| დასახელება: | პრიმაკორტი | |
| უნიფიცირებული დასახელება: | ჰიდროკორტიზონი Hydrocortisone | |
| დოზა: | 200მგ | |
| ფორმა: | ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად | |
| შეფუთვა1: | ფლაკონი | |
| რაოდენობა შეფუთვა1-ში: | ||
| შეფუთვა2: | ||
| რაოდენობა შეფუთვა2-ში: | 1 | |
| მწარმოებელი ქვეყანა: | ინდოეთი | |
| კომპანია: | მაკლეოდს ფარმაცეუთიქალს | |
| მწარმოებელი: | მაკლეოდს ფარმაცეუთიქალს | |
| რეგისტრაციის ნომერი დათარიღი: | #რ-032988 2021-05-08 - 2026-05-08 | |
| გაცემის რეჟიმი: | II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით | |
| ფარმაკოლოგიურიჯგუფი/ქვეჯგუფი: | ჯგ.:გლუკოკორტიკოიდები. ქვ/ჯგ.:საინექციო. |
|
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | ||
H02AB09 | H ჰორმონები სისტემური გამოყენებისათვის (სასქესო ჰორმონების გარდა) | |
| 02 კორტიკოსტეროიდები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| A კორტიკოსტეროიდები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| B გლუკოკორტიკოიდები | ||
| ანოტაცია: | ||
| შემადგენლობა: | 1 ფლაკონი შეიცავს ჰიდროკორტიზონის ნატრიუმის სუქცინატს 200მგ. | |
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ფარმაკოდინამიკა: პრეპარატის აქტიურობა იდენტურია ჰიდროკორტიზონის აქტიურობისა. გლუკოკორტიკოსტეროიდები გადიან რა უჯრედის მემბრანას, სპეციფიურ ციტომლაზმურ რეცეპტორებთან წარმოქმნიან კომპლექსებს. წარმოქმნილი კომპლექსები ხვდებიან უჯრედის ბირთვში, სადაც უკავშირდებიან დნმ-ს (ქრომატინომი), შემგდომში ეს კომლექსები ასტიმულირებენ სხვადასხვა ფერმენტების ტრანსკრიფციას. ეს პროცესი ითვლება უშუალო პასუხისმგებელი გლუკოკორტიკოსტეროიდების შეყვანის შემდეგ ორგანიზმის რეაქციაზე. რადგან კორტიკოსტეროიდების მაქსიმალური ფარმაკოლოგიური ეფექტი აღინიშნება მოგვიანებით, ვიდრე მისი კონცენტრაციის პიკი სისხლში, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ პრეპარატის თერაპიული მოქმედება განპირობებულა ფერმენტის აქტიურობის მოდიფიკაციით. | |
| ფარმაკოკინეტიკა: | ინტრამუსკულარულად პრეპარატის შეყვანისას მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღწევს 30-60წთ-ში. ჰიდროკორტიზონის 40-90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. შედარებით დიდი რაოდენობა ჰიდროკორტიზონისა უკავშირდება ერთ-ერთ გლობულინს (ტრანკორტინს) და მცირე რაოდენობა ალბუმინს. ჰორმონის თავისუფალი ფრაქცია განაპირობებს მის ბიოლოგიურ აქტივობას, ცილებთან დაკავშირებული ფრაქცია ასრულებს რეზერვის ფუნქციას. ჰიდროკორტიზონის ძირითადი მეტაბოლიზმი ხდება ღვიძლში. პრეპარატის ინტრავენური ან ინტრამუსკულარული შეყვანისას ორგანიზმიდან მისი გამოყოფა შარდთან ერთად ხდება 12სთ-ის განმავლობაში (22-30%.) ხოლო სრული გამოყოფა ორგანიზმიდან შემდგომი 24 საათის განმავლობაში. | |
