| უნიფიცირებული დასახელება: | ცეფამანდოლიCefamandole | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
J01DC03 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |||
| D სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები | |||
| C მეორე თაობის ცეფალოსპორინები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | II თაობის ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკი პარენტერალური მიღებისათვის. ახასიათებს მოქმედების ფართო სპექტრი. ახდენს ბაქტერიოციდულ მოქმედებას. აქტიურია გრამ უარყოფითი ბაქტერიების: Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Salmonella spp., Shigella spp., Proteus mirabilis, Neisseria gonorrhoeae; გრამდადებითი ბაქტერიების: Staphylococcus spp., Streptococcus spp. მიმართ. არ არის აქტიური Pseudomonas spp., უმრავლესი შტამების Enterococcus spp., ბევრი შტამების Enterobacter cloacae, მეტიცილინ-რეზისტენტული შტამებისა Staphylococcus spp. და Listeria monocytogenes მიმართ. მდგრადია β-ლაქტამაზის მოქმედების მიმართ. | ||
| ჩვენება: | ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, რომელთაც იწვევენ ცეფამანდოლის მიმართ მგრძნობიარე გამომწვევები, მათ შორის აბდომინალური და გინეკოლოგიური ინფექციები, სეფსისი, მენინგიტი, ენდოკარდიტი, შარდ-გამომყოფი და სასუნთქი გზების, ძვლებისა და სახსრების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები. ოპერაციის შემდგომი ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | ადგენენ ინდივიდუალურად, ინფექციის მიმდინარეობის სიმძიმისა და ლოკალიზაციის, გამომწვევის მგრძნობელობის გათვალისწინებით. შეყავთ ი/მ ან ი/ვ. მოზრდილებს 0.5-1 გ ყოველ 8 სთ. დაავადებიდ მძიმე მიმდინარეობის დროს - 2 გრ ყოველ 4სთ. ბავშვებისათვის სადღეღამისო დოზაა -50-100 მგ/კგ, შეყვანებს შორის ინტერვალი 4-8სთ. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 150 მგ/კგ. ოპერაციის შემდგომი ინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით 30-60 წთ ადრე ოპერაციამდე მოზრდილებში შეყავთ 1-2გრ ცეფამანდოლი და ბავშვებში 50-100 მგ/კგ. ოპერაციის შემდგომი ჩარევისას შეყავთ თერაპიულ დოზებში 1-2 დღე ღამის განმავლობაში. თირკმლის ფუნქციის მოშლისას დოზირების რეჟიმს ადგენენ კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ალერგიული რეაქციები: შესაძლოა - ჭინჭრის ციება, ცხელება, ბრონქოსპაზმი, ეოზინოფილია; იშვიათად - კვინკეს შესუპება; ძალიან იშვიათად - ანალაქსიური შოკი. სისხლმბადი სისტემის მხრივ: შესაძლოა - ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია. საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლოა - სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების კონცენტრაციის ტრანზიტორული მომატება; ძალიან იშვიათად - ფსევდომემბრანოზული კოლიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე, პერსისტირებული ჰეპატიტი. | ||
| უკუჩვენება: | მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების მიმართ. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში (ძუძუთი კვება) შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნაყოფის ან ბავშვის პოტენციურ რისკს. | ||
| სიფრთხილის ზომები: | სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის მოშლის მქონე პაციენტებში. თირკმლის ფუნქციის მოშლისას დოზირების რეჟიმს ადგენენ კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის მოშლისა და ანამნეზში მითითებული კოლიტის მქონე პაციენტებში, ასევე ახალშობილებში. პაციენტებს, რომელთც ანამნეზში მითითებული აქვთ პენიცილინებზე ალერგიული რეაქციები, შესაძლოა აღენიშნებოდეთ მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკების მიმართ. ცეფამანდოლით მკურნალობის პერიოდში შესაძლოა კუმბსის პირდაპირი დადებითი რეაქცია და ცრუ დადებითი რეაქცია შარში შაქარზე. სიფრთხილით გამოიყენებენ ცეფამანდოლს მარყუჟოვან დიუტრეტიკებთან ერთად. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ერთდროულად მიღებისას პოტენციურად ნეფროტოქსიური მოქმედების პრეპეტარებთან (მათ შორის ამინოგლუკოზიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან) შესაძლოა ოტო- და ნეფროტოქსიური მოქმედების გაძლიერება. ფუროსემიდთან ერთდროულად მიღებისას შესაძლოა ნეფროტოქსიური მოქმედების განვითარების რისკის მომატება. ცეფალოსპორინები, რომელთა მოლეკულებშიც არის გვერდითი N– მეთილთიო ტეტრაზოლური ჯაჭვი (ან სტრუქტურით მსგავსი), თრგუნავენ ნაწლავურ ფლორას, არღვევენ K ვიტამინის სინთეზს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოპროთრომბინემია. ამიტომ ერთდროულად მიღებისას არასტეროიდულ ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, სალიცილატებთან, თრომბოლიტიურ პრეპარატებთან, ანტიკოაგულანტებთან ძლიერდება ანტიკოაგულანტური და ანტითრომბული მოქმედება, იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. ცეფალოსპორინები, რომელთა მოლეკულებშიც არის გვერდითი N– მეთილთიო ტეტრაზოლური ჯაჭვი (ან სტრუქტურით მსგავსი), თრგუნავენ ნაწლავურ ფლორას, არღვევენ K ვიტამინის სინთეზს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოპროთრომბინემია. ამიტომ ერთდროულად მიღებისას არასტეროიდულ ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, სალიცილატებთან, თრომბოლიტიურ პრეპარატებთან, ანტიკოაგულანტებთან ძლიერდება ანტიკოაგულანტური და ანტითრომბული მოქმედება, იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. ცეფალოსპორინები, რომელთა მოლეკულებშიც არის გვერდითი N– მეთილთიო ტეტრაზოლური ჯაჭვი (ან სტრუქტურით მსგავსი), თრგუნავენ ნაწლავურ ფლორას, არღვევენ K ვიტამინის სინთეზს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოპროთრომბინემია. ამიტომ ერთდროულად მიღებისას არასტეროიდულ ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, სალიცილატებთან, თრომბოლიტიურ პრეპარატებთან, ანტიკოაგულანტებთან ძლიერდება ანტიკოაგულანტური და ანტითრომბული მოქმედება, იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი. ერთდროულად მიღებისას პრობენეციდი აქვეითებს მილაკების სეკრეციას და ამცირებს ცეფამანდოლის კლირენს. ერტდროულად მიღებისას ეთანოლი და ეთანოლის შემცველი პრეპარატები იწვევენ ეფექტების განვითარებას, მსგავს დისულფირამის მოქმედებისა (სპაზმი მუცელში, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი, არტერიული ჰიპოტენზია, ქოშინი, ტაქიკარდია), აცეტალდეჰიდროგენაზის ინჰიბირების შედეგად. არ შეიძლება ერთ ხსნარში ამინოგლიკოზიდებისა და ცეფამანდოლის შერევა (ფარმაცევტული შეუთავსებლობა). |
Page generation time: 0. 021567607 sec.
