| უნიფიცირებული დასახელება: | ამანტადინიAmantadine | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
N04BB01 | N ნერვული სისტემა | ||
| 04 პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო პრეპარატები | |||
| B დოპამინერგული პრეპარატები | |||
| B ადამანტანის წარმოებულები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ამანტადინი წარმოადგენს დოფამინერგულ საშუალებას, რომელიც ხელს უწყობს ნეირონული დეპოდან დოფამინის გამონთავისუფლებას და ზრდის დოფამინორეცეპტორების მგრძნობელობას მის მიმართ. ამანტადინი ეფექტურია პარკინსონიზმის რიგიდული და ბრადიკინეზური ფორმების არსებობის დროს: აქვეითების კუნთების ტონუსს, ზრდის აქტივობასა და მოძრაობის უნარს. ამანტადინი მცირე ხარისხით მოქმედებს ტრემორზე. ამანტადინს აგრეთვე ახასიათებს ანტივირუსული მოქმედება. იგი თრგუნავს უჯრედში ვირუსის შეღწევას და აინჰიბირებს უჯრედ-ში შეღწეული ვირუსის გენომის გამონთავისუფლებას. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პრეპარატი კარგად (55-90%) შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ამანტადინის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მიღებიდან 4 საათის შემდეგ. მიღებული დოზის 60-70 % უკავ-შირდება პლაზმის ცილებს. თირკმელების ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 11-15 საათს. თირკმელების დარღვეული ფუნქციის მქონე ხანდაზმულ პაციენტებში ელიმინაციის პროცესი შენელებულია. ორგანიზმიდან გამოიყოფა ამანტადინი უცვლელი სახით ძირითადად შარდით. ამანტადინი გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს და მისი კონცენტრაცია ლიქვორ-ში აღწევს სისხლში კონცენტრაციის ნახევარს. ამავე დროს, ამანტადინი აღწევს დე-დის რძეში. | ||
| ჩვენება: | პარკინსონის დაავადება (მედიკამენტებით გამოწვეული პარკინსონის გარდა), A ტიპის ჯგუფის გრიპის ადრეული თერაპია და პროფილაქტიკა, Herpes zoster (შემომსალტველი ლიქენი) და ჰერპესის შემდგომი ნევრალგია. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატი ინიშნება პერორალურად ჭამის შემდეგ. პარკისონის დაავადების დროს იგი გამოიყენება დოზით 100 მგ (1 კაფსულა) დღეში. მკურნალობიდან ერთი კვირის შემდეგ დოზას ზრდიან 100 მგ დღეში 2-ჯერ ჩვეულებრივ სხვა ანტიპარკინსონულ სამკურნალო საშუალებებთან კომბინირებით. დილას და პრეპარატის მომდევნო მიღებას შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არა ნაკლებ 6 საათს. მკურნალობის დროს შესაძლებელია შეჩვევის სინდრომის განვითარება, რაც მოითხოვს მისი დოზის გაზრდას. მაქსიმალური დღეღამური დოზა შეადგენს 400 მგ-ს. ხანდაზმულ და თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში დოზას ამცირებენ. 65 წლის ასაკის და მის ზევით პაციენტებში დღეღამური დოზა შეადგენს 100 მგ-ს. მკურნალობის ჩატარება რეკომენდებულია 2-3 კვირიანი ინტერვალით. Herpes zoster-ის მკურნალობის დროს რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება 2 კვირის განმავლობაში დღეში 2-ჯერ დოზით 100 მგ. აუცილებლობისას მკურნალობას აგრძელებენ კიდევ 2 კვირით პოსტჰერპესული ნევრალგიის სინდრომის შესამცირებლად. A ტიპის გრიპის სამკურნალოდ მოზრდილებსა და 10 წლის ასაკის ზევით ბავშვებ-ში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება 45 დღის განმავლობაში დღეში 100 მგ-ის ოდენობით. პროფილაქტიკისათვის კი 6 კვირის განმავლობაში დღეში, დოზით 100 მგ, ხოლო 2-3 კვირის განმავლობაში გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინაციის შემდეგ. ხანდაზმულ პაციენტებში რეკომენდებულია დოზით 100 მგ არანაკლებ 1 დღის ინტერვალით. იმ შემთხვევაში, თუკი არ იქნა მიღებული მორიგი დოზა, საჭიროა მკურნალობის კურსის გაგრძელება ადრე დანიშნული დოზით. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. შესაძლებელია ნევროზული მდგომარეობის განვითარება, ყურადღების კონცენტრაციის მოდუნება, ძილის დარღვევა, თავბრუსხვევა, კრუნჩხვები, ჰალუცინაციები ან მეხსიერების გაფანტვა, მხედველობის დაბინდვა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა, კანზე მოლურჯო-მოწითალო გარდამავალი ფერის არსებობა, პერიფერული შეშუპებები, შარდის გამოყოფის გაძნელება. იშვიათად: ლეიკოპენია, კანზე გამონაყარი. ამ შემთხვევაში დოზას ამცირებენ, ან პრეპარატის მიღებას წყვეტენ. აუცილებლობის შემთხვევაში ნიშნავენ სიმპტომატურ მკურნალობას. | ||
