| უნიფიცირებული დასახელება: | ცეფოპერაზონიCefoperazone | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
J01DD12 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| D სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები | |||
| D მესამე თაობის ცეფალოსპორინები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული. | ||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ცეფოპერაზონი წარმოადგენს III-ე თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ნახევრადსინთეზურ ანტიბიოტიკს. მოქმედების მექანიზმის მიხედვით იგი მიეკუთვნება ბაქტერიების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბიტორს, სადაც ტრანსპეპტიდაზას ბლოკირებით ხელს უშლის მუკოპეპტიდის-მურეინის სინთეზს, რის შედეგადაც ავლენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას მიკროორგანიზმების მიმართ. მას გააჩნია ფართო სპექტრის ანტიმიკრობული მოქმედება გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, როგორიცაა; გრამდადებითი მიკროორგანიზმები- Staphylococcus aureus (შტამები, პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არა მაპროდუცირებელი), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები), Streptococcus agalactiae ( BB ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები). და ცეფოპერაზონის მიმართ შედარებით ნაკლებად მგრძნობიარეა Corynebacterium spp. და Streptococcus faecalis შტამები. გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Citobacter spp., Serattia spp., Proteus mirabillis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Morganella morganii, Salmonella და Shigella spp. პრეპარატის მიმართ მაღალი მგრძნობელობით გამოირჩევა Pseudomonas aeruginosa-ს შტამების უმრავლესობა. მის მიმართ მგრძნობიარენი არიან აგრეთვე სხვა გრამუარყოფითი ბაქტერიები (Acinetobacter spp. და სხვა). პრეპარატი აქტიურია ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი და/ან არამაპროდუცირებელი შტამების მიმართ (Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae da Neisseria meningitidis). ანაერობები: ცეფოპერაზონი აქტიურია სპორების წარმომქმნელი (Clostridium spp.) და სპორების არ წარმომქმნელი ისეთი ანაერობების მიმართ, როგორიცაა: გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები (Peptococcus, Peptostreptococcos, Eubacterium, Lactobacillus, Fusobacterium და Bacteroides spp. ზოგიერთი სხვა სახეობების მიმართ). | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებში საშუალო დღეღამური დოზა შეადგენს 2-4 გ-ს, შეყვანის სიხშირეა დღეღამეში 2-ჯერ ყოველ 12 საათში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 714 დღეს და უფრო მეტ ხანს დაავადების სიმძიმის ხარისხის მიხედვით. მძიმე ფორმის ინფექციების შემთხვევაში დოზა შესაძლოა გავზარდოთ დღეღამეში 8 გ-მდე (მაქსიმალური). აღნიშნული დოზა თანაბრად დაყოფილი სახით შეყავთ 8-12 საათიანი ინტერვალით. გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტის დროს, პრეპარატი კეთდება ერთჯერადად კუნთებში დოზით 500 მგ. ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკისათვის პრეპარატი ინიშნება ოპერაციის დაწყებამდე ერთჯერადად ვენაში, დოზით 1 გ ან 2 გ 30-60 წუთიანი ინტერვალით. პრეპარატის შეყვანა შესაძლოა გავიმეოროთ იმავე დოზით 12 საათის შემდეგ. აუცილებლობის შემთხვევაში, მაგ. Kკოლორექტულ მიდამოში ოპერაციის დროს პრეპარატის შეყვანა შესაძლებელია ოპერაციის შემდეგ 3 დღეღამის განმავლობაში ყოველ 12 საათში ერთხელ. მძიმე ფორმის თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში (კრეატინინის კლირენსი < 18 მლ/წთ-ში) პრეპარატის დღეღამური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 გ-ს. 3 თვის ასაკის ზევით ბავშვებში პრეპარატი დღეღამის განმავლობაში შეჰყავთ დოზით 50-დან 200 მგ/კგ (მაქსიმალური 300 მგ/კგ) სადღეღამისო დოზა იყოფა 2 შეყვანაზე 12 სთ-ში ერთხელ. 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატს იყენებენ მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების შემთხვევაში. მოზრდილებში პრეპარატის ვენაში შესაყვანი მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 2 გ-ს, ხოლო ბავშვებში 50 მგ/კგ წონაზე. შეყვანის ხანგრძლივობა უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 3-5 წუთს. ვენაში შესაყვანი ხსნარი მზადდება ექსტემპორალურად. გამხსნელად შესაძლოა გამოვიყენოთ 5 %-იანი გლუკოზა, ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი იზოტონური ხსნარი, რინგერ ლაქტატის ხსნარი და საინექციო სტერილური წყალი. წვეთოვანი სახით ვენაში შეყვანის მიზნით 1 გ პრეპარატს ხსნიან 5 მლ საინექციო სტერილური წყალში, მიღებულ ხსნარს უმატებენ საინფუზიო ხსნარს 20-100 მგ/მლ კონცენტრაციის მიღებამდე. შეყვანის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ხსნარის მოცულობაზე და შეადგენს 10-დან 30 წთ-ს და უფრო მეტს. კუნთებში შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად შესაძლოა გამოვიყენოთ შემდეგი სახის გამხსნელები: საინექციო სტერილური წყალი, 0.5 %-იანი ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის და ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი იზოტონური ხსნარი, რომელთაც უმატებენ 3 მლ მოცულობის 1 გ პრეპარატს. პრეპარატი დუნდულოს კუნ-თებში შეჰყავთ ღრმად. ცეფოპერაზონის ახლად დამზადებული ხსნარი ინახება 24 საათის განმავლობაში. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ცეფოპერაზონი პერორალურად მიღებისას არ შეიწოვება. იგი კეთდება მხოლოდ კუნთებში და ვენაში. 0.25, 0.5 და 1.0 გ პრეპარატის კუნთებში შეყვანისას სისხლის შრატში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 1 საათის შემდეგ და შესაბამისად შეადგენს 22. მკგ/მლ-ში 33მკგ/მლ-ში და 65 მკგ/მლ-ში; პრეპარატის 1.0 2.0 და 3.0 გ დოზით 15 წუთიან ინფუზიას ვენაში შეესაბამება მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში 153, 252 და 340 მკგ/მლ-ში. პრეპარატის 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ცეფოპერაზონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 2 საათს, რომელიც არ არის დამოკიდებული პრეპარატის შეყვანის გზაზე. პრეპარატი კარგად აღწევს და ასევე კარგად ნაწილდება ორგანიზმის სითხეებსა და ქსოვილ-ში. თერაპიულ დოზებში მიღების შემთხვევაში აღინიშნება ასციტურ, პერიტონეულ და სინოვიალურ სითხეებში, აგრეთვე ნაღველსა და ნაღვლის ბუშტის კედლებში, ნახველში, ფილტვებში, მიოკარდიუმში, თირკმელებში, შარდგამომყოფ გზებში, საკვერცხეებში, საშვილოსნოში, ფალოპის მილებში, ზურგის ტვინის სითხესა და თავის ტვინის ქსოვილებში. იგი ორგანიზმიდან ელიმინირდება ძირითადად ნაღველით (7080%) და შარდით (20-30%). 2.0 გ პრეპარატის ვენაში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია ნაღველში აღინიშნება 3 საათის შემდეგ. პრეპარატი გამოიყოფა აქტიური ფორმის სახით (მეტაბოლიზდება 1 %-ზე ნაკლები). ვინაიდან იგი ძირითადათ გამოიყოფა ნაღველით, პაციენტებს, რომლებიც დაავადებულნი არიან თირკმელების უკმარისობით (მძიმე ფორმის გამოკლებით) შეუძლიათ პრეპარატი მიიღონ სამკურნალო სქემის კორექციის გარეშე. | ||
| ჩვენება: | პრეპარატი გამოიყენება იმ ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ, რომელთა გამომწვევი მიკროორგანიზმები მგრძნობიარენი არიან მის მიმართ: - ზემო და ქვემო სასუნთქი გზების ინფექციები; - შარდსასქესო სისტემის ინფექციები, მათ შორის გონორეა; - მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ინფექციები (ენდომეტრიტი და სხვა); - პერიტონიტი, ქოლეცისტიტი და სხვა აბდომინალური ინფექციები; - სეფსისი; - რბილი ქსოვილებისა და კანის ინფექციური დაავადებები; - სახსრებისა და ძვლების ინფექციები. პრეპარატი გამოიყენება აგრეთვე გინეკოლოგიური, აბდომინალური, ტრავმატოლოგიური, თორაკალური, გულ-სისხლძართვთა სისტემის ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკისათვის. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ცეფოპერაზონმა, ისევე როგორც სხვა ცეფოლოსპორინების ჯგუფის პრეპარატებმა შესაძლოა გამოიწვიოს შემდეგი სახის გვერდითი მოვლენები: პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, სხეულის ტემპერატურის მომატება, ეოზინოფილია. გამოხატული გვერდითი მოვლენების შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება უნდა შევწყვიტოთ და გამოვიყენოთ ანტიჰისტამინური პრეპარატები. ჰემატოლოგიური მაჩვენებლების მხრივ: პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობა იწვევს შექცევად ნეიტროპენიას, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის მაჩვენებლების მცირე დაქვეითებას, ასევე შესაძლებელია კუმბსის ცრუ-დადებითი რეაქცია. ადგილი აქვს აგრეთვე ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის გარდამავალ მომატებას. პრეპარატის მიღებისას შესაძლოა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ გართულებები: მა-დის დაკარგვა, გულისრევა, ფაღარათი, იშვიათად დიარეა, რომელიც ხშირ შემთხვევაში არ მოითხოვს პრეპარატის მიღების შეწყვეტას და დამატებითი მკურნალობის ჩატარებას. ადგილობრივი რეაქციების მხრივ: კუნთებში შეყვანის ადგილას ტკივილის შეგრძნება. ცეფოპერაზონს, ისევე როგორც სხვა ცეფალოსპორინების ჯგუფის პრეპარატებს გააჩნია ადგილობრივი გამაღიზიანებელი მოქმედება, რის გამოც ვენაში შეყვანისას მას შეუძლია გამოიწვიოს პერიფლებიტების განვითარება. | ||
| უკუჩვენება: | პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია ცეფალოსპორინებისა და სხვა ბეტალაქტამური ანტიბიოტიკებისადმი მომატებული მგრძნობელობის დროს. პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მძიმე ფორმის ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის უკმარისობა პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში სა-ჭიროა თავი შევიკავოთ ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან. ვიტამინ K-ს დეფიციტის შემთხვევაში (არასრულფასოვანი კვება, საკვების შეწოვის დარღვევა, მაგ. მუკოვისციდოზის დროს ან ხანგრძლივ პარენტერულ კვებაზე მყოფი პაციენტები) საჭიროა პროთრომბინის დროის კონტროლი და აუცილებლობის შემთხვევაში ვიტამინ K-ს დანიშვნა. | ||
| ჭარბი დოზირება: | რეკომენდებული დოზებით პრეპარატის მიღების შემთხვევაში ჭარბი დოზირების მოვლენები არ აღინიშნება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ცეფოპერაზონის შერევა ამინოგლიკოზიდებთან ერთ შპრიცში ფარმაცევტული შეუთავსებლობის გამო არ არის რეკომენდებული. |
Page generation time: 0. 021113187 sec.
