| დასახელება: | ოქსიტოცინი გრინდექსი | |
| უნიფიცირებული დასახელება: | ოქსიტოცინი Oxytocin | |
| დოზა: | 5სე/მლ | |
| ფორმა: | საინექციო ხსნარი | |
| შეფუთვა1: | 1მლ ამპულა | |
| რაოდენობა შეფუთვა1-ში: | ||
| შეფუთვა2: | ||
| რაოდენობა შეფუთვა2-ში: | 10 | |
| მწარმოებელი ქვეყანა: | ლიეტუვა | |
| კომპანია: | გრინდექსი | |
| მწარმოებელი: | სანტონიკა | |
| რეგისტრაციის ნომერი დათარიღი: | #რ-033104 2021-08-19 - 2026-08-19 | |
| გაცემის რეჟიმი: | II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით | |
| ფარმაკოლოგიურიჯგუფი/ქვეჯგუფი: | ჯგ.:მიომეტრიუმის ტონუსისა და შეკუმშვის აქტივობის მოსამატემელი საშუალებები. ქვ/ჯგ.:ოქსიტოცინი, მისი ანალოგები და წარმოებულები. |
|
| ა.თ.ქ. კლასიფიკაცია: | ||
H01BB02 | H ჰორმონები სისტემური გამოყენებისათვის (სასქესო ჰორმონების გარდა) | |
| 01 ჰიპოთალამუსის და ჰიპოფიზის ჰორმონები და მათი ანალოგები | ||
| B ჰიპოფიზის უკანა წილის ჰორმონები | ||
| B ოქსიტოცინი და მისი წარმოებულები | ||
| ანოტაცია: | ||
| ქიმიური დასახელება: | L-ცისტეინილ-L-თიროზილ- L - იზოლეიცილ- L -გლუტამინილ- L – ასპარაგინილ- L- ცისტეინილ- L - პროლილ- L- ლეიცილ-გლიცინის ამიდის ციკლური დისულფიდი. | |
| აღწერილობა: | გამჭვირვალე უფერო სითხე. | |
| შემადგენლობა: | ერთი 1მლ ამპულა შეიცავს 5სე ოქსიტოცინს. დამხმარე ნივთიერება : ქლორბუტანოლჰიდრატი, საინექციო წყალი, 1 M ძმრის მჟავას ხსნარი pH დადგენისათვის. | |
| ფარმაკოლოგიური თვისება: | ოქსიტოცინი წარმოადგენს სინთეზურ ჰორმონს , რომელიც ჰოპოფიზის უკანა წილის ბუნებრივი პეპტიდის იდენტურია. იგი ასტიმულირებს საშვილოსნოს გლუვ მუსკულატურას და ხელს უწყობს მიოეპითელიური უჯრედების შეკუმშვას, რომელიც გარს აკრავს სარძევე ჯირკვლების ალვეოლებს. ჰორმონი ზრდის კალიუმის იონებისათვის მემბრანების შეღწევადობას, ამცირებს მათ პოტენციალს და აძლიერებს აღზნებადობას. Pმემბრანების პოტენციალის შემცირებასთან დაკავშირებულია შეკუმშვის სიხშირის, ინტენსივობის და ხანგრძლივობის მომატება. ოქსიტოცინი ასტიმულირებს რძის სეკრეციას ჰოპიფიზის წინა წილის ჰორმონის (პროლაქტინის) სეკრეციის გაძლიერების გზით. ოქსიტოცინს გააჩნია სუსტი ანტიდიურეზული თვისება და თერაპიულ დოზებში არ მოქმედებს არტერიულ წნევაზე. | |
| ფარმაკოკინეტიკა: | ინტრავენური გამოყენებისას ოქსიტოცინის მოქმედება იწყება შეყვანისთანავე. საშვილოსნოს შეკუმშვის ინტენსიურობა და სიხშირე იზრდება თანდათანობით 15-60 წუთის განმავლობაში და შემდგომ სტაბილური ხდება. კუნთში შეყვანისას მოქმედება იწყება 3-5 წუთში. შიდა ვენური ინფუზიის შეწყვეტისას პრეპარატის მოქმედება გრძელდება 20 წუთის განმავლობაში და საშვილოსნოს სამშობიარო აქტივობა თანდათან მცირდება. თავდაპირველი მდგომარეობის აღდგენა ხდება დაახლოებით 40 წუთის შემდეგ ინტრავენური შეყვანისას და 30-60 წუთის შემდეგ ინტრამუსკულური შეყვანისას. პლაზმიდან პრეპარატის ნახევარგამოყოფის (Т1/2) პერიოდი შეადგენს რამოდენიმე წუთს. ოქსიტოცინის მეტაბოლიზმი ხდება ღვიძლში და თირკმელებში. პრეპარატი გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდთან ერთად მეტაბოლიტების სახით და მცირე ოდენობით უცვლელი სახით. | |
