This web site needs javascript activated to work properly. Please activate it. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser, Thanks.

logo MIS
დასახელებები
კომპანიები
აქტიური ნივთიერებები
ძებნის ინსტრუქცია
უნიფიცირებული
დასახელება:
	
იტრაკონაზოლი
Itraconazole
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია:
	
 
J02AC02	
J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
02 სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
A სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
C ტრიაზოლის წარმოებულები
ანოტაცია:
	
	
ფარმაკოლოგიური თვისება:
	
იტრაკონაზოლი წარმოადგენს ტრიაზოლის ჯგუფის ძლიერ ანტიმიკოზურ საშუალებას. მისი მოქმედება ხორციელდება ლანოსტეროლისაგან სოკოს უჯრედის მემბრანის მთავარი კომპონენტის - ერგოსტეროლის სინთეზის დათრგუნვით, რაც ლანოსტეროლის ფერმენტ 450 ციტოქრომდამოკიდებული 14αდიმეთილაზას სელექტიური ინჰიბირებით არის განპირობებული. იტრაკონაზოლი აქტიურია დერმატოფიტების (Trichophyton სპპ., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), საფუარა სოკოების (Cryptococcus neoformans, Pityrosporum spp., Candida spp., Candida albicans, C. glabrata და C. krusei-ის ჩათვლით), ობის სოკოების Aspergillus spp., Hitoplazma spp., Paracoccidioides brasiliensis, Sporothrix schenckii, Fonsecaea spp., Cladosporium spp., Blastomyces dermatitis), აგრეთვე ზოგიერთი სხვა სოკოების მიმართ.
ფარმაკოკინეტიკა:
	
იტრაკონაზოლის მაქსიმალური ბიოშეღწევადობა ვლინდება პერორალური მიღებისას უშუალოდ ჭამის შემდეგ. ერთჯერადი პერორალური მიღებიდან მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 3-4სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება გავლენას ახდენს პრეპარატის აბსორბციის ხარისხზე. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას მისი წონასწორული კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 1-2 კვირის შემდეგ. იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მისი მიღებიდან 3-4სთ-ის შემდეგ შეადგენს 0.4მკგ/მლ-ს (100მგ 1-ჯერ დღეში); 1.1მკგ/მლ (200მგ 1-ჯერ დღეში); 2.0მკგ/მლ (200მგ 2-ჯერ დღეში), ხოლო პლაზმის ცილებთან პრეპარატის შეკავშირების ხარისხი 99.8%-ს. ქსოვილებში იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია, რომელიც შეიცავენ კერატინს, განსაკუთრებით კანში, 4-ჯერ აღემატება სისხლის პლაზმაში მის კონცენტრაციას. პრეპარატის ელიმინაცია დაკავშირებულია ეპიდერმისის რეგენერაციასთან. სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციასთან შედარებით, რომლის განსაზღვრა არ შეიძლება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 7 დღის შემდეგ იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია კანში რჩება მკურნალობის 4-თვიანი კურსის დამთავრებიდან 2-4 კვირის განმავლობაში. ფრჩხილის კერატინში პრეპარატის თერაპიული კონცენტრაცია აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან არა უგვიანეს 1 კვირის შემდეგ და გრძელდება კიდევ 6 თვის განმავლობაში 3-თვიანი მკურნალობის კურსის დამთავრების შემდეგ. იტრაკონაზოლი გაივლის აგრეთვე ცხიმოვან ქსოვილს და გამოიყოფა ოფლთან ერთად. იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, ძვლებში, კუჭში, ელენთაში და ჩონჩხის კუნთებში 2-3-ჯერ აღემატება მის პლაზმურ კონცენტრაციებს, ხოლო მისი კონცენტრაცია საშოს ქსოვილებში აღინიშნება 2 დღის განმავლობაში მისი 3-დღიანი მკურნალობის კურსით 200მგ-იანი დოზით მიღებისას და 3 დღის განმავლობაში მისი ერთდღიანი კურსით 200მგ 2-ჯერ მიღებისას დღეში. იტრაკონაზოლი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში მრავალრიცხოვანი მეტაბოლიტების წარმოქმნით. ერთ-ერთი მეტაბოლიტი-ჰიდროქსი-იტრაკონაზოლი In vitro ხასიათდება იტრაკონაზოლი მსგავსი სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედებით. პლაზმიდან პრეპარატის ელიმინაცია ორფაზიანია, ნახევრად დაშლის პერიოდით - 11.5 დღე-ღამის განმავლობაში. იტრაკონაზოლის მიღებული დოზის 3-18% შეუცველი სახით გამოიყოფა ნაწლავების საშუალებით, ხოლო თირკმელებით - 0.03%ზე ნაკლები. პრეპარატის მიღებული დოზის დაახლოვებით 35% მეტაბოლიტების სახით ელიმინირდება შარდთან ერთად 1 კვირის განმავლობაში.
ჩვენება:
	
