| უნიფიცირებული დასახელება: | კარვედილოლიCarvedilol | ||
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | |||
C07AG02 | C გულ-სისხლძარღვთა სისტემა | ||
| 07 ბეტა- ადრენობლოკატორები | |||
| A ბეტა- ადრენობლოკატორები | |||
| G ალფა, ბეტა- ადრენობლოკატორები | |||
| ანოტაცია: | |||
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | კარვედილოლს გააჩნია კომბინირებული არასელექტიური ბეტა- და ალფა-ადრენორეცეპტორების მაბლოკირებელი და ანტიოქსიდანტური მოქმედება. მისი სისხლძარღვთა გამაფართოებელი ეფექტი განპირობებულია ალფა1-რეცეპტორების ბლოკადით,რომლის შედეგად კარვედილოლი ამცირებს პერიფერიულ წინააღმდეგობას. ბეტა-ადრენორეცეპტორების ბლოკადით იგი აქვეითებს რენინ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის - და პლაზმის რენინის აქტივობას ორგანიზმში სითხის შეკავების გარეშე. კარვედილოლს არ გააჩნია შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობა, პროპრანოლოლის მსგავსად მას ახასიათებს მემბრანომასტაბილიზებელი თვისებები. კარვედილოლი ძლიერი ანტიოქსიდანტია, რომელიც ამცირებს თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას. კარვედილოლის ალფა- და ბეტა-მაბლოკირებელი თვისებების კომბინირება იწვევს შემდეგ მოქმედებას:ავადმყოფებში არტერიული ჰიპერტენზიით არტერიული წნევის შემცირება არ ხასიათდება საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის მომატებით, რაც აღინიშნება “სუფთა” ბეტა-ბლოკატორების გამოყენებით. ამავე დროს გულისცემის სიხშირე მცირდება, თირკმელების სისხლმიმოქცევის და ფუნქციის შენარჩუნებით, პერიფერიული სისხლმოქცევის ცვლილებების გარეშე. ამიტომ კიდურების გაცივების შეგრძნება (რაც ხშირად თან სდევს ბეტა-ბლოკატორებით მკურნალობას) აღინიშნება იშვიათად. ავადმყოფებში გულის იშემიური დაავადებით კარვედილოლი ავლენს იშემიის საწინააღმდეგო და ანტიანგინალურ ეფექტს, რომელიც შენარჩუნებულია მისი ხანგრძლივი გამოყენებისას. ჰემოდინამიკის მხრივ პრეპარატის ერთჯერადი გამოყენებისას ადგილი აქვს პრე- და პოსტდატვირთვის შემცირებას. ავადმყოფებში მარცხენა პარკუჭის ფუნქციის დარღვევით ან სისხლმიმოქცევის უკმარისობით კარვედილოლი დადებითად მოქმედებს ჰემოდინამიკურ მაჩვენებლებზე. იგი აუმჯობესებს გულის განდევნის ფრაქციას და ამცირებს მარცხენა პარკუჭის ზომებს. პრეპარატის გამოყენებისას მაღალი და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების თანაფარდობა მერყეობს ნორმის ფარგლებში, ხოლო ელექტროლიტების კონცენტრაცია შრატში არ იცვლება. | ||
| ფარმაკოკინეტიკა: | შეწოვა და განაწილება: კარვედილოლი პერორალური მიღების შემდეგ განიცდის სწრაფ აბსორბციას. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის შრატში აღინიშნება 1 საათის შემდეგ, ხოლო აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 25%-ს. საჭმლის მიღება არ ახდენს მასზე ზეგავლენას, თუმცა პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო მატულობს. