| უნიფიცირებული დასახელება: | ესტრადიოლიEstradiol | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
G03CA03 | G შარდსასქესო სისტემა და სასქესო ჰორმონები | ||
| 03 სასქესო ჰორმონები და სასქესო სისტემის მოდულატორები | |||
| C ესტროგენები | |||
| A ბუნებრივი და ნახევრად სინთეზური ესტროგენები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ესტრადიოლი წარმოადგენს ბუნებრივ ესტროგენს, რომელიც მოქმედებს სხვადასხვა ქსოვილებსა და ორგანოებზე (საშვილოსნო, ჰიპოთალამუსი, საშო, შარდსადენი, სარძევე ჯირკვლები, ოსტეოკლასტები) მათში ლოკალიზებული სპეციფიური რეცეპტორების მეშვეობით. ესტრადიოლს გააჩნია მაღალი აფინურობა ესტროგენული რეცეპტორების მიმართ. პოსტმენოპაუზის პერიოდში ესტროგენების უკმარისობა და მისი თანმხლები სიმპტომების სწრაფი და ეფექტური კუპირება შესაძლებელია ესტროგენული ჰორმონის რეგულარული შეყვანის საშუალებით. ესტრადიოლი ქალის ორგანიზმში ავსებს მენოპაუზის პერიოდში ესტროგენებით გამოწვეულ დეფიციტს და ხელს უწყობს კლიმაქსის პერიოდში ფსიქოემოციური და ვეგეტატიური სიმპტომების ეფექტური მკურნალობის პროცესს. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ესტრადიოლი მეტაბოლიზდება ძირითადად ღვიძლში, აგრეთვე ნაწლავებში, ჩონჩხის კუნთებში, თირკმელებში და სამიზნე ორგანოებში, სადაც იგი გარდაიქმნება ესტრონად, ესტრიოლად, კატექოლესტროგენებად და მათ კონიუგატებად (სულფატები და გლუკურონიდები). ესტრადიოლ ესტრონის შეფარდება შეადგენს 1-ს, რაც შეესაბამება ცხოვრების რეპროდუქციული პერიოდის ადრეულ ფოლიკულურ ფაზას. ესტრადიოლის საერთო პლაზმური კლირენსი უტოლდება 15-30მლ/წთ/კგ. იგი მეტაბოლიტების სახით (სულფატები და გლუკურონიდები) გამოიყოფა შარდით. მეტაბოლიტების ნაწილი გამოიყოფა ნაღველში და ექვემდებარება ჰეპატოენტერალურ ცირკულაციას. | ||
| ჩვენება: | მენოპაუზის პერიოდში ენდოგენური ესტროგენების ბუნებრივი დეფიციტით ან ქირურგიული ჩარევის შედეგად (მხოლოდ არასიმსივნური დაავადებების დროს) გამოწვეული სიმპტომების (ალები, გაძლიერებული ოფლდენა, ძილის დარღვევა, აგზნება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ატროფიული პროცესები) ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპია ქალებში. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატის გამოყენების წინ აუცილებელია სრული სამედიცინო და გინეკოლოგიური გამოკვლევების ჩატარება (სარძევე ჯირკვლების და ცერვიკალური ნაცხის ციტოლოგიის ჩათვლით) და ორსულობის შესაძლებლობის გამორიცხვა. უსაფრთხოების მიზნით აღნიშნული გამოკვლევების ჩატარება აუცილებელია მკურნალობიდან დაახლოებით ყოველი 6 თვის განმავლობაში. დამცავი აპკის მოცილების შემდეგ, საჭიროა პრეპარატის მოთავსება წებოვანი ზედაპირით სხეულის კანის მშრალ ზედაპირზე, მოთავსება სარძევე ჯირკვლებზე არ არის ნებადართული. პრეპარატის აპლიკაციის ადგილის შეცვლა წარმოებს კვირაში ერთხელ. კანის აღნიშნული ადგილი არ უნდა იყოს ცხიმიანი, დაზიანებული ან გაღიზიანებული. პრეპარატის მოთავსება წელზე, ტანსაცმლით გამოწვეული ხახუნის გამო, რაც იწვევს სალბუნის მოქმედების შესუსტებას, არ არის რეკომენდებული. სალბუნის გახსნის და დამცავი აპკის მოცილების შემდეგ საჭიროა პრეპარატის სწრაფად მოთავსება კანზე. იმისათვის, რომ სალბუნი კარგად მიეკროს კანს, განსაკუთრებით კი