გინეკოლოგია: ვულვოვაგინალური კანდიდოზი; დერმატოლოგია/ოფთალმოლოგია: Pityriasis versicolor, დერმატომიკოზები, სოკოვანი კერატიტი და პირის ღრუს კანდიდოზი; დერმატოფიტებით და/ან საფუარის სოკოებით გამოწვეული ონიქომიკოზი; სისტემური მიკოზები: სისტემური ასპერგილოზი და კანდიდოზი, კრიპტოკოკოზი, (მათ შორის კრიპტოკოკური მენინგიტის ჩათვლით), ჰისტოპლაზმოზი, სპოროტრიქოზი, პარაკოქციდიოდოზი, ბლასტომიკოზი და სხვა იშვიათი სისტემური და ტროპიკული მიკოზები. დოზირების რეჟიმი მაქსიმალური აბსორბციის მიზნით იტრაკონაზოლის პერორალური მიღება რეკომენდებულია საკვების მიღებისთანავე. კაფსულებს ყლაპავენ დაუღეჭავად. ჩვენება: გინეკოლოგია: ვულვოვაგინალური კანდიდოზი, დოზები: 200მგ 2-ჯერ დღეში ან 200მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის ხანგრძლივობა: 1დღე, 3 დღე; ჩვენება: დერმატოლოგია/ოფთალმ ოლოგია - Pityriasis versicolor, დოზები: 200მგ 1-ჯერ დღეში , მკურნალობის ხანგრძლივობა: 7დღე; ჩვენება: დერმატომიკოზები, დოზები: 200მგ 2-ჯერ დღეში ან 100მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის ხანგრძლივობა: 7დღე, 15დღე; კანის მაღალკერატიზირებული ადგილების დაზიანებები-ტინეა პედის და/ან ტინეა მანუს - 200მგ 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში ან 100მგ 1-ჯერ დღეში 30 დღის განმავლობაში. პირი ღრუს კანდიდოზი - 100მგ 1-ჯერ დღე-ში, 15 დღის განმავლობაში. ავადმყოფებში იმუნიტეტის დარღვევის დროს, მაგ. შიდსი, ნეიტროპენია, ორგანოების ტრანსპლანტაცია, იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობა ქვეითდება, რის გამოც საჭირო ხდება მისი დოზის გაორმაგება. სოკოვანი კერატიტი - 200მგ 1-ჯერ დღეში 21 დღის განმავლობაში. ონიქომიკოზის დროს ენიშნებათ 2 კაფსულა 2-ჯერ დღეში (200მგ 2-ჯერ დღეში) ერთი კვირის განმავლობაში შემდგომი შესვენებებით. ამ დროს, როგორც ხელის აგრეთვე ფეხის თითებზე ხდება ინფიცირებული ფრჩხილის შეცვლა არაინფიცირებული ფრჩხილით. მათი ზრდა ინდივიდუალურია სხვადასხვა ავადმყოფებისათვის და დამოკიდებულია მათ ასაკზე. ხელის ფრჩხილის მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2 კურსს, ხოლო ფეხის - 3 კურსს. მკურნალობის ყოველი კურსის შემდეგ საჭიროა 3 კვირიანი ინტერვალი პრეპარატის მიღების გარეშე. ონიქომი-კოზის ლოკალიზაცია - მხოლოდ ფეხის ფრჩხილი: პირველი კვირა - ერთი კურსი, მე-2, მე-3, მე-4 კვირა - თავისუფალი პრეპარატის მიღებისაგან, მე-5 კვირა - 2 კურსი, მე-6, მე-7, მე-8 კვირა - თავისუფალი პრეპარატის მიღებისაგან, მე-9 კვირა - 3 კურსი. განუწყვეტელი თერაპიის დროს ენიშნებათ 2კაფსულა 1-ჯერ დღეში (200მგ) 3 თვის განმავლობაში. იტრაკონაზოლის ელიმინაცია კანიდან და ფრჩხლიდან სისხლის