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატის ბიოშეღწევადობა მატულობს 80%-ით ღვიძლში “პირველი გავლის” ეფექტის შემცირების გამო. კარვედილოლის 98-99% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. იგი ლიპოფილურია. მისი განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 2 ლ/კგ-ზე, რომელიც მატულობს აკადმყოფებში ღვიძლის ციროზით. ხანგრძლივი თერაპიის დროს კარვედილოლის კუმულაცია ნაკლებად სავარაუდოა. მეტაბოლიზმი: ექსპერიმენტში და ასევე ადამიანებში კვლევის დროს კარვედილოლი განიცდის გამოხატულ მეტაბოლიზმს რიგი მეტაბილიტების წარმოქმნით. “ღვიძლში პირველი გავლის ვფექტი” პრეპარატის პერორალური მიღებისას შეადგენს 60-75%-ს. ფენოლური რგოლის დიმეთილირების და ჰიდროქსილირების შედეგად წარმოიქმნება 3 მეტაბოლიტი ბეტა-მაბლოკირებელი აქტივობით, რაც 4-ჰიდროქსიფენილურ მეტაბოლიტს 13-ჯერ უფრო ძლიერად აქვს გამოხატული, ვიდრე კარვედილოლს. 3 აქტიურ მეტაბოლიტს გააჩნია უფრო სუსტი ვაზოდილატაციური თვისებები, ვიდრე კარვედილოლს. ადამიანში მათი კონცენტრაცია 10-ჯერ ნაკლებია, ვიდრე საწყისი ნივთიერების კონცენტრაცია. კარვედილოლის 2 ჰიდროქსიკარბაზოლურ მეტაბოლიტს გააჩნია ძლიერი ანტიოქსიდანტური თვისებები და მათი აქტივობა ამ მხრივ 30-80-ჯერ აღემატება კარვედილოლის იგივე თვისებებს. | ||
| ჩვენება: | - ესენციური ჰიპერტენზია (მონო- და კომბინირებული თერაპიის სახით, განსაკუთრებით თიაზიდურ დიურეზულ საშუალებებთან): - სტაბილური და არასტაბილური სტენოკარდია, გულის ტკივილის გარეშე მიმდინარე იშემია, მარცხენა პარკუჭის იშემიური დისფუნქცია; - მსუბუქი, ზომიერი და მძიმე იშემიური და კარდიომიოპათიური გენეზის სისხლმიმოქცევის უკმარისობისას კომბინაციაში სათითურას პრეპარატებთან, დიურეზულ საშუალებებთან და აგფ-ინჰიბიტორებთან. დოზების რეჟიმი ესენციური ჰიპერტენზია: მოზრდილებში რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ ერთხელ დღეში პირვვლი ორი დღის განმავლობაში, შემდგომში - 25 მგ ერთხელ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა იზრდება ორ კვირიანი ინტერვალით და აღწევს მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზას - 50 მგ ერთხელ დღეში (ან გაყოფილი ორ მიღებაზე). ხანდაზმულ ავადმყოფებში რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ ერთხელ დღეში, რაც ზოგიერთ პაციენტებში განაპირობებს საკმარის ეფექტს. აუცილებლობის შემ-თხვევაში დოზა იზრდება ორკვირიანი ინტერვალით და აღწვვს მაქსიმალურ რეკომენდებულ დოზამდე - 50 მგ ერთხელ დღეში. სტენოკარდია: მოზრდილებში რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 12.5 მგ პირველი ორი დღის განმავლობაში, შემდგომში - 25 მგ 2-ჯერ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა იზრდება ორ კვირიანი ინტერვალით მაქსიმალური რეკომენდებული დოზის მიღწევამდე -100 მგ გაყოფილს ორ მიღებაზე. ხანდაზმულ ავადმყოფებში უმაღლესი სად-ღეღამისო დოზა შეადგენს 50 მგ-ს, გაყოფილს 2 მიღებაზე დღეში. გულის უკმარისობა: დოზის შერჩევა წარმოებს ინდივიდუალურად, ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. ავადმყოფებში, რიმლებიც იღებდნენ სათითურას პრეპარატებს, დიურეზულ საშუალებებს და აგფ-ინჰიბიტორებს, საჭიროა კარვედილოლით მკურნალობის დაწყებამდე მათი დოზების სტაბილიზირება. რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 3.125 მგ 2-ჯერ დღეში ორი კვირის განმავლობაში. პრეპარატის კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზა იზრდება ორ კვირიანი