მისი გვერდები, საჭიროა კანზე სალბუნის თითებით მჭიდროდ დაფიქსირება 10 წამის განმავლობაში. სალბუნის შეცვლა წარმოებს კვირაში ერთხელ. სალბუნის ადექვატურად გამოყენების შემთხვევაში შესაძლებელია აბაზანის მიღება. მისი მოცილება კანიდან შესაძლებელია ცხელი წყლის მეშვეობით. იმ შემთხვევაში, როდესაც გარკვეული მიზეზების გამო კანიდან ხდება სალბუნის მიცილება, საჭიროა 7 დღიანი მკურნალობის პერიოდის დანარჩენ დღეებში ახალი სალბუნის მოთავსება. ესტროგენებით მონოთერაპიას მიმართავენ პაციენტებში საშვილოსნოს ამოკვეთის შემდეგ. ყველა დანარჩენ შემთხვევებში საჭიროა პროგესტაგენის შესაბამის დოზებში ჩვეულებრივი გზით შეყვანა ყოველი თვის 10-12 დღის განმავლობაში. პროგესტაგენის გამოყენებისას მკურნალობის რეჟიმის ხანგრძლივობის შერჩევა შესაძლებელია ნებისმიერ დროს (მაგ. თვის დასაწყისში ან მის ბოლოს), მკურნალობის რეგულარულად განმეორება საჭიროა დაახლოებით 4 კვირიანი ინტერვალებით. მკურნალობის ციკლური (3 კვირიანი) რეჟიმის შერჩევისას პროგესტაგენის შეყვანა წარმოებს ბოლო 10-12 დღიანი ციკლის განმავლობაში. მენსტრუაციის მსგავსი სისხლდენები ჩვეულებრივ შესაძლებელია განვითარდეს პროგესტაგენის შეყვანიდან 2-3 დღის შემდეგ. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | ხშირად ადგილი აქვს კანის გაღიზიანებას აპლიკაციის ადგილზე. შარდ-სასქესო სისტემა: საშვილოსნოდან სისხლდენის ხასიათის შეცვლა, პროფუზული სისხლდენები, სისხლიანი გამონადენი, საშვილოსნოს ლეიომიომის ზომებში გაზრდა, ცერვიკალური სეკრეციის მხრივ დარღვევები. სარძევე ჯირკვლების გამკვრივება და ტკივილი. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ღებინება, ტკივილი კუჭის არეში, მეტეორიზმი, ქოლესტაზური სიყვითლე. კანის მხრივ რეაქციები: შესაძლებელია ქლოაზმები ან მელანოდერმია, ერთეულ შემთხვევებში - ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი, გენერალიზებული გამონაყარი. ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, შაკიკი, თავბრუსხვევა. სხვადასხვა: სხეულის მასის ცვლილება, შეშუპება, პორფირია, ლიბიდოს შეცვლა. | ||
| უკუჩვენება: | - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ; - ორსულობა და ლაქტაცია; - საშვილოსნოს, საკვერცხეების, სარძევე ჯირკვლების სიმსივნეები; - ენდომეტრიოზი; - ღვიძლის მძიმე დაავადებები; - ღვიძლის სიმსივნეები ანამნეზში (კეთილთვისებიანი ან ავთვისებიანი); - თრომბოემბოლიები (მათ შორის ანამნეზში); - სისხლძარღვების დაზიანებით მიმდინარე მძიმე შაქრიანი დიაბეტი; - ნამგლისებური ანემია; - ლიპიდური ცვლის დარღვევა; - ორსულობით გამოწვეული ჰერპესი, ოტოსკლეროზი, სიყვითლე ან ქავილი. პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზები: შაკიკის მსგავსი ან ძლიერი ხასიათის თავის ტკივილი, მხედველობის და სმენის დარღვევა, თრომბოფლებიტის ან თრომბოემბოლიის პირველადი სიმპტომები (მაგ. კიდურების ძლიერი ხასიათის ტკივილები ან შეშუპებები, უცნობი ეთიოლოგიის მქონე მწვავე ტკივილები სუნთქვის ან ხველების დროს), ტკივილის შეგრძნება მკერდის ძვლის არეში, მოსალოდნელი ოპერაციები (6 კვირით ადრე), იმობილიზაცია, სიყვითლე, ჰეპატიტი, ქავილი, ეპილეფსიური კრუნჩხვები, არტერიული წნევის მნიშვნელოვნად მომატება, ორსულობა. ვენური თრომბოემბოლიის განვითარების რისკ-ფაქტორი მოიცავს ინდივიდუალურ და ოჯახურ ანამნეზს ვენური თრომბოემბოლიების შემთხვევების შესახებ (ვენური თრომბოემბოლიის შემთხვევები ახლო ნათესავებში შედარებით ახალგაზრდა ასაკში მიუთითებს დაავადების მიმართ გენეტიკურ მიდრეკილებაზე) და ძლიერ სიმსუქნეს. ვენური თრომბოემბოლიის განვითარების რისკი ასაკთან ერთად იზრდება. ”დიდი” გეგმიური და ტრავმატოლოგიური ოპერაციებით ან მასიური ტრავმით გამოწვეული ხანგრძლივი იმობილიზაციის შედეგად შესაძლებელია ვენური თრომბოემბოლიის განვითარების რისკის დროებითი გაზრდა. ამ შემთხვევაში სასურველია ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპიის დროებითი შეწყვეტა. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | პრეპარატის გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის ნებადართული. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | იმ შემთხვევაში, როდესაც კონტრაცეპცია აუცილებელია იყენებენ არაჰორმონულ მეთოდებს (კნაუს-ოგინოს ან ტემპერატურული მეთოდების გამოკლებით). ზოგიერთ პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების დროს ადგილი აქვს საშვილისნოდან პათოლოგიურ სისხლდენებს. ამ დროს საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია. აპლიკაციის ადგილზე კანის გაღიზიანების (მაგ, პერსისტირებული ერითემა ან ქავილი) შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია და ზოგჯერ აღნიშნული მეთოდით მკურნალობის შეწყვეტა. ესტროგენებით ხანგრძლივი მონოთერაპიის შედეგად იზრდება ემდომეტრიუმის ჰიპერპლაზიის ან კარცინომის განვითარების რისკი. კვლევებით დადგენილია, რომ გესტაგენების დამატებითი გამოყენებით (ძირითადად თვეში 10-12 დღის განმავლობაში) მცირდება ენდომეტრიუმის ჰიპერპლაზია და კიბოს განვითარების საშიშროება. პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ შაქრიანი დიაბეტით, არტერიული ჰიპერტონიით, ვენების ვარიკოზული გაგანიერებით, ოტოსკლეროზით, ეპილეფსიით, ტეტანიით, მცირე ქორეით, პორფირიით, გულის უკმარისობით, ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობით, შაკიკით შეპყრობილ პაციენტებს. პრეპარატით ფიბროზულ-კისტოზური მასტოპათიების და კეთილთვისებიანი მიომების, აგრეთვე ანამნეზში სარძევე ჯირკვლის კიბოს მკურნალობის დროს საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია. სასქესო ჰორმონების გამოყენების შედეგად იშვიათად ვითარდება ღვიძლის სიმსივნეები. მუცლის არეში ძლიერი ტკივილები, ღვიძლის გადიდების ან ინტრააბდომინალური სისხლდენის ნიშნების განვითარება, რომლებიც ხანმოკლე დროის მონაკვეთში თავისით არ ქრება, რაც საჭიროა გათვალისწინებული იქნას დიფერენციული დიაგნოზის დროს. ადგილობრივი გამოყენებისას კანზე ხშირი ალერგიული რეაქციის შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის გამოყენების დროებითი შეწყვეტა. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ბარბიტურატები, ფენილბუტაზონი, ჰიდანტოინის და რიფამპიცინი რეგულარულად მიღების შემთხვევაში აქვეითებენ პრეპარატის ეფექტურობას. ცალკეულ შემთხვევებში, ჰორმონჩანაცვლებითი თერაპიის დროს გამოყენებული საშუალებები ცვლიან გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობას, რის გამოც იცვლება პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებზე და ინსულინზე მოთხოვნილება. |
Page generation time: 0. 021392151 sec.
