| უნიფიცირებული დასახელება: | ვერაპამილიVerapamil | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C08DA01 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 08 კალციუმის არხების ბლოკატორები | |||
| D კალციუმის არხების სელექტიური ბლოკატორები გულზე პირდაპირი მოქმედებით | |||
| A ფენილალკილამინის წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ვერაპამილი წარმოადგენს კალციუმის ნელი არხების სელექტიურ ბლოკატორს. მას ახასიათებს ანტიარითმული, ანტიანგინალური და ჰიპოტენზიური მოქმედება. იგი ამცირებს კალციუმის იონების შეღწევას სისხლძარღვების გლუვი კუნთების უჯრედებში, იწვევს კორონალური სისხლძარღვების გაფართოვებას და ამცირებს გულის კუნთის აგზნებადობას. პრეპარატი აქვეითებს სპონტანური დეპოლარიზაციის სიჩქარეს სინოატრიულ და ატრიოვენტრიკულური კვანძებში, იწვევს ჟანგბადზე მოთხოვნილების შემცირებას მიოკარდის მიერ უარყოფითი ინოტროპული ეფექტის და გულის რითმის გაიშვიათების გამო. ამასთან ერთად ამცირებს სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიულ წინააღმდეგობას. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პერორალურად მიღებისას ვერაპამილის დაახლოებით 90% აბსორბირდება კუჭნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ბიოშეღწევადობა არ არის მაღალი და შეადგენს 20-35% ღვიძლში პირველადი გავლის გამო, სადაც იგი განიცდის ინტენსიურ მეტაბოლიზმს. ვერაპამილის პერორალური მიღებისას მისი კონცენტრაციის პიკური მაჩვენებელი სისხლში აღინიშნება 1-2 სთ-ის შემდეგ. ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს 3-7 სთ-ს, ხოლო მოქმედების ეფექტის ხანგრძლივობა - რამოდენიმე საათს. პრეპარატის დაახლოებით 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. | ||
| ჩვენება: | სტენოკარდიის შეტევის პროფილაქტიკა (მათ შორის პრინცმეტალის სტენოკარდია), არტერიული ჰიპერტენზია, გულის რითმის კორექციისათვის: სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია, წინაგულების ფიბრილაცია, თრთოლვა, ექსტრასისტოლია. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ინდივიდუალურია. მოზრდილებში შიგნით მისაღებად დასაწყისში ინიშნება დოზით 40-80 მგ 3-ჯერ დღეში. პროლონგირებული ფორმებისათვის ერთჯერად დოზას ზრდიან, ხოლო მიღების სიხშირეს ამცირებენ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 480 მგ-ს. ბავშევბში 6-14 წლის ასაკში 80-360 მგ დღეში, ხოლო 6 წლამდე ასაკის - 40-60 მგ დღეში 3-4 მიღებაზე. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია ვერაპამილის შეყვანა ვენაში ნელა - არტერიული წნევის, პულსის და ეკგ-ის კონტროლის ქვეშ. ერთჯერადი დოზა მოზრდილებში შეადგენს 5-10 მგ-ს, არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაში 20 წთ-ის შემდეგ შესაძლებელია პრეპარატის იგივე დოზის შეყვანა. ბავშვებში ასაკით 6-14 წლამდე ერთჯერადი დოზა შეადგენს2,5-3,5 მგ-ს, 1-5 წლის ასაკში-2-3 მგ-ს, ხოლო 1 წლამდე 0,75-2 მგ-ს. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას ვერაპამილის სად-ღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 120 მგ-ს. პრეპარატის სწრაფად შეყვანისას შეიძლება განვითარდეს სინოატრიული, ატროვენტრიკულური ბლოკადა და სრული ბლოკადა. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | - სიმხურვალის შეგრძნება, ჰიპერემია, ჰიპოტენზია, გულის უკმარისობის სიმპტომები, თავბრუსხვევა, ბრადიკარდია, გადაღლილობა, გასტროენტერული დარღვევები -ხშირად ყაბზობა, გულისრევა, ზოგჯერ გაღიზიანებადობა, ნერვული მდგომარეობა; - იშვიათად-ერითემა, ქავილი, ჭინჭრის ციება, წერტილოვან-პაპულოზური ეკზანთემა, ანგიონევროზული შეშუპება და სტივენსჯონსონის სინდრომი; - ხანგრძლივი თერაპიისას ვითარდება გინეკომასტია და ღრძილების ჰიპერპლაზია, ჰეპატოტოქსიკურობა. | ||
| უკუჩვენება: | - ღვიძლის ფუნქციის მძიმე ხასიათის დარღვევა; - პრეპარატის ან მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; - ჰიპოტენზია (სისტოლური არტერიული წნევა 90 მმ. ვწყ. სვ. ნაკლები), კარდიოგენული შოკი, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა II და III ხარისხის, WPW--ის სინდრომი, მარცხენა პარკუჭის მძიმე დისფუნქცია, გამოხატული ბრადიკარდია, სინუსის კვანძის სინდრომის დროს; გულის მწვავე და ქრონიკული გამოხატული უკმარისობის შემთხვევაში. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ვერაპამილი გაივლის პლაცენტულ ბარიერს, ამიტომ ორსულების პირველ ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში იგი არ ინიშნება. ორსულობის დროს პრეპარატი შეიძლება იყოს გამოყენებული მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენებით, როდესაც მოსალოდნელი სარგებლიანობა აშკარად სჭარბობს პოტენციურ რისკს. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ვერაპამილი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის და მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს. იგი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში, რის გამოც სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ფუნქციის დაზიანების დროს. პაციენტებში, ვერაპამილის თერაპიულ დოზებში დანიშვნისას, რეკომენდებულია რეგულარული ელექტროკარდიოგრაფიული კონტროლი. პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავტომობილის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთაც მუშაობა უხდებათ სხვადასხვა დანადგარებთან. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ძლიერი ბრადიკარდია, ჰიპოტენზია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, პერიფერიული პერფუზიის დაქვეითება პულსის ერთდროული დაკარგვით, ციანოზი, ცივი კიდურების სიმპტომებით. მკურნალობა: სიმპტომატური. ჰიპოტენზიისა და მაღალი ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის სამკურნალოდ იყენებენ სიმპათომიმეტურ პრეპარატებს ან მიმართავენ გულის ხელოვნურ სტიმულაციას. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | პრეპარატის ერთდროული დანიშვნით ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ანტიარითმულ და ინჰალაციურ სანარკოზო საშუალებებთან იზრდება ბრადიკარდიის, არტერიული ჰიპოტონიის, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, გულის უკმარისობის, გულის შეკუმშვის ძალის და გამტარებლობის დარღვევების განვითარების რისკი. ვერაპამილის და სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების (ვაზოდილატატორები, თიაზიდური დიურეზული, ამფ ინჰიბიტორები) კომბინირებისას ჰიპოტენზიური ეფექტი ძლიერდება. ციმეტიდინი აძლიერებს ვერაპამილის მოქმედებას. თავის მხრივ ვერაპამილი აძლიერებს კარბამაზეპინის მოქმედებას და აქვეითებს რიფამპიცინისა და ფენობარბიტალის მოქმედების ეფექტს. დიგოქსინთან პრეპარატის კომბინაციით, აღინიშნება სისხლის პლაზმაში დიგოქსინის კონცენტრაციის მომატება და დიგიტალისის ტოქსიკური სიმპტომების გამოვლენა. არ შეიძლება ვერაპამილით მკურნალობისას ბეტა-ადრენობლოკატორების ინტრავენური შეყვანა. |
Page generation time: 0. 021021439 sec.