ინტერვალით 6.25 მგ-მდე 2ჯერ ღღეში, ხოლო შემდგომში - 25 მგ 2-ჯერ დღეში (ავადმყოფისათვის მაქსიმალურად ასატან დოზამდე). პაციენტებში სხეულის წონით 85 კგ ნაკლები, მაქსიმალური დოზა შეადგენს 25 მგ 2-ჯერ დღე-ში, ხოლო სხეულის წონით 85კგ-ზე ნაკლები - 50 კგ 2-ჯერ დღეში. დოზის მომატების წინ საჭიროა პაციენტის გამოკვლევა გულის უკმარისობის სიმპტომების და ვაზოდილატაციის ხარისხის გაზრდის შესაფასებლად. გულის უკმარისობის გარდამავალი მომატების ან სითხის შეკავების შემთხვევაში, საჭიროა დიურეზული საშუალებების დოზის მომატება, თუმცა ხანდახან აუცილებელია კარვედილოლის დოზის შემცირება, მისი მი-ღების დროებითი შეწყვეტა. თუ პრეპარატით მკურნალობა წყდება ორ კვირაზე მე-ტი ხნის განმავლობაში, მკურნალობის აღდგენა წარმოებს დოზით 3.125 მგ 2-ჯერ დღეში. შემდგომში დოზის შერჩევა ხორციელდება ზემოთ მოყვანილი რეკომენდაციების მიხედვით. ჰიპოტენზიის სიმპტომების ლიკვიდაცია შესაძლებელია დიურეზული საშუალებების დოზის შემცირებით. თუ სიმპტომები შენარჩუნებულია, საჭიროა აგფ-ინჰიბიტორების (თუ ავადმყოფი იღებს ამ პრეპარატებს) დოზის შემცირება, ხოლო შემდგომში, აუცილებლობის შემთხვევაში – კარვედილოლის დოზის დაქვეი-თება. ასეთ შემთხვევაში კარვედილოლის დოზა არ იზრდება, სანამ გულის უკმარისობის პროგრესირების სიმპტომები ან ჰიპოტენზია არ განიცდის სტაბილიზაციას. კარვედილოლით მკურნალობა წარმოებს ხანგძლივად. სხვა ბეტა-ბლოკატორების მსგავსად, დაუშვებელია მისი უეცარი მოხსნა. პრეპარატის მოხსნა წარმოებს თანდათანობით (1-2 კვირის განმავლობაში), დოზის შემცირებით 1/5-ით ყოველ 3 დღეში ერთხელ. პრეპარატის მიღება წარმოებს წყლის საკმარისი რაოდენობის მიყოლებით. არ არის აუცილებელი მისი გამოყენება დაემთხვეს საჭმლის მიღებას, თუმცა გულის უკმარისობის დროს უმჯობესია მისი მიღება ჭამის დროს, რაც ხელს უწყობს შეწოვის შენელებას და ამით მცირდება ორთოსტატული რეაქციების რისკი. დოზირება განსაკუთრებულ შემთხვევაში: ვინაიდან თირკმელების უკმარისობა პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკაზე არ ახდენს ზეგავლენას, ასეთ ავადმყოფებში კარვედილოლის დოზის კორექცია არ არის საჭირო. | ||
| გვერდითი მოვლენები: | გვერდითი მოვლენების ხასიათი არტერიული ჰიპერტენზიის და სტენოკარდიის კარვედილოლით მკურნალობისას იგივეა, რაც გულის უკმარისობის დროს, მხოლოდ მათი სიხშირე ნაკლებია. ცნს-ის მხრივ: ხანდახან თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, რომლებიც ნაკლებად გამოხატულია და უფრო ხშირად აღინიშნება მკურნალობის დასაწყისში. იშეიათად - დეპრესია, ძილის დარღვევა, პარესთეზიები. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ხანდახან - ბრადიკარდია, ორთოსტატული ჰიპოტონია, იშვიათად - გულის წასვლა, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, პერიფერიული სისხლმიმოქცევის დარღვევა (კიდურების გაცივების შეგრძნება), ხანგამოშვებითი კოჭლობის სიმპტომების ან რეინოს სინდრომის გამწვავება, შეშუპება. ცალკეულ შემთხვევაში - ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, გულის უკმარისობის პროგრესირება. სასუნთქი სისტემის მხრივ: ხანდახან -ცხვირის ცემინება, სურდო, მიდრეკილ ავადმყოფებში - ასთმა, ქოშინი. