This web site needs javascript activated to work properly. Please activate it. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser, Thanks.

logo MIS
დასახელებები
კომპანიები
აქტიური ნივთიერებები
ძებნის ინსტრუქცია
უნიფიცირებული
დასახელება:
	
ამოქსიცილინი
Amoxicillin
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია:
	
 
D06A	
D დერმატოლოგია
	
06 ანტიმიკრობული პრეპარატები კანის დაავადებების მკურნალობისათვის
	
A ანტიბიოტიკები გარეგანი გამოყენებისათვის
J01CA04	
J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
C ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები - პენიცილინები
	
A პენიცილინები მოქმედების ფართო სპექტრით
ანოტაცია:
	
	
ფარმაკოლოგიური თვისება:
	
ამოქსიცილინი წარმოადგენს ნახევრადსინ-თეზური პენიცილინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც მრავალი მიკრობის მიმართ ხასიათდება ბაქტერიოციდული ეფექტით. მისი ანტიმიკრობული მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მიკრობის უჯრედის გარსის კედლის მუკოპროტეინის - მურეინის სინთეზის დარღვევით, რაც რეალიზდება ფერმენტ ტრანსპეპტიდაზას ინჰიბირებით და პეპტიდოგლიკანების პოლიმერულ ჯაჭვებს შორის კავშირების წარმოქმნის დარღვევით (პენტაგლიცინური ხიდაკების მეშვეობით). იგი აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, როგორიცაა:, S. Haemolyticus, S. Pneumoniae, C. Tetani, C. Welchii, N Gonorrhoeae, N. Meningitidis, S. Aureus, B. Anthracis, L. Monocytogenes. ნაკლებად აქტიურია E. Coli, P. Mirabilis, S. Typhi, S. Sonnei, V. Cholerae. იგი არააქტიურია მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც წარმოქმნიან ბეტა-ლაქტამაზებს: Pseudomonas, ინდოლდადებითი Proteus, Serratia, Enterolacter.
ჩვენება:
	
ამოქსიცილინი გამოიყენება სასუნთქი გზების ინფექციების, თვალის, ცხვირისა და ყელის, თირკმელებისა და შარდ-გამომყოფი გზების, ზოგიერთი ვენერიული დაავადებების, კუჭ-ნაწლავის ინფექციების და კანის ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით.
ორსულობა და ლაქტაცია:
	
ორსულობის პერიოდში შეიძლება ამოქსიცილინის დანიშვნა სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით სარგებლიანობის და რისკის შეფასებით. რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატი ნაყოფზე არ მოქმედებს უარყოფითად. ვინაიდან ამოქსიცილინი გამოიყოფა დედის რძეში, ამდენად მისი ახალშობილებში გამოყენება დაკავშირებულია რისკთან, ვინაიდან იგი იწვევს ბავშვის ორგანიზმში სენსიბილიზაციის მოვლენებს.
განსაკუთრებული მითითებები:
	
კანის სიწითლე, ცხელება ან ენის ტკივილი წარმოადგენენ პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის ნიშნებს. ამ და სხვა მოვლენების შესახებ, რომლებიც 1-2 დღის განმავლობაში თავისით არ ქრება უნდა ეცნობოს მკურნალ ექიმს. პაციენტებს, რომლებსაც გააჩნიათ მომატებული მგრძნობელობა ცეფოლოსპორინების მიმართ, ასევე შესაძლებელია აღენიშნოთ ამოქსიცილინის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. პრეპარატი სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე არ ახდენს უარყოფით ზემოქმედებას. თუკი პაციენტი რეკომენდებულ დროს ვერ მიიღებს დოზას, მაშინ მისი მიღება შესაძლებელია გახსენებისთანავე, მაგრამ მომდევნო დოზის მიღების დროს. გამოტოვებული დოზის ანაზღაურებისათვის ერთდროულად 2 აბის მიღება არ არის რეკომენდებული.
ჭარბი დოზირება:
	
სიმპტომები: შესაძლებელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ჩივილები, როგორიცაა: გულისრევა, ღებინება ან დიარეა, წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა. მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირი, მარილოვანი საფაღარათო საშუალებები, წყალ-მარილოვანი ცვლის კორექცია.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:
	
პრობენიციდი, ფენილბუტაზონი, ოქსიფენბუტაზონი, ნაკლებად აცეტილსალიცილის მჟავა და სულფინპირაზონი თრგუნავენ პენიცილინის ჯგუფის პრეპარატების ტუბულურ სეკრეციას, რაც იწვევს მათი ნახევრადგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივებას და პლაზმაში კონცენტრაციის მომატებას. ბაქტერიოსტატური ანტიბიოტიკები (ტეტრაციკლინები, მაკროლიდები, ქლორამფენიკოლი) აქვეითებენ პენიცილინების ეფექტს. ამოქსიცილინის ამინოგლიკოზიდებთან ერთდროული დანიშვნისას შესაძლებელია სინერგული ეფექტი. ამოქსიცილინი და სხვა სამკურნალო საშუალებების ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ამოქსიცილინის მოქმედების ეფექტის დაქვეითება.
დოზირება და მიღების წესი:
	
