| უნიფიცირებული დასახელება: | კლინდამიცინიClindamycin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
D06A | D დერმატოლოგია | ||
| 06 ანტიმიკრობული პრეპარატები კანის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ანტიბიოტიკები გარეგანი გამოყენებისათვის | |||
G01AA10 | G შარდსასქესო სისტემა და სასქესო ჰორმონები | ||
| 01 ანტისეპტიკური საშუალებები და მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები გინეკოლოგიური დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ანტისეპტიკური საშუალებები და მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები გინეკოლოგიური დაავადებების მკურნალობისათვის (კორტიკოსტეროიდებთან კომბინაციის გარდა) | |||
| A ანტიბიოტიკები | |||
D10AF01 | D დერმატოლოგია | ||
| 10 პრეპარატები ფერიმჭამელების მკურნალობისათვის | |||
| A პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის ფერიმჭამელების მკურნალობისათვის | |||
| F მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის ფერიმჭამელების მკურნალობისათვის | |||
J01FF01 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| F მაკროლიდები და ლინკოზამიდები | |||
| F ლინკოზამიდები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | კლინდამიცინი წარმოადგენს ლინკოზამიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს, რომელიც თრგუნავს მიკრობის უჯრედში ცილის სინთეზს რიბოსომების 50S-სუბერთეულებთან ურთიერთქმედების შედეგად. იგი ავლენს ბაქტრიოსტატურ, ხოლო შედარებით მაღალ დოზებში ზოგიერთი მიკროორგანიზმების მიმართ - ბაქტერიციდულ მოქმედებას. პრეპარატი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული გრამდადებითი კოკები, ანაერობულ გრამუარკოფითი ბაქტერიები, ანაერობული გრამდადებითი სპორების არწარმომქმნელი ბაქტერიები და ანაერობული გრამდადებითი კოკები. კლინდამიცინის მიმართ მგრძნობიარეა Chlamidia trachomatis და Clostridium perfrigensის შტამების უმრავლესობა. პრეპარატის მიმართ ხშირად მდგრადია Clostridium sporogenes, Clostridium tertium. არსებობს მონაცემები კლინდამიცინის და ლინკომიცინის მიმართ მიკროორგანიზმების ჯვარედინი რეზისტენტობის შესახებ. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პრეპარატის დოზით 600 მგ კუნთებში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში (9 მკგ/მლ) აღინიშნება 1-3 სთ-ის შემდეგ. ვენაში მისი 300 მგ გადასხმის შემდეგ 10 წთ-ის განმავლობაში ან 600 მგ-ის 20 წთ-ის განმავლობაში, პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია (7 მკგ/მლ და 10 მკგ/მლ შესაბამისად) აღინიშნება შეყვანის ბოლოს, ხოლო წონასწორული კონცენტრაცია - მხოლოღ მესამე შეყვანის შემდეგ. პერორალურად გამოყენიბისას პრეპარატი სწრაფად და თითქმის მთლიანად (90%მდე) აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მოზრდილებში 150 მგ-ის პერორალურად მიღებისას კლინდამიცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია (2.5 მკგ/მლ) სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 45 წთ-ის შემდეგ. 