This web site needs javascript activated to work properly. Please activate it. Here are the instructions how to enable JavaScript in your web browser, Thanks.

logo MIS
დასახელებები
კომპანიები
აქტიური ნივთიერებები
ძებნის ინსტრუქცია
მოიძებნა 1 შედეგი.

დასახელება:მაქსიპიმი
უნიფიცირებული
დასახელება:
ცეფეპიმი Cefepime
დოზა:1000მგ
ფორმა:ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად
შეფუთვა1:ფლაკონი
რაოდენობა შეფუთვა1-ში:
შეფუთვა2:
რაოდენობა შეფუთვა2-ში:1
მწარმოებელი ქვეყანა:იტალია
კომპანია:ბრისტოლ-მაიერს სქუიბი
მწარმოებელი:ბრისტოლ-მაიერს სქუიბ, იტალია
რეგისტრაციის ნომერი და
თარიღი:
გაცემის რეჟიმი:
ფარმაკოლოგიური
ჯგუფი/ქვეჯგუფი:
ჯგ.:ანტიბაქტერიული საშუალებები.
ქვ/ჯგ.:IV თაობის ცეფალოსპორინები.
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია:
J01DE01	
J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის
	
D სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები
	
E მეოთხე თაობის ცეფალოსპორინები
ანოტაცია:
	