პლაზმასთან შედარებით ნელა მიმდინარეობს, ამიტომ კლინიკური ოპტიმალური და მუკოლიზური საპასუხო რეაქცია აღინიშნება მკურნალობის შეწყვეტიდან 2-4 კვირის შემდეგ კანის დაზიანების დროს და 6-9 თვის შემდეგ-ფრჩხილის ინფექციის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. - გენერალიზებული მიკოზები: გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსია, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა. იშვიათად - თავის ტკივილი, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის გარდამავალი მომატება, ქოლესტაზით გამოწვეული სიყვითლე, მენსტრუალური ციკლის მოშლა, თავბრუსხვევა და ალერგიული რეაქციები (ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია, ანგიონევროზული შეშუპება). ზოგჯერ -პერიფერიული ნეიროპათია, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. ცალკეულ შემთხვევებში - გულის ქრონიკული უკმარისობა, ფილტვების შეშუპება. პრეპარატის განუწყვეტლივ და ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში (თვე და მეტი), შესაძლებელია ჰიპერკალიემია, ალოპეცია, ჰეპატიტი, ცალკეულ შემთხვევებშილეტალური გამოსავლით. ჩვენება: ასპერგილოზი, დოზები: 200მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 2-5თვე, შენიშვნა: ინვაზიური და დისიმინირებული დაავადებების დროს; ჩვენება: კანდიდოზი, დოზები: 100-200მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 3 კვირიდან 7 თვემდე, შენიშვნა: საჭიროა დოზის გაზრდა 200მგ 2-ჯერ დღეში; ჩვენება: კრიპტოკოკოზი, დოზები: 200 მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 2 თვიდან 1 წლამდე, შენიშვნა: შემანარჩუნებელი მკურნალობა; ჩვენება: კრიპტოკოკოზი (მენინგიტის გარდა), დოზები: 200 მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 2 თვიდან 1 წლამდე, შენიშვნა: შემანარჩუნებელი მკურნალობა; ჩვენება: კრიპტოკოკული მენინგიტი, დოზები: 200 მგ 2-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 2 თვიდან 1 წლამდე, შენიშვნა: შემანარჩუნებელი მკურნალობა (მენინგიტის დროს): 200მგ 1-ჯერ დღეში; ჩვენება: ჰისტოპლაზმოზი, დოზები: 200 მგ 1-ჯერ დღეში, 200 მგ 2-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 8 თვე; ჩვენება: სპოროტრიქოზი, დოზები: 200 მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 3 თვე; ჩვენება: პარაკოკციდიომიკოზი, დოზები: 100 მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 6 თვე; ჩვენება: ქრომომიკოზი, დოზები: 100 მგ 1-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 6 თვე; ჩვენება: ბლასტომიკოზი, დოზები: 100 მგ 1-ჯერ დღეში, 200 მგ 2-ჯერ დღეში, მკურნალობის საშუალო ხანგრძლივობა: 6 თვე.
უკუჩვენება:
	