3 სთ-ის შემდეგ კონცენტრაცია შეადგენს 1.5 მკგ/მლ-ში, ხოლო 6 სთ-ის შემდეგ -0.7 მკგ/მლ-ში. ბავშვებში სიროფის გამოყენებისას დოზით - 2.3 და 4 მგ/კგ სისხლის პლაზმაში კლინდამიცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია 60 წთ-ის შემდეგ პირველი მიღებიდან შესაბამისად შეადგენს 1.2 და 3.4 მკგ/მლ-ში. წონასწორული კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება პრეპარატის მხოლოდ მეხუთე მიღების შემდეგ. პლაზმის ცილებთან კლინდამიცინის კავშირი შეადგენს 40-90%-ს. ორგანიზმში პრეპარატის კუმულცია არ აღინიშნება და იგი ადვილად აღწევს ორგანიზმის სითხეებსა და ქსოვილებში. პრეპარატის კონცენტრაცია ძვლოვან ქსოვილში საშუალოდ შეადგენს მისი სისხლის შრატში კონცენტრაციის 40%, ხოლო დედის რძე-ში იგი უტოლდება მისი შრატში კონცენტრაციის 50-100%-ს, სინოვიალურ სითხეში – 50%-ს, ნახველში 30-75%-ს, პერიტონეულ სითხეში 50%-ს, ნაყოფის სისხლში - 40%, პლევრულ სითხეში - 50-90%-ს. პრეპარატი არ აღწევს ზურგის ტვინის სითხეში. კლინდამიცინი თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში (70-80%). ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.5-დან 3.5 სთ-მდე. პრეპარატი გამოიყოფა არააქტიური მეტაბოლიტის სახით უშუალოდ ფეკალიებით, ხოლო 10-20% თირკმელებით. | ||
| ჩვენება: | - ზედა სასუნთქი გზების ინფექციების - ტონზილიტის ფარინგიტის, სინუსიტის, აგრეთვე ოტიტის და ქუნთრუშას დროს; - ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის ბრონქიტი, პნევმონია, პლევრის ემპიემა და ფილტვის აბსცესი; - კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: აკნე, ფურუნკულები, ცელულიტი, იმპეტიგო, პანარიციუმი, აბსცესები, ინფიცირებული ჭრილობები, კანისა და რბილი ქსოვილების სპეციფიკური ინფექციური პროცესები (წითელი ქარი); - ძვლებისა და სახსრების ინფექციები, მთ შორის ოსტეომიელიტი და სეპტიური ართრიტი; - გინეკოლოგიური ინფექციები, როგორიცაა: საშვილოსნოს ყელის ინფექციები, ენდომეტრიტი, ფალოპის მილებისა და საკვერცხეების აბსცესები, სალპინგიტი და პელვიოპერიტონიტი; - მუცლის ღრუს ინფექციური დაავადებები, მაგ პერიტონიტი და მუცლის ღრუს ორგანოების აბსცესები; - სეპტიცემია და ენდოკარდიტი; - პირის ღრუს ინფექციები, მათ შორის პერიოდონტული აბსცესი. პერიტონიტისა და მუცლის ღრუს აბსცესის აგრეთვე მათი პროფილაქტიკისათვის პერფორაციის შემდეგ კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მიღების წესი და დოზირება დგინდება ინდივიდუალურად დაავადების სიმძიმის, პაციენტის მდგომარეობისა და გამომწვევის მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებში მუცლის ღრუს ინფექციის შემთხვევაში, ისევე როგორც სხვა მძიმე ინფექციების და გართულებების დროს, პრეპარატი ინიშნება ინექციის სახით დაყოფილი 2-3-4 შეყვანაზე დღე-ღამეში დოზით 2.4-2.7 გ. არსებობს გამოცდილება დღეში 4.8გ პრეპარატის წარმატებით გამოყენების შესახებ. შედარებით მსუბუქი ინფექციის დროს პრეპარატი გამოიყენება მცირე დოზით - 1.2-1.8 გ/დღეში (3-4 შეყვანაზე). პრეპარატის კუნთებში 600 მგ-ზვ მეტი დოზით ერთჯერადად გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ადნექსიტ/პელვიოპერიტონიტის სამკურნალოდ პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი გზით ყოველ 8 სთ-ში დოზით 900 მგ (ერთდროულად გრამუარყოფით ფლორაზე მოქმედ ანტიბიოტიკებთან ერთად). ვენაში პრეპარატი თავდაპირველად შეჰყავთ 4 დღის განმავლობაში, ხოლო პაციენტის მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ კიდევ 48 სთ-ის განმავლობაში. სასურველი ეფექტის მიღწევის შემდეგ შესაძლებელია პრეპარატის პერორალური მიღება - 450 მგ ყოველ 6 სთ-ში 10-14 დღის განმავლობაში. პრეპარატი პერორალურად მიიღება ასევე საშუალო და მსუბუქი ფორმის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ. მოზრდილებში იგი ინიშნება ყოველ 6 სთ-ში 150-450 მგ. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად, ხოლო ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკით გამოწვეული ინფექციური დაავადების დროს მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს არანაკლებ 10 დღის განმავლობაში. საშვილოსნოს ყელის ინფექცების სამკურ ნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია Chlamidia trachomatis-ით პრეპარატი მიიღება 4-ჯერ დღეში 450 მგ 10-14 დღის განმავლობაში. - ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით, რომლის დასამზადებლად არომატიზებულ გრანულებს საჭიროა დავუმატოთ 60 მლ წყალი. 1 თვის ასაკის ზევით ბავ-შვებში პრეპარატი ინიშნება 3-4 მიღებაზე დაყოფილი დღეში 8-25 მგ/კგ სხეულის წონაზე. 10 კგ ან მასზე ნაკლები წონის ბავშვებში პრეპარატის მინიმალური რეკომენდებული დოზაა 37.5 მგ დაყოფილი 3 მიღებაზე დღეში (1/2 ჩაის კოვზით). 1 თვის ასაკის ზევით ბავშვებში პრეპარატი პარენტერულად შეჰყავთ დღეში 20-40 მგ/კგ სხეულის წონის მიხედვით მწვავე საჭიროების შემთხვევაში. საინექციო ხსნარის მომზადების წესი: გამხსნელად გამოიყენება საინექციო წყალი, ფიზიოლოგიური ხნარი, 5% დექსტროზა. მომზადებული ხსნარი აქტიურია 24 სთ-ის განმავლობაში. ხსნარში პრეპარატის კონცენტრაცია არ უნდა აღემატებოდეს 12 მგ/მლ-ს, ინფუზიის სიჩქარე -30 მგ/წთ-ში, ხოლო გადასხმის ხანგრძლივობაა 10-60 წთ. პრეპარატის ორგანიზმში მოხვედრის სასურველი სიჩქარის მისაღწევად რეკომენდებულია 50 მლ ხსნარის 6 მგ/მლ კონცენტრაციით შეყვანა 10 წთ-ის განმავლობაში. 50 მლ 12 მგ/მლ კონცენტრაციის ხსნარი შეჰყავთ 20 წთის განმავლობაში; 100 მლ ხსნარი 9 მგ/მლ კონცენტრაციით - 30 წთ-ის განმავლობაში, ხოლო 100 მლ 12 მგ/მლ კონცენტრაციის ხსნარი 40 წთ-ში. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის 1.2 გზე მეტი დოზით გამოყენება მისი 1სთ-ის განმავლობაში ინფუზიის დროს. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ტკივილი ეპიგასტრალურ მიდამოში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ეზოფაგიტის მოვლენები. არსებობს მონაცემები სიყვითლის და სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების შესახებ. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების შემთხვევები. ალერგიული რეაქციები: მაკულოპაპულოზური სახის გამონაყარი, ურტიკარია, ქავილი, იშვიათად - ექსფოლიატური და ვეზიკულობულოზური დერმატიტი, ეოზინოფილია და ანაფილაქტოიდური რეაქციები. სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი და თრომბოციტოპენია. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ვენაში პრეპარატის ძალიან სწრაფი შეყვანისას იშვიათად აღინიშნება გულის მუშაობის და სუნთქვის გაჩერების შემთხვევები, ასევე არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარება. სასქესო ორგანოების მხრივ: ცერვიციტი, ვაგინიტი, ვულვის გაღიზიანება. ადგილობრივი რეაქციების მხრივ: პრეპარატის შეყვანის ადგილას შესაძლებელია გაღიზიანება, ტკივილი და აბსცესის წარმოქმნა. ვენაში პრეპარატის შეყვანისას ხანდახან აღინიშნება თრომბოფლებიტის ნიშნები. სხვადასხვა: იშვიათად მოსალოდნელია ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევა და ნაწილობრივ სოკოვანი წარმოშობის სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევები. | ||
