებულმა კვლევებმა გამოავლინა, რომ თირკმლები წარმოადგენენ მონიშნული ინტერფერონ ალფა 2ა ს გამოყოფის ძირითად ორგანოს. ელიმინაცია: ადამიანებში ინტერფერონ ალფა 2ა-ს სისტემური კლირენსი შეადგენს 100მლ/სთ-ში, რაც 100-ჯერ ნაკლებია ინტერფერონ ალფა-2ა-ს კლირენსზე. კანქვეშა შეყვანის შემდეგ ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 80 საათს (50-140 სთ). | ||
| ჩვენება: | ქრონიკული C ჰეპატიტი პაციენტებში: - ციროზის გარეშე, - ციროზით და ღვიძლის კომპენსირებული დაავადების მქონე პაციენტები. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | სტანდარტული დოზა: რეკომენდირებული დოზა შეადგენს 180 მიკროგრამს ინტერფერონ ალფა-2ა კანქვეშ შეყვანისას კვირაში ერთხელ 48 კვირის განმავლობაში. დოზის ცვლილება: დოზის ცვლილება საჭირო ხდება გვერდი-თი მოვლენების გამოვლენისას (კლინიკური ან/და ლაბორატორიული). ამ შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება 135 მიკროგრამამდე, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში 90 და 45 მიკროგრამამდე. გვერდითი მოვლენის სიმპტომების კორექციის შემდეგ შესაძლებელია დოზის კვლავ გაზრდა. დოზა უნდა შემცირდეს, თუ ნეიტროფილების რაოდენობა ქვეითდება 750 უჯრედი/მმ 3. 500 უჯრედი/მმ 3-ზე ნაკლები რაოდენობის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა დროებით შეწყდეს, სანამ ნეიტროფილების რაოდენობა არ მოიმატებს 1000 უჯრედი/მმ3-მდე. მკურნალობა უნდა განახლდეს დოზით 90 მიკროგრამი ნეიტროფილების მონიტორინგის ქვეშ. დოზის შემცირება საჭიროა 90 მიკროგრამამდე თუ თრომბოციტებს რაოდენობა მცირდება 50.000 უჯრედი/მმ 3-მდე. მკურნალობა წყდება, თუ თრომბოციტების რაოდენობა ქვეითდება 25.000 უჯრედი/მმ 3მდე. ღვიძლის ფუნქციური სინჯები ირღვევა ჰეპატიტით დაავადებულებებში. ამავე დროს ადგილი აქვს ALT-ს აქტივობის მომატებას ინტერფერონ ალფა 2ა-ს მკურნალობის ფონზე. პრეპარატის დოზა უნდა შემცირდეს 90 მიკროგრამამდე ALT -ს აქტივობის პროგრესული ზრდის შემთხვევაში. თუ ALT -ს დონე კვლავ იზრდება და ამავე დროს მატულობს ბილირუბინის კონცენტრაცია, ღვიძლის დეკომპანსაციის მოვლენები, მკურნალობა უნდა შეწყდეს. დოზირება სპეციალურ ჯგუფებში: თირკმლების უკმარისობის დროს დოზა არ იცვლება. ციროზის დროს დოზირების ცვლილება არ არის საჭირო. ღვიძლის დეკომპენსაციის დროს პრეპარატი არ არის შესწავლილი. ხანდაზმული პაციენტები არ საჭიროებენ დოზის ცვლილებას. დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში 18 წლამდე. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ყველა გვერდითი მოვლენები დამახასიათებელი ინტერფერონებისათვის არენიშნება პეგინტერფერონს ალფა-2ა-ს მიღებისას. უმრავლეს შემთხვევაში გამოვლენილი გვერდითი მოვლენები არ იყო სერიოზული და არ საჭიროებდა მკურნალობის შეწყვეტას. პაციენტთა მხოლოდ 10%-შია საჭირო მკურნალობის შეწყვეტა გვერდითი მოვლენების გამო. მათ შორის 2% შეთხვევაში პრეპარატის მიღება შეწყვეტილ იქნა ლაბორატორიული მონაცემების გაუვარესების გამო. გვერდითი მოვლენების შემთხვევები C ჰეპატიტით შეპყრობილ ავადმყოფებში (%). გადაღლილობა – 51; რიგორი – 33; ცხელება – 35; ადგილობრივი რეაქცია – 22; ტკივილი -12. გასტროინტესტინალური: ღებინება – 25; ფაღარათი -17; მუცლის ტკივილი – 15; გულისრევა – 5; ანორექსია – 17; მიალგია – 36; ართრალგია – 27; ზურგის ტკივილი - 8. ნევროლოგიური: თავის ტკივილი – 54; უძილობა – 20; თავბრუსხვევა – 16; კონცენტრაციის დარღვევა – 8; დეპრესია – 19; გაღიზიანება - 14 ალოპეცია - 23. ქავილი 11 სისხლის სურათი: პაციენტთა 1%-ში აღინიშნება ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის მაჩვენებლების შემცირება. ქვეითდება ნეიტროფილების, ლეიკოციტების და თრომბოციტების რაოდენობა. შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ფარისებური ჯირკვლის ფუნქციის კლინიკურად მნიშვნელოვან დარღვევას. | ||
| უკუჩვენება: | მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ინგრედიენტების მიმართ, აუტოიმუნური ჰეპატიტი. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | დაუშვებელი პრეპარატის გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | მკურნალობა ტარდება კვალიფიციური ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო ფსიქიატრიული დაავადებით (დეპრესია, სუიციდალური მიდრეკილება), კარდიოვასკულური დაავადებებით (არტერიული ჰიპერტენზია, არითმია, სტენოკარდია, გულის იშემიური დაავადება) შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატრის გამოყენების დროს. ღვიძლის დეკომპენსირებული დაავადებით შეპყრობილ ავადმყოფებში პრეპარატის მოქმედების ეფექტი არ არის შესწავლილი. დეკომპენსაციის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს. სიფრთხილეა საჭირო სხვა მიელოსუპრესიულ პრეპარატთან კომბინაციის დროს. შესაძლებელია ანაფილაქსიური რეაქციის განვითარება. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ერთ კვირიანი ინტერვალის ნაცვლად აღწერილია 2 დღეში ორი ინექციის და ყოველდღიურად ერთი კვირის განმავლობაში პრეპარატის გამოყენება საერთო დოზიT1260 მიკროგრამი/კვირაში. რაიმე სერიოზული გვერდითი მოვლენები არ იქნა რეგისტრირებული. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | დასაშვებია რიბავირინთან კომბინირება. პრეპარატი მოქმედებს ღვიძლის მიკროსომული ფრაქციის ციტოქრომ P450 ენზიმებზე, თუმცა კანქვეშ შეყვანის დროს In vivo სხვა პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკა არ იცვლება. აღნიშნულია თეოფილინის კონცენტრაციის ზრდა 25%-ით. |
Page generation time: 0. 021604144 sec.