| ჩვენება: | პირველადი ან მეორადი თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობა, თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქოვანი შრის მწვავე უკმარისობა, მძიმე ან გამოხატული ალერგიული რეაქციების მკურნალობისას, რომლებიც არ ექვემდებარებიან სხვა პრეპარატებით მკურნალობას. ასევე გადაუდებელი მდგომარეობა: ანაფილაქსიური რეაქცია, შრატისმიერი დაავადება, ბრონქიალური ასთმის კუპირება. კონტაქტური დერმატიტი, ატოპიური დერმატიტი, პოსტრავმული ოსტეოართრიტი, რევმატოიდული ართრიტი, უვენილური რევმატოიდული ართრიტი, მწვავე და ქვევმწვავე ბურსიტი, მწვავე არასფეციფიკური ტენდო-სინოვიტი, მწვავე პოდაგრული ართრიტი, თვალის მწვავე და ქრონიკული ანთებების დროს, ჰერპეს-ზოსტერის თვალის ფორმა, თვალის ანთება, თვალის დიფუზური უკანა უვეიტი და ქორიოიდიტი, ალერგიული კონიუქტივიტი, კერატიტი, ქორიორეტინიტი, ირიტი, ირიდოციკლიტი, რეგიონული ენტერიტი, მოზრდილებში იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურა, განმეორებითი თრომბოციტოპენია, აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემია, ერითრობლასტოპენია (ერითროციტული ანემია), თანდაყოლილი ჰიპოპლასტიური ანემია, ბავშვებში მწვავე ლეიკოზების დროს, დიურეზის გაძლიერებისათვის ან ნეფროზული სინდრომის დროს პროტეინურიის დასაქვეითებლად ურემიის გარეშე, იდიოპათიური ნეფროზული სინდრომისა და წითელიმგლურას დროს. ტუბერკულოზური მენინგიტი სუბარაქნოიდული ბლოკის განვითარებისას და მისი საშიშროებისას. | |
| უკუჩვენება: | პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებულიმგრძნობელობა, სისტემური სოკოვანი ინფექციები, ტუბერკულიოზი, პირველადი გლაუკომა, მწვავე ფსიქოზი და ფსიქონევროზი, სისტემური ინფექციები, კუჭისა და თორმეთგოჯა ნაწლავის წყლული, ოსტეოპოროზი. კლინიკური სინდრომი დოზის გადაჭარბებისას არ არის გამოვლენილი. | |
| განსაკუთრებული მითითებები: | ორსულებში და ლაქტაციის პერიოდში ინიშნება მხოლოდ უკიდურესი საჭიროების შემთხვევაში. ავადმყოფებში თვალის ინფექციების დროს ინიშნება სიფრთხილით, შესაძლებელია რქოვანას პერფორაცია. სიფრთხილით ინიშნება არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის, დივერტიკულის, ანასტომოზების, თირკმელის უკმარისობის, არტერიული ჰიპერტენზიის, ოსტეოპოროზის და ავთვისებიანი მიასთენიის დროს. | |
| აღწერილობა: | ლიოფილიზირებული თეთრი ფერის ფხვნილი. | |
| დოზირება და მიღების წესი: | მოზრდილებში საწყისი დოზა 100მგ, სადღეღამისო 1000-1500მგ. დოზები მოზრდილთათვის: ჩვეულებრივი დოზა არის 100-500მგ ჰიდროკორტიზონის ექვივალენტი, რომელიც მეორდება 3-4ჯერ 24სთ-ში. დოზირება ბავშვებში: 1წლამდე 25მგ, 1-5წლამდე 50მგ, 6-12წლამდე 100მგ პრეპარატი შეიძლება გაკეთდეს ვენაში ერთჯერადად, წვეთოვნად, კუნთში. თუ პრეპარატი ინიშნება მწვავე შემთხვევების დროს იგი გამოიყენება ინტრავენურად. მწვავე პერიოდის შემდეგ ინიშნება პარენტერალურად გახანგძლივებული მოქმედებისთვის ან პერორალურად. პრიმაკორტი ინტრავენურად ინიშნება ნელი ნაკადით 30წამი (მაგ.100მგ) 10წთ-მდე (მაგ. 500მგ).კორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზა გამოიყენება ავადმყოფის მდგომარეობის სტაბილიზაციისას, ძირითადად, არაუმეტეს 72სთ-ა. პრიმაკორტის საწყისი დოზა მოზრდილებში არის 100-150მგ და მეტი, ავადმყოფის მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით, პრეპარატის დოზა განმეორებითი ინიშნება 2-4-6 საათში, დამოკიდებულია ავადმყოფის ორგანიზმის საპასუხო რეაქციაზე და კლინიკურ სურათზე. ბავშვებში პრეპარატის დოზა მცირდება. დოზა რომელიც ინიშნება დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და კლინიკურ ეფექტზე, უნდა იყოს გათვალისწინებული ბავშვის ასაკი და მასა. სადღეღამისო დოზა არ უნდა იყოს 25მგ-ზე ნაკლები. კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ არის სტანდარტული იგი არის დამატებითი თერაპიის ნაწილი. ხსნარის მომზადება: 200მგ ფლაკონი: ინრავენური და ინტრამუსკულარული ინექციისათვის ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონში ჩავასხათ საინექციო წყალი არა უმეტეს 2 მლ-სა, შევანჯღრიოთ ფლაკონი ფხვნილის სრულ გახსნამდე. ინტრავენური ინექციისთვის თავიდან მოვამზადოთ ხსნარი 2მლ წყალში, შემდეგ ეს ხსნარი განვაზავოთ 100 ან 1000მლ 5%დექსროზაში ან ფიზიოლოგიურში. მიღებული ხსნარი ინარჩუნებს სტაბილურობას 4სთ-ის განმავლობაში. მომზადებული ხსნარის pH 7-8, ოსმოლარობა 0.36 ოსმოლი. (ფიზიოლოგიური ხსნარის ოსმოლარობა 0.28 ოსმოლია). | |
| გვერდითი მოვლენები: | ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები ტიპიურია ყველა კორტიკოსტეროიდებისათვის. ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა: ნატრიუმის შეკავება, სითხის შეკავება, კალიუმის დაკარგვა, ჰიპოკალიემიური ალკალოზი. ძვალ-კუნთოვანი სისტემა: მხრისა და ბარძაყის ძვლის თავის ასეპტიური ნეკროზი, სტეროიდული მიოპათია, კუნთების სისუსტე, ოსტეოპოროზი, პათოლოგიური მოტეხილობები. კუჭ-ნაწლავის დარღვევები: კუჭის წყლული, შესაძლო პერფორაციით და სისხლდენით, კუჭიდან სისხლდენა, გულისრევა, პანკრეატიტი, ეზოფაგიტი, ნაწლავის პერფორაცია, იზრდება ფერმენტების აქტივობა (ალტ, ასტ), ტუტე ფოსფატაზის ( ეს მოვლენები სწრაფად ქრება პრეპარატის მოხსნის შემდეგ). დერმატოლოგიური დარღვევები: ხანგრძლივდება ჭრილობის შეხორცება, პეტექიები, ეკქიმოზები, კაპოშის სარკომა. მეტაბოლური დარღვევა: ცილების კატაბოლიზმის გამო უარყოფითი აზოტოვანი ბალანსი. ნევროლოგიური გამოვლინება: იმატებს ქალასშიდა წნევა, ფსიქიური მოშლილობა, გულყრა. ენდოკრინული დარღვევები: მენსრუალური ციკლის დარღვევა, კუშინგის სინდრომი, ჰიპოფიზის ფუნქციის დათრგუნვა, სტეროიდული (ლატენტური) დიაბეტი, ბავშვებში ზრდის დათრგუნვა. ოფთალმოლოგიური დარღვევა: უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა, თვალშიდა წნევის მომატება, ეგზოფთალმი. იმუნური სისტემის მხრივ: იმუნიტეტის დათრგუნვა, ლატენტური ინფექციების აქტივაცია, ოპორტუნისტული ინფექციები. კორტიკოსტეროიდების პარენტერალური გზით შეყვანისას განვითარებული რეაქციები: ანაფილაქსიური რეაქცია. |
Page generation time: 0. 050702600 sec.
