| უნიფიცირებული დასახელება: | ფენიტოინიPhenytoin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
N03AB02 | N ნერვული სისტემა | ||
| 03 ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| B ჰიდანტოინის წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ჩვენება: | იგი გამოიყენება პარციალური ეპილეფსიური სინდრომის სამკურნალოდ და არეფექტურია გენერალიზირებული ფორმების შემთხვევაში; აგრეთვე გამოიყენება საგულე გლიკოზიდებით გამოწვეული პარკუჭოვანი არითმიებისა (იხ. 12.2) და ტრიგემინული ნევრალგიების დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პერორალურად მზარდი დოზებით 5-8 მგ/კგ/დღეში დანაწილებული 2-3 მიღებაზე (მაქს. 600მგ; ბავშვებში - 300 მგ/დღეში). | ||
| უკუჩვენება: | პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, პორფირია. გამონაყარის გაჩენის შემთხვევაში ფენიტოინის მიღება უნდა შეწყდეს. ორსულობის დროს პრეპარატს იყენებენ მხოლოდ უკიდურესი საჭიროების შემთხვევაში. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ანტიეპილეფსიურ პრეპარატებს ახასიათებთ შერჩევითი ეფექტები სხვადასხვა ეპილეფსიური სინდრომის სამკურნალოდ. კერძოდ გენერალიზირებული ეპილეფსიური სინდრომის მკურნალობისათვის პირველი რიგის პრეპარატს წარმოადგენს ვალპროის მჟავა, ხოლო პარციალური ეპილეფსიური სინდრომის შემთხვევაში ეფექტურია კარბამაზეპინი ან ფენიტოინი. მკურნალობის დაწყება რეკომენდირებულია მცირე დოზებით, მათი თანდათანობითი მატებით შეტევათა სრულ შეწყვეტამდე ან გვერდითი მოვლენების განვითარებამდე. ასევე თანდათანობით უნდა მოხდეს ერთი მედიკამენტის არაეფექტურობის შემთხვევაში მისი სხვა პრეპარატით შეცვლა. ანტიეპილეფსიური მკურნალობის უეცარ შეწყვეტას შეიძლება მოჰყვეს კრუნჩხვების განვითარება. მკურნალობა ყოველთვის იწყება ერთი პრეპარატით, ორი პრეპარატის კომბინირება დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც არსებული სინდრომის სამკურნალოდ მოწოდებული ყველა პრეპარატი არ ავლენს ეფექტურობას. ანტიეპილეფსიური პრეპარატები ამცირებენ ყურადღებას, რეაქციას, იწვევენ ძილიანობას, რის გამოც არ არის მიზანშეწონილი მკურნალობის პროცესში სატრანსპორტო საშუალებების მართვა. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ცნს და გასტროინტესტინალური დარღვეევები, იშვიათად ფენიტოინით გამოწვეული დისკინეზია, დერმატოლოგიური რეაქციები, ღრძილების ჰიპერპლაზია განსაკუთრებით ბავშვებში, ლიმფადენოპათია, ცვლილებები სისხლში, ოსტეომალაცია და სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციის მომატება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ფენიტოინის მიღების ფონზე კორტიკოსტეროიდების, ციკლოსპორინის, დოქსიციკლინის, ქინიდინის, დიზოპირამიდის, პერორალური კონტრაცეპტიული საშუალებების, ქალის ჰორმონების, თეოფილინის, თიროქსინის კონცენტრაცია პლაზმაში კლებულობს. მეტოტრექსატის ციტოტოქსიური ეფექტები იზრდება. ციმეტიდინი, ასპირინი, მიკონაზოლი, სულფინპირაზონი, ქლორამფენიკოლი, მეტრონიდაზოლი, ტრიმეტოპრიმი ზრდიან პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციას, ხოლო რიფამპიცინი და ფოლის მჟავა ამცირებენ. ვარფარინის ანტიკოაგულანტური ეფექტი შეიძლება შემცირდეს ან მოიმატოს. ანტიფსიქოზური პრეპარატები და ანტიდეპრესანტები ავლენენ ანტაგონიზმს ფენიტოინის კრუნჩხვების საწინააღმდეგო ეფექტის მიმართ. |
Page generation time: 0. 021471376 sec.