პრეპარატი მიიღება ჭამის დროს ან მის შემდეგ. არსებობს პრეპარატის მიიღების 2 ხერხი: - აბი მიიღება მთლიანად დაუღეჭავად სითხის მიყოლებით; - აბი შეიძლება დაიღეჭოს წყლის მიყოლებით; - აბი იხსნება რომელიმე სითხეში კოვზის მეშვეობით და ასეთი სახით უნდა მივიღოთ; - აბი შესაძლებელია გაიხსნას 1/3 ჭიქა წყალში და ინტენსიური მორევის შემდეგ გამოიყენება. ხსნარს გააჩნია ოდნავ ტკბილი გემო და გარგარის არომატი. მოზრდილებსა და 10 წლის ზევით ასაკის ბავშვებში პრეპარატი მიიღება 1-1,5 გ დღე-ში (1 აბი 500 მგ-ის ოდენობით დღეში 2-3-ჯერ). 5-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში - 0,5 -0,075 გ დღეში (1 აბი 250 მგ-იანი დღეში 2-3-ჯერ); 2-დან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში 0,25 - 0,375 გ (1 აბი 125 მგ-იანი 2-3-ჯერ დღეში). 2 წლის ასაკის ქვევით ბავშვებში დოზა დგინდება 30 მგ/1კგ სხეულის წონის მიხედვით. მძიმე ფორმის ან გართულებული ინფექციური დაავადებების დროს დოზა შესაძლებელია გაიზარდოს. მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-დან 10 დღეს. აუცილებელია მკურნალობის სრული კურსის ჩატარება. პაციენტებში თირკმელების უკმარისობით კრეატინინის კლირენსით 10 მლ/წთ-ში უფრო ნაკლები პრეპარატის დოზას ამცირებენ 15-50 %-ით.
გვერდითი მოვლენები:
	
შესაძლოა აღინიშნოს დარღვევები კუჭ-ნაწლავის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, რომლებიც ჩვეულებრივად თავისით ქრება. იშვიათად ვითარდება ფსევდომემბრანული და ჰემორაგიული კოლიტი. ხანდახან კანზე ადგილი აქვს გამონაყარს, სიწითლეს. ზოგჯერ ვითარდება ინტერსტიციული ნეფრიტი, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება.
უკუჩვენება:
	
პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ასევე პფეიფერის დაავადება.
ფარმაკოკინეტიკა:
	
პრეპარატი პერორალურად მიღებისას სწრაფად და პრაქტიკულად სრულად შეიწოვება (93%). იგი მდგრადია მჟავა გარემოში. საკვების მიღება არ ახდენს გავლენას მის აბსორბციაზე. აქტიური ნივთიერების მაქსილალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ. 250 მგ პრეპარატის მიღებიდან აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური კონცენტრაცია 5 მკგ/ლ პლაზმაში აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ. პრეპარატის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში გააჩნია დოზადამოკიდებული ხასიათი. პრეპარატის დაახლოებით 17 % უკავშირდება პლაზმის ცილებს. იგი აღწევს ლორწოვან გარსებში, ძვლის ქსოვილში, თვალშიდა სითხეში, ნახველში (თერაპიულ კონცენტრაციებში). მისი კონცენტრაცია ნაღველში 2-4-ჯერ სჭარბობს ანალოგიურ მაჩვენებელს სისხლში, ამნიონურ სითხეში და ჭიპლარის სისხლძარღვებში. პრეპარატის კონცენტრაცია ორსულებში შეადგენს სისხლში მისი კონცენტრაციის 25-30 %-ს. იგი ცუდად აღწევს ჯანმრთელი პირების ცერებროსპინალურ სითხეში, ხოლო მენინგიტის დროს მისი კონცენტრაცია აღწევს სისხლში კონცენტრაციის 20%-ს. პრეპარატი ნაწილობრივ განიცდის მეტაბოლიზმს. მისი მეტაბოლიტების უმრავლესობა არააქტიურია მიკროორგანიზმების მიმართ. თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დროს ამოქსიცილინის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-15 სთ-ს. დღენაკლულ, ახალშობილ და 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში - 3-4 სთ. პრეპარატი ელიმინირდება უპირატესად თირკმელებით - 80% მილაკოვანი სეკრეციით, ხოლო 20% გორგლოვანი ფილტრაციით. პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი არ იცვლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს. თირკმელების ფუნქციის დაზიანებისას (როდესაც კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 15 მლ/წთ-ში ან მასზე ნაკლებს) პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება და ანურიის დროს უტოლდება 85 სთ-ს.







facebook
© შპს “საინფორმაციო-სამედიცინო სამსახური”
თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 55
+(032)2 252272
infomis04@gmail.com
info@mis.ge

Page generation time: 0. 021894842 sec.