| უნიფიცირებული დასახელება: | ციპროფლოქსაცინიCiprofloxacin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
S01AX13 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 01 პრეპარატები თვალის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| X მიკრობების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატები | |||
S03AA07 | S პრეპარატები გრძნობის ორგანოების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
| 03 პრეპარატები თვალის და ყურის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
J01MA02 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| M ანტიბაქტერიული პრეპარატები - ქინოლონის წარმოებულები | |||
| A ფტორქინოლონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ციპროფლოქსაცინი ფართო სპექტრის სინთეზური ანტიბაქტერიული საშუალებაა ფტორქინოლონების ჯგუფიდან. მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მიკროორგანიზმის დნმ-ჰირაზის ინჰიბირებით და ცილის სინთეზის დათრგუნვით. ციპროფლოქსაცინის ახასიათებს მაღალი აქტივობა ბაქტერიების ფართო სპექტრის წინააღმდეგ. იგი არღვევს ბაქტერიის ქრომოსომების ტრანსკრიპციას, რაც თრგუნავს ბაქტერიის გამრავლების პროცესს. ციპროფლოქსაცინის გამოყენებისას არ ვითარდება რეზისტენტობა ანტიბაქტერიული საშუალებებისადმი, რომლებიც არ ეკუთვნიან ფერმენტ ჰირაზას ინჰიბიტორებს. იგი მაღალეფექტურია ამინოგლიკოზიდების, პენიცილინის, ცეფალოსპორინების, ტეტრაციკლინის და სხვა ანტიბიოტიკებისადმი რეზისტენტული შტამების მიმართ. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | მისი აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 70-80%-ს. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 60-90 წუთზე მისი პერორალური მიღების შემდეგ. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-5 საათს. უფრო მაღალი კონცენტრაციით იგი აღწევს ინფექციის კერაში. | ||
| ჩვენება: | გართულებული და გაურთულებელი ინფექციები, გამოწვეული ციპროფლოქსაცინისადმი მგრძნობიარე ბაქტერიებით. ინფექციების დროს: - სასუნთქი გზების: იხმარება Klebsilla-ით, Enterobacter-ით, Proteus-ით, Pseudomonas-ით, Haemophilus-ით, Branhamella-თი, Legionella-თი და Staphilococcus-ით გამოწვეული პნევმონიის დროს; - ოტიტი, სინუსიტი, განსაკუთრებით თუ ინფექცია გამოწვეულია გრამ-უარყოფითი ბაქტერიებით; - თვალის; - თირკმლების და საშარდე გზების; - სასქესო ორგანოების, ადნექსიტის, გონორეის და პროსტატიტის ჩათვლით; - მუცლის ღრუს; - კანის და რბილი ქსოვილების; - სახსრების და ძვლების; - სეფსისი. ინფექცია ან ინფექციის პროფილაქტიკა დაქვეითებული იმუნიტეტის შემთხვევაში. პაციენტთა შერჩევითი დეკონტამინაცია იმუნიტეტის დაქვეითებისას. In vitro გამოკვლევით ციპროფლოქსაცინისადმი მგრძნობიარენი არიან: E. coli, Shigella, Salmonella, Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Hafnia, Edwardsiella, Proteus, Providencia, Morganella, Yersinia, Vibrio, Aeromonas, Plesiomonas, Pasterulla, Haemophilus, Campilobacter, Pseudomonas, Legionella, Neisseria, Moraxella, Acinetobacter, Brucella, Staphilococcus, Listeria, Corynebacterium, Chlamidia. პრეპარატისადმი შედარებითი მგრძნობელობით გამოირჩევიან: Gardnellera, Flavobacterium, Alcaligenes, Streptococcus agalactiae, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Strept. viridans, Micoplazma hominis, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium fortuitum. პრეპარატის მიმართ რეზისტენტულია შემდეგი მიკროორგანიზმები: Enterococcus faecium, Ureaplazma urealiticum, Nocardia asteroides. მის მიმართ ზომიერად მგრძნობიარე არიან ანაერობული მიკროორგანიზმები (მაგ. Peptococcus, Peptostreptococcus) ან არამგრძნობიარე (Bacteroides). პრეპარატი არაეფექტურია Treponema pallidum-ის მიმართ. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ჩვენებები მოზრდილებისათვის პერორალურად - ერთჯერადი/დღიური დოზა სასუნთქი გზების ინფექცია - 2-ჯერ 250-500მგ საშარდე გზების ინფექცია - 2-ჯერ 125-დან 2-ჯერ 250-მდე - გართულებული - 2-ჯერ 250-500მგ ცისტიტი ქალებში - ერთხელ 250 მგ გონორეა: - ექსტრაგენიტალური - 2-ჯერ 125 მგ - მწვავე გაურთულებელი- ერთხელ 250მგ დიარეა - 2ჯერ 500 მგ განსაკუთრებით მძიმე სხვა ინფექციები 2-ჯერ 750მგ განსაკუთრებით სტაფილოკოკური, სტრეპტოკოკური ინფექციების და ფსევდომონას დროს. ქლამიდიებით გამოწვეული ინფექციისას დოზა იზრდება 2-ჯერ 750-მდე. ხანდაზმულებში დოზა უნდა შემცირდეს. აბების მიღების შეუძლებლობისას საჭიროა მისი ინფუზიის სახით შეყვანა. თირკმლების ფუნქციის დარღვევისას დოზირების რეჟიმი განსხვავებულია. - კრეატინინის კონცენტრაციისას 1,4-დან 1,9-მდე 100მლ-ზე მაქსიმალური დოზაა 1000მგ დღეში პერორალურად და 800მგ ინტრავენურად. - კრეატინინის კონცენტრაციისას 2,0მგ/100 მლ მაქსიმალური დოზა დღეში 500მგ პერორალურად და 400- ინტრავენურად. