| უნიფიცირებული დასახელება: | ფამოტიდინიFamotidine | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
A02BA03 | A საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი და ნივთიერებათა ცვლა | ||
| 02 ანტაციდები, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის საწინააღმდეგო პრეპარატები და ნაწლავებში მეტეორიზმის შესამცირებელი პრეპარატები | |||
| B კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ჰისტამინური H2 რეცეპტორების ბლოკატორები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ფამოტიდინი თრგუნავს კუჭში მარილმჟავას ბაზალურ და მასტიმულირებელ სეკრეციას. საკვები ან ანტაციდური პრეპარატების ერ-თდროულად გამოყენება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის შეწოვის პროცესზე. აბების პერორალურად მიღებისას პრეპარატის მოქმედების ეფექტი იწყება 1სთ-ის შემდეგ და გრძელდება 10-12სთ-ის განმავლობაში. ფამოტიდინის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40-45%-ს, პლაზმიდან ნახევრადგამოყოფის პერიოდი-2,3-3,5 სთ-ს, ხოლო კრეატინინის კლირენსისას 10მლ/წთ-ში უფრო ნაკლებს -20სთ-ს. პრეპარატის 30-35% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი სახით. პრეპარატის ვენაში ინექციის დროს პრეპარატის მოქმედების ეფექტი იწყება პირველი 30წთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის 65-70% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი სახით. | ||
| ჩვენება: | - კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, კუჭის სეკრეტორული ფუნქციის გაძლიერებით გამოწვეული ეროზიული ეზოფაგიტი, კუჭისა და საყლაპავის რეფლუქსი, რეფლუქს-ეზოფაგიტი, ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი; კუჭის წყლულის რეციდივების პროფილაქტიკა; - კუჭის წვენის ასპირაციის პროფილაქტიკა ზოგადი ანესთეზიის დროს (მენდელსონის სინდრომი). | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | გარსით დაფარული აბები: კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის დროს ჩვეულებრივ ინიშნება 20მგ 2-ჯერ დღეღამეში ან 40მგ ერთხელ დღეღამეში ძილის წინ. მკურნალობის კურსი ძირითადად გრძელდება 4-8 კვირა. წყლულის რეციდივის პროფილაქტიკა20მგ დღეში ერთხელ ძილის წინ. კუჭისა და საყლაპავის რეფლუქსი - 20მგ 2-ჯერ დღეში დილას და საღამოს 6 კვირის განმავლობაში, ეზოფაგიტის დროს20-40მგ 2-ჯერ დღეში 12 კვირის განმავლობაში. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი: პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია ავადმყოფის მდგომარეობაზე. საწყისი დოზა ძირითადად შეადგენს 20მგს ყოველ 6სთ-ში. პრეპარატის მიღება წარმოებს კლინიკურად დადგენილი დროის განმავლობაში. კუჭის წვენის ასპირაციის პროფილაქტიკა ზოგადი ანესთეზიის დროს - 40მგ საღამოს ოპერაციის წინ, და/ან დილით ოპერაციის წინ. ინექციები: იყენებენ მხოლოდ მძიმე შემთხვევებში, ან მაშინ, როდესაც აბების მიღება შეუძლებელია. ვენაში ინექციის სახით პრეპარატის ძირითადი დოზა შეადგენს 20მგს 2-ჯერ დღეში (ყოველ 12 სთ-ში). ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი: საწყისი დოზა შეადგენს 20მგ-ს ვენაში, ყოველ 6სთ-ში. შემდგომში პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია მარილმჟავას სეკრეციაზე და ავადმყოფის კლინიკურ მდგომარეობაზე. კუჭის წვენის ასპირაციის პროფილაქტიკა ზოგადი ანესთეზიის დროს - ზოგადი ანესთეზიის დაწყებამდე ვენაში შეჰყავთ 20მგ პრეპარატი ოპერაციის დღეს ან არა უმცირეს 2სთ-ით ადრე ოპერაციის დაწყებამდე. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ქოლესტაზური სიყვითლე, სისხლის შრატში ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, მეტეორიზმი, აგრანულოციტოზი, პანციტოპენია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, კუნთების და სახსრების ტკივილი, გარდამავალი ფსიქიური დარღვევები, ბრონქოსპაზმი, ალოპეცია, ფერიმჭამელები, ქავილი, კანის სიმშრალე, ყურებში შუილი, გემოს შეგრძნების დაკარგვა. ინექციის ადგილზე შესაძლებელია გაღიზიანება. | ||
| უკუჩვენება: | - მომატებული მგრძნობელობა ფამოტიდინის და სხვა ჰისტამინური H-2 რეცეპტორების ბლოკატორების მიმართ; - ორსულობა და ლაქტაცია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ჰისტამინური H-2 რეცეპტორების ბლოკატორებით მკურნალობის დაწყებამდე, საჭიროა ჰისტოლოგიური გამოკვლევების ჩატარება, რათა გამოირიცხოს ავთვისებიანი პროცესის არსებობა, ვინაიდან ამ დროს მოსალოდნელია სიმპტომატიკის შენიღბვა და დიაგნოსტიკის გაძნელება. პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ღვიძლის ფუნქციის დარღვეულ პაციენტებს, ამ დროს საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ამ დროს საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური ან შემანარჩუნებელი მკურნალობის ჩატარება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემაზე, მაგრამ კუჭის pH-ის მომატებით შესაძლებელია ერთდროულად მიღებული კეტოკონაზოლის შეწოვის შემცირება. ვენაში ერთჯერადი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 20მგ-ს. ვენაში წვეთოვანი ინექციის დაწყებამდე საჭიროა ფლაკონში არსებული ფხვნილის გახსნა 5-10მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარში და პრეპარატის ნელი ინექცია 2წთ-ის განმავლობაში. ხოლო ვენაში ინფუზიის დროს სა-ჭიროა ფლაკონის შიგთავსის გახსნა 100მლ 5% გლუკოზის საინფუზიო ხსნარ-ში. ვენაში ინფუზია წარმოებს 15-30წთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის ხსნარის მომზადება ხდება უშუალოდ მისი გამოყენების წინ. გამოყენებისათვის ვარგისია პრეპარატის მხოლოდ სუფთა და გამჭვირვალე ხსნარი. გახსნილი საინექციო ხსნარი ინახება 25 ‘C ტემპერატურაზე არა უმეტეს 24სთ-ის განმავლობაში. თირკმელების უკმარისობის დროს კრეატინინის კლირენსისას 30მლ/წთ-ში უფრო ნაკლები აუცილებელია პრეპარატის სადღეღამისო დოზის (როგორც შიგნით მიღებისას, აგრეთვე ვენაში ინექციის დროს) შემცირება 20მგ-მდე, ან პრეპარატის ცალკეული დოზების მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა 36-48სთ-მდე. |
Page generation time: 0. 021390481 sec.