	
გამოყენება პედიატრიაში:პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება მოზრდილებში და ბავშვებში მსგავსია. პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა 2 თვემდე ასაკის ბავშვებში არ არის დადგენილი.
აღწერილობა:მაქსიპიმი, სტერილური ფხვნილი ინტრავენური და ინტრამუსკულური ინექციისთვის, წარმოადგენს ორი ნივთიერების ნარევს ცეფეპიმის ჰიდროქლორიდი და L-არგინინი. ცეფეპიმი ცეფალოსპორინების რიგის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი. L-არგინინი დამატებულია ხსნარის pH-ის 4.0-6.0 ფარგლებში შენარჩუნების მიზნით.
ვარგისიანობის ვადა:3 წელი. არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
გაცემის წესი:ექიმის რეცეპტით.
ფარმაკოლოგიური თვისება:ცეფეპიმი- IV თაობის ცეფალოსპორინი, ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების და იმ შტამების მიმართ, რომლებიც რეზისტენტული არიან ამინოგლიკოზიდების და მე-3 თაობის ცეფალოსპორინებისადმი. ცეფეპიმი გამოირჩევა მაღალი მდგრადობით უმრავლესობა ბეტა-ლაქტამაზების ჰიდროლიზის მიმართ, აქვს დაბალი თვისობა ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, კოდირებული ქრომოსომული გენებით და სწრაფად აღწევს გრამუარყოფითი ბაქტერიების უჯრედებში. მაქსიპიმი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: გრამდადებითი აერობები: Staphylococcus aureus (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით); Staphylococcus epidermidis (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით); Staphylococcus spp. სხვა შტამები (Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus); Streptococcus pyogenes (A ჯგუფის სტრეპტოკოკები); Steptococcus agalactiae (B ჯგუფის სტრეპტოკოკები); Streptococcus pneumoniae (პენიცილინის მიმართ საშუალო მდგრადობის შტამების ჩათვლით მმკ 0,1-დან 1 მკგ/მლ), Steptococcus bovis (D ჯგუფი), Steptococcus viridans, სხვა ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები (C, G, F ჯგუფი); გრამუარყოფითი აერობები: Pსეუდომონას სპპ.( Pსეუდომონას. აერუგინოსა, P.პუტიდა, P.სტუტზერი); Eსცჰერიცჰია ცოლი, Pseudomonas spp.( Pseudomonas. aeruginosa, P.putida, P.stutzeri); Escherichia coli, Klebsiella spp.( K. pneumoniae, K. oxytoca, K. ozaenae); Enterobacter spp.(E. cloacae, E. aerogenes, E. agglomerans, E. sakazakii),;Proteus spp.(P. mirabilis, P.vulgaris); Acinobacter calcoaceticus (ქვეჯგუფი Acinobacter anitratus, Acinobacter lwoffii); Aeromonas hydrophila; Capnocytophaga spp., Citrobacter spp.(C. diversus, C. freundii); Campylobacter jejuni; Gardnerella vaginalis; Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Haemophilus parainfluenzae; Hafnia alvei; Legionella spp., Morganella morganii; Moraxella catarrhalis (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით); Neisseria gonorrhoeae (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Neisseria meningitidis; Providencia spp.(P. rettgeri, P.stuartii); Salmonella spp., Serratia spp. (S. marcescens, S. liquefaciens); Shigella spp., Yersinia enterocolitica. ანაერობები: Bacteroides spp. (B. melaninogenicus, სხვა შტამები Bacteroides spp. პირის ღრუში); Clostridium perfringens; Fusobacterium spp., Mobiluncus spp., Peptostreptococcus spp.; Veillonella spp. ცეფეპიმის მიმართ Xanthomonas maltophilia (Pseudomonas malthophilia), Bacteroides fragilis, Clostridium difficile ზოგიერთი შტამები. მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული ენტეროკოკების (Enterococcus faecalis) და სტაფილოკოკების შტამების უმრავლესობა მდგრადია ცეფალოსპორინებისადმი, მათ შორის ცეფეპიმის მიმართ.