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა დოზის შეცვლას არ მოითხოვს. პრეპარატი მიიღება საკვებისგან დამოუკიდებლად, მცირე რაოდენობით წყალთან ერთად. მკურნალობის ხანგრძლივობა: საჭიროა გაგრძელდეს მკურნალობა ტემპერატურის დაქვეითების (ნორმალიზაციის) შემდეგ კიდევ 3 დღე. მიღების საშუალო ხანგრძლივობა: გაურთულებელი გონორეის - 1 დღე, საშარდე გზების, მუცლის ღრუს ინფექციისას 7 დღემდე, ოსტეომიელიტის დროს მაქსიმუმ 2 თვე, 7-14 დღე სხვა ინფექციებისას. ქლამიდიური ინფექციის შემთხვევაში მინიმუმ 10 დღე. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | - კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღებინება, დისპეფსია, მუცლის ტკივილი, მეტეორიზმი, მადის დაქვეითება. დიარეის შემთხვევაში საჭიროა ექიმის კონსულტაცია ფსევდომემბრანული კოლიტის გამოსარიცხად, რომელიც მოითხოვს ვანკომიცინით მკურნალობას. - ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დაღლა, შფოთვა, კანკალი. იშვიათია უძილობა, პერიფერიული პარალგეზია, ოფლიანობა, კრუნჩხვები, დეპრესია, კოშმარული სიზმრები, ჰალუცინაციები, ფსიქოზური რეაქციები. - გრძნობათა ორგანოების მხრივ: გემოს შეცვლა, მხედველობის დარღვევა, შუილი ყურებში, სმენის დროებითი დაქვეითება. - ზემგრძნობელობის რეაქციები: კანის მხრივ-ქავილი, გამონაყარი, ცხელება. იშვიათია სისხლჩაქცევები. - სტივენს-ჯონსონის სინდრომი (ავთვისებიანი ერითემა, ლაიელის სინდრომი). იშვიათად ინტერსტიციული ნეფრიტი, ჰეპატიტი ღვიძლის უკმარისობით. ანაფილაქსიისას საჭიროა წამლის მიღების შეწყვეტა. - გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, გულის წასვლა, წამოხურება. - სხვა გვერდითი მოვლენები: სახსრების შესივება, ტკივილი, კუნთების ტკივილი, სინათლისადმი ზემგრძნობელობა, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. - იშვიათად აღინიშნება აქილოტენდინიტი, რაც წამლის მიღების შეწყვეტას მოითხოვს. - სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოციტოპენია, გრანულოციტოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია. - ლაბორატორიულად: შესაძლოა ტრანსამინაზების, ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატება, ქოლესტაზური სიყვითლე, შარდოვანას, კრეატინინის, ბილირუბინის მომატება. მძღოლებში ითრგუნება რეაქციის სისწრაფე, განსაკუთრებით ალკოჰოლთან კომბინაციაში. | ||
| უკუჩვენება: | საჭიროა შესაძლო უკუჩვენებების გამოვლენა, გადატანილი დაავადებების, მიღებული წამლების, მავნე ჩვევების, ცხოვრების წესის გათვალისწინება. ციპროფლოქსაცინის მიღება არ შეიძლება ქინოლონების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს. უკუნაჩვენებია ბავშვებისთვის, მოზარდებისთვის, ფეხმძიმე და მეძუძური დედებისთვის. ექსპერიმენტით ვერ მოხერხდა ციპროფლოქსაცინის ნაყოფის და მოზარდის ხრტილოვან ქსოვილზე არასასურველი ზემოქმედების გამორიცხვა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ცნს-ის დაავადებების გადატანის შემდეგ და ეპილეფსიის დროს. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ციპროფლოქსაცინთან ერთად რკინისშემცველი პრეპარატების, სუკრალფატის, ანტაციდების, ანტირეტროვირუსული, მაგნიუმის, ალუმინის და კალციუმის შემცველი პრეპარატების დანიშვნა ამცირებს ციპროფლოქსაცინის შეწოვას, ამიტომ იგი ინიშნება ამ წამლების მიღებამდე 1-2 საათით ადრე ან 4 საათის შემდეგ. თეოფილინთან ერთად მისი დანიშვნა ზრდის თეოფილინის დონეს, რაც დოზის შემცირებას საჭიროებს. ციპროფლოქსაცინის ციკლოსპორინთან დანიშვნა სისხლში ხელს უწყობს კრეატინინის კონცენტრაციის ხანმოკლე მომატებას. ვარფარინთან დანიშვნისას იზრდება ვარფარინის მოქმედების ძალა. გლიბენკლამიდთან ერთად მისი ხმარებისას გლიბენკლამიდის მოქმედება იზრდება პრობენაციდი ამცირებს ციპროფლოქსაცინის თირკმლებით გამოყოფას, რაც ზრდის მის კონცენტრაციას სისხლში. |
Page generation time: 0. 023364128 sec.