| ჩვენება: | მშობიარობის ინდუცირება და სტიმულირება, აბორტის გამოწვევა სამედიცინო ჩვენების მიხედვით, საშვილოსნოს ინდუქციის დაჩქარების მიზნით და ატონიური სისხლდენის პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის, საკეისრო კვეთის (მომყოლის ამოღების შემდეგ) დროს საშვილოსნოს შეკუმშვის გასაძლიერებლად. | |
| დოზირება და მიღების წესი: | პლაცენტისა და ნაყოფის მდგომარეობის შეფასებისათვის, აგრეთვე დიდი რისკის მქონე ორსულთათვის შესაძლებელი გართულებების თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია ოქსიტოცინის ტესტის ჩატარება. სამშობიარო მოქმედების სტიმულირებისათვის რეკომენდირებულია 10 სე ოქსიტოცინის გახსნა 500მლ ხსნარში - 0,9%-ანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი ან 5%-ანი გლუკოზის (შეყვანის სიჩქარე 3 მლ/საათში ან 0.001სე/წთ.), დიდი დოზის მიღებისათვის 30 სე ოქსიტოცინს ხსნიან 500 მლ გამხსნელში (შეყვანის სიჩქარე 1მლ/ სთ ან 0.001სე/წთ.). საშვილოსნოს ატონური მდგომარეობისას და სამშობიარო მოქმედების სტიმულირებისათვის ოქსიტოცინი, ჩვეულებისამებრ, შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი ინფუზიის სახით სასურველია ინფუზომატორის გამოყენებით. ინფუზიას იწყებენ 0.001-0.002სე/წთ-ში სიჩქარით, შემდგომში სულ მცირე 30წთ. ინტერვალის დაცვით. ინფუზიის სიჩქარეს ზრდიან თანდათანობით მშობიარობის ენერგიული მოქმედების დაწყებამდე - 3-4 ძლიერი შეკუმშვა ყოველ 10წთ-ში. დოზის კონტროლი ხდება ნაყოფის გულისცემისა და საშვილოსნოს შეკუმშის მონიტორირებით (არ შეიძლება ოქსიტოცინის შეყვანა ბოლუსური ინექციის სახით). ნაყოფის ჰიპოქსიისა და საშვილოსნოს ჰიპერაქტიურობისას სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს ოქსიტოცინის ინფუზია. ითვლება, რომ შეყვანის სიჩქარე 0.006სე/წთ. უნზრუნველყოფს პლაზმაში ოქსიტოცინის კონცენტრაციას, რომელიც შეესაბამება ბუნებრივი მშობიარობის დონეს. ჩვეულებისამებრ შეყვანის აუცილებელი სიჩქარე შეადგენს 0.012სე/წთ, მაგრამ ხშირად იყენებენ 0.02სე/ წთ-მდე და მეტიც. რეკომენდირებული მაქსიმალური შეყვანის სიჩქარე შეადგენს 0.032სე/წთ. მაქსიმალურ დღიურ დოზა შეადგენს 5სე. მშობიარობის საჭირო აქტიურობის მიღწევისას ინფუზიის სიჩქარეს თანდათანობით ამცირებენ. საკეისრო კვეთისას (მომყოლის ამოღების შემდეგ) მაშინვე ინტრავენურად ნელა შეჰყავთ 5 სე ოქსიტოცინი. ჰიპოტონური საშვილოსნოს სისხლდენის პროფილაქტიკისათვის (მომყოლის ამოღების შემდეგ) შეყავთ ვენაში 5სე ოქსიტოცინი; - ხოლო სისხლდენის შეჩერებისას 5-10სე, უფრო რთულ შემთხვევებში შეჰყავთ 5-30სე ინფუზიის სახით ისეთი სიჩქარით, რომელიც ხელს უშლის საშვილოსნოს ატონიას. დიდი სიჩქარით ოქსიტოცინის ვენაში