| დასახელება: | პეო | |
| უნიფიცირებული დასახელება: | ცეფტრიაქსონი Ceftriaxone | |
| დოზა: | 1000მგ | |
| ფორმა: | ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად | |
| შეფუთვა1: | ფლაკონი | |
| რაოდენობა შეფუთვა1-ში: | ||
| შეფუთვა2: | ||
| რაოდენობა შეფუთვა2-ში: | 1 | |
| მწარმოებელი ქვეყანა: | საქართველო | |
| კომპანია: | ჯი-ემ-პი | |
| მწარმოებელი: | ჯი-ემ-პი | |
| რეგისტრაციის ნომერი დათარიღი: | #რ-027818 2019-11-04 - 2024-11-04 | |
| გაცემის რეჟიმი: | II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით | |
| ფარმაკოლოგიურიჯგუფი/ქვეჯგუფი: | ჯგ.:ანტიბაქტერიული საშუალებები. ქვ/ჯგ.:III თაობის ცეფალოსპორინები. |
|
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | ||
J01DD04 | J მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | |
| 01 მიკრობების საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის | ||
| D სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკები | ||
| D მესამე თაობის ცეფალოსპორინები | ||
| ანოტაცია: | ||
| შემადგენლობა: | ცეფტრიაქსონი (ნატრიუმის მარილის სახით) 1გ. | |
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, მდგრადია ბეტა-ლაქტამაზას მოქმედებისადმი. პრეპარატისადმიმგრძნობიარეა აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Salmonella spp, Shigella spp, Klebsiella spp, (მათ შორის Klebsiella pneumoniae), Serratia spp, Proteus mirabilis, Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meninditidis, Citrobacter freundii; ანაერობული ბაქტერიები: Clostridium perfringens, ცეფტრიაქსონისადმი ასევემგრძნობიარეა: Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum. პრეპარატისადმი ზომიერადმგრძნობიარეა: Staphylococcus epidermidis, Enterobacter cloacae, Pseudomonas aeroginosa. ცეფტრიაქსონისადმი მდგრადია: Staphilococcus aureus (გარდა MRSA), Enterococcus faecalis, Listeria monocitogenes, Clostridium difficile, Bacteroides fragilis. 1 გ ცეფტრიაქსონის ინფუზიის შემდეგ 30 წთ-ის განმავლობაში სისხლის პლაზმაში Cmax შეადგენს 100-150მგ/ლ, ხოლო 1 გ ცეფტრიაქსონის კუნთში შეყვანის შემდეგ პლაზმაში Cmax მიიღწევა 1-3 სთ-ში და შეადგენს 80მგ/ლ. ცეფტრიაქსონი კარგად აღწევს ქსოვილებსა და ორგანიზმის ბიოლოგიურ სითხეებში, მათ შორის ჰემატოენცეფალურ ბარიერში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 83-96%. ცეფტრიაქსონი ორგანიზმიდან გამოიდევნება თირკმლებით (40-60%) და ნაწლავური გზით (35-40%). T½ შეადგენს 6-9 სთ-ს. ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდის გამო პლაზმასა და ქსოვილებში ცეფტრიაქსონის ბაქტერიციდული კონცენტრაცია შენარჩუნებულია 24 სთ-ის განმავლობაში. | |
| ჩვენება: | პრეპარატისადმიმგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების მკურნალობა: ბაქტერიული მენინგიტი, ბაქტერიული ენდოკარდიტი, სეფსისი, ზედა სასუნთქი გზების და ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა), შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, პიელიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, ცისტიტი), გონორეა (მათ შორის ორსულობის პერიოდშიც), ძვალ-სახსართა სისტემის ინფექციები, შიგელოზი, სალმონელოზი, ლაიმას დაავადება, ოპერაციისშემდგომი ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა. | |
| უკუჩვენება: | ცეფალოსპორინებისადმი მომატებულიმგრძნობელობა. | |
| სიფრთხილის ზომები: | ჯვარედინი ალერგიის შესაძლებლობის თავიდან აცილების მიზნით, პენიცილინისადმი მომატებულიმგრძნობელობის პაციენტებში ცეფტრიაქსონი სიფრთხილით ინიშნება. პაციენტებში, ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობით, საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია. ჰემოლიზზე მყოფი პაციენტები საჭიროებენ პლაზმაში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაციის კონტროლს, მიუხედავად იმისა, რომ ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა გამოიდევნება. პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობისას, საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი. ახალშობილებში ცეფტრიაქსონი ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობით ინიშნება. ორსულობის პერიოდში პეოს გამოყენების საჭიროება დედისთვის უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობისას გადასაწყვეტია ძუძუთი კვების შეწყვეტის საკითხი. პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის. ცეფტრიაქსონი და ამინოგლიკოზიდები მრავალი გრამუარყოფითი ბაქტერიის მიმართ სინერგიული მოქმედებით ხასიათდებიან. დიდი დოზით ცეფტრიაქსონის და „მარყუჟოვანი“ დიურეზული საშუალებების (მაგ. ფუროსემიდი) ერთდროული გამოყენებისას თირკმლის ფუნქციის დარღვევა არ აღინიშნება. ცეფტრიაქსონი არ ზრდის ამინოგლიკოზიდების ნეფროტოქსიურობას. პრობენეციდი ცეფტრიაქსონის გამოყოფაზე გავლენას არ ახდენს. ცეფტრიაქსონის ხსნარი შეუთავსებადია სხვა ანტიბიოტიკების შემცველ ხსნარებთან (როგორც მომზადების, ასევე შეყვანის დროს). | |
| დოზირება და მიღების წესი: | პრეპარატი გამოიყენება კუნთში ან ვენაში საინექციოდ და ვენაში საინფუზიოდ 30 წთ-ის განმავლობაში. მოზრდილებში და 12 წ. მეტი ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1-2 გ 1-ჯერ დღეში ან ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ. სიცოცხლისათვის საშიში მძიმე ინფექციების დროს მაქსიმალური დღიური დოზაა 4 გ. ამ შემთხვევაში პრეპარატი შეყავთ 12 სთ-ში ერთხელ ვენაში ინფუზიის სახით 30 წთ-ის განმავლობაში. 12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის რეკომენდებული დღიური დოზაა 50-75მგ/კგ სხეულის წონაზე, მაგრამ არა უმეტეს 2 გ/დღეში. პრეპარატი შეყავთ 2-ჯერ დღეში, 12 სთ-ში ერთხელ. მენინგიტის დროს შესაძლებელია საწყისი დოზის 100მგ/კგ დღეში დანიშვნა, მაგრამ არა უმეტეს 4 გ/დღეში. ახალშობილებში (2 კვირამდე) ინიშნება 20-50მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში. ახალშობილებში (3 კვირის ასაკიდან) ინიშნება 20-80მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში. ოპერაციისშემდგომი გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია ოპერაციამდე 30-90 წთ-ით ადრე პრეპარატის 1-2 გ-ის (დასნებოვნების სიმძიმის საშიშროების გათვალისწინებით) ერთჯერადი ინიექცია. პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევით (კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ) მაქსიმალური დღიური დოზაა 2 გ. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ეფექტის სიმძიმეზე, მაგრამ თერაპია გრძელდება ინფექციის სიმპტომების ალაგებიდან კიდევ 3 დღის მანძილზე. ხსნარის მომზადების და შეყვანის წესები: გამოიყენება მხოლოდ ახალმომზადებული ხსნარი. კუნთში ინიექციისათვის პრეპარატის 1 გ იხსნება 3,5 მლ 1%-იან ლიდოკაინის ხსნარში, ერთ დუნდულა კუნთში რეკომენდებულია არაუმეტეს 1 გ-ის შეყვანა. ვენაში ინიექციისათვის პრეპარატის 1 გ იხსნება 10 მლ საინიექციო წყალში. პრეპარატის ვენაში ინიექციის დროს შეყავთ ნელა 2-4 წთ-ის განმავლობაში. ვენაში ინფუზიისთვის პრეპარატის 2 გ იხსნება 40 მლ ხსნარში, რომელიც შეიცავს კალციუმის იონებს (ფიზიოლოგიური ხსნარი, 5 ან 10%-იანი გლუკოზის ხსნარი, 5% ლევუზოლის ხსნარი, 0,45%NaCl + 2,5% გლუკოზის ხსნარი). ხსნარი შეყავთ 30 წთ-ის განმავლობაში. ახალმომზადებული ხსნარი 250C ტემპერატურამდე შენახვისას ვარგისია 6 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო მაცივარში შენახვისას 2-80C ტემპერატურაზე - 24 სთ-ის განმავლობაში (დოზირების ცხრილი იხ. დანართი 2, გვ. 439). | |
| გვერდითი მოვლენები: | საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულის რევა, ღებინება, სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, თრომბოციტოპენია, ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ალერგიული რეაქციები, გამონაყარი, ქავილი, დერმატიტი, ჭინჭრის ციება, ადგილობრივი რეაქციები: ფლებიტი. ლიდოკაინის გარეშე კუნთში ინიექცია მტკივნეულია. გვერდითი მოვლენების გამოვლინება არ აღემატება 2%-ს. | |
| ვარგისიანობის ვადა: | 3 წელი. | |
| შენახვის პირობები: | 10-25C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ, მშრალ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას! ახალმომზადებული ხსნარი 25C ტემპერატურამდე შენახვისას ვარგისია 6 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო მაცივარში შენახვისას (2-8C ტემპერატურაზე) - 24 სთ-ის განმავლობაში. | |
| გამოშვების ფორმა: | სტერილური ფხვნილი კუნთში და ვენაში ინიექციისათვის 1 გ, შეფუთვაში 1 ფლაკონი. | |
| გაცემის წესი: | ექიმის რეცეპტით. |
Page generation time: 0. 051166629 sec.