| უკუჩვენება: | მომატებული მგრძნობელობა ამანტადინის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე სხვა კომპონენტის მიმართ, აგრეთვე ეპილეფსია, ფსიქოზები, თირკმელების ფუნქციის მძიმე ფორმის უკმარისობა, კუჭის წყლულოვანი დაავადება, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი. წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია და დახურულკუთხოვანი გლაუკომა პრეპარატის გამოყენებისას წარმოადგენენ შედარებით წინააღმდეგჩვენებას. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | წინააღმდეგნაჩვენებია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატის მიღებისას სიფრთხილეა საჭირო ხანდაზმულ და თირეოტოქსიკოზით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებსაც დარ-ღვეული აქვთ ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქცია. გულის უკმარისობისას შესაძლოა შეშუპების მომატება. პრეპარატით მკურნალობის დროს რეკომენდებულია დღეში არა ნაკლებ 2 ლ სითხის მიღება. ნეომიდანტანის მიღების შეწყვეტა წარმოებს თანდათანობით, ვინაიდან მისი მიღების სწრაფი შეწყვეტა იწვევს პარკინსონის დაავადების სიმპტომების გაძლიერებას. სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: სიფრთხილეა საჭიროა, ვინაიდან პრეპარატი იწვევს კონცენტრაციის უნარის შესუსტებას. | ||
| ჭარბი დოზირება: | გუგების გაფართოვება, რომლებიც სუსტად ან საერთოდ არ რეაგირებენ სინთლეზე, შარდის შეკავება, ორგანიზმის მჟავა-ტუტოვანი ბალანსის დარღვევა, მწვავე ფსიქოზი დეზორიეტანციით, მხედველობითი ჰალუცინაციები და აგრესიული ქცევები, სუნთქვის დარღვევა და არითმია. შესაძლებელია კომა, სუნთქვისა და გულის მუშაობის გაჩერება ჭარბი დოზირებიდან რამოდენიმე საათის შემდეგ. პრეპარატის ორგანიზმში შეწოვის შესაჩერებლად საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და ღებინების გამოწვევა. ამავე დროს უზრუნველყოფენ სასიცოცხლოდ აუცილებელ ფუნქციების შენარჩუნებას და ჰიდრატაციას. პრეპარატის ორგანიზმიდან სწრაფი გამოდევნის მიზნით სასურველია შარდის მჟავე რეაქციის უზრუნველყოფა. პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა გამოიყოფა დიალიზის მეშვეობით. მოზრდილებში ცნს-ის სიმპტომების შესამცირებლად ეფექტურია ვენა-ში 1-2 მგ ფიზოსტიგმინის შეყვანა, საჭიროებისას განმეორებით, მაგრამ საათში არა უმეტეს 2 მგ-ისა. ფსიქოზების მოსახსნელად გამოიყენება ქლორპრომაზინი (ამინაზინი). | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ამანტადინის და ცენტრალური მოქმედების ქოლინოლიზური საშუალებების ერთდროული გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი. ეფექტურია მისი პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო სხვა საშუალებეთან კომბინაცია მა-თი მოქმედების პოტენცირდების გამო. ამანტადინის და ისეთი დიურეზული საშუალებების, როგორიცაა ტრიამტერენი და ჰიდროქლორთიაზიდი კომბინაცია არ არის სასურველი. ამანტადინი და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები - მეთილდოპა და მეტიროზინი - აძლიერებენ ექსტრაპირამიდულ მოშლილობას (დისკინეზია, ტრემორი და სხვა); - ანტიქოლინერგული საშუალებები - აძლიერებენ ატროპინის მსგავს გვერდით მოვლენებს (პირის ღრუს სიმშრალე, გულის რითმის გახშირება, მხედველობის დაქვეითება, ყაბზობა და სხვა); - ანტიფსიქოზური საშუალებები - აძლიერებენ ექსტრაპირამიდულ გვერდით მოვლენებს; - მეტოკლოპრამიდი, ტეტრაბენაზინი და დომპერიდონი - აძლიერებენ ექსტრაპირამიდულ დარღვევებს. მკურნალობის პერიოდში არ არის სასურველი ალკოჰოლის გამოყენება. |
Page generation time: 0. 021068946 sec.
