| უნიფიცირებული დასახელება: | ფენოფიბრატიFenofibrate | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C10AB05 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 10 ჰიპოლიპიდემიური პრეპარატები | |||
| A ჰიპოქოლესტერინემიური და ჰიპოტრიგლიცერიდემიური პრეპარატები | |||
| B ფიბრატები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | პრეპარატი წარმოადგენს ჰიპოლიპიდემიურ საშუალებას, რომელიც მიეკუთვნება ფიბროის მჟავას წარმოებულთა ჯგუფს. მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ნუკლეალური აქტივირებული ალფა-რეცეპტორ პროლიფერატორით, რომელიც წარმოადგენს ტრანსკრიპციის ფაქტორს და მონაწილეობას იღებს ცხიმოვან ცვლაში ჩართული გენის ექსპრესიის გადაპროგრამირებაში. ალფა–რეცეპტორ პროლიფერატორის სტრუქტურის აქტივაციით, პრეპარატი თრგუნავს გენის ექსპრესიას, რომელიც ახორციელებს აპოპროტეინ C III-ის სინთეზის კოდირებას, რითაც ხელს უწყობს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების გამომუშავებას, რომლებიც აქტიურად მეტაბოლიზდებიან და არ იღებენ მონაწილეობას ათეროსკლეროზული ფოლაქების წარმოქმნაში. ამასთან ერთად, ფენოფიბრატი ხელს უწყობს გენის ექსპრესიას, რომელიც ახდენს აპოპროტეინების AI და AII კოდირებას, რის გამოც იზრდება მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების სისხლძარ-ღვთა პროტექტული ფრაქციის გამომუშავება. იგი აქვეითებს სისხლში ქოლესტერინისა და ტრიგლიცერიდების დონეს. ლიპოპროტეინლიპაზას გააქტივებით იგი მოქმედებს ტრიგლიცერიდების ცვლაზე, არ-ღვევს ცხიმოვანი მჟავების და ქოლესტერინის სინთეზს, ხელს უწყობს ღვიძლში დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების რეცეპტორების რიცხვის მომატებას. ფენოფიბრატი თღგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას, Aამცირებს პლაზმაში ფიბრინოგენის მომატებულ დონეს, შაქრიანი დიაბეტით შეპყრობილ პაციენტებში შესაძლებელია რამდენადმე დააქვეითოს სისხლში გლუკოზის კონცენტრაცია და შარდმჟავას დონე. ამასთან ერთად ფენოფიბრატი ზრდის აპოპროტეინ AI/აპოპროტეინ B თანაფარდობას, რითაც ამცირებს ათეროგენულ რისკს. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | ფენოფიბრატის მთავარი მეტაბოლიტია ფენოფიბრონის მჟავა. პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ სისხლში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 5 საათის შემდეგ. 200 მგ პრეპარატის გამოყენებისას საშუალო სტაბილური კონცენტრაცია პლაზმაში შეადგენს 15 მკგ/მლ. ფენოფიბროის მჟავას ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 20 საათს. მიღებული პრეპარატი პრაქტიკულად მთლიანად გამოიყოფა შარდით 6 დღის განმავლობაში ფენოფიბროის მჟავასა და გლუკორონიდების სახით. ხანგრძლივი მიღებისას იგი განიცდის კუმულაციას. | ||
| ჩვენება: | ჰიპერლიპროტეინემია II A, II B, III იზოლირებული და შერეული ტიპის, IV ტიპის, რომელიც მოზრდილებში დიეტის კორექციას არ ექვემდებარება, განსაკუთრებით თანმხლები რისკფაქტორების დროს. | ||
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატი მიიღება საკვებთან ერთად დღეში 1 კაფსულის ოდენობით ექიმის რეკომენდაციით. მკურნალობის კურსი დგინდება ინდივიდუალურად. მკურნალობის პროცესში საჭიროა დიეტის დაცვა. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | დიფუზური მიალგია, სისუსტე, იშვიათად რაბდომიოლიზი, ხანდახან მძიმე ფორმის. აღნიშნული მოვლენები ატარებენ შექცევად ხასიათს და პრეპარატის მიღების შეწყვეტასთან ერთად ქრება. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსია. სისხლის შრატში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება. იშვიათად აღინიშნება ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ფოტოსენსიბილიზაცია. პრეპარატის მიღებიდან რამდენიმე თვის შემდეგ მოსალოდნელია ფოტომგრძნობელობის რეაქციები ერითემის, პაპულების, ბუშტუკების ან ეგზემატოზური გამონაყარის სახით. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას არ არის გამორიცხული ქოლელითიაზის განვითარება. | ||
