| უნიფიცირებული დასახელება: | კაპტოპრილიCaptopril | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C09AA01 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 09 რენინ ანგიოტენზიურ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატები | |||
| A ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორები | |||
| A აგფ ინჰიბიტორები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | არტერიული წნევის რეგულაციაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს რენინ-ანგიოტენზინის სისტემა. სხვადასხავა ეთიოლოგიის არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარების და სტაბილურობის მიზეზია ამ სისტემის ფუნქციონალური დარღვევები. ამ პრესორული სისტემის აქტივობა მნიშვნელოვნად მცირდება ანგიოტენზინ გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორით, რომელიც ხელს უშლის ანგიოტენზინ I გარდაქმნას ანგიოტენზინ II -ში, რომელიც წარმოადგენს ორგანიზმში ერთ-ერთ ძლიერ ვაზოკონსტრიქტორს. კაპტოპრილის მოქმედების ძირითადი ფარმაკოლოგიური თვისება გამოიხატება სისხლძარღვების წინააღმდეგობის შემცირებაში, როგორც არტერიოლების ასევე ვენულების. კაპტოპრილი კარგად კომბინირდება სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან. სხვა ვაზოდილატატორებთან შედარებით არ იწვევს წყლის შეკავებას. ჰიპერტენზიის გარკვეული ფორმების დროს (რენოვასკულარული ჰიპერტონია და რენული ჰიპერტენზიის სხვა ფორმები), კაპტოპრილი წარმოადგენს ერთ-ერთ ძირითად სამკურნალო პრეპარატს. | ||
| ჩვენება: | - ესენციური ჰიპერტონია (ასევე ჰიპერტენზიის რეზისტენტული ფორმები, რომლებზდაც არ მოქმედებენ სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებები), ავთვისებიანი ჰიპერტონია; - რენოვასკულარული ჰიპერტონია (მონოთერაპიის სახით ან კომბინაციაში კალციუმის ანტაგონისტებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან ან დიურეზულებთან); -აუტოიმუნური ნეფროპათია (სკლეროდერმია, წითელი მგლურა სწრაფი პროგრესიით); - ასთმით დაავადებულ და ხანდაზმულ ავდმყოფებში; -ჰიპერტონული დაავადება თამხლები შაქრიანი დიაბეტით; - გულის უკმარისობის დროს პრედატვირ-თვის და პოსტდატვირთვის შესამცირებლად (განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, როდესაც არაეფექტურია დიურეზული+საგულე გლიკოზიდი); - კონგესტიური კარდიომიოპათია; - როგორც დიაგნოსტიკური საშუალება რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის და კონის სინდრომის დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად. ჩვეულებრივი დოზები მოზრდილებისათვის: ჰიპერტონია. საწყისი დოზა 12,5მგ 3 ჯერ დღეში. თუ წნევის დაქვეითება არასაკმარისია დოზა იზრდება 50მგ-მდე. დასაშვებია კაპტოპრილის კომბინაცია თიაზიდურ დიურეზულებთან, ბეტა-ბლოკატორებთან ან სხვა ვაზოდილატატორებთან (კალციუმის ანტაგონისტები, პრაზოზინი, დიჰიდრალაზინი). თუ დღეღამური დოზა აღემატება 300მგ-ს, საგრძნობლად მატულობს გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი. რენოვასკულარული და რენოპარენქიმატოზური ჰიპერტონია. 6,25მგ-12,5მგ 3 ჯერ დღეში, შემანარჩუნებელი დოზა თანდათანობით იზრდება 25 მგ-მდე (3-4 ჯერ დღეში). თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს მაქსიმალური დღეღამური დოზა: კრეატინინის კლირენსი მლ/წუთი/მ 2: 80-41, მლ/წამი/მ2: 1,33-0,68, მლ/წამი/ავადმყოფი: 2,31-1,18, დოზა მგ: 300; კრეატინინის კლირენსი მლ/წუთი/მ 2: 40-21, მლ/წამი/მ2: 0.66-0.35, მლ/წამი/ავადმყოფი: 1,15-0,61, დოზა მგ: 150; კრეატინინის კლირენსი მლ/წუთი/მ 2: 20-11, მლ/წამი/მ2: 0,33-0,18, მლ/წამი/ავადმყოფი: 0,57-0,31, დოზა მგ: 75; კრეატინინის კლირენსი მლ/წუთი/მ 2: 10, მლ/წამი/მ2: 0,17, მლ/წამი/ავადმყოფი: 0,29, დოზა მგ: 37.5; გულის უკმარისობა: მკურნალობა იწყება 6,25მგ 2-3 ჯერ დღეში, შემდეგ ეს დოზა ნელნელა იზრდება. პედიატრია: პრეპარატი ინიშნება დიდი სიფრთხილით მკაცრი ჩვენებების მიხედვით (პირველ რიგში რენოვასკულარული და რენოპარენქიმატოზური