| უნიფიცირებული დასახელება: | ლევოთიროქსინის ნატრიუმიLevothyroxine sodium | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
H03AA01 | H ჰორმონები სისტემური გამოყენებისათვის (სასქესო ჰორმონების გარდა) | ||
| 03 პრეპარატები ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A პრეპარატები ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების მკურნალობისათვის | |||
| A ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ჩვენება: | - ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონული ჩანაცვლებითი თერაპიისაითვის ნებისმიერი გენეზის ჰიპოთირეოზის დროს (პირველადი და მეორადი ჰიპოთირეოზი, ჩიყვის გამო ფარისებრ ჯირკვალზე ოპერაციის შემდეგ, აგრეთვე რადიოაქტიური იოდით მკურნალობის შემდეგ); - ჩიყვის რეციდივის პროფილაქტიკა ფარისებრ ჯირკვალზე ოპერაციის შემდეგ, ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციის დროს; - კეთილთვისებიანი ჩიყვის მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციით; - თანმხლები თერაპია ჰიპერთირეოზის თირეოსტატული მკუნალობისას ნორმალური ფუნქციის მიღწევის შემდეგ; - სუპრესული და ჩანაცვლებითი თერაპია ფარისებრი ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნის დროს უპირატესად თირეოიდექტომიის შემდეგ; - ფარისებრი ჯირკვლის სუპრესული ტესტი. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის ინდივიდუალური დოზის შერჩეა წარმოებს ლაბორატორიული ანალიზების და კლინიკური კვლევის საფუძველზე. დოზის კორექტირება ხორციელდება 2-4 კვირიანი ინტერვალით. პრეპარატის დანიშვნისას აუცილებელია სიფრთხილე ხანდაზმულ პაციენტებში, ავადმყოფებში გულის კორონარული დაავადებებით, არტერიული ჰიპერტონიით, ეპილეფსიით დაავადებულებში, პაციენტებ-ში თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ან ფარისებრი ჯირკვლის დაქვეითებული ფუნქციით. ასეთ შემთხვევაში ინიშნება პრეპარატის მცირე დოზები და მათი გაზრდა წარმოებს თანდათანობით, ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ (დოზების გაზრდის ინტერვალი 4-6 კვირამდე). პაციენტებში სხეულის დაბალი წონით და მსხვილი კვანძოვანი ჩიყვის დროს შესაძლებელია პრეპარატის მიღება მცირე დოზებით. ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქცია მოზრდილებში: მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება 0,5 -1 აბი, პრეპარატის დოზა იზრდება 2-4 კვირის განმავლობაში 1/2 აბით დღეღამური დოზის მიღწევამდე, რომელიც შეადგენს 1,5- 2,5 აბს. ბავშვებში მკურნალობა იწყება 1/2 აბის მიღებით, ხანგრძლივი მკურნალობისას დოზირება ხორციელდება სხვა მაჩვენებლების გათვალისწინების მიხედვით, მათ შორის ბავშვის სხეულის წონის და სიმაღლის (100-150 მკგ სხეულის ზედაპირის 1 მ2-ზე) მიხედვით. ჩიყვის რეციდივის პროფილაქტიკისათვის და მისი კეთილთვისებიანი ფორმის დროს ინიშნება 1-2 აბი დღეში. ფარისებრი ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნის გამო ოპერაციის შემდეგ დღეღამური დოზა შეადგენს 1,5 -3 აბს. ინდივიდუალური მოთხოვნილება შეიძლება იყოს ან უფრო მეტი ან ნაკლები. ბავშვებში ინიშნება უფრო მცირე დოზები მათი სხეულის წონის შესაბამისად. სადღეღამისო დოზა ინიშნება ერთხელ დღეში დილას, ჭამის წინ წყლის მცირე რაოდენობის მიყოლებით, რაც ხელს უწყობს მის კარგ შეწოვას. ჩვილი ბავშვები იღებენ დღეღამურ დოზას ნახევარი საათით ადრე პირველ კვებამდე. აბები იხსნება წყლის მცირე რაოდენობაში, მომზადებული ნარევი ინიშნება (მზადდება უშუალოდ მიღების წინ) სითხის მიყოლებით. გამოყენების ხანგძლივობა: ჰიპოთირეოზი და თირეოიდექტომია ფარისებრი ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნის გამო მთელი ცხოვრების მანძილზე; ეუთირეოიდული ჩიყვის მკურნალობის ხანგრძლივობა და ასევე რეციდივული ჩიყვის პროფილაქტიკა შეადგენს რამდენიმე თვიდან სიცოცხლის ბოლომდე; ჰიპერთირეოზის თანმხლები მკურნალობა - დამოკიდებულია თირეოსტატული საშუალების დანიშვნის ხანგრძლივობაზე. პრეპარატის მიღება წარმოებს რეგულარულად, თუმცა გამოტოვებული აბების კომპენსაცია დოზის გაზრდით დაუშვებელია. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ლევოთიროქსინით მკურნალობის დროს სათანადო გამოყენებისას და კლინიკური მონაცემების კონტროლის შემთხვევაში გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. თუ ცალკეულ შემთხვევაში ადგილი აქვს დანიშნული დოზის აუტანლობას ან ჭარბ დოზირებას, მკურნალობის დასაწყისში აღინიშნება სიმპტომები, რომლებიც აღწერილია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გაძლიერებისას (ჰიპერთირეოზი), მაგალითად: ტაქიკარდია, გულის რითმის დარღვევა, სტენოკარდიული შეტევა, ტრემორი, შინაგანი დაძაბულობა, უძილობა, მომატებული ოფლიანობა, სხეულის წონის დაქვეითება, ფაღარათი. აღნიშნული სიმპტომების განვითარებისას დღეღამის დოზა მცირდება ან რამდენიმე დღით წყდება წამლის მიღება. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემთხვევაში მკურნალობა გრძელდება სიფრთხილით. შენიშვნა: აუცილებელია თავიდან ავიცილოთ ლევოთიროქსინით გამოწვეული ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპერფუნქცია შემდეგი მდგომარეობის დროს: კორონარული უკმარისობა, გულის უკმარისობა, ტაქისისტოლური არითმია. ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპოფუნქციის დროს, რომელიც გამოწვეულია ჰიპოფიზის დაავადებით, აუცილებელია გარკვევა, ადგილი აქვს თუ არა თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობას. ამ შემთხვევაში აუცილებელია მისი მკურნალობა ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებით მკურნალობის დაწყებამდე. | ||
| უკუჩვენება: | - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ; - ნებისმიერი გენეზის ჰიპერთირეოზი (გამონაკლისი: თანმხლები თერაპია ჰიპერთირეოზის თირეოსტატული მკურნალობისას, როდესაც აღინიშნება ფუნქციის ეუთირეოიდული მდგომარეობა, ორსულობა, თუმცა ლევოთიროქსინის და თირეოსტატული საშუალებების ერთდროული მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია); - მიოკარდიუმის ინფარქტი, სტენოკარდია, და შესაბამისად, მიოკარდიუმის ინფარქტი ხანდაზმულ ავადმყოფებში ჩიყვით, მიოკარდიტი, თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის დარღვეული ფუნქციის დროს არანამკურნალებ შემოხვევაში. აუცილებელია სიფრთხილე და ხშირი საექიმო კონტროლი პაციენტებში ხანდაზმულ ასაკში, კორონარული უკმარისობის დროს, გულის უკმარისობის და არითმიების შემთხვევაში. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | აღნიშნულ პერიოდში პრეპარატით მკურნალობა წარმოებს თანმიმდევრულად. ნაყოფზე მისი მავნე ზემოქმედება დადგენილი არ არის. თუმცა პრეპარატი გადადის დედის რძეში, მაგრამ მისი დიდი დოზებიც კი არ იწვევს ახალშობილში ჰიპერთირეოზის განვითარებას ან თირეოტროპული ჰორმონის გამოყოფის ინჰიბირებას. ლევოთიროქსინის ერთდროული გამოყენება თირეოსტატულ საშუალებებთან ორსულობის პერიოდში დაუშვებელია. ვინაიდან თირეოსტატული საშუალებები აღწევენ პლაცენტურ ბარიერში, ისინი იწვევენ ნაყოფში ჰიპოთირეოზის განვითარებას. ამის გამო ორსულობის დროს ჰიპერთირეოზის მკურნალობა ტარდება მონოთერაპიით, იმ სუბსტანციების დაბალი დოზების გამოყენებით, რომელთაც გააჩნიათ თირეოსტატული მოქმედება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | პრეპარატის ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს კუმარინის წარმოებულებით, რადგანაც ლევოთიროქსინის ზეგავლენით წარმოებს ანტიკოაგულანტების განდევნა პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ადგილებიდან. ამის გამო მათი ერთდროული დანიშვნისას საჭიროა სისხლის შედედების რეგულარული კონტროლი და კორექციის შეტანა ანტიკოაგულანტების დოზირებაში (დოზის შემცირება). ქოლესტირამინი თრგუნავს ლევითიროქსინის შეწოვას და ამის გამო მისი მიღება წარმოებს ლევოთიროქსინის მიღებიდან 4-5 საათის შემდეგ. სალიცილატების, დიკუმაროლის, ფუროსემიდის დიდი დოზებით (250 მგ), კლოფიბრატის და ფენიტოინის ზემოქმედებისას აღინიშნება ლევოთიროქსინის გამოდევნა პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ადგილებიდან. ფენიტოინის სწრაფი ინტრავენური შეყვანა იწვევს პლაზმაში თავისუფალი ლევოთიროქსინის, ასევე ლიოთირონინის კონცენტრაციის მომატებას, რაც ცალკეულ შემთხვევაში ხელს უწყობს გულის რითმის დარღვევას. |
Page generation time: 0. 021723133 sec.