ფარმაკოკინეტიკა:ცეფეპიმის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 19%-ზე ნაკლებს და არ არის დამოკიდებული სისხლის შრატში პრეპარატის კონცენტრაციაზე. ცეფეპიმის თერაპიული კონცენტრაცია მიიღწევა შარდში, ნაღველში, პერიტონეულ სითხეში, დამწვრობისას ბუშტუკების შიგთავსში, ბრონქების ლორწოვან სეკრეტში, ნახველში, პროსტატაში, აპენდიქსში, ნაღვლის ბუშტში, ცერებროსპინალურ სითხეში მენინგიტის დროს. ცეფეპიმის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 2 სთ-ს. საერთო საშუალო კლირენსი 120 მლ/წთ. ცეფეპიმი გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, ძირითადად გორგლოვანი ფილტრაციით. (საშუალო თირკმლის კლირენსი 110 მლ/წთ). შეყვანილი დოზის 85% გამოიყოფა შარდში შეუცვლელი სახით. პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად. ცეფეპიმის ფარმაკოკინეტიკა პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით ან მუკოვისციდოზით არ იცვლება. დოზის კორექციას ასეთი ავადმყოფები არ საჭიროებენ.
ჩვენება:ქვემო სასუნთქი გზების ინფექციები (პნევმონიების და ბრონქიტის ჩათვლით); საშარდე გზების ინფექციები (გართულებული და გაურთულებელი); კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები; ინტრააბდომინალური ინფექციები (პერიტონიტის და სანაღვლე გზების ინფექციების ჩათვლით); გინეკოლოგიური ინფექციები; სეპტიცემია; ემპირიული მკურნალობა ფებრილური ნეიტროპენიის დროს. ბაქტერიული მენინგიტი ბავშვებში.
დოზირება და მიღების წესი:მოზრდილებში და ბავშვებში 40კგ-ზე მეტი სხეულის მასით, თირკმლის ნორმალური ფუნქციის დროს: საშარდე გზების ინფექციები მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის: 500მგ-1გ ი/ვ ან ი/მ ყოველ 12 საათში. სხვა ინფექციები მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის: 1გ ი/ვ ან ი/მ ყოველ 12 საათში. მძიმე ინფექციები: 2გ ი/ვ ყოველ 12 საათში. სიცოცხლისთვის საშიში ინფექციები: 2გ ი/ვ ყოველ 8 საათში. ბავშვებში 2 თვიდან: მაქსიმალური დოზა ბავშვებისთვის არ უნდა აღემატებოდეს მოზრდილთა სარეკომენდაციო დოზას. რეკომენდებული დოზა ბავშვებისთვის სხეულის მასით 40კგ-მდე- გართულებული და გაურთულებელი საშარდე გზების ინფექციების (პიელონეფრიტის ჩათვლით), კანისა და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი ინფექციების, ფებრილური ნეიტროპენიის ემპირიული მკურნალობის დროს შეადგენს 50 მგ/კგ ყოველ 12სთ-ში (ავადმყოფებში ნეიტროპენიული ცხელებით ყოველ 8 სთ-ში ერთხელ). მკურნალობის ხანგრძლივობა 7-10 დღე; მძიმე ინფექციების შემთხვევაში მკურნალობა უფრო ხანგრძლივია. თირკმლის ფუნქციის დარღვევა : პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით (კრეატინინის კლირენსი <30მლ/წთ) მაქსიპიმის დოზა საჭიროებს კორექციას. მაქსიპიმის საწყისი დოზა ისეთივე უნდა იყოს როგორც პაციენტებში თირკმლის ნორმალური ფუნქციით. ცეფეპიმის რეკომენდებული შემანარჩუნებელი დოზები: საწყისი რეკომენდებული დოზა - 2გ ყოველ 8სთ, 2გ ყოველ 12სთ, 1 გ ყოველ 12სთ; კრეატინინის კლირენსი >30 - რეკომენდებული დოზა კორექციას არ საჭიროებს; კრეატინინის კლირენსი 11-30 – 1გ ყოველ 12სთ, 1გ ყოველ 24სთ, 500მგ ყოველ 24სთ; კრეატინინის კლირენსი <10 - 1გ ყოველ 12სთ, 500მგ ყოველ 24სთ, 250მგ ყოველ 24სთ. ინტრავენური შეყვანისას მაქსიპიმი იხსნება 5 ან 10 მლ სტერილურ საინექციო წყალში, 5% გლუკოზის ხსნარში ან 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში. ი/ვ ინექცია კეთდება 3-5 წუთის განმავლობაში. წვეთოვანი გადასხმისას მაქსიპიმის მომზადებულ ხსნარს ეთავსება ინტრავენურად გადასასხმელი ხსნარი და გადასხმა ხდება 30წთ-ის განმავლობაში. მაქსიპიმის ხსნარები კონცენტრაციით 1-დან 40 მგ/მლ შეთავსებადია შემდეგ პარენტერალურ სითხეებთან: 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის საინექციო ხსნარი, 5% ან 10% გლუკოზის საინექციო ხსნარი, M/6 ნატრიუმის ლაქტატის საინექციო ხსნარი, 5% დექსტროზას საინექციო ხსნარი. კუნთებში ინექცია: მაქსიპიმი იხსნება სტერილურ საინექციო წყალში, 5% გლუკოზის საინექციო ხსნარში ან 0,9% ნატრიუმის ქლორიდის საინექციო ხსნარში. ბაქტერიოსტატულ საინექციო წყალში პარაბენით ან ბენზილის სპირტით, 0,5% ან 1% ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის საინექციო ხსნარში.