ჰიპერტონიის დროს). რეკომენდირებული დღეღამური დოზა 12მგ/კგ. აბები მიიღება ჭამამდე 1 საათით ადრე. პრეპარატის დოზის დადგენა ხდება ექიმი-თერაპევტის მიერ სტაციონარში. ამბულატორიულ პირობებში პირველი დოზის (6,25მგ ან 12,5 მგ) ეფექტის შეფასება აუცილებელია: არტერიული წნევა იზომება 3 საათის განმავლობაში ყოველ 30 წუთში ერთხელ. შესაბამისი დოზის დასადგენად საჭიროა უფრო ხშირი კონტროლი. გვერდითი მოვლენები ხშირად გამოვლინდება მაღალი დოზების მიღების დროს: - პროტეინურია, რომელიც ვითარდება მემბრანულ გლომერულოპათიასთან ერთად, ნეფროზული სინდრომი; - ნეიტროპენია ან აგრანულოციტოზი, რომელიც ვლინდება მიელოიდური ჰიპოპლაზიის შედეგად; - გამონაყარი კანზე, კვინკეს შეშუპება, სახის სიწითლე; - დროებითი ძლიერი ჰიპოტენზია, განსაკუთრებით ავადმყოფებში გულის უკმარისობით, რომლებიც მკურნალობდნენ დიურეზულებით; - ტაქიკარდია, ტკივილი გულმკერდის არეში, პალპიტაცია; - მადის დაკარგვა, პირის სიმშრალე, აფტოზური გამონაყარი პირის ღრუში, გულისრევა, ღებინება, პეპტიური წყლული, ქოლესტაზი, აბდომინალური ტკივილი, დიარეა ან ყაბზობა; -თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, პარესთეზია; - ღვიძლის ფერმენტების, აზოტის, კრეატინინის მაჩვენებლების მომატება, სისხლის შრატში კალიუმის დონის გაზრდა, ყალბი დადებითი რეაქცია აცეტონზე შარდში. გვერდითი მოვლენები ხშირად ვითარდება აუტოიმუნურ ავადმყოფებში, ამიტომ ასეთ ავადმყოფებში საჭიროა სისხლის სურათის და ღვიძლის ფუნქციის სისტემატური კონტროლი. | ||
| უკუჩვენება: | - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ; - ორსულობა - ლაქტაციის პერიოდი; - ლეიკო- ანთრომბოპენია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევის დროს მკურნალობა იწყება დაბალი დოზებით (6,25მგ 2-3 ჯერ დღეში). დოზის გაზრდა ხდება თანდათანობით. მკურნალობის დაწყებამდე, შემდეგ ყოველთვიურად ხდება პროტეინის გამოყოფის კონტროლი. თუ მისი მაჩვენებელი აღემატება 1გ/დღეში, მკურნალობის გაგრძელება ხდება სასიცოცხლო მაჩვენებლების მიხედვით. მისი გაზრდა ხდება მკურნალობის პირველი 8 თვის განმავლობაში, ამიტომ მე-9 თვიდან კონტროლი აუცილებებლია ყოველ 3-6 თვეში ერთხელ. ავადმყოფებში რენოვასკულარული ჰიპერტონიით, მარილებისა ან წყლის დაკარგვით, რენინის გაძლიერებული გამოყოფა იწვევს კაპტოპრილის ჰიპოტენზიური ეფექტის გაზრდას. ავადმყოფებში გულის უკმარისობით პრეპარატით მკურნალობა ტარდება სტაციონარის პირობებში. პრეპარატის საწყისი დოზა ავადმყოფებში, რომლებიც მკურნალობდნენ დიურეზულებით, შეადგენს 6,25მგ-12,5მგ 2-3 ჯერ დღეში. ლეიკოციტების რაოდენობა სისხლში მკურნალობის პირველი 3 თვის განმავლობაში უნდა შემოწმდეს ყოველთვიურად, ხოლო შემდეგ 3 თვეში ერთხელ. ავადმყოფებში აუტოიმუნური დავადებებით ლეიკოციტების რაოდენობა სისხლში უნდა შემოწმდეს პირველი 3 თვის განმავლობაში 2 კვირაში ერთხელ, შემდეგ 2 თვეში ერთხელ. თუ ნეიტროფილების რაოდენობა შემცირდა 1•109/ლ, პრეპარატით მკურნალობა უნდა შეწყდეს. ავადმყოფმა უნდა მიმართოს ექიმს: - ინფექციის და შეშუპების პირველი ნიშნების დროს; - მკურნალობის თვითნებური შეწყვეტისას; - გაძლიერებული წყლის დაკარგვის, ოფლიანობის, ღებინების, დიარეის დროს ავადმყოფს ეკრძალება ფიზიკური დატვირთვის გაზრდა. ჭარბი დოზირება ჰიპოტონიის შემთხვევაში საჭიროა ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიური ხსნარის გადასხმა. კაპტოპრილის ელიმინირება სისხლის მიმოქცევიდან ხდება დიალიზის საშუალებით. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | დაუშვებელია ერთდროული გამოყენება პრეპარატებთან, რომლებიც ზრდის კალიუმის დონეს სისხლის შრატში (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი), ვინაიდან შესაძლებებლია ჰიპერკალიემიის განვითარება. სიფრთხილით ინიშნება: - ვაზოდილატატორებთან (შესაძლებელია ჰიპოტონია); - არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან (ჰიპოტენზიური ეფექტის შემცირება). |
Page generation time: 0. 020958299 sec.
