| უნიფიცირებული დასახელება: | ცეფიქსიმიCefixime | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
J01DD08 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| D სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები | |||
| D მესამე თაობის ცეფალოსპორინები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | III თაობის ფართო სპექტრის მოქმედების ნახევრადსინთეტიკური ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკი შინაგანი მიღებისათვის. მოქმედებს ბაქტერიოციდულად. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია გამომწვევის უჯრედული მემბრანის სინთეზის დათრგუნვით. ცეფექსიმი მდგრადია β-ლაქტამაზის მოქმედების მიმართ, რომელიც პროდუცირდება უმრავლესობა გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიერ. In vitro ცეფექსიმი აქტიურია გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ: Streptococcus agalactiae; გრამუარყოფითი ბაქტერიების: Haemophilus parainfluenzae, Proteus vulgaris, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Pasteurella multocida, Providencia spp., Salmonella spp., Shigella spp., Citrobacter amalonaticus, Citrobacter diversus, Serratia marcescens. In vitro და კლინიკური პრაქტიკის პირობებში ცეფიქსიმი აქტიურია გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ: Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes; გრამუარყოფითი ბაქტერიების: Haemophilus influenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Neisseria gonorrhoeae. ცეფიქსიმის მიმართ მდგრადებია: Pseudomonas spp., Enterococcus (Streptococcus) სეროჯგუფები D, Listeria monocytogenes, უმრავლესობა Staphylococcus spp. (მეტიცილინ-რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Enterobacter spp., Bacteroides fragilis, Clostridium spp. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | შინაგანად მიღებისას ცეფიქსიმის ბიოშეღწევადობა საკვების მიღებისაგან დამოუკიდებლად შეადგენს 40-50%, მაგრამ საკვებთან ერთად მიღებისას შრატში Cmax მიიღეწევა 0,8 სთ–ით სწრაფად. შეკავშირება პლაზმის ცილებთან, ძირითადად ალბუმინებთან, შეადგენს 65%. დოზის დაახლოებით 50% გამოიყოფა შარდით შეუცვლელი სახით 24 სთ–ის განმავლობაში, დოზის დაახლოებით 10% გამოიყოფა ნაღველით. Т1/2 დამოკიდებულია დოზაზე და შეადგენეს 3–4 სთ. თირკმლის ფუნქციის მოშლის მქონე პაციენტებში კრეატინის კლირენსი 20–დან 40 მლ/წთ Т1/2 იზრდება 6,4 სთ–მდე, კრეატინინის კლირენსიას 5–10 მლ/წთ – 11,5სთ–მდე. | ||
| ჩვენება: | ინფექციურ–ანთებითი დაავადებები, გამოწვეული პრეპარატზე მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით: ფარინგიტი, ტონზილიტი, სინუსიტი, მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, შუა ოტოტი, შარდგამომყოფი გზების გაურთულებელი ინფექციები, გაურთულებელი გონორეა. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებსა და 12 წლის ზევით ასაკის ბავშვებში 50 კგ–ზე მეტი სხეულის მასით სადღეღამისო დოზა შეადგენს 400მგ (1 ჯერ/ ან 200მგ - 2ჯ). მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა –7-10 დღე. გაურთულებელი გონორეის დროს – 400მგ ერთჯერადად. 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში - 8 მგ/კგ სხეულის წონაზე 1 ჯერ/ ან 4მგ/კგ ყოველ 12 სთ-ში. Streptococcus pyogenes–ით გამოწვეული ინფექციის დროს, მკურნალობის კურსი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 10 დღეს. თირკმლის ფუნქციის მოშლისას (კრეატინინის კლირენსით 21 დან 60 მლ/წთ მდე) ან პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, სადღეღამისო დოზა უნდა შემცირდეს 25%–ით. კრეატინინის კლირენსი ≤20 მლ/წთ ან პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან პერიტონიალურ დიალიზზე, სადღეღამისო დოზა საჭიროა შემცირდეს 2 ჯერ. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, ანორექსია, დიარეა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, მეტეორიზმი, ღვიძლისმიერი ტრანსამინაზებისა და ტუტე ფოსფატაზის ტრანზიტორული მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, სიყვითლე, კნტ–ის კანდიდოზი, დისბაქტერიოზი; იშვიათად – სტომატიტი, გლოსიტი, ფსევდომემბრანოზული ენტეროკოლიტი. სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, ჰემოლიზური ანემია. ცნს–ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი. შარდგამომყოდი სისტემის მხრივ: ინტერსტიციალური ნეფრიტი. ალერგიული რეაქციები: კანის ქავილი, ჭინჭრის ციება, კანის ჰიპერემია, ეოზინოფილია, ცხელება. | ||
| უკუჩვენება: | მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინებისა და პენიცილინის მიმართ. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | გამოყენება ორსულობის დროს შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე ან ბავშვზე მოქმედების პოტენციურ რისკს. აუცილებლობის შემთხვევაში ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა. | ||
| სიფრთხილის ზომები: | თირკმლის ფუნქციის მოშლისას (კრეატინინის კლირენსით 21 დან 60 მლ/წთ მდე) ან პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, სადღეღამისო დოზა უნდა შემცირდეს 25%–ით. კრეატინინის კლირენსი ≤20 მლ/წთ ან პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან პერიტონიალურ დიალიზზე, სადღეღამისო დოზა საჭიროა შემცირდეს 2 ჯერ. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | საჭიროა სიფრთხილით დაინიშნოს ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის ან ფსევდომემბრანოზული კოლიტის (ანამნეზში) მქონე ავადმყოფებში, 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში. ხანგრძლივად გამოყენებისას შესაძლოა ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის მოშლა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს Clostridium difficile ზრდა და მძიმე დიარეისა და ფსევდომემბრანოზული კოლიტის განვითარება. პაციენტებს, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციები პენიცილინებზე, შესაძლოა ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გამოვლენა. მკურნალობის დროს შესაძლოა კუმბსის დადებითი პირდაპირი რეაქცია და ცრუ დადებითი რეაქცია შარდში გლუკოზაზე. | ||
| ჭარბი დოზირება: | მილაკოვანი სეკრეციის ბლოკატორები (ალლოპურინოლი, დიურეზული საშუალებები) აფერხეფენ ცეფიკსიმის თირკმელებით გამოყოფას, რამაც შეიძლება მიგვიყვანოს ტოქსიურობის მომატებამდე. ცეფიქსიმი აქვეითებს პროთრომბინის ინდექს, აძლიერებს არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტების მოქმედებას. ანტაციდები, რომლებიც შეიცავენ მაგნიუმს ან ალუმინის ჰიდროქსიდს, ანელებენ ცეფიქსიმის შეწოვას. |
Page generation time: 0. 021912499 sec.