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ხანდახან - გულისრევა, მუცლის ტკივილი, დიარეა, იშვიათად - ყაბზობა, ღებინება. კანის მხრივ: იშვიათად - ალერგიული ეგზანთემა, ურტიკარია, ქავილი, წითელი ბრტყელი ლიქენის ტიპის გამონაყარი, არსებული ფსორიაზული ელემენტების გამწვავება ან გამოვლენა. სისხლის სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემ-თხვევაში - თრომბოციტოპინია, ლეიკოპენია. ნივთიერებათა ცვლის დარღვევა: ცალკეულ შემთხვევაში – ტოლერანტობის შემცირება გლუკოზის მიმართ, ჰიპოგლიკემიის დროს კონტრინსულარული ჰორმონების სეკრეციის დარღვევა, ავადმყოფებში გულის უკმარისობით სხეულის წონის მომატება, ჰიპერქოლესტერინემია. სხვადასხვა: კიდურების ტკივილი, იშვიათად - პირის სიმშრალე, შარდვის გაძნელება, იმპოტენცია, მხედველობის დარღვევა და კონიუნქტივიტი, ცრემლის გამოყოფის დარღვევა, ავადმყოფებში გულის უკმარისობით, სისხლძარღვოვანი პათოლოგიით და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შესაძლებელია იშვიათად - თირკმელების უკმარისობის განვითარება. ლაბორატორიული ანალიზები: ცალკეულ შემთხვევაში - შრატისმიერი ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება. | ||
| უკუჩვენება: | - მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ; - გულის დეკომპენსირებული უკმარისობა (IVკლასი NYHA მიხედვით), რომელიც საჭიროებს დადებითი ინოტროპული ეფექტის მქონე პრეპარატების ინტრავენურ შეყვანას; - ფილტვების ობსტრუქციული ქრონიკული დაავადებები ბრონქოსპასტიური კომპონენტით; - ბრონქული ასთმა; - ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა II და III ხარისხის; - გამოხატული ბრადიკარდია; - გამოხატული არტერიული ჰიპოტონია (სისტოლური არტერიული წნევა <85 მმ ვწყ. სვ.); - კარდიოგენული შოკი; - ღვიძლის დაზიანების კლინიკური მანიფესტაცია. | ||
| ორსულობა და ლაქტაცია: | კარვედილოლის გამოყენების გამოცდილება ორსულებში არ არსებობს. კვლევამ რეპროდუქციული ასაკის ცხოველებზე პრეპარატის ტერატოგენული პოტენციალი არ გამოავლინა. ბეტა-ბლოკატორები ამცირებენ პლაცენტის პერფუზიას, რაც იწვევს ნაყოფის დაღუპვას ან ნაადრევ მშობიარობას. ამასთან ერთად ნაყოფს ან ახალშობილს აღენიშნება არასასურველი მოვლენები (კერძოდ, ჰიპოგლიკემია, ბრადიკარდია, გართულებები გულის და ფილტვების მხრივ). კარვედილოლი ორსულობის დროს ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებლიანობა აღემატება პოტენციურ რისკს. კარვედილოლი და მისი მეტაბოლიტები გადადიან დედის რძეში, ამიტომ მისი მიღება ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია. | ||
| განსაკუთრებული მითითებები: | პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა 18 წლამდე ასაკის ავადმყოფებში დადგენილი არ არის. როგორც სხვა არასელექტიურ ბეტაბლოკატორებს, კარვედილოლს შეუძლია გამოიწვიოს ტკივილის პროვოცირება ავადმყოფებში პრინცმეტალის სტენოკარდიით. ვინაიდან კარვედილოლი იწვევს ბრადიკარდიას, გულისცემის სიხშირის შემცირებისას 55-მდე, საჭიროა პრეპარატის მოხსნა. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ლაბილური მეორადი არტერიული ჰიპერტენზიით, ვინაიდან მისი გამოყენების გამოცდილება ასეთ ავადმყოფებში არასაკმარისია. ავადმყოფებში გულის უკმარისობით, რომლებიც იღებდნენ სათითურას პრეპარატებს, დიურეზულ საშუალებებს ან აგფ-ინჰიბიტორებს, კარვედილოლი ინიშნება სიფრთხილით, ვინაიდან იგი, როგორც სათი-თურას პრეპარატები, ანელებს ატრიოვენტრიკულურ გამტარებლობას. კარვედილოლის დოზის შერჩევისას ავადმყოფებში გულის უკმარისობით აღინიშნება მისი სიმპტომების მომატება და სითხის შეკავება. ასეთ შემთხვევაში იზრდება დიურეზული საშუალებების დოზა, ხოლო კარვედილოლის დოზას არ ცვლიან ავადმყოფის კლინიკური მდგომარეობის სტაბილიზაციამდე. ხანდახან კარვედილოლის დოზა მცირდება ან პრეპარატის მიღება დროებით წყდება, თუმცა ამგვარი სიტუაცია არ გამორიცხავს კარვედილოლის საჭირო დოზის შერჩევას მომავალში. კარვედილოლის ერთდროული დანიშვნისას ვერაპამილის ან დილტიაზემის ტიპის კალციუმის ანტაგონისტებთან და ასევე I ჯგუფის ანტიარითმულ პრეპარატებთან, აუცილებელია არტერიული წნევის და ეკგ-ს მუდმივი მონიტორინგი. კარვედილოლით მკურნალობისას აღნიშნული პრეპარატები ინტრავენურად არ ინიშნება. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში პერიფერიული სისხლძარღვების პათოლოგიით, ვინაიდან ბეტა-ბლოკატორები აძლიერებენ არტერიული უკმარისობის და რეინოს სინდრომის სიმპტომებს. ავადმყოფებში ფილტვების ობსტრუქციული ქრონიკული დაავადებებით და ბრონქოსპასტიური მდგომარეობით, რომლებიც არ იღებდნენ პერორალურ, ან ასთმის საწინააღმდეგო საინჰალაციო პრეპარატებს, კარვედილოლი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებლიანობა აღემატება პოტენციურ რისკს. ბრონქოსპაზმის მიმართ მიდრეკილების შემთხვევაში, კარვედილოლით მკურნალობის დროს სასუნთქ გზებში წინააღმდეგობის მომატების შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს რესპირატორული დისტრეს-სინდრომი. პრეპარატით მკურნალობის დაწყებისას საჭიროა ამ ავადმყოფებზე მეთვალყურეობა, დოზის შემცირებით ბრონქოსპაზმის განვი-თარების შემთხვევაში. ავადმყოფებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მძიმე ალერგია, ან რომლებიც გადიან დესენსიბილიზაციის კურსს, კარვედილოლს შეუძლია გამოიწვიოს მგრძნობელობის მომატება ალერგენების მიმართ და ალერგიული რეაქციების გაძლიერება. ავადმყოფებში, რომლებიც ადრე, ბეტაბლოკატორების გამოყენების დროს აღნიშნავდნენ ფსორიაზის გამწვავებას, პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ მოსალოდნელი სარგებლიანობის და პოტენციური რისკის განსაზღვრის შემდეგ. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში შაქრიანი დიაბეტით, ვინაიდან მას შეუძლია გამოიწვიოს ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების მასკირება ან შემცირება (განსაკუთრებით ტაქიკარდიის), ამიტომ კარვედილოლით მკურნალობის დაწყებისას აუცილებელია შაქრის ხშირი თვითკონტროლი და აუცილებლობის დროს ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების დოზის კორექცია. როგორც სხვა ბეტა-ბლოკატორები, კარვედილოლი ამცირებს თირეოტოქსიკოზის სიმპტომების გამოხატულებას. ავადმყოფებ-ში ფეოქრომოციტომით, ნებისმიერი ბეტაბლოკატორის დანიშვნის წინ აუცილებელია ალფა-ბლოკატორების დანიშვნა. თუმცა კარვედილოლს გააჩნია როგორც ბეტა-, ასევე ალფა-მაბლოკირებელი თვისებები, მასი გამოყენების გამოცდილება ასეთ ავადმყოფებში არ არსებობს, რის