| უკუჩვენება: | თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევა, ფოტოტოქსიური ან ფოტოალერგიული რეაქციები ანამნეზში ფენოფიბრატებით ან სხვა მსგავსი სტრუქტურის მქონე პრეპარატების გამოყენების შემთხვევაში, აგრეთვე სხვა ფიბრატებთან კომბინაციაში. პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული 18 წლამდე ასაკში, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ასევე ლაქტაზას დეფიციტისა და თანდაყოლილი გალაქტოზემიის დროს. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | არსებობს მონაცემები კუნთოვან ქსოვილზე პრეპარატის უარყოფით ზემოქმედებასთან დაკავშირებით, ნეკროზის იშვიათი შემთხვევების ჩათვლით, განსაკუთრებით სისხლის პლაზმაში ალბუმინების დონის დაქვეითების შემთხვევაში. აღნიშნული ზემოქმედება მხედველობაში უნდა იქნეს მიღებული ყველა იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ დიფუზური მიალგია, კუნთების დაავადებები და კრეატინფოსფოკინაზას დონის მომატება (ნორმაზე 5-ჯერ მეტი). შემთხვევაში მკურნალობის კურსი უნდა შეწყდეს. კუნ-თების დაზიანების რისკი მაღალია, თუ პრეპარატი გამოიყენება ჰიდროქსი-მეთილგლუტარილ-კოენზიმ A რედუქტაზას ინჰიბიტორებთან. ლაქტოზას შემცველობის გამო პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული თანდაყოლილი გალაქტოზემიის, გლუკოზის აბსორბციის და გალაქტოზას ან ლაქტაზას დეფიციტის დროს. პრეპარატის მიღებიდან 3-6 თვის განმავლობაში თუკი არ იქნება მიღებული სასურველი ეფექტი - (სისხლის შრატში არ აღინიშნება ლიპიდების შემცირება), საჭიროა სხვა თერაპიული კურსის დანიშვნა. მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სისხლის შრატში ღვიძლის ტრანსამინაზების სისტემატური კონტროლი ყოველ 3 თვეში, პირველი 12 თვის განმავლობაში. ალანინამინოტრანსფერაზას და ასპარაგინამინოტრანსფერაზას დონის ნორმასთან შედარებით 3-ჯერ გადაჭარბების შემთხვევაში, აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა. პრეპარატისა და არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების კომბინაციისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლების კონტროლი (პრეპარატის მოხსნიდან 8 დღის შემდეგაც). | ||
| ჭარბი დოზირება: | ჭარბი დოზირების დროს მკურნალობა სიმპტომატურია. | ||
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | კომბინაციები, რომლებიც წინააღმდეგნაჩვენებია: სხვა ფიბრატებთან კომბინაცია იწვევს სხვა წამლებთან გვერდითი მოვლენების რისკის მომატებას (კუნთების დაზიანება). არასასურველი კომბინაციები: ჰიდროქსიმეთილ-გლუტარილ-კოენზიმ A-ს რედუქტაზას ინჰიბიტორები იწვევენ გვერდითი მოვლენების რისკის მომატებას (კუნთების დაზიანება). კომბინაციები, რომლის დროსაც სიფრთხილეა საჭირო: არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტები იწვევნ სისხლდენის განვითარების რისკს. არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების დოზის შერჩევისას საჭიროა პროთრომბინის დროის შედარებით ხშირი კონტროლი ფიბრატებით მკურნალობისას და მათი მიღების შეწყვეტიდან 8 დღის განმავლობაში. ფენოფიბრატის გამოყენება მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად დაუშვებელია. |
Page generation time: 0. 020910347 sec.
