დასახელება: | სიმეპარი | |
უნიფიცირებული დასახელება: | სილიმარინი + თიამინი + რიბოფლავინი + ნიკოტინამიდი + პირიდოქსინი + კალციუმის პანტოთენატი + ციანოკობალამინი Silimarin + Thiamin + Riboflavin + Nicotinamidum + Pyridoxin + Calcium pantothenate + Cyanocobalamin | |
დოზა: | - | |
ფორმა: | კაფსულა | |
შეფუთვა1: | - | |
რაოდენობა შეფუთვა1-ში: | ||
შეფუთვა2: | ||
რაოდენობა შეფუთვა2-ში: | 40 | |
მწარმოებელი ქვეყანა: | შვეიცარია | |
კომპანია: | მეფა ფარმა | |
მწარმოებელი: | მეფა ფარმა | |
რეგისტრაციის ნომერი დათარიღი: | ||
გაცემის რეჟიმი: | ||
ფარმაკოლოგიურიჯგუფი/ქვეჯგუფი: | ჯგ.:ჰეპატოპროტექტორები. ქვ/ჯგ.: |
|
ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | ||
A05BA03 | A საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი და ნივთიერებათა ცვლა | |
05 პრეპარატები ღვიძლისა და ნაღვლმდენი გზების დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
B პრეპარატები ღვიძლის დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
A პრეპარატები ღვიძლის დაავადებების მკურნალობისათვის | ||
ანოტაცია: | ||
შემადგენლობა: | სილიმარინი 70მგ, ვიტამინი B-1 (თიამინი) 4მგ, ვიტამინი B-2 (რიბოფლავინი) 4მგ, ნიკოტინამიდი 12მგ, ვიტამინი B-6 (პირიდოქსინი) 4მგ, ვიტამინი B-5 (კალციუმის პანტოთენატი) 8მგ, ვიტამინი B-12 (ციანოკობალამინი) 1.2მკგ. | |
ფარმაკოლოგიური თვისება: | სილიმარინი პირველად გამოყოფილი იქნა 1959 წელს ბ. იანაკის და რ. ხანალეს მიერ სამკურნალო მცენარე (Carduus marianus), რომელიც ცნობილია თითქმის 2000 წელი. სიმეპარის თერაპიული ეფექტი განპირობებულია მისი თვისებით, გააძლიეროს ღვიძლის მემბრანის უჯრედების შეღწევადობა, რაც გავლენას ახდენს მის ექსკრეტორულ და მეტაბოლურ ფუნქციაზე. B ჯგუფის ვიტამინები წარმოქმნიან ფუნქციონალურ რგოლს შუალედურ მეტაბოლიზმში. ექსპერიმენტებით დადგინდა, რომ ვიტამინები მათი ენზიმური მოქმედებით ცილებისა და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმზე, ახორციელებენ ღვიძლის დაცვას. ისინი აჩქარებენ დაზიანებული ღვიძლის პარენქიმის აღდგენის პროცესს და ხელს უწყობენ დეტოქსიკაციას. ჰეპატოპათიის დროს, B ჯგუფის ვიტამინების შემცველობა ორგანიზმში მკვეთრად მცირდება, რადგან ქსოვილები კარგავენ ვიტამინების დაგროვების თვისებას, აღნიშნული დეფიციტის აღდგენა შესაძლებელია სიმეპარში შემავალი B ჯგუფის ვიტამინების კომპლექსით. | |
ფარმაკოკინეტიკა: | სიმეპარის პერორალური მიღებისას, პრეპარატის ძირითადი ნაწილი გამოიყოფა ნაღვლით და გადადის ენტეროჰეპატურ სისხლის მიმოქცევის სისტემაში. პრეპარატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ძირითადათ თირკმელების საშუალებით, თუმცა ზოგიერთი მეტაბოლიტი, კერძოდ, სულფატური და გლუკუროიდული შენაერთები, გადადიან ნაღველში და მხოლოს 3-7% გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით. | |
ჩვენება: | ციროზი, ღვიძლის ცხიმოვანი ინფილტრაცია, ღვიძლის ინტოქსიკაცია, კერძოდ, სპირტიანი სასმელების ბოროტად გამოყენება. ქრონიკული მოშლილობები, რომლების ახდენენ ღვიძლზე გავლენას. | |
უკუჩვენება: | არ არის დადგენილი. | |
გვერდითი მოვლენები: | არ ახასიათებს. | |
დოზირება და მიღების წესი: | ინიშნება თითო კაფსულა 3-ჯერ დღეში. მკურნალობის გახანგრძლივების პერიოდში დღიური დოზა შეიძლება შევამციროთ 1-2 კაფსულამდე. | |
ვარგისიანობის ვადა: | 5 წელი. | |
შენახვის პირობები: | გრილ ადგილას არაუმეტეს 25 ºC ტემპერატურისა ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. |
Page generation time: 0. 050249811 sec.