მომატებული მგრძნობელობა იტრაკონაზოლის ან მის შემადგენლობაში არსებული კომპონენტების მიმართ. იტრაკონაზოლის კაფსულებთან ერთად ტერფენადინის, ასთემიზოლის, მიზოლასტინის, ცისაპრიდის, დოფეტილიდის, ქინიდინის, პიმოზიდის, ტრიაზოლამის და პერორალური მიდაზოლამის, HMG-CoA რედუქტაზის CYP3A4 ინჰიბიტორების, მაგ. სიმვესტატინის და ლოვასტატინის გამოყენება ნებადართული არ არის.
ორსულობა და ლაქტაცია:
	
ორსულობის პერიოდში იტრაკონაზოლის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია რეკომენდებული, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. დედის რძეში იტრაკონაზოლის იგივე კონცენტრაციაა, რაც პლაზმაში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვება შეწყდეს. განსაკუთრებული მითითებები იტრაკონაზოლი ხასიათდება უარყოფითი ინოტროპული ეფექტით, ამ დროს ვითარდება გულის ქრონიკული უკმარისობა. ამიტომ იტრაკონაზოლის გამოყენება გულის ქრონიკული უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში რეკომენდებული არ არის. პრეპარატის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც სასარგებლო თერაპიული ეფექტი მკვეთრად სჭარბობს უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. აღნიშნულ შემთხვევაში დიდი ყურადღება ექცევა: დაავადების სიმძიმეს, პრეპარატის მიღების სქემას და გულის ქრონიკული უკმარისობის განვითარების რისკის ინდივიდუალურ ფაქტორებს. რისკის ამ ფაქტორებს მიეკუთვნება: გულის იშემიური დაავადება, გულის სარქველების პათოლოგია, ფილტვების დაავადებები, მაგ. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული ანთება, თირკმელების უკმარისობა და სხვა პათოლოგიები, რომლებსაც თან ახლავს შეშუპება. აღნიშნული ავადმყოფების მკურნალობა ტარდება განსაკუთრებული სიფრთხილით, მკურნალობის პროცესში საჭიროა მათი მდგომარეობის სისტემატური კონტროლი. გულის უკმარისობის განვითარების ნიშნებისა და სიმპტომების შემთხვევაში, საჭიროა იტრაკონაზოლით მკურნალობის შეწყვეტა. იტრაკონაზოლი სიფრთხილით ინიშნება კალციუმის არხების ბლოკატორებთან ერთად, რადგან იგი იწვევს მათი მეტაბოლიზმის ინჰიბირებას. მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ პედიატრიულ პრაქტიკაში ძალიან მცირეა, რის გამოც იტრაკონაზოლის დანიშვნა ბავშვებში რეკომენდებული არ არის. მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციონალური მდგომარეობის მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი:მკურნალობის დაწყებამდე, 2 კვირის შემდეგ, შემდგომში ყოველ თვეში და მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში. პაციენტებში ჰეპატიტის ნიშნების - ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, საერთო სისუსტე, ტკივილი მუცლის არეში, მუქი ფერის შარდის გამოვლინების შემთხვევაში საჭიროა ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების დაუყოვნებელი კონტროლი. აღნიშნული ფუნქციების ნორმიდან გადახრის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა. ავადმყოფებში ღვიძლის დაავადებით სისხლის შრატში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების, მისი გამწვავების პერიოდში, ღვიძლის ინტოქსიკაციის შემთხვევაში, პრეპარატის გამოყენება ნებადართული არ არის. ამ დროს საჭიროა ღვიძლის ენზიმების აქტივობის სისტემატური კონტროლი. ღვიძლის უკმარისობა: იტრანზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მისი ნახევრად დაშლის პერიოდი ღვიძლის ციროზით დაავადებულ პაციენტებში შედარებით ხანგრძლივია, ხოლო ბიოშეღწევადობა პრეპარატის პერორალური მიღებისას დაქვეითებულია, ამიტომ საჭიროა სისხლის პლაზმაში მისი მაჩვენებლების სისტემატური კონტროლი და აუცილებლობის შემთხვევაში - დოზის კორექცია. ნეიროპათიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა. არ არსებობს მონაცემები იტრაკონაზოლისა და აზოლის ჯგუფის სხვა სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობის შესახებ. იტრაკონაზოლი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს აზოლის ჯგუფის პრეპარატების მიმართ მომატებული ჰიპერმგრძნობელობის დროს. აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციონალური მდგომარეობის პერიოდული კონტროლი: მკურნალობის დაწყებამდე, ორი კვირის შემდეგ და შემდგომში ყოველ თვეში მკურნალობის მთლიანი კურსის განმავლობაში.
ჭარბი დოზირება:
	
ამ შემთხვევაში საჭიროა სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. პრეპარატის მიღებიდან პირველი 1სთ-ის განმავლობაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, ხოლო აუცილებლობის შემთხვევაში - გააქტივებული ნახშირის მიღება. იტრაკონაზოლი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით არ გამოიყოფა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ მოიპოვება.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:
	
კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითება: კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითების შემთხვევაში იტრაკონაზოლის კაფსულებიდან იტრაკონაზოლის აბსორბციის პროცესი ირღვევა. ავადმყოფებმა მარილმჟავას გამანეიტრალებელ საშუალებები (მაგ. ალუმინის ჰიდროქსიდი), უნდა მიიღონ იტრაკონაზოლის მიღებიდან არა ნაკლებ 2სთ-ის შემდეგ. აქლორჰიდრიის დროს შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში და ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ჰისტამინური H2- რეცეპტორების ბლოკატორებს, იტრაკონაზოლის კაფსულების მიღება რეკომენდებულია კოლასთან ერთად. მედიკამენტები, რომლებიც გავლენას ახდენენ იტრაკონაზოლის მეტაბოლიზმზე: პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ღვიძლის ფერმენტული სისტემის ინდუქციას, მაგ. რიფამპიცინი, რიფაბუტინი, კარბამაზეპინი, იზონიაზიდი და ფენიტოინი მნიშვნელოვნად აქვეითებენ იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობას. რადგანაც იტრაკონაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება CYP3A4, აღნიშნული ენზიმის ინჰიბიტორები ზრდიან იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობას. მაგ.: რიტონავირი, ინდინავირი, კლარითრომიცინი და ერითრომიცინი. მედიკამენტები, რომელთა მეტაბოლიზმზეც მოქმედებს იტრაკონაზოლი: იტრაკონაზოლი აინჰიბირებს იმ მედიკამენტების მეტაბოლიზმს, რომლებიც განიცდიან ბიოტრანსფორმაციას P450-3A ტიპის ციტოქრომის ფერმენტული სისტემით, რის შედეგადაც იზრდება აღნიშნული პრეპარატების კონცენტრაცია და მათი მოქმედების გვერდითი ეფექტები. პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმში (დოზის და მკურნალობის ხანგრძლივობის მიხედვით) თანდათან მცირდება. იტრანოლთან ტერფენადინის, ასთემიზოლის, მიზოლასტინის, ცისაპრიდის, ტრიაზოლამის, პერორალური მიდაზოლამის, დოფეტილინის, ქინიდინის, პიმოზიდის, HMG-CoA-რედუქტაზას CYP3A4 ინჰიბიტორების სიმვასტატინის და ლოვასტატინის კომბინაცია რეკომენდებული არ არის. ვარფარინთან და ნიკუმალონთან პრეპარატის ერთდროული დანიშვნით იზრდება პროთრომბინის დრო, რის გამოც იტრაკონაზოლის და კუმარინის ტიპის ანტიკოაგულანტების კომბინაციისას პროთრომბინის დროის გახანგრძლივების გამო, აუცილებელია ასეთი პაციენტების ყურადღებით გამოკვლევა. იტრაკონაზოლი სიფრთხილით ენიშნებათ შემდეგ პრეპარატებთან კომბინაციაში: HIV პროტეაზას ინჰიბიტორებთან - რიტონავირი, ინდინავირი, სექვინავირი; ზოგიერთ სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებებთან-ვინკრისტინი, ბუსულფანი, დოცეტაქსელი, ტრიმეტრექსატი; ზოგიერთ იმუნოდეპრესანტებთან - ციკლოსპორინი, ტაკროლიმი, რიფამიცინი; სხვადასხვა: დიგოქსინი, კარბამაზეპინი, ბუსპირონი, ალფენტანილი, ალპრაზოლამი, ბროტიზოლამი, მიდაზოლამი, რიფაბუტინი, მეთილპრედნიზოლონი, ებასტინი, რედოქსეტინი. იტრაკონაზოლის ურთიერთქმედება ზიდოვუდინთან და ფლუვასტატინთან გამოვლენილი არ არის. აგრეთვე ეთინილესტრადიოლისა და ნორეთისტერონის მეტაბოლიზმის მაინდუცირებელი ეფექტი არ არის გამოვლენილი. იმიპრამინთან, პროპრანოლოლთან, დიაზეპამთან, ციმეტიდინთან, ინდომეტაცინთან, ტოლბუტამიდთან და სულფამეტაზინთან იტრაკონაზოლის ცილებთან კავშირის კონკურენტული უთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.







facebook
© შპს “საინფორმაციო-სამედიცინო სამსახური”
თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 55
+(032)2 252272
infomis04@gmail.com
info@mis.ge

Page generation time: 0. 021424141 sec.