შეყვანა იწვევს არტერიული წნევის სწრაფ დაქვეითებას. ხანგრძლივი მიღება არ არის სასურველი (იხ. მიღების თავისებურებანი). ჰიპოტონური საშვილოსნოს სისხლდენის მკურნალობისთვის შეყვანის ალტერნატიული გზა : 5-8სე კუნთებში 2-3 ჯერ დღეში 3 დღე-ღამის განმავლობაში. სამედიცინო ჩვენებების მიხედვით აბორტის გამოწვევისთვის რეკომენდირებულია 5სე ოქსიტოცინის შეყვანა ნელი ინტრავენურად, თუ საჭიროა, შეყავთ აგრეთვე ინფუზიის სახით სიჩქარით -0.02-0.04სე/წთ და მეტიც. გამოყენების თავისებურებები: ოქსიტოცინი შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი ინფუზიის სახით, მისი სიჩქარის დაცვით. ოქსიტოცინის გამოყენების დროს, საჭიროა საშვილოსნოს კუმშვმოქმედების, ნაყოფის მდგომარეობის, არტერიული წნევისა და პაციენტის საერთო მდგომარეობის კონტროლი. | |
| გვერდითი მოვლენები: | საშვილოსნოს სპაზმები (ასევე მცირე დოზების მიღებისას). საშვილოსნოს მომატებულ მგრძნობიარობას და ოქსიტოცინის დიდ დოზებს შეუძლია გამოიწვიოს საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი, ტეტანური კუმშვები, საშვილოსნოს ჰიპერაქტიურობა საშვილოსნოსა და საშოს ქსოვილების ჩახევით; შესაძლებელია ნაყოფის ბრადიკარდია, არითმია, ასფიქსია და მწვავე ჰიპოქსია; რომელიც როგორც დედისთვის, ასევე ნაყოფისთვის შეიძლება ლეტალურად დამთავრდეს. არაელექტროლიტების ხსნარის დიდი მოცულობის ინფუზიას შეუძლია გამოიწვიოს ჰიპერჰიდრაცია ფილტვების შეშუპებით, კრუნჩხვებით, კომით, ჰიპონატრიემიით და ლეტალური გამოსავლითაც კი. შესაძლებელია ღებინება, გულისრევა, გამონაყარი და ანაფილაქტოიდური რეაქციები (სუნთქვის გაძნელება, ჰიპოტენზია ან შოკი). მძიმე ჰიპერტენზია შეიძლება გახდეს სიკვდილის, სუბარაქნოიდული სისხლდენის მიზეზი. ორსულობისა და მშობიარობის გართულების შემთხვევაში შეიძლება წარმოიშვას სიცოცხლისთვის საშიში აფიბრინოგენემია და მშობიარობის შემდგომი სისხლისდენა. დიდი სიჩქარით ოქსიტოცინის ვენაში შეყვანას შეუძლია გამოიწვიოს მწვავე ხანმოკლე ჰიპოტენზია კანის ჰიპერემიით და რეფლექსური ტაქიკარდიით. ახალშობილებში შესაძლებელია სიყვითლე, სისხლჩაქცევა ბადურაში. | |
| უკუჩვენება: | საშვილოსნოს ჰიპერტონური კუმშვა, ნაყოფის ჰიპოქსია. ნაყოფისა და მენჯის ზომების შეუსაბამობა; ნაყოფის განივი და ირიბი მდებარეობა; პლაცენტის წინამდებარეობა; ვასა პრაევია, პლაცენტის წინასწარი განშრევება, ჭიპლარის პროლაფსი, საშვილოსნოს ჩახევის საფრთხე მრავალი ორსულობის გამო, ჰიდრამნიონი, მრავალნაყოფიანი ორსულობა და საშვილოსნოს კედლებზე ოპერაციის შემდგომი ნაწიბურები, მათ შორის საკეისრო კვეთის შემდეგ. მედიკამენტის გამოყენება არ შეიძლება ხანგრძლივი პრეეკლამფსიისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მძიმე დაავადებების დროს, აგრეთვე ინერტულ საშვილოსნოს შემთხვევაში ( რეზისტენტობა ოქსიტოცინის მიმართ). | |
| ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან: | ანესთეზიურმა საშუალებებმა შესაძლოა, შეამცირონ ოქსიტოცინის მოქმედება (აგრეთვე ზრდიან ჰიპოტენზიურ ეფექტსა და არითმიის რისკს). ოქსიტოცინი არ გამოიყენება 6 სთ-ს. განმავლობაში პროსტაგლანდინების ვაგინალური შეყვანის შემდეგ (პროსტაგლანდინები ზრდიან უტეროტონულ ეფექტს). ოქსიტოცინისა და სიმპატომიმეტური ვაზოკონსტრიქტორების ერთდროული გამოყენება ზრდის ვაზოპრესორულ ეფექტს. | |
| ჭარბი დოზირება: | ანტიდოტი არ არის ცნობილი. გადაჭარბებული დოზირებისას, შეიძლება წარმოიქმნას პლაცენტის აშრევება, ემბოლია სანაყოფე წყლებით, საშვილოსნოს ჰიპერაქტიურობა, ჰიპერტონული და ტეტანური კუმშვები. ამის შედეგად შეიძლება წარმოიქმნას საშვილოსნოს, საშვილოსნოს ყელისა და საშოს ჩახევა, მშობიბიარობის შემდგომი სისხლისდენა, ნაყოფის გულის რითმის დარღვევა, ჰიპოქსია და შესაძლებელია ნაყოფის სიკვლიდიც. შესაძლებელია გამოიწვიოს ეფექტები, დაკავშირებული პრეპარატის ანტიდიურეტიული ქმედებებით- ინტოქსიკაცია და კრუნჩხვები. ჭარბი დოზირების დროს, საჭიროა დაუყოვნებლივ შეწყდეს მედიკამენტის შეყვანა. საჭიროა ნორმალური დიურეზის აღდგენა, ელექტროლიტური ბალანსის ნორმალიზება, სიმპტომატური მკურნალობა. | |
| სიფრთხილის ზომები: | უნდა დაიცვათ განსაკუთრებული სიფრთხილე: • თუ არსებობს ნაყოფისა და მენჯის ზომების შეუსაბამობა (დიდი რისკის დროს საჭიროა თავი აარიდოთ ოქსიტოცინის მიღებას); • არტერიული ჰიპერტენზიის დროს, გამოწვეული ორსულობით ან გულის დაავადებებით; • ორსულებში 35 წ. ზემოთ; • თუ ანამნეზში ჩატარებულია საკეისრო კვეთა საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტში; • ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა სიკვდილი, ან თუ სანაყოფე წყლები შეიცავენ მეკონიუმს (ემბოლიის განვითარების რისკი). ჰიპერჰიდროზის და ჰიპონატრიემიის შემთხვევაში უნდა შემცირდეს სითხის მიღება. ოქსიტოცინის ეფექტი ძლიერდება პროსტაგლადინების ერთდროული გამოყენების დროს, აგრეთვე ეპიდურალური ანესთეზიის შედეგად (შეიძლება გაძლიერდეს სიმპატომიმეტური ვაზოპრესორული საშუალებების ჰიპერტენზიული ქმედება). თუ საჭიროა ოქსიტოცინის ხანგრძლივი გამოყენება, უნდა შემცირდეს ინფუზიული ხსნარის ოდენობა და გამოყენებულ იქნეს ხსნარები, რომელიც შეიცავენ ელექტროლიტებს და არა გლუკოზას. ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევაზე ეჭვის დროს, განისაზღვრება ელექტროლიტები შრატში. დედისთვის და ნაყოფისთვის გართულებების რისკის გაზრდის გამო, ორსულობის დროს ოქსიტოცინი გამოიყენება დიდი სიფრთხილით. | |
| ვარგისიანობის ვადა: | 4 წელი. არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ! | |
| შენახვის პირობები: | შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე არა უმეტეს 25ºC. არ გაყინოთ. შეინახეთ ბავსვებისთვის მიუწდომელ ადგილას. | |
| გაცემის წესი: | რეცეპტით. | |
| გამოშვების ფორმა: | საინექციო ხსნარი 5სე/მლ. 5 ამპულა უჯრედოვან შეფუთვაში. კოლოფში 2 უჯრედოვანი შეფუთვა |
Page generation time: 0. 051384100 sec.
