| უნიფიცირებული დასახელება: | ბენზობარბიტალიBenzobarbital | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
N03AA | N ნერვული სისტემა | ||
| 03 ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ბარბიტურატები და მათი წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალება. პრაქტიკულად არ იწვევს ძილის ეფექტს. აძლიერებს დამამუხრუჭებელ GABA(გამმა-ამინობუტირის მჟავა)-ერგულ მოქმედებას ცნს-ზე, განსაკუთრებით თალამუსში, ასევე ტვინის ღეროს რეტიკულური ფორმაციის აღმავალ გამააქტივებელ მოქმედებას ჩართული ნეირონების დონეზე. აქვეითებს რა ნერვული ბოჭკოების მემბრანის განვლადობას ნატრიუმის იონებისათვის, ამცირებს იმპულსების გავრცელებას ეპილეფსიურად აქტიური კერიდან. ეფექტი დგება 20-60 წუთის შემდეგ მისი პერორალურად მიღებიდან. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | მეტაბოლიზირდება ფენობარბიტალის წარმოქმნით, რომელიც ახდენს ეპილეფსიის საწინააღმდეგო ეფექტს. შეკავშირება სისხლის პლაზმის ცილებთან სუსტია. მაღალი კონცენტრაცია მიიღწევა ტვინში, ღვიძლსა და თირკმელებში. აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში, გამოიყოფა დედის რძით. T1/2 შეადგენს 3-4. გამოიყოფა თირკმელებით როგორც შეუცვლელი, ისე მეტაბოლიზირებული სახით. | ||
| ჩვენება: | სხვადასხვა გენეზის ეპილეფსია, გენერალიზირებული და პარციალური კრუნჩხვები. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ადგენენ ინდივიდუალურად. პერორალურად - 100მგ 3ჯერ. მაქსიმალური დოზები: ერთჯერადი - 300მგ, სადღეღამისო - 800მგ. მკურნალობას იწყებენ ერთჯერადი დოზის ერთხელ მიცემით. 2-3 დღის შემდეგ დოზას ზდრიან თანდათან კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე (კრუნჩხვების სიხშირის შემცირებასა და მათ მთლიანად შეწყვეტამდე). მკურნალობა არის ხანგრძლივი. 3-6 წლის ასაკის ბავშვებში 25-50 მგ მიღებაზე (100-150მგ/), 7-10 წლის - 50-100მგ მიღებაზე (150-300მგ/), 11-14 წლის -100მგ მიღებაზე (300-400მგ/). მაქსიმალური დოზები (უფროსი ასაკის) ბავშვებში: ერთჯერადი -150მგ, სადღეღამისო - 450მგ. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ცნს-ის მხრივ: იშვიათად - ძილიანობა, მოდუნება, დათრგუნვა, თავის ტკივილი, ატაქსია, ნისტაგმი, მეტყველების გაძნელება (ასეთ შემთხვევებში საჭიროა დოზის კორექცია ან კოფეინის დანიშვნა). სისხლმბადი სისტემის მხრივ: თრომბოციტოპენია, ანემია. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ა/წნევის დაქვეითება, თრომბოფლებიტი. სხვადასხვა: მადის გაუარესება, ალერგიული რეაქციები, ბრონქოსპაზმი. | ||
| უკუჩვენება: | თირკმელებისა და/ან ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დაზიანებები, გულის ქრონიკული უკმარისობის II-III სტადია, პორფირია, ანემია, ბრონქული ასთმა, სუნთქვის უკმარისობა, შაქრიანი დიაბეტი, თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა, ჰიპერკინეზები, დეპრესიული მდგომარეობა (სუიციდური მცდელობებით), მომატებული მგრძნობელობა ბენზობარბიტალის მიმართ. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | იმ პაციენტებში, რომლებიც ადრე იღებდნენ ბარბიტურატებს, ბენზობარბიტალით მკურნალობაზე გადასვლის შემდეგ შესაძლოა აღენიშნოთ ძილის მოშლა. ასეთ შემთხვევებში უნიშნავენ ღამით ფენობარბიტალს (50-100მგ) ან სხვა საძილე საშუალებებს. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ოპიოიდური ანალგეზიური საშუალებების ეფექტის გაძლიერება, სანარკოზე საშუალებები, ანტიფსიქოტური პრეპარატები, ანქსიოლიტები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, ეთანოლი, საძილე პრეპარატები. ერთდროულად მიღებისას შეინიშნება პარაცეტამოლის, ანტიკოაგულაციური საშუალებების, ტეტრაციკლინის, გრიზეოფულვინის, გლუკოკორტიკოიდული საშუალებების, მინერალოკორტიკოიდების, საგულე გლიკოზიდების, ქინიდინის, ვიტამინ D, ქსანტინოვის ეფექტის დაქვეითება. ერთდროულად მიღებისას პრეპარატებთან, რომლებიც ახდენენ მიელოდეპრესიულ მოქმედებას, შეინიშნება ჰემატოტოქსიურობის გაძლიერება. |
Page generation time: 0. 020752387 sec.