| უკუჩვენება: | ანტიბიოტიკების გამოყენების შედეგად გამოწვეული კოლიტი, ასევე ლინკომიცინისა და კლინდამიცინის მიმართ მომატებული მგრძობელობა. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ორსულობის დროს პრეპარატი არ ინიშნება. ლაქტაციის პერიოდში იგი ინიშნება მხოლოდ მკაცრი აუცილებლობის შემთხვევაში. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პაციენტებში თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით პრეპარატის დოზა დგინდება სიფრთხილით, ხოლო მისი მაღალი დოზით მიღების დროს აუცილებელია სისხლის შრატში კლინდამიცინის კონცენტრაციის მონიტორინგი. პრეპარატის ხანგრძლივი დროით გამოყენებისას აუცილებელია თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის სისტემატური კონტროლი. დოზა ასევე სიფრთხილით დგინდება ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანებისას (განსაკუთრებით კოლიტის დროს), ვინაიდან მოსალოდნელია მძიმე ფორმის ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება, როგორც მკურნალობის დროს, ასევე მისი დასრულებიდან 2-3 კვირის განმავლობაში. მსუბუქი ფორმის კოლიტის განვითარებისას საკმარისია პრეპარატის მიღების მეწყვეტა, ხოლო მძიმე ფორმის დროს კი რეკომენდებულია ვანკომიცინის 125-500 მგ დოზით მიღება 4-ჯერ დღეში ან 25 000 სე ბაციტრაცინის 4-ჯერ დღეში 7-10 დღის განმავლობაში. ასევე გამოიყენება მეტრონიდაზოლი 3-ჯერ დღეში 500 მგ-ის ოდენობით. ჰომეოსტაზის დარღვევის კორექციისათვის რეკომენდებულია ელექტროლიტების, პლაზმის შემცვლელი და ცილოვანი ხსნარების შეყვანა. ადგილობრივი გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი მცირდება პრეპარატის კუნთებში ღრმად შეყვანისას და ვენური კათეტერის იშვიათად გამოყენების დროს. პრეპარატის უსაფრთხოება არ არის დადგენილი ორსულებსა და ახალშობილებში. საინექციო სსნარის გამოყენებისას აღწერილია ბავშვებში “სულის ხუთვის” სინდრომის განვითარება, რაც სავარაუდოდ დაკავშირებულია პრეპარატში ბენზილის სპირტის შემცველობასთან. აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი ახალშობილებში ინიშნება 3-4-ჯერ დღეში დოზით 15-20 მგ/კგ სხეულის წონაზე. ზოგჯერ პრეპარატის შედარებით მცირე დოზის გამოყენებისას შესაძლებელია მიღწეულ იქნას სასურველი შედეგი. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | კლინდამიცინის და ამინოგლიკოზიდების ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ანტიმიკრობული მოქმედების სპექტრის გაფართოება. დალაცინსა და ერითრომიცინს შორის არსებობს ანტაგონისტური ურთიერთქმედება. კლინდამიცინის ხსნარი შეთავსებადია შემდეგ ანტიბიოტიკებთან: ამიკაცინთან, აზტრეონამთან, ცეფამანდოლთან, ცეფაზოლინთან, ცეფოტაქსიმთან, გენტამიცინთან, ნეტილმიცინთან, პიპერაცილინთან და ტობრამიცინთან. კლინდამიცინის ხსნარი ფიზიკურად შეუთავსებელია: ამპიცილინთან, ფენიტოინთან, ბარბიტურატებთან, ეუფილინთან, კალციუმის გლუკონატთან და მაგნიუმის სულფატთან. |
Page generation time: 0. 022892530 sec.