გამოც პრეპარატის დანიშვნა წარმოებს სიფრთხილით. სიფრთხილეა საჭირო ზოგადი ანესთეზიის ჩატარების შემთხვევაში. ავადმყოფებმა, რომლებიც იყენებენ კონტაქტურ ლინზებს, უნდა გაითვალისწინონ ცრემლის გამოყოფის შემცირების შესაძლებლობა. პრეპარატის ზემოქმედება ყურადღების კონცენტრაციაზე. ინდივიდუალური რეაქცია პრეპარატზე შესაძლოა გამოვლინდეს მისი ზემოქმედებით ცნს-ზე, რაც განსაკუთრებით ვლინდება მკურნალობის დაწყებისას ან მისი დოზის შეცვლისას, ასევე კარვედილოლის ერთდროული გამოყენებისას ალკოჰოლთან. ჭარბი დოზირება სიმპტომები: მკვეთრად გამოხატული არტერიული ჰიპოტონია, ბრადიკარდია, გულის უკმარისობა, კარდიოგენული შოკი, გულის გაჩერება, შესაძლებელია სუნთქვის დარღვევა, ბრონქოსპაზმი, ღებინება, ცნობიერების დაბინდვა, გენერალიზებული კრუნჩხვები. მკურნალობა: საჭიროა ყველა სასიცოცხლო მაჩვენებლების მუდმივი მონიტორინგი. აუცილებლობის შემთხვევაში - ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში. საჭიროა შემდეგი ღონისძიებების ჩატარება: 1) გამოხატული ბრადიკარდიის დროს ინტრავენურად 0.5-2 მგ ატროპინი; 2) გულ-სისხლძარღვთა ტონუსის შენარჩუნებისათვის - ინტრავენურად 1-10 მგ გლუკაგონი, შემდეგ 2-5 მგ/საათში ინფუზიის სახით; 3) ადრენომიმეტური საშუალებები (დობუტამინი, იზოპრენალინი, ორციპრენალინი ან ადრენალინი) სხვადასხვა დოზებით. ავადმყოფის სხეულის წონის და მოქმედების ეფექტის მიხედვით. თუ კლინიკურ სურათში ჭარბობს ჰიპოტონია, შეჰყავთ ადრენალინი. მკურნალობის მიმართ რეზისტენტული ბრადიკარდიის დროს იყენებენ რითმის ხელოვნურ მატარებელს. ბრონქოსპაზმის დროს შეჰყავთ ბეტა2-ადრენომიმეტური საშუალება აეროზოლის სახით (არაეფექტურობის დროს - ინტრავენურად) ან ამინოფილინი ინტრავენურად. კრუნჩხვების დროს შეჰყავთ ინტრავენურად ნელა დიაზეპამი ან კლონაზეპამი. მძიმე, ჭარბი დოზირების შემთხვევაში (შოკის სომპტომატიკით), შემანარჩუნებელი თერაპია გრძელდება ხანგრძლივად, ვინაიდან შესაძლებელია კარვედილოლის ნახევრადგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივება. სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება როგორც სხვა ბეტა-ბლოკატორები, კარვედილოლს შეუძლია გამოიწვიოს მასთან ერთად მიღებული ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების მოქმედების პოტენცირება. კარვედილოლის და დილტიაზემის ერთდროული დანიშვნისას აღინიშნება გულის გამტარებლობის დარღვევა, ჰემოდინამიკური ცვლილებებით. თუ დაგეგმილია კარვედილოლის და კლონიდინის კომბინირებული თერაპიის შეწყვეტა, პირველად იხსნება კარვედილოლი, რამდენიმე დღით ადრე კლონიდინის დოზის თანდათანობითი შემცირების დაწყებამდე. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ ღვიძლის მიკროსომული ოქსიდაზების ინდუქტორებს, მაგალითად, რიფამპიცინს (ამ დროს კარვედილოლის კონცენტრაცია შრატში მცირდება), ან მიკროსომული ოქსიდაზების ინჰიბიტორებს, მაგალითად, ციმეტიდინს(კარვედილოლის შრატისმიერი კონცენტრაცია მატულობს). კარვედილოლის და დიგოქსინის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის შენელება. ამის გარდა, დიგოქსინის (ასეკე დიგიტოქსინის) წონასწორული მინიმალური კონცენტრაცია ავადმყოფებში არტერიული ჰიპერტენ |
Page generation time: 0. 021220062 sec.
