| უნიფიცირებული დასახელება: | ფუროსემიდიFurosemide | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C03CA01 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 03 დიურეზული საშუალებები | |||
| C "მარყუჟოვანი" დიურეზული საშუალებები | |||
| A სულფონამიდური დიურეზული საშუალებები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ფუროსემიდი წარმოადგენს ყველაზე სწრაფად მოქმედ დიურეზულ საშუალებას. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ ნაწილში ქლორის და ნატრიუმის იონების რეაბსორბციის შემცირებასთან. პრეპარატი ასევე მოქმედებს თირკმელების კლაკნილ მილაკებზე, თუმცა ეს ეფექტი არ უკავშირდება კარბოანჰიდრაზას ინჰიბირებას და ანტიალდოსტერონულ აქტივობას. ფუროსემიდი ხასიათდება გამოხატული დიურეზული, ნატრიურეზული და ქლორურეზული ეფექტებით. ფუროსემიდის მოქმედება იწყება მისი მიღებიდან 1 სთ-ის შემდეგ, მაქსიმუმს აღწევს 1-2 სთ-ში და გრძელდება 6 სთ-ის განმავლობაში; ინტრავენურად შეყვანის შემთხვევაში მისი ეფექტი იწყება 5 წთ-ში, აღწევს პიკს 30 წთ-ში მოქმედების ხანგრძლივობით - 2 სთ. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | პერორალური მიღებისას პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 50-70% ს. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იზრდება დოზის მომატების პარალელურად, თუმცა მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროს არ არის დოზადამოკიდებული და მერყეობს ფართო დიაპაზონის ფარგლებში. იგი უკავშირდება პლაზმის ცილებს ძირითადად ალბუმინებს 91-99%-ით. ნახევარ გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2 საათს. პრეპარატის თავისუფალი ფრაქცია შეადგენს მისი თერაპიული კონცენტრაციის 2,5-4,1%-ს. ბიოტრანსფორმაციის პროცესში ფუროსემიდი ორგანიზმში ძირითადად გარდაიქმნება გლუკურონიდად. პერორალური მიღებისას მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდია - 2 სთ. | ||
| ჩვენება: | არტერიული ჰიპერტენზია, მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა, კარდიული ასთმა (ფილტვების შეშუპება), ასციტი, პორტალური ჰიპერტენზია, თავის ტვინის შეშუპება, ფორსირებული დიურეზი, II-ბ-III ხარისხის გულის უკმარისობა. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად. მოზრდილებში საწყისი დოზა შეადგენს 20-80მგ-ს. აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება დოზის გაზრდა 20-40 მგ-მდე 6-8 სთ-ს შემდეგ. ამგვარი დოზირება გამოიყენება დღეში 1-2 ჯერ. ბავშვებში საწყისი დოზა შეადგენს 2მგ/კგ წონაზე. არაეფექტურობის დროს დოზა იზრდება 1-2მგ/კგ 6-8 სთ-ის შემდეგ პირველი მიღებიდან. არტერიული ჰიპერტონიის დროს საწყისი დოზა მოზრდილებში შეადგენს 80 მგ-ს დღეში. ფილტვების შეშუპების დროს შეჰყავთ ინტრავენურად 40 მგ. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ძილიანობა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დეპრესია, ტრემორი, მეხსიერების დაქვეითება და კოორდინაციის დარღვევა, ღებინება, გულისრევა, გულისრევა, ღებინება, პანკრეატიტი, იმპოტენცია, ჰიპერქოლესტერინემია, პარკუჭოვანი არითმია, მიასთენია, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპოკალციემია, ალკალოზი, ტრანზიტორული ჰიპერურიკემია, პოდაგრის გამწვავებით, შარდოვანას და კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება, ცალკეულ შემთხვევაში ჰიპერგლიკემია და სისხლის სურათის ცვლილება. უროპათიის დროს მდგომარეობის გაუარესება. თირკმელების მძიმე უკმარისობისას სმენის, მხედველობის დარღვევა და პარესთეზიები. ზოგჯერ კრუნჩხვები და ანაფილაქსიური შოკი. | ||
| უკუჩვენება: | - მწვავე გლომერულონეფრიტი; - თირკმელების უკმარისობის ტერმინალური სტადია; - ღვიძლის კომა და პრეკომა; - ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ალკალოზი, დეჰიდრატაცია, ჰიპოკალიემია; - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | პრეპარატის მიღება შესაძლებელია ორსულობის პერიოდში მხოლოდ ხანმოკლე ვადით და სასიცოცხლო ჩვენების შემთხვევაში. ლაქტაციის დროს აუცილებელია ძუძუთი კვების შეწყვეტა. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | სიფრთხილეა საჭირო ფუროსემიდის ერთდროული დანიშვნისას ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან, ვინაიდან შეიძლება საჭირო გახდეს ამ უკანასკნელთა დოზის კორექცია. ფუროსემიდის კომბინირებისას სიმპათომიმეტურ საშუალებებთან იზრდება გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი და ქვეითდება ორივე პრეპარატის მოქმედების ეფექტი. პრეპარატის მოქმედებისას შესაძლებელია ავტოტრანსპორტის მართვის უნარის და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობისას ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება. | ||
| ჭარბი დოზირება: | ამ შემთხვევაში აღინიშნება დეჰიდრატაცია, ჰიპოვოლემია, არტერიული ჰიპოტონია, ელექტროლიტური დისბალანსი, ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემიური ალკალოზი. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | საგულე გლიკოზიდებთან ფუროსემიდის ერთდროული მიღებისას იზრდება გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის, ხოლო გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან - ჰიპოკალიემიის განვითარების რისკი. ფუროსემიდი აძლიერებს კურარეს მაგვარი მიორელაქსანტების ეფექტს, ხოლო ამინოგლიკოზიდებთან ცისპლატინთან და ცეფალოსპორინებთან კომბინირებისას მათი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იზრდება ნეფრო- და ოტოტქსიური ეფექტებით. ფუროსემიდი აგრეთვე ზრდის ლითიუმის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და მის ინტოქსიკაციურ ზემოქმედებას. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები ამცირებენ ფუროსემიდის ეფექტს. |
Page generation time: 0. 020628765 sec.
