| უნიფიცირებული დასახელება: | გლუკოზამინიGlucosamine | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
M01AX05 | M ძვალ-კუნთოვანი სისტემა | ||
| 01 ანთების და რევმატიზმის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| A ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები | |||
| X ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული სხვა პრეპარატები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | იგი მიეკუთვნება ხრტილოვანი ქსოვილის ცვლაზე მოქმედ პრეპარატს. გლუკოზამინის სულფატი წარმოადგენს ადამიანის ორგანიზმში ფიზიოლოგიურად არსებულ გლუკოზამინის ამინოსაქარადის ბუნებრივ მარილს, დაბალი მოლეკულური მასით, რომელიც საგულდაგულოდ გაწმენდილია მაკრომოლეკულური კომპონენტებისაგან. იგი ავსებს გლუკოზამინის ენდოგენურ დეფიციტს, სინოვიალურ სითხეში ასტიმულირებს პროტეოგლიკანებისა და ჰიალურონის მჟავას სინთეზს. იგი ზრდის სახსრის კაფსულის განვლადობას, სახსრების ხრტილსა და სინოვიალური მემბრანების უჯრედებში აღადგენს ფერმენტულ პროცესებს. გლუკოზამინის ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია მაკროფაგების მიერ სუპეროქსიდული რადიკალების წარმოქმნის ბლოკირებით და ლიზოსომული ფერმენტების ინჰიბირებით. პრეპარატი ქონდროიტინგოგირდმჟავას სინთეზის პროცესში უზრუნველყოფს გოგირდის ფიქსაციას, ამსუბუქებს კალციუმის ნორმალურ დეპონირებას ძვლის ქსოვილში. იგი ანელებს და/ან აჩერებს სახსრების დეგენერაციული პროცესების მიმდინარეობის პროგრესირებას, რაც იწვევს სახსრების ფუნქციის აღდგენასა და ტკივილის სინდრომის კუპირებას. სულფატები ასევე მონაწილეობენ გლუკოზამინოგლიკანების სინთეზსა და ხრტილის ქსოვილის მეტაბოლიზმში. პროტეოგლიკანების შემადგენლობაში შემავალ გვერდითი ჯაჭვების სულფატურ ეთერებს დიდი მნიშვნელობა გააჩნიათ ხრტილის ელასტიურობის შენარჩუნებისა და ხრტილი მატრიქსში წყლის შეკავების უზრუნველსაყოფად. მკურნალობის დაწყებიდან ჩვეულებრივ 2 კვირის შემდეგ აღინიშნება კლინიკური სიმპტომების შემცირება, კლინიკური გაუმჯობესების შენარჩუნებით პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 8 კვირის განმავლობაში. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | შეწოვა: პერორალურად მიღების შემდეგ პრეპარატი სწრაფად და სრულად შეიწოვება წვრილ ნაწლავში. მისი აბსორბციის ხარისხი შეადგენს 90%-ს. განაწილება და გამოყოფა: პრეპარატი კუნთებში შეყვანისას და პერორალურად მიღებისას ადვილად აღწევს ბიოლოგიურ ბარიერებში და უპირატესად ნაწილდება სახსრების ხრტილოვან ქსოვილებში. T1/2 შეადგენს 68 სთ-ს. | ||
| ჩვენება: | - სხვადასხვა ლოკალიზაციის ოსტეოართროზი (მათ შორის მუხლისა და მენჯბარძაყის სახსრების ართროზი, ხერხემლის ოსტეოქონდროზი, სპონდილოართროზი); - მუხლზედა ქონდრომალაცია; მხარ-ბეჭის პერიართრიტი. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პერორალურად ინიშნება 1 პაკეტი (1,5 გ) ერთხელ დღეში 6 კვირის განმავლობაში. გამოყენების წინ პაკეტის შიგთავსი უნდა გაიხსნას 200 მლ წყალში და გამოყენებულ იქნას საკვების მიღებამდე 20 წთ-ით ადრე. მკურნალობის კურსი შესაძლებელია გავიმეოროთ 2 თვის შემდეგ. კუნთებში პრეპარატი შეჰყავთ 1 ამპულის (400 მგ) ოდენობით 3-ჯერ კვირაში 4-6 კვირის განმავლობაში. გამოყენების წინ 1 ამპულის (2 მლ) შიგთავსს ხსნიან თანმხლებ გამხსნელში (1 მლ) ერთ შპრიცში. პრეპარატის კუნთებში შეყვანისას შესაძლებელია მისი კომბინირება პერორალურ მიღებასთან. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - მეტეორიზმი, დიარეა, ყაბზობა. ალერგიული რეაქციების მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - ურტიკარია, ქავილი. ლიდოკაინის მოქმედებით განპირობებული მოვლენები (კუნთებში შესაყვანი ხსნარი): შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, ძილიანობა, დიპლოპია, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ენისა და პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის დაბუჟება, ტრემორი, ეიფორია, დეზორიენტაცია, გულის მუშაობის დარღვევა. | ||
| უკუჩვენება: | - გლუკოზამინის სულფატისა და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა; - პერორალურად გამოსაყენებელი ფხვნილი შეიცავს ასპარტამს და ამიტომ იგი წინააღმდეგნაჩვენებია ფენილკეტონურიის დროს; - ვინაიდან კუნთებში შესაყვანი ხსნარი შეიცავს ლიდოკაინს, იგი სიფრთხილით ინიშნება გულის გამტარებლობის მძიმე დარღვევისა და გულის მწვავე უკმარისობისას, ანამნეზში ეპილეფსიური კრუნჩხვების არსებობისას, 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში და ლიდოკაინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა. ორსულობის დროს იყენებენ მკაცრი ჩვენებების მიხედვით. განსაკუთრებული მითითებები: პრეპარატი ინექციის სახით სიფრთხილით ინიშნება გულის ქრონიკული უკმარისობითა და არტერიული ჰიპოტენზიით შეპყრობილ პაციენტებში. დონას საინექციო ფორმა სიფრთხილით ინიშნება ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, დიგიტოქსინთან, აიმალინთან, ამიოდარონთან, ვერაპამილთან, ქინიდინთან, ნოვოკაინამიდთან, ჰექსენალთან, ნატრიუმის თიოპენტალთან, მაო-ს ინჰიბიტორებთან, B პოლიმიქსინთან, საძილე ან სედატიურ საშუალებებთან, ციმეტიდინთან ერთად. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პედიატრიაში გამოყენება: 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ჭარბი დოზირების შემთხვევები არ აღინიშნება. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | პრეპარატი შეთავსებადია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და გლუკოკორტიკოიდულ საშუალებებთან. იგი აძლიერებს ტეტრაციკლინების აბსორბციას და აქვეითებს პენიცილინისა და ქლორამფენიკოლის შეწოვას. |
Page generation time: 0. 020695956 sec.