გვერდითი მოვლენები:კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: 1,2%- დიარეა; >0,1-1%- გულისრევა, ღებინება, კოლიტი (ფსევდომემბრანული კოლიტის ჩათვლით); 0,05-0,1%- მუცლის ტკივილი, ყაბზობა, გემოს შეცვლა. ალერგიული რეაქციები: 1,8%- გამონაყარი, >0,1-1%- ქავილი, ჭინჭრის ციება; 0,05%-ზე ნაკლებ შემთხვევაში- ანაფილაქსიური რეაქცია. ცენტრალური ნერვული სისტემას მხრივ: >0,1-1%- თავის ტკივილი; 0,05-0,1%- თავბრუსხვევა, პარესთეზია; 0,05%-ზე ნაკლებ შემთხვევაში- კრუნჩხვა. დერმატოლოგიური რეაქციები: 0,05-0,1%- კანის სიწითლე. ბავშვებში- ხშირია გამონაყარი. სისხლის მხრივ: < =2%- ანემია. ლაბორატორიული სინჯების მხვრივ: 3,2%- ალანინამინოტრანსფერაზას მომატება, 2,7%- ასპარტატამინოტრანსფერაზას მომატება, < =2%- ტუტე ფოსფატაზას მომატება, საერთო ბილირუბინის მომატება, ეოზინოფილია, პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება; < 0,5%- ტრანზიტორული შარდოვანას აზოტის და/ან კრეატინინის მომატება სისხლში, ტრანზიტორული თრობოციტოპენია, ტრანზიტორული ლეიკოპენია და ნეიტროპენია; 18,3%- კუმბსის დადებითი რეაქცია ჰემოლიზის გარეშე. სხვა გვერდითი მოვლენები: > 0,1-1%- ტემპერატურის მომატება, ვაგინიტი, ერითემა; 0,05-0,1%- გენიტალური ქავილი, არასპეციფიური კანდიდოზი. ადგილობრივი რეაქციები: 5,2%- ი/ვ გადასხმისას( 2,9%-ფლებიტი, 0,1%- ანთება); 2,6%- ანთება ან ტკივილი ი/მ ინექციის ადგილას. მაქსიპიმი ხასიათდება კარგი ამტანობით. კლინიკური კვლევებით გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირე იყო დაბალი. ყველაზე ხშირად გამოვლინდა გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის მხვრივ და ალერგიული რეაქციები.
უკუჩვენება:ჰიპერმგრძნობელობა ცეფეპიმის ან L-არგინინის, აგრეთვე ცეფალოსპორინების რიგის პრეპარატების, პენიცილინების და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.
ორსულობა და ლაქტაცია:ორსულ ქალებში მაქსიპიმის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებული კვლევები არ ჩატარებულა. ორსულებში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. ცეფეპიმი ძალიან დაბალი კონცენტრაციით გადადის ქალის რძეში, თუმცა ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოიყენება. ექსპერიმენტული კვლევებით არ გამოვლენილა პრეპარატის ზემოქმედება რეპროდუქციულ ფუნქციაზე და მისი ფეტოტოქსიური მოქმედება.
განსაკუთრებული მითითებები:მაქსიპიმი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ალერგიის ნებისმიერი ფორმის დროს, განსაკუთრებით ანამნეზში მედიკამენტოზური ალერგიის შემთხვევაში. ალერგიული რეაქციის გამოვლენისას პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს. დაუყოვნებელი ტიპის ჰიპერმგრძნობელობის სერიოზული რეაქციის გამოვლენისას შეიძლება საჭირო გახდეს ადრენალინის გამოყენება და სხვა შემანარჩუნებელი მკურნალობა. მაქსიპიმით მკურნალობის პერიოდში დიარეის განვითარებისას საჭიროა გავითვალისწინოთ ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების შესაძლებლობა. კოლიტის მსუბუქი ფორმები ექვემდებარება პრეპარატის მოხსნას, საშუალო ან მძიმე ფორმების დროს შეიძლება საჭირო გახდეს სპეციალური მკურნალობა. მაქსიპიმით მკურნალობის დროს სუპერინფექციის განვითარებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნა.
ჭარბი დოზირება:სიმპტომები: ენცეფალოპათიის სიმპტომები. მკურნალობა: რეკომენდებული დოზის მნიშვნელოვანი გადაჭარბების შემთხვევაში, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ნაჩვენებია დიალიზის გამოყენება.
ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან:დაუშვებელია მაქსიპიმის (ისევე, როგორც უმეტესი სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების) და მეტრონიდაზოლის, ვანკომიცინის, გენტამიცინის, ტობრამიცინის სულფატის და ნეთილმიცინის სულფატის ხსნარების ერთდროული შეყვანა. მაქსიპიმის ზემოთჩამოთვლილ პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნის დროს ყოველი ანტიბიოტიკი ცალკე უნდა იქნეს შეყვანილი.
შენახვის პირობები:ინახება არაუმეტეს 30C ტემპერატურაზე, ბნელ ადგილას. პრეპარატი გახსნილ მდგომარეობაში ინტრავენური და კუნთებში ინექციისთვის სტაბილურია 24სთ-ის განმავლობაში ოთახის ტემპერატურაზე და 7 დღე მაცივრის პირობებში (2-8C).







facebook
© შპს “საინფორმაციო-სამედიცინო სამსახური”
თბილისი, ჭავჭავაძის გამზ. 55
+(032)2 252272
infomis04@gmail.com
info@mis.ge

Page generation time: 0. 051355439 sec.