| უნიფიცირებული დასახელება: | აზლოცილინიAzlocillin | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
D06A | D დერმატოლოგია | ||
| 06 ანტიმიკრობული პრეპარატები კანის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ანტიბიოტიკები გარეგანი გამოყენებისათვის | |||
J01CA09 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| C ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები - პენიცილინები | |||
| A პენიცილინები მოქმედების ფართო სპექტრით | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ნახევრად სინთეტიკური პენიცილინი ფართო სპექტრის მოქმედების ციკლური ურეიდოპენიცილინის ჯგუფიდან. ახდენს ბაქტერიოციდულ მოქმედებას. აქტიურია აერობული, ანაერობული, გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, განსაკუთრებით Pseudomonas aeruginosa–სა, შტამების ჩათვლით, მდგრადები კარბენიცილინისა და ამინოგლიკოზიდების მიმართ. აზლოცილინის მიმართ მდგრადი ბაქტერიები, რომლებიც ახდენენ ბეტა-ლაქტამაზის პროდუცირებას, ასევე Legionella spp., Chlamydia spp., Mycoplasma spp. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პლაზმის ცილებთან შეკავშირებული - 27- 46%. კარგად აღწევს ქსოვილებში, გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერში (განვლადობა იზრდება ტვინის გარსების ანთების დროს), პლაცენტაში, გადადის დედის რძეში. გამოიყოფა თირკმელებით შეუცვლელი სახით- 55-75%, ნაღველთან ერთად-7%. თირკმლის კლირენსი - 80-145 მლ/წთ/1.73 მ2, T1/2 მოზრდილებისათვის -1 სთ, ახალშობილებისათვის -3 სთ, დღენაკლული ბავშვებისათვის -4 სთ. თირკმლისა და ღვიძლის უკმარისობის დროს T1/2 იზრდება, მცირდება საერთო კლირენსი. ეფექტურად გამოიყოფა ჰემოდიალიზის განმავლობაში. | ||
| ჩვენება: | ინფექციურ - ანთებითი დაავადებები, გამოწვეული აზლოცილინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, მათ შორის პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა, ენდოკარდიტი, ქოლანგიტი, ქოლეცისტიტი, ენტეროკოლიტი, პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, ენდომეტრიიტი, სეფსისი, პერიტონიტი, მენინგიტი, კანის, ძვლებისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, ინფიცირებული ჭრილობები და დამწვრობები. ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ადგენენ ინდივიდუალურად ინფექციის ლოკალიზაციისა და სიმძიმის მიმდინარეობის, გამომწვევის მგრძნობელობის, ასევე პაციენტის ასაკის მიხედვით. პრეპარატი შეყავთ ი/მ ან ი/ვ. საშუალო სიმძიმის ინფექციის დროს დოზა მოზრდილებსა და 14 წლის ზემოთ ბავშვებში შედგენს 8გ/, შეყვანის ჯერადობა-4; მძიმე მიმდინარეობის ინფექციის დროს -15-20გ, შეყვანის ჯერადობა -3-4 მაქსიმალური დოზა -25გ. 7 დღემდე ასაკის ახალშობილებში -100 მგ/კგ, შეყვანის ჯერადობა -2; 7 დღიდან 1 თვემდე ასაკის ახალშობილებსა და 1 წლამდე ბავშვებში-50-100 მგ/კგ, შეყვანის ჯერადობა-3; დღენაკლ ახალშობილებში -50მგ/კგ, შეყვანის ჯერადობა -2; ბავშვებში 1 წლიდან 14 წლამდე - 75 მგ/კგ, შეყვანის ჯერადობა-3. როდესაც კკ (კრეატინინის კლირენსი) 30 მლ/წთ ნაკლებია - დოზირების რეჟიმის კორექციაა: 30-10 მლ/წთ მოზრდილებში - შეყვანის ჯერადობა 2; 10 მლ/წთ ნაკლები კკ დროს საწყისი დოზა - 5გ, შემანარჩუნებელი დოზაა - 3.5გ ყოველ 12 სთ-ში. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | შესაძლებელია: გულისრევა, ღებინება, მეტეორიზმი, დიარეა, ღვიძლის ტრანსამინაზების ტრანზიტული კონცენტრაციის ზრდა სისხლში, ტუტოვანი ფოსფატაზა, გემოსა და ყნოსვის მოშლა, კანის გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება. იშვიათად: ბილირუბინის კონცეტრაციის მომატება სისხლში, მედიკამენტოზური ცხელება, მწვავე ინტერსტიციური ნეფრიტი, ვასკულიტი, ერითემა, ტკივილი ან თრომბოფლებიტი ინექციის ადგილზე. ერთეულ შემთხვევებში: ანაფილაქსიური შოკი, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია (ქრება მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ), ჰიპოკალიემია, კრეატინინისა და ნარჩენი აზოტის კონცეტრაციის მატება შრატში. აზლოცილინის დიდი დოზებით შეყვანისას, ლიქვორში კონცენტრაციის ზრდის შედეგად, შესაძლებელია კრუნჩხვის განვითარება. | ||
| უკუჩვენება: | მომატებული მგრძნობელობა პენიცილინის მიმართ. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | აზლოცილინი გადის პლაცენტარულ ბარიერს, გამოიყოფა დედის რძით, ამიტომ ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მიღებისას აუცილებელია შევაფასოთ თერაპიის მოსალოდნელი სარგებელი დედისათვის და პოტენციური რისკი ნაყოფისა და ახალშობილისათვის. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | ჭინჭრის ციების გამოვლენისას აზლოცილინის მიღება უნდა შეწყდეს; ამასთანავე უკუნაჩვენებია პენიცილინის რიგის სხვა პრეპარატების მიღება. პაციენტებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ალერგიული რეაქციებისადმი (ბრონქული ასთმის, ალერგიული რინიტის, ჭინჭრის ციებისას), საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა აზლოცილინით მკურნალობის დროს, იმასთან დაკავშირებით, რომ იზრდება რისკი მომატებული მგრძნობელობის რეაქციის განვითარებისა. ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს, საჭიროა მხედველობაში მივიღოთ ჯვარედინი ალეგიული რეაქციების განვითარების შესაძლებლობა. აზლოცილინის ხანგრძლივი ან განმეორებითი მიღებისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება, რომელსაც იწვევენ რეზისტენტული ბაქტერიები ან საფუარის სოკოები. მკურნალობის ფონზე მძიმე დიარეის გამოვლენისას უნდა იქნას გამორიცხული ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება, რაც საჭიროებს აზლოცილინის დაუყოვნებლივ შეწყვეტასა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნას. ამ შემთხვევაში პერესტალტიკის შემანელებელი პრეპარატები უკუნაჩვენებია. აზლოცილინის მიღებისას, პაციენტებში ნებისმიერი ეტიოლოგიით გამოწვეული ელექტროლიტური ცვლის მძიმე მოშლისას, აუცილებელია გავითვალისწინოთ ნატრიუმის შემცველობა პრეპარატში. აზლოცილინით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი. აზლოცილინის ერთდროულად მიღებისას მაღალ დოზებში ჰეპარინთან, პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან ან თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორებთან საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლების კონტროლი. აზლოცილინით მკურნალობის ფონზე შესაძლოა ცრუ დადებითი რეზულტატი შემდეგ სინჯებსა და რეაქციებზე: ნინჰიდრინული სინჯი, სისხლის გლუკოზის არაფერმენტული რეაქცია, კუმბსის სინჯი, ასევე რეაქციები ურობილინოგენის დონის შარდში განსაზღვრისა და პროტეინურიისა. |
Page generation time: 0. 026159